«Σιωπηλή μάρτυς»: Το μυθιστόρημα του 21ου αιώνα που θα ήθελε να είχε σκηνοθετήσει ο Χίτσκοκ

«Σιωπηλή μάρτυς»: Το μυθιστόρημα του 21ου αιώνα που θα ήθελε να είχε σκηνοθετήσει ο Χίτσκοκ Facebook Twitter
Ο Φιν κατορθώνει να μας κάνει να νιώθουμε οικεία σε έναν χώρο γεμάτο σπαρμένα εδώ κι εκεί μυστικά.
0

Για να ξεκινήσουμε από τα βασικά: η «Γυναίκα στο παράθυρο» του Έι Τζέι Φιν είναι ένα πανέξυπνο, πραγματικά απολαυστικό σύγχρονο μυθιστόρημα αγωνίας, ένα άψογα δομημένο ψυχολογικό θρίλερ, γραμμένο με πολύ μεγάλη μαστοριά, χωρίς κανένα κενό και (κυρίως) χωρίς παραγεμίσματα: είναι ένα χορταστικό αρχιτεκτόνημα μυστηρίου που προσφέρει 100% απόλαυση σε όσους αγαπούν (και είναι πάμπολλοι) τα ανησυχαστικά, γεμάτα σασπένς domestic crime novels. Ταυτόχρονα, είναι μια βαθιά υπόκλιση στον χιτσκοκικό «Σιωπηλό μάρτυρα», όντας ουσιαστικά το σύγχρονο ισοδύναμό του.

Όλα αυτά τα φαινομενικά υπερβολικά θα ήταν απολύτως αξιοπερίεργα −δεδομένου ότι πρόκειται για το πρώτο βιβλίο του συγγραφέα, αν μη τι άλλο− εάν τυχόν ο Φιν δεν ήταν μία ιδιαίτερη περίπτωση μυθιστοριογράφου. Αλλά είναι: εργάζεται στον εκδοτικό χώρο για πολλά χρόνια, και μάλιστα ακριβώς στο είδος της δικής του «Γυναίκας».

Μεταξύ άλλων, έχει επιμεληθεί τα αστυνομικά μυθιστορήματα της J.K. Rowling (η συγγραφέας του Χάρι Πότερ εκδίδει crime fiction με το ψευδώνυμο Robert Galbraith), της Stephenie Meyer και της Karin Slaughter από τους σύγχρονους της πρώτης γραμμής, αλλά και βιβλία της Άγκαθα Κρίστι, του Γκράχαμ Γκριν και της Πατρίσια Χάισμιθ από τους παλαιότερους και κορυφαίους.

Ξέρει πολύ καλά τον χώρο, τον έχει «σπουδάσει» εντατικά και από μέσα – και, κυρίως, τον αγαπά με πάθος, και αυτό φαίνεται. Και πλέον έγινε μέλος του. Είναι ένας τυχερός άνθρωπος, αλλά και άξιος.

Τα twists είναι αναπάντεχα και ευπρόσδεκτα – όσο πιο αναπάντεχα, τόσο πιο ευπρόσδεκτα, και τόσο, μάλιστα, πιο λειτουργικά. Ως γνωστόν, τα μυθιστορήματα του είδους χωρίζονται σε τρία μέρη: στην αρχή, στη μέση... και στην ανατροπή. Η «Γυναίκα» τα καταφέρνει θαυμάσια και σε αυτό, χωρίς να καταφεύγει σε αναληθοφανείς ακρότητες.

Δεν είναι όμως μόνο τυχερός. Η πρωταγωνίστριά του είναι αγοραφοβική, πάσχει από έντονη μετατραυματική διαταραχή: με δυο λέξεις, δεν μπορεί να ξεμυτίσει από το σπίτι της:

Πολλοί από εμάς [...] παραμένουμε κλεισμένοι στο σπίτι, κρυμμένοι από τον επικίνδυνο, πελώριο έξω κόσμο. Κάποιοι τρέμουν τα μεγάλα πλήθη. Άλλοι τα μποτιλιαρίσματα. Εμένα με τρομάζουν οι απέραντοι ουρανοί, ο ατέλειωτος ορίζοντας, η απόλυτη έκθεση, η φρικτή πίεση του έξω κόσμου.

