Emilia Perez: Ένα εξωφρενικό μιούζικαλ για μια Μεξικανή τρανς γκάνγκστερ που βρίσκει λόγο ύπαρξης

EMILIA PEREZ Facebook Twitter
Ιστορία λύτρωσης και ενδυνάμωσης μέσα από την κατακτημένη γυναικεία ταυτότητα.
0

Στον Ζακ Οντιάρ παραδεχόμαστε και καταλογίζουμε τη φιλοδοξία και την αφοβία του να δοκιμαστεί σε είδη και γλώσσες πέρα από τη γαλλική, που άλλωστε χάρισε σε αυτόν τον Χρυσό Φοίνικα με το «Ντιπάν» και σε εμάς την καλύτερή του ταινία, τον «Προφήτη». Η «Εμίλια Περέζ» είναι το κυριολεκτικά απίστευτο χρονικό ενός βαρόνου των μεξικανικών καρτέλ, που προσλαμβάνει την απογοητευμένη, αν και ιδεαλίστρια δικηγόρο Ρίτα (Ζόι Σαλντάνα, τρισευτυχισμένη στον ρόλο της) για να τον βοηθήσει με την εχεμύθεια και τις ικανότητές της να αλλάξει όχι μόνο ζωή αλλά και φύλο – «το ίδιο δεν είναι;», την αποστομώνει στην εύλογη απορία της, καταλήγοντας με τη λέξη σήμα-κατατεθέν του, το «bingo»!

Στη λαχτάρα της να τους γράψει όλους και να πλουτίσει, η Ρίτα δέχεται και του βρίσκει έναν πλαστικό χειρουργό από το Τελ Αβίβ, ο οποίος, μετά από μια ανταλλαγή επιχειρημάτων περί σώματος και ψυχής, τη συναντά για να πειστεί πως όντως το εννοεί, και η μετάβαση γίνεται με επιτυχία. Ο Μανίτες είναι επίσημα νεκρός και η Εμίλια Περέζ ξαναγεννιέται σε μια κλινική, ενώ η πρώην σύζυγός του, Τζέσι (Σελίνα Γκόμεζ, πολύ φιλότιμη), με τα δυο μικρά παιδιά του, έχουν μεταφερθεί στην Ελβετία, σώοι και ασφαλείς, χωρίς να έχουν ιδέα για το τι έχει συμβεί.

Με την προσθήκη του αλά Broadway μιούζικαλ, δικαιολογεί την ελάχιστη επαφή της ιστορίας με την αληθοφάνεια, αλλά το σύνολο δείχνει να κλοτσάει άσχημα όποτε προσπαθεί να τονίσει τα πολιτικά κίνητρα μεταμέλειας και ευαισθησίας προς τον καημένο λαό που βασανίζεται.

Η Εμίλια, που μυστηριωδώς έχει βρει ανθρώπους να βάλουν σε τάξη τη νέα της συνθήκη, καταφεύγει ξανά στην έμπιστη Ρίτα για να μεσολαβήσει να επιστρέψουν τα παιδιά που της λείπουν πολύ, αλλά και η Τζέσι, στο καινούργιο της σπίτι, και όταν τους καλοδέχεται, συστήνεται ως η θεία που δεν γνώρισαν ποτέ. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, όταν μια χαροκαμένη μάνα τής δίνει τη φωτογραφία του χαμένου γιου της στον δρόμο, η Εμίλια αποφασίζει να ασχοληθεί σταυροφορικά με τον εντοπισμό χιλιάδων εξαφανισμένων πτωμάτων στη χώρα, ξεκινώντας μια μη κερδοσκοπική οργάνωση για τη σωτηρία της αξιοπρέπειας των οικογενειών που πενθούν από τον αέναο πόλεμο των συμμοριών και των καρτέλ, καθώς και για το ξέπλυμα της δικής της ευθύνης.

