Alexi Pappas: «Δεν υπάρχει τίποτα στη ζωή που να μπορεί να αντικαταστήσει τη χαμένη σου μητέρα» Facebook Twitter

Alexi Pappas: «Τίποτα στη ζωή δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη χαμένη σου μητέρα»

0

Η Alexi Pappas είναι πρωταθλήτρια στίβου, βραβευμένη συγγραφέας και σκηνοθέτις. Κείμενά της έχουν δημοσιευτεί, μεταξύ άλλων, στα έντυπα «New York Times», «Runner’s World», «Women’s Running», «Sports Illustrated», «The Atlantic» και «Outside».

Παράλληλα, έχει συμμετάσχει στο σενάριο και τη σκηνοθεσία της ταινίας μεγάλου μήκους «Tracktown», στην οποία επίσης πρωταγωνίστησε, μαζί με τη Rachel Dratch και τον Andy Buckley. Πρόσφατα, συνεργάστηκε και πρωταγωνίστησε, μαζί με τον Nick Kroll, στην ταινία  «Olympic Dreams», την πρώτη ταινία μυθοπλασίας που έχει γυριστεί κατά τη διάρκεια Ολυμπιακών Αγώνων.

Το ελληνικό όνομα της Ελληνοαμερικανίδας δρομέα είναι Αλεξία Παπαγιάννη και κατάγεται από τη Ρόδο. Κατέχει το πανελλήνιο ρεκόρ στα 10 χιλιόμετρα και έτρεξε με τα χρώματα της Ελλάδας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016. Σήμερα μένει μόνιμα στο Λος Άντζελες.

Για μένα γενναίος είναι αυτός που μπορεί να ξεπεράσει όλα εκείνα που του δημιουργούν φόβο. Και θεωρώ ότι ο καθένας μας μπορεί να γίνει γενναίος.

Αυτές τις μέρες κυκλοφόρησε στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Keybooks η αυτοβιογραφία της με τον τίτλο «Γενναία. Το κυνήγι των ονείρων, η φιλία με τον πόνο και άλλες μεγάλες ιδέες». Στις σελίδες του βιβλίου εξιστορεί όλα τα ορόσημα και τα σημεία-σταθμούς της διαδρομής της και μας μαθαίνει πώς να φτιάχνεις μια ζωή, όχι μόνο πώς να τη ζεις.

Η ίδια αφηγείται με συναρπαστικό τρόπο όνειρα και εφιάλτες, νίκες και ήττες, στόχους και κατορθώματα. Είναι μια γυναίκα που έχει διανύσει μια πορεία γεμάτη αίμα και δόξα.

Όταν η Ελληνοαμερικανίδα δρομέας ήταν τεσσάρων ετών η μητέρα της αυτοκτόνησε. Αυτό το τραγικό γεγονός θα άλλαζε για πάντα την πορεία της ζωής της. Παρά τις αναποδιές και τις δυσκολίες, δεν άφησε τίποτα να σταθεί εμπόδιο στον δρόμο της μέχρι να πραγματοποιήσει τα όνειρά της. Όμως οι μεγάλες επιτυχίες είχαν υψηλό τίμημα για την ίδια και μαζί με τη χαρά ήρθε και η θλίψη. Στην αυτοβιογραφία της μοιράζεται άφοβα και ειλικρινά τη μάχη της με την κατάθλιψη και περιγράφει πώς βγήκε στη φωτεινή πλευρά της ζωής ως χειραφετημένη γυναίκα. 

Λίγο πριν τρέξει στον μαραθώνιο της Βοστώνης έκανε ένα διάλειμμα από το φορτωμένο της πρόγραμμα και μίλησε στη LiFO. Στη συνέντευξη που ακολουθεί μιλά για τις εμπειρίες της, τις δυσκολίες, τα μαθήματα που τροφοδότησαν την καριέρα της αλλά και για το πώς ο καθένας μας μπορεί να γίνει γενναίος.

— Σε τι περιβάλλον μεγαλώσατε; Τι θυμάστε από τα παιδικά σας χρόνια; 
Καταρχάς, μεγάλωσα μόνο με τον πατέρα μου και τον αδελφό μου. Δυστυχώς, έχασα τη μητέρα μου όταν ήμουν τεσσάρων – αυτοκτόνησε. Τα παιδικά μου χρόνια τα έζησα στην Καλιφόρνια και στη μνήμη μου έχω συγκρατήσει τις στιγμές που ο πατέρας μου μας πήγαινε να βλέπουμε συχνά τη γιαγιά και τον παππού. 