Λοιπόν, από την ίδια ασθένεια έπασχε και ο ίδιος. Ο Έι Τζέι Φιν είναι και ένας πολύ άτυχος άνθρωπος.

Επί πολλά χρόνια, περίπου δεκαπέντε, η ψυχολογική αυτή διαταραχή τον κρατούσε εγκλωβισμένο στο σπίτι του. Κυριολεκτικά.

Εκεί δούλευε, εκεί περνούσε τις ώρες του, εκεί παρέμενε «αιχμάλωτος».

Εκεί επίσης έμαθε καλά κινηματογράφο, και ειδικά τον κινηματογράφο του Άλφρεντ Χίτσκοκ και τον κόσμο των φιλμ-νουάρ – η «Γυναίκα στο παράθυρο», και αυτό αξίζει να σημειωθεί, είναι ένας άμεσος φόρος τιμής σε αυτό το σινεμά.

Όλα όσα χαρακτηρίζουν την Άννα Φοξ, την ηρωίδα του −έναν θηλυκό, λογοτεχνικό Τζέιμς Στιούαρτ τού «Rare Window»−, είναι στοιχεία που ο συγγραφέας δανείστηκε από τη δική του ζωή. Ακόμη και οι στιγμές που η Άννα προσπαθεί να κάνει δυο βήματα όλα κι όλα έξω από το σπίτι της:

Για μια στιγμή όλα είναι σιωπηλά, όπως στις ταινίες, τόσο αργά όσο ένα ηλιοβασίλεμα. Τα σπίτια απέναντι. Τα τρία παιδιά ανάμεσα σε αυτά και σε μένα. Ο δρόμος γύρω τους. Τα πάντα ήσυχα και ακίνητα, σαν σταματημένο ρολόι. [...] Και τότε έρχεται καταπάνω μου, διογκώνεται, με ταχύτητα, ένας ογκόλιθος από καταπέλτη. Με χτυπά με τόση δύναμη στην κοιλιά που διπλώνομαι στα δύο. Το στόμα μου χάσκει ορθάνοιχτο. Είμαι ένα άδειο σπίτι, σαπισμένες σανίδες και αέρας που ουρλιάζει. Η στέγη μου καταρρέει βογκώντας... και βογκώ κι εγώ, γλιστρώ, κατρακυλώ, με το ένα χέρι γραπωμένο στα τούβλα και το άλλο στο κενό.

Παρά ταύτα, ο Φιν κατορθώνει να φτιάχνει με τα υλικά της δικής του ασθένειας ένα βιβλίο που θα το ζήλευαν όλοι οι ήδη φτασμένοι συγγραφείς ψυχολογικών θρίλερ.

Η επιτυχία της «Γυναίκας» είναι κολοσσιαία, καθώς τα δικαιώματά της πουλήθηκαν σε δεκάδες χώρες, και αγοράστηκαν αμέσως από τη Fox (η εταιρεία, ίσως συμπτωματικά, είναι συνώνυμη με την ηρωίδα του).

Μέσα στους επόμενους μήνες θα μάθουμε και ποια θα πρωταγωνιστήσει στην ταινία που ήδη ετοιμάζεται, ποιο θα είναι το πρόσωπο της ανυπεράσπιστης Άννας σε ένα καθαρά χιτσκοκικό φιλμ. Πώς γίνονται όλα αυτά; Νομίζω για τους εξής λόγους κυρίως:

1. Το βιβλίο είναι καλογραμμένο. Αυτό μπορεί να ακούγεται προφανές, αλλά δεν είναι. Ο Φιν προσέχει τον λόγο του, τον σμιλεύει και τον παρακολουθεί στενά σε όλο το μήκος του βιβλίου. (Αν έπρεπε να δώσω ένα παράδειγμα, θα έδινα το έξοχο Κεφάλαιο 61 – πολύ δύσκολο να γραφτεί).