Και αν νομίζετε πως πολλά spoiler έχουν αναφερθεί, γίνονται ακόμη μεγαλύτερα πράγματα και τραύματα στη συνέχεια του δίωρου ημι-μιούζικαλ, αφού αναμειγνύει πρόζα και τραγούδια, σαν το «In the Heights» του Λιν Μανουέλ Μιράντα να έχει σκηνοθετηθεί από τον Πέδρο Αλμοδόβαρ, με κοστούμια του Άντονι Βακαρέλο για τον Yves Saint Laurent, σε ένα ύφος τελείως άσχετο από οτιδήποτε άλλο έχει υπογράψει ο Γάλλος σκηνοθέτης μέχρι τώρα.

Ιστορία λύτρωσης και ενδυνάμωσης μέσα από την κατακτημένη γυναικεία ταυτότητα, το σκληρό, ισπανόφωνο παραμύθι του Οντιάρ στοιβάζει σε μια πλοκή εφάμιλλη τελενοβέλας έναν τόνο στοιχεία, διασκεδαστικά ως αδιανόητα, και καταφέρνει να κρατά συνεχώς το ενδιαφέρον με ένα τέμπο διαβολεμένο, με διάθεση μελοδραματική και ματιά εικαστική, σαν γνήσιος κινηματογραφιστής που έχει βάλει στοίχημα να εκπλήξει και, σ’ αυτό, τα καταφέρνει.

EMILIA PEREZ Facebook Twitter
H «Εμίλια Περέζ» είναι κομμένη και ραμμένη για ένα μεγάλο, ίσως και το κορυφαίο τρόπαιο.

Με την προσθήκη του αλά Broadway μιούζικαλ, δικαιολογεί την ελάχιστη επαφή της ιστορίας με την αληθοφάνεια, αλλά το σύνολο δείχνει να κλοτσάει άσχημα όποτε προσπαθεί να τονίσει τα πολιτικά κίνητρα μεταμέλειας και ευαισθησίας προς τον καημένο λαό που βασανίζεται. Από την άλλη, ανακτά το momentum όταν ο σπόρος της βίας και της παλιάς αυτοπροστασίας επιστρέφει εκδικητικά στο θολωμένο μυαλό της Εμίλια Περέζ, και συγκρούεται με την πολυπόθητη αγάπη, για την οποία έχει μοχθήσει τόσο, και που στο φινάλε είναι και η ουσία (και αυτού) του έργου.

Με την κριτική επιτροπή του 77ου Φεστιβάλ Καννών, η «Εμίλια Περέζ» είναι κομμένη και ραμμένη για ένα μεγάλο, ίσως και το κορυφαίο τρόπαιο, αν δεν προλάβει να αποσπάσει δικαιωματικά το βραβείο ερμηνείας η βετεράνος σε ισπανικές καθημερινές σειρές, Κάρλα Σοφία Γκασκόν, ατρόμητη στον ομώνυμο ρόλο και αδιαμφισβήτητη βασίλισσα της ταινίας. 

Το τρέιλερ της ταινίας. 

Οθόνες
0

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ερωτικές ιστορίες κάτω από τα αστέρια στο Cine Paris

Οθόνες / Ερωτικές ιστορίες κάτω από τα αστέρια στο Cine Paris

Ένα υπέροχο κινηματογραφικό αφιέρωμα στο στέκι της Πλάκας, με παλιές δόξες, όπως το «Brief Encounter» και το «Roman Holiday» αλλά και πιο σύγχρονες, όπως το κομψοτέχνημα «In the Mood for Love» και το σπαραχτικό «Cold War».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Βασίλη και Δάφνη, πώς γυρίσατε την πιο αφοπλιστική ερωτική σκηνή του ελληνικού σινεμά;

Lifo Videos / Βασίλη και Δάφνη, πώς γυρίσατε την πιο αφοπλιστική ερωτική σκηνή του ελληνικού σινεμά;