ΓΕΝΝΑΙΑ
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ: Alexi Pappas, «Γενναία», Key Books

— Τι σήμαινε για σας η αυτοκτονία της μητέρας σας; 
Ήταν μια πρόκληση για μένα. Τα πρώτα πέντε χρόνια της ζωής μου συνέπεσαν με τα τελευταία της μητέρας μου, που έπασχε από διπολική διαταραχή και μανιοκατάθλιψη. Εθίστηκε στα παυσίπονα και εκδήλωσε τάσεις αυτοκτονίας. Σε τόσο μικρή ηλικία, όμως, δεν μπορούσα να καταλάβω ακριβώς τι είχε συμβεί.

Ωστόσο η ψυχική μου υγεία επηρεάστηκε, οπότε αυτό με έκανε να αισθάνομαι μια σύγχυση. Μου δημιουργούσε μεγάλη θλίψη το γεγονός ότι γεννήθηκα την πιο ακατάλληλη στιγμή. Τελικά, βρήκα την καθοδήγηση που χρειαζόμουν και μπόρεσα να νιώσω πλήρης ως άνθρωπος, αν και δεν υπάρχει τίποτα στη ζωή που να μπορεί να αντικαταστήσει τη χαμένη σου μητέρα.

Δεν σας κρύβω, όμως, ότι λόγω του θανάτου της έμαθα να αντιμετωπίζω με συμπόνια όχι μόνο εκείνη αλλά και τον εαυτό μου.

— Πώς αντιμετωπίσατε την κατάθλιψη; Σας έκανε πιο δυνατό άνθρωπο; 
Έμαθα ότι η κατάθλιψη είναι ένας τραυματισμός που μπορεί να επουλωθεί με την κατάλληλη φροντίδα και τη βοήθεια του χρόνου. Ο αγώνας μου για να τη νικήσω ήταν ό,τι πιο δύσκολο και πιο γενναίο έχω κάνει ποτέ.

Ξέρετε, πίστευα ότι η κατάθλιψη ήταν μια δοκιμασία στην οποία με είχε υποβάλει η μητέρα μου, ως τιμωρία. Πίστευα ότι κι εγώ κάποια στιγμή θα είχα το ίδιο τέλος.

Όμως, με την πολύτιμη βοήθεια του πατέρα μου, κατάφερα να περάσω στην αντίπερα όχθη, αφήνοντας πίσω την πιο σκοτεινή περίοδο της ζωής μου. Όταν ένιωσα τη χαρά ξανά, ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που δεν φοβόμουν τίποτα. 

Alexi Pappas: «Δεν υπάρχει τίποτα στη ζωή που να μπορεί να αντικαταστήσει τη χαμένη σου μητέρα» Facebook Twitter
Με τον αθλητισμό και το τρέξιμο μαθαίνει κανείς πως σημασία δεν έχει το να πέφτεις αλλά να ξέρεις να σηκώνεσαι, ξανά και ξανά.

— Τι σημαίνει για σας η λέξη «γενναίος»; 
Για μένα γενναίος είναι αυτός που μπορεί να ξεπεράσει όλα εκείνα που του δημιουργούν φόβο. Θεωρώ ότι ο καθένας μας μπορεί να γίνει γενναίος.

— Μόνο η αυτοβελτίωση μπορεί να βοηθήσει έναν άνθρωπο; 
Νομίζω ότι και η κατανόηση μπορεί να βοηθήσει.

— Τι κερδίζει ένας άνθρωπος από τον αθλητισμό και το τρέξιμο;
Μαθαίνει πως σημασία δεν έχει το να πέφτεις αλλά να ξέρεις να σηκώνεται, ξανά και ξανά. Προσωπικά, μου αρέσει να τρέχω γιατί είναι ένας τρόπος να πιέζομαι και να εξερευνώ τα όρια του εαυτού μου, πνευματικά και σωματικά. Το τρέξιμο ήταν πάντα για μένα ένας τρόπος να είμαι σημαντική. 

— Πώς ένας άνθρωπος ανακαλύπτει τι είναι αυτό που θέλει στη ζωή; 
Όταν φτάσει στο σημείο να αναρωτηθεί τι είναι αυτό που τον κάνει να νιώθει το φως ή να αισθάνεται τη φωτιά μέσα του γι' αυτό που καταπιάνεται. 