2. Είναι πρωτότυπο. Θυμίζει πολλά άλλα (πράγμα επιθυμητό: ξέρουμε τι ζητάμε από ένα ψυχολογικό θρίλερ, αλλιώς δεν θα διαβάζαμε ψυχολογικά θρίλερ) και διαφέρει στις λεπτομέρειες που πρέπει να διαφέρει. Έργο, και αποτέλεσμα, πολυετούς σπουδής στο είδος. Θα το μιμηθούν πολλοί στο άμεσο μέλλον.


3. Η κεντρική ηρωίδα του δεν είναι «χάρτινη», αλλά αντιθέτως μία σπαρταριστή, ολοζώντανη γυναίκα, περίπλοκη και πολυδιάστατη.

Μεγαλώνει, αλλάζει και διαμορφώνεται από σελίδα σε σελίδα. Αυτό είναι δύσκολο, και όταν πετυχαίνει είναι ένα πολύ σπουδαίο ατού για το βιβλίο – για κάθε βιβλίο.

Ακόμη, είναι ένας άνθρωπος που σπρώχνει την ιστορία μπροστά χάρη στα γνωρίσματά του, στις δεξιότητές του: πάσχει από τις πράξεις των άλλων, αλλά κατορθώνει και γίνεται η ίδια μέρος της πλοκής.

Μία αλκοολική αγοραφοβική παιδοψυχολόγος και ερασιτέχνης σκακίστρια που βλέπει όλη μέρα νουάρ ταινίες στο βίντεο;... Ναι, τη λατρεύεις.


4. Οι χαρακτήρες των υπόλοιπων ηρώων είναι εξίσου ρεαλιστικοί, ακόμη και όταν κάνουν πράγματα διόλου συνηθισμένα. Είτε ένοχοι είτε αθώοι, είναι άνθρωποι «της διπλανής πόρτας». Όλοι... ή περίπου όλοι.


5. Η δομή του είναι άρτια. Το παζλ συμπληρώνεται κεφάλαιο-κεφάλαιο, και κάθε φορά μάς αποκαλύπτει κάτι καινούργιο: πλέον, βλέπουμε όλα όσα ξέραμε με άλλη οπτική, σαν να διαβάζουμε το ίδιο κείμενο σε συνθήκες «επαυξημένης πραγματικότητας».

Συναρπαστικό. Αλλά παράλληλα έχουμε να κάνουμε με ένα εξαίρετο δείγμα αφηγηματικής οικονομίας: κάθε λέξη, κάθε υπόνοια, κάθε λεπτομέρεια υπηρετεί το στόρι, και τη λύση. Κι αυτό είναι πραγματικά σπάνιο.

«Σιωπηλή μάρτυς»: Το μυθιστόρημα του 21ου αιώνα που θα ήθελε να είχε σκηνοθετήσει ο Χίτσκοκ Facebook Twitter
Η επιτυχία της «Γυναίκας» είναι κολοσσιαία, καθώς τα δικαιώματά της πουλήθηκαν σε δεκάδες χώρες, και αγοράστηκαν αμέσως από τη Fox.


6. Τα twists είναι αναπάντεχα και ευπρόσδεκτα – όσο πιο αναπάντεχα, τόσο πιο ευπρόσδεκτα, και τόσο, μάλιστα, πιο λειτουργικά.

Ως γνωστόν, τα μυθιστορήματα του είδους χωρίζονται σε τρία μέρη: στην αρχή, στη μέση... και στην ανατροπή. Η «Γυναίκα» τα καταφέρνει θαυμάσια και σε αυτό, χωρίς να καταφεύγει σε αναληθοφανείς ακρότητες.