Ο βραβευμένος σκηνοθέτης και σεναριογράφος Βασίλης Κεκάτος, μαζί με την πρωταγωνίστριά του, Δάφνη Πατακιά, μιλούν για όσα έζησαν στα γυρίσματα της ταινίας «Οι άγριες μέρες μας» – μιας ιστορίας με χαρακτήρες που είναι «γλυκά τσογλανάκια».
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
«Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Οθόνες / «Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Ένα αποκαλυπτικό ελληνικό ντοκιμαντέρ που αποτυπώνει την ωμή αλήθεια για το άθλημα του bodybuilding –έναν κόσμο όπου δοκιμάζονται τα όρια σώματος και πνεύματος– έρχεται στις αίθουσες την Πέμπτη 29 Μαΐου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Είναι η «Κιούκα» η «ελληνική ταινία της χρονιάς»;

The Review / Τι είναι αυτό που κάνει την ταινία «Κιούκα» να συζητιέται τόσο;

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την ταινία «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού» του 31χρονου Κωστή Χαραμουντάνη. Πώς καταφέρνει το όραμα ενός millennial σκηνοθέτη να ξεχωρίζει στο σύγχρονο ελληνικό σινεμά — και γιατί αξίζει την προσοχή μας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Οθόνες / Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Με αφορμή την έξοδο του «Oh, Canada» στις εγχώριες αίθουσες, ανατρέχουμε στο σύνολο της καριέρας ενός σταρ που οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένο, ίσως επειδή όσα κάνει στην οθόνη φαντάζουν τόσο ανεπιτήδευτα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ανταπόκριση από τις Κάννες / Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ως άλλος Αμερικανός στο Παρίσι του ’60, ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ με τη φετινή του συμμετοχή, το ασπρόμαυρο «Nouvelle Vague», αποτίνει φόρο τιμής στον θρυλικό auteur του γαλλικού Νέου Κύματος, υπενθυμίζοντάς μας την τέχνη (και το θράσος) της νεότητας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Οθόνες / Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Ο Θοδωρής Σελέκος μεγάλωσε στο Νέο Ηράκλειο και ασχολείται με τον κινηματογράφο . Στα πρώτα του βήματα ήταν μέρος της κολεκτίβας ATH KIDS. Έχει σκηνοθετήσει βιντεοκλίπ για καλλιτέχνες όπως ο Ethismos, ο Saske, οι Sworr και διαφημιστικά για brands όπως η Muerte Inc. Παλιότερα άκουγε περισσότερη hip-hop μουσική. Τώρα ακούει jazz και soul. Η πρώτη ταινία μικρού μήκους του ονομάζεται «Can you water a garden with tears?». Του αρέσει η ησυχία και οι αργές ταινίες.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Κάννες 2025 / Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ Καννών, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο εξαπέλυσε για ακόμη μία φορά σφοδρή κριτική κατά της αμερικανικής πολιτικής, μια μικρή γαλλική ταινία εγκαινίασε το φεστιβάλ, ενώ οι λαμπερές σταρ υποχρεώθηκαν να περιορίσουν τις ημίγυμνες εμφανίσεις τους στο κόκκινο χαλί.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιος είναι τελοσπάντων αυτός ο Λεός Καράξ;

Οθόνες / Λεός Καράξ: Ποιος είναι ο σκηνοθέτης του Holy Motors;

«Δεν είμαι εγώ», δηλώνει ο ασυμβίβαστος Γάλλος δημιουργός στον τίτλο της φιλμικής του αυτοβιογραφίας, εντείνοντας το μυστήριο γύρω από το πρόσωπό του και προσθέτοντας ακόμη μία ψηφίδα σε ένα συναρπαστικό καλλιτεχνικό work in progress.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Μυθολογίες / «Όποτε θέλω να κλάψω, βλέπω το The Hours»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Το πρώτο ερωτικό σκίρτημα ήρθε με το Persona του Μπέργκμαν. Όταν είδε το Happy Together του Wong Kar-Wai, ήθελε να ουρλιάξει. Τα παθιασμένα συναισθήματα έχουν τον πρώτο λόγο στην κινηματογραφική λίστα του ηθοποιού και σκηνοθέτη.