Tι συναισθήματα θέλατε να εκφράσετε μέσα από το νέο σας έργο και σε τι αναφέρεται η θεματολογία του;

Πρόκειται για κείμενα σατιρικών μονολόγων (stand up comedy) που μέσα από τις μεταμορφώσεις μιας γυναίκας, με σαρκασμό, αυτοσαρκασμό και γλυκόπικρο χιούμορ, καθρεφτίζουν την κοινωνία των τελευταίων δύο δεκαετιών του 20ού αιώνα και τον 21ο που βιώνουμε. Η θεματολογία αναφέρεται σε μια κοινωνία που παγιδεύτηκε σε μια εικονική πραγματικότητα και πείστηκε να υιοθετήσει ως πρότυπο την γκλαμουριά, με αποτέλεσμα να χάσει τον μπούσουλα και να καταλήξει στη νεύρωση και τη μοναξιά.

 

Για την παράσταση έχουν γραφτεί διθυραμβικές κριτικές. Πώς θα αντιμετωπίζατε τις αρνητικές κριτικές;

Ό,τι εκτίθεται, κρίνεται. Αυτό λέει η δημοκρατία, αυτό λέει και η λογική. Σίγουρα, δεν θα πέταγα από τη χαρά μου, αλλά πιστεύω πως όποιος γράφει και υπογράφει, παίρνει το ρίσκο της ευθύνης του.

 

Στην παράσταση συμμετέχει μαζί σας και ένας νέος ηθοποιός;

Ναι, ο Άκης Σιδέρης, ο οποίος με δεξιοτεχνία αναπαριστά το alter ego της ηρωίδας ταυτόχρονα ως πλανόδιος μουσικός, κλόουν και μαριονέτα.

 

Tη σκηνοθεσία της παράστασης υπογράφει ο Χριστόφορος Χριστοφής. Πώς ήταν η συνεργασία σας;

O Χριστόφορος Χριστοφής είναι ένας σκηνοθέτης o oποίος, αφού απαλλάξει τον ηθοποιό του από τις ανασφάλειές του, με κινήσεις σκακιστή πετάει την περιττή φιοριτούρα και κρατάει την ουσία. Γι' αυτό τον θεωρώ έναν από τους μεγάλους σκηνοθέτες που έχουμε στην Ευρώπη.

 

Πιστεύετε ότι θα τα καταφέρουμε να βγούμε από το αδιέξοδο στο οποίο βρισκόμαστε;

Δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις. Είναι στο χέρι όλων μας. Οι  Έλληνες είμαστε από τη φύση μας απείθαρχοι, ξερόλες, ικανοί για το καλύτερο και ταυτόχρονα για το χειρότερο. Πρέπει να ξεπεράσουμε τις μονομανίες μας και να κοιτάξουμε όχι μόνο τα στραβά των άλλων αλλά να τους αναγνωρίσουμε και την αξία τους. Χρειαζόμαστε περισσότερη ενημέρωση. Το χιούμορ, όχι με την έννοια της καζούρας αλλά του αυτοσαρκασμού, είναι φάρμακο κατά της άνοιας και της κατάθλιψης. Χρειάζεται να χαμογελάμε περισσότερο. Πρέπει να ξεπεράσουμε τα κόμπλεξ μας, το εγώ μας. Ο άνθρωπος είναι φθαρτός, η ανθρωπότητα όμως συνεχίζει και θα συνεχίσει να πορεύεται. Πρέπει να βλέπεις τη ζωή όχι από ένα μισοάδειο ποτήρι αλλά από ένα μισογεμάτο.

 

Πώς βλέπετε τους πολιτικούς σήμερα;

Σίγουρα δεν είναι οι μάγοι της Βηθλεέμ. Πολλοί άνθρωποι που ασχολούνται με την πολιτική είναι και ικανοί και έντιμοι. Χρειάζεται τόλμη και θάρρος για να ξεκαθαρίσει το τοπίο, και επειδή δεν πιστεύω σε κανενός είδους ξεκαθάρισμα, τουλάχιστον ένας δρόμος ίσα για να περάσεις απέναντι θεωρώ πως θα δημιουργηθεί.

 

Είστε η δημιουργός του πρώτου πειραματικού και πρωτοποριακού θεάτρου του Κεραμεικού και των γύρω από αυτόν περιοχών. Από το 1996 έχετε φιλοξενήσει καθιερωμένους δημιουργούς και δεκάδες νέες ομάδες. Πώς σας προέκυψε αυτό;

Από την ανάγκη μου να εκφραστώ στην τέχνη μου και να συμπορευτώ με άλλους δημιουργούς με τις δικές μου ανησυχίες. Πολλοί από τους κολλητούς μου φίλους είναι νέοι άνθρωποι. Οι νέοι έχουν γνώση, σε εκπλήττουν με τις ιδέες τους, δεν μεμψιμοιρούν, είναι συνεπείς, ώριμοι και δεν παραμυθιάζονται εύκολα.

 

Δεκαεπτά χρόνια τώρα, ποιες είναι οι εμπειρίες που αποκομίσατε μέσα από την πορεία σας, θετικές και αρνητικές;

Δεν μου αρέσει να κάνω απολογισμούς, ούτε διαχωρίζω τις εμπειρίες σε θετικές και αρνητικές. Μου αρέσει το ταξίδι, όποιο και να είναι αυτό. Δεν λειτουργώ ως επαγγελματίας, με αποτέλεσμα όλο αυτό να με κάνει τουρίστρια του είδους. Αλλά μου αρέσει ο τουρισμός.