7. Είναι ένα μυθιστόρημα με χιούμορ – δηλαδή, με ανθρωπιά. Ακόμη και στις σκοτεινές στιγμές του (αλλά βέβαια όχι στις πραγματικά πολύ σκοτεινές, που είναι ανατριχιαστικά κλειστοφοβικές), πάντα υπάρχει μια λοξή ματιά ή ο παιγνιώδης, αυτοσαρκαστικός-υπονομευτικός λόγος της πρωταγωνίστριας.

8. Πατώντας στη μεγάλη παράδοση του είδους, μας μαθαίνει πράγματα χωρίς να μας κουράζει ή να καταντά διδακτικό: εντάσσοντάς τα και αυτά μέσα στην πλοκή.

Είτε μιλώντας για τις ψυχολογικές διαταραχές, είτε για τον κλασικό ασπρόμαυρο κινηματογράφο μυστηρίου. (Σημ.: Γράψτε όλες τις ταινίες που αναφέρονται σε ένα κομμάτι χαρτί ή σε ένα αρχείο σημειώσεων.

Είναι όλες τους μία και μία, ουσιαστικά μιλάμε για ένα κινηματογραφικό νουάρ φεστιβάλ που μπορείτε να οργανώσετε στο σπίτι σας).

9. Ο Φιν κατορθώνει να μας κάνει να νιώθουμε οικεία σε έναν χώρο γεμάτο σπαρμένα εδώ κι εκεί μυστικά.

Η ηρωίδα του είναι τόσο συμπαθητική, που ταυτιζόμαστε σχεδόν αμέσως μαζί της: τα πάθη της γίνονται και δικά μας πάθη – και η λύτρωση (αν έρθει, όση έρθει) είναι και δική μας λύτρωση.

Η οικειότητα, η ενσυναίσθηση, είναι δομικά στοιχεία των μυθιστορημάτων που αγαπάμε.


10. Είναι ένα βιβλίο που διψά για να εικονογραφηθεί: ο σκελετός του είναι ένα έτοιμο σενάριο. Όπως συχνά λέμε σε αυτά τα σημειώματα, από τον καιρό του Ομήρου και μετά αυτό είναι καλό σημάδι για ένα βιβλίο, και πρέπει να το ψάχνουμε πάντα. Εάν τυχόν λείπει, είναι το #1 σημάδι για να μπούμε σε μεγάλες υποψίες.

Δυο λόγια, για να κλείσουμε εδώ (χωρίς σπόιλερ...) για την πλοκή: Η πρωταγωνίστρια, που ζει απομονωμένη στο πελώριο σπίτι της παίρνοντας φαρμακευτική αγωγή (αντιψυχωσικά, ηρεμιστικά, υπνωτικά και πολλά-πολλά άλλα χάπια...), παρακολουθεί τη γειτονιά της από τα παράθυρα, χρησιμοποιώντας μία Nikon D5500 με έναν πανίσχυρο φακό Opteka: μπορεί να δει τα πάντα από τους απέναντι, κάθε οικογένεια, κάθε μικρό ή μεγάλο δράμα, κάθε προσωπική στιγμή − ακόμη και να διαβάσει τα χείλη τους.

Μία μέρα, κι ενώ όλοι αγωνιούμε για το τι θα είναι αυτό που θα διαταράξει την επισφαλή ρουτίνα της, θα γίνει μάρτυς ενός φόνου. Όταν τον καταγγείλει, δεν θα την πιστέψει κανείς. Για την ακρίβεια, δεν θα υπάρξει καν θύμα. Το είδε στ' αλήθεια λοιπόν;

Ή ήταν άλλη μία από τις παρενέργειες των φαρμάκων που παίρνει, σε συνδυασμό με τις τεράστιες ποσότητες αλκοόλ που επίσης καταναλώνει όσην ώρα τριγυρνά στο σπίτι της ατημέλητη και ντυμένη με μια ρόμπα, ίδια με το φάντασμα ενός τρελού;... Αλλά ας μείνουμε εδώ, υπάρχει λόγος – ή μάλλον, λόγοι.

Η μετάφραση είναι εξαιρετική, το κείμενο ρέει αβίαστα και χωρίς προβλήματα και θα σας κρατήσει πολύ καλή συντροφιά.

Απλώς, μία συμβουλή – και την εννοούμε: ξεκινήστε το διάβασμα της «Γυναίκας στο παράθυρο» το πρωί μιας αργίας, καθώς το τελευταίο που θα θέλετε θα είναι να το αφήσετε για να πάτε στη δουλειά ή για να κοιμηθείτε.

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Πίσω από τα μάτια της»: ένα domestic noir μυθιστόρημα διαφορετικό από τα άλλα

Βιβλίο / «Πίσω από τα μάτια της»: ένα domestic noir μυθιστόρημα διαφορετικό από τα άλλα

Το ψυχολογικό θρίλερ της Σάρα Πίνμπορο είναι εξέχον δείγμα ενός δημοφιλέστατου υπο-είδους του αστυνομικού μυθιστορήματος με ηρωίδες γυναίκες που αντιμετωπίζουν ενδοοικογενειακά προβλήματα.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μικρή μου, ας τους αφήσουμε αυτούς τους κερατάδες τους καλόγερους»

Lifo Videos / «Μικρή μου, ας τους αφήσουμε αυτούς τους κερατάδες τους καλόγερους»

Η Αγλαΐα Παππά διαβάζει ένα απόσπασμα από τις βέβηλες και αμφιλεγόμενες «120 Μέρες των Σοδόμων» του Μαρκησίου ντε Σαντ, ένα βιβλίο αναγνωρισμένο πλέον ως αξεπέραστο λογοτεχνικό αριστούργημα και χαρακτηρισμένο ως «εθνικός θησαυρός» της Γαλλίας.
THE LIFO TEAM
Το «προπατορικό αμάρτημα» του Τζο Μπάιντεν

Βιβλίο / Ποιο ήταν το θανάσιμο σφάλμα του Τζο Μπάιντεν;

Ένα νέο βιβλίο για τον πρώην Πρόεδρο αποτελεί καταπέλτη τόσο για τον ίδιο όσο και για τη δουλοπρεπή κλίκα πιστών και μελών της οικογένειάς του, που έκαναν το παν για να συγκαλύψουν τον ραγδαίο εκφυλισμό της γνωστικής του ικανότητας.
THE LIFO TEAM
ΕΠΕΞ Συγγραφείς/ Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / 8 Έλληνες συγγραφείς ξαναγράφουν τους μύθους και τις παραδόσεις

Η Λυσιστράτη ερμηνεύει τις ερωτικές σχέσεις του σήμερα, η Ιφιγένεια διαλογίζεται στην παραλία και μια Τρωαδίτισσα δούλα γίνεται πρωταγωνίστρια: 8 σύγχρονοι δημιουργοί, που συμμετέχουν με τα έργα τους στο φετινό Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, συνομιλούν με τα αρχαία κείμενα και συνδέουν το παρελθόν με επίκαιρα ζητήματα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζούντιθ Μπάτλερ: «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Τζούντιθ Μπάτλερ / «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Μια κορυφαία προσωπικότητα της σύγχρονης παγκόσμιας διανόησης μιλά στη LiFO για τo «φάντασμα» της λεγόμενης ιδεολογίας του φύλου, για το όραμα μιας «ανοιχτόκαρδης κοινωνίας» και για τις εμπειρίες ζωής που της έμαθαν να είναι «ένας άνθρωπος ταπεινός και ταυτόχρονα θαρραλέος».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ντίνος Κονόμος

Βιβλίο / «Ο κύριος διευθυντής (καλό κουμάσι) έχει αποφασίσει την εξόντωσή μου…»

Ο Ντίνος Κονόμος, λόγιος, ιστοριοδίφης και συγγραφέας, υπήρξε συνεχιστής της ζακυνθινής πνευματικής παράδοσης στον 20ό αιώνα. Ο συγγραφέας Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής παρουσιάζει έργα και ημέρες ενός ανθρώπου που «δεν ήταν του κόσμου τούτου».
ΦΙΛΙΠΠΟΣ Δ. ΔΡΑΚΟΝΤΑΕΙΔΗΣ
Η ζωή του Καζαντζάκη σε graphic novel από τον Αλέν Γκλικός

Βιβλίο / Ο Νίκος Καζαντζάκης όπως δεν τον είχαμε ξαναδεί σε ένα νέο graphic novel

Ο ελληνικής καταγωγής Γάλλος συγγραφέας Αλέν Γκλικός καταγράφει την πορεία του Έλληνα στοχαστή στο graphic novel «Καζαντζάκης», όπου ο περιπετειώδης και αντιφατικός φιλόσοφος και μυθιστοριογράφος ψυχαναλύεται για πρώτη φορά και συστήνεται εκ νέου στο ελληνικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πετρίτης»: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ηχητικά Άρθρα / Πετρίτης: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ο Τζoν Άλεκ Μπέικερ αφιέρωσε δέκα χρόνια από τη ζωή του στην παρατήρηση ενός πετρίτη και έγραψε ένα από τα πιο ιδιαίτερα βιβλία της αγγλικής λογοτεχνίας – μια από τις σημαντικότερες καταγραφές της άγριας ζωής που κινδυνεύει να χαθεί για πάντα. Κυκλοφόρησε το 1967 αλλά μόλις τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια οι κριτικοί και το κοινό το ανακάλυψαν ξανά.
M. HULOT
Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Ας μην αφήνουμε τον Θεό στους πιστούς» 

Βιβλίο / Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Αν αξίζει ένα πράγμα στη ζωή, αυτό είναι η ομορφιά»

Εν όψει της εμφάνισής του στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, στις 21 Μαΐου, ο Λατινοαμερικανός συγγραφέας-φαινόμενο Μπενχαμίν Λαμπατούτ μιλά στη LiFO για τον ρόλο της τρέλας στη συγγραφή, τη σχέση επιστήμης και λογοτεχνίας και το μεγαλείο της ήττας – και δηλώνει ακόμα φανατικός κηπουρός και εραστής της φύσης.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Άντονι Μπέρτζες: «Έρνεστ Χέμινγουεϊ»

Το Πίσω Ράφι / Ο Χέμινγουεϊ ήταν ένας φωνακλάς νταής αλλά κι ένας σπουδαίος συγγραφέας του 20ού αιώνα

Η βιογραφία «Έρνεστ Χέμινγουεϊ - Μια ζωή σαν μυθοπλασία» του Βρετανού συγγραφέα Άντονι Μπέρτζες αποτυπώνει όχι μόνο την έντονη και περιπετειώδη ζωή του κορυφαίου Αμερικανού ομοτέχνου του αλλά και όλο το εύρος της αντιφατικής προσωπικότητάς του.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
21η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης

Βιβλίο / 21η ΔΕΒΘ: Εξωστρέφεια και καλύτερη οργάνωση αλλά μένουν ακόμα πολλά να γίνουν

Απολογισμός της 21ης ΔΕΒΘ που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά υπό την αιγίδα του νεοσύστατου ΕΛΙΒΙΠ. Σε ποιο βαθμό πέτυχε τους στόχους της και ποια στοιχήματα μένει ακόμα να κερδίσει;
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Η ποίηση όχι μόνο αλλάζει τον κόσμο, τον δημιουργεί» ​​​​​​/Μια νέα ανθολογία ελληνικής queer ποίησης μόλις κυκλοφόρησε στα ισπανικά /11 Έλληνες ποιητές σε μια νέα ισπανική queer ανθολογία /Queer ελληνική ποίηση σε μια νέα δίγλωσση ισπανική ανθολογία

Βιβλίο / Μια Ισπανίδα καθηγήτρια μεταφράζει ελληνική queer ποίηση

Η María López Villalba, καθηγήτρια Νέων Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Μάλαγα, μετέφρασε 11 ελληνικά ποιήματα, σε μια πρόσφατη ανθολογία που προσφέρει στο ισπανόφωνο κοινό την ευκαιρία να γνωρίσει τη σύγχρονη ελληνική queer –και όχι μόνο– ποίηση.
M. HULOT
«Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Βιντσέντζο Λατρόνικο / «Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Ο Ιταλός συγγραφέας και υποψήφιος για το βραβείο Booker, Βιντσέντζο Λατρόνικο, μιλά στη LIFO για το πολυσυζητημένο βιβλίο του «Τελειότητα», στο οποίο αποτυπώνει την αψεγάδιαστη αλλά ψεύτικη ζωή μιας ολόκληρης γενιάς ψηφιακών νομάδων στην Ευρώπη, καθώς και τη μάταιη αναζήτηση της ευτυχίας στην ψηφιακή εποχή.
M. HULOT
Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Ηχητικά Άρθρα / Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Το όνομά της έχει συνδεθεί με την εικόνα μιας αδίστακτης, σεξουαλικά ακόρεστης και επικίνδυνης γυναίκας. Ένα νέο βιβλίο, όμως, έρχεται να αμφισβητήσει αυτή τη στερεοτυπική αφήγηση και να φωτίσει μια διαφορετική εκδοχή της ιστορίας της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Rene Karabash

Βιβλίο / Rene Karabash: «Θέλω πίσω τη γυναικεία δύναμη που μου στέρησαν οι άνδρες»

Η Βουλγάρα συγγραφέας Rene Karabash μιλά για το μυθιστόρημά της «Ορκισμένη», που τιμήθηκε με το βραβείο Ελίας Κανέτι, και στο οποίο εστιάζει στην ιστορία των «ορκισμένων παρθένων» γυναικών των Βαλκανίων που επέλεξαν να ζήσουν ως άνδρες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δυο γυναίκες συγγραφείς αποκαλύπτουν τα κρυφά μυστικά της γραφής

Βιβλίο / Όλες οι γυναίκες του κόσμου στο νέο βιβλίο της Αμάντας Μιχαλοπούλου

Στο «Μακρύ ταξίδι της μιας μέσα στην άλλη», η μητρότητα γίνεται ο συνδετικός κρίκος που ενώνει όλες τις μητέρες και όλες τις κόρες με τις γυναίκες της Ιστορίας που θαυμάσαμε, αλλά και τις ανώνυμες «Παναγίες» που κράτησαν στους ώμους τους τα βάρη της ανθρωπότητας.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Βιβλίο / «Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Στο νέο του βιβλίο, «Lost Things Found», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Hyper Hypo, ο εικαστικός φωτογράφος Αντώνης Θεοδωρίδης εξερευνά τον μαγικό κόσμο της υπαίθριας αγοράς του Ελαιώνα.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Ντιντιέ Εριμπόν: «Καιρός για ένα κίνημα των ηλικιωμένων!»

Ντιντιέ Εριμπόν / Ντιντιέ Εριμπόν: «Να πάψουμε να βλέπουμε τους ηλικιωμένους ως κοινωνικούς παρίες»

Από τους σημαντικότερους και πιο επιδραστικούς σύγχρονους Γάλλους στοχαστές, ο Ντιντιέ Εριμπόν συνδύασε στα βιβλία του τα δύσκολα βιώματα της νεότητάς του με μια εμπεριστατωμένη, αλλά και εικονοκλαστική, κοινωνικοπολιτική «ακτινογραφία» της γαλλικής κοινωνίας. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