— Τι αγαπάτε στην Ελλάδα; 
Μου αρέσει πολύ που στην Ελλάδα νιώθω σαν να είμαι στο σπίτι μου. Λατρεύω τον πολιτισμό, το φαγητό, τους ανθρώπους και το περιβάλλον. Το αγαπημένο μου μέρος είναι το περίφημο δάσος της Στροφυλιάς, που βρίσκεται πολύ κοντά στην πόλη της Πάτρας.  

— Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Ο μεγαλύτερος φόβος μου; Μήπως τραυματίσω το σώμα μου, και ο πόνος που ακολουθεί.

— Τι θεωρείτε σημαντικό στη ζωή; 
Σημαντικά στη ζωή θεωρώ την οικογένεια και τη φιλία. Την απόλαυση της στιγμής και την προσπάθεια που μπορεί ο καθένας να κάνει για να επιτύχει το καλύτερο δυνατό στη ζωή.

ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Λυδία Κονιόρδου διαβάζει τον μονόλογο της Λούλας Αναγνωστάκη «Ο oυρανός κατακόκκινος»

Lifo Videos / «Ιδού εγώ»: Η Λυδία Κονιόρδου ερμηνεύει το «Ουρανός Κατακόκκινος» της Λούλας Αναγνωστάκη στο LIFO.gr

O απολογισμός ζωής μιας γυναίκας που βλέπει γύρω της τον κόσμο να διαλύεται, η προσωπική εμπλοκή στη συλλογική μνήμη, μια ποιητική εκδοχή της δυστυχίας που γεννά η σύγχρονη πραγματικότητα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων: Τόπος συνάντησης για τη λογοτεχνία και τις ιδέες

Βιβλίο / Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων: Τόπος συνάντησης για τη λογοτεχνία και τις ιδέες

Με ένα πλούσιο πρόγραμμα με καλεσμένους από 16 χώρες και τιμώμενο πρόσωπο τον ποιητή Τίτο Πατρίκιο, το φετινό φεστιβάλ σημείωσε τη μεγαλύτερη προσέλευση στην ιστορία του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί μας γοητεύει ακόμα ο «Καβγατζής της Βρέστης»;

The Review / Γιατί μας γοητεύει ακόμα ο «Καβγατζής της Βρέστης»;

Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου, με αφορμή τη νέα έκδοση του έργου του Ζαν Ζενέ, εξετάζουν τους λόγους που μπορεί να μας αφορά ακόμα και σήμερα το θρυλικό βιβλίο του 1945. ― ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟΛΜΗΡΗ ΓΛΩΣΣΑ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
100 βιβλία που ξεχωρίσαμε για αυτό το καλοκαίρι

Βιβλίο / 100 βιβλία να διαβάσεις κάτω από ένα αρμυρίκι ή στην πόλη με το κλιματιστικό στο φούλ

Κλασική λογοτεχνία, σύγχρονοι συγγραφείς, δοκίμια, ιστορία, αυτοβελτίωση, βιβλία για το «μικρό» να μην είναι όλη την ώρα στο iPad. Kάτι για όλους για να περάσει όμορφα, ήσυχα και ποιοτικά το καλοκαίρι.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Βιβλίο / Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Η Γαλλίδα κριτικός λογοτεχνίας της «Monde», Φλοράνς Νουαβίλ, στο «Μίλαν Κούντερα: Γράψιμο... Τι ιδέα κι αυτή!», αποκαλύπτει καίριες στιγμές και συγγραφικές αλήθειες του καλού της φίλου, αναιρώντας όλες τις κατηγορίες που συνδέονταν με το όνομά του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Πάουλο Σκoτ

Βιβλίο / Πάουλο Σκoτ: «Στη Βραζιλία ο ρατσισμός είναι παντού, στη λογοτεχνία, στους στίχους της σάμπα»

Πότε ρεαλιστικό, πότε στρατευμένο, πότε αστυνομικής υφής, πότε μια τρελή και ξεκαρδιστική σάτιρα. Οι «Φαινότυποι» του Πάουλο Σκοτ είναι ένα αξιοσημείωτο βιβλίο. Μιλήσαμε με τον Βραζιλιάνο συγγραφέα για τη λογοτεχνία, την κατάσταση στη Βραζιλία και την αξία των λογοτεχνικών βραβείων.
ΒΕΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κώστας Σπαθαράκης, εκδότης.

Κώστας Σπαθαράκης / Κώστας Σπαθαράκης: «Δεν έχουμε αφηγήσεις για τις ερωτικές μας σχέσεις, για τα νιάτα μας»

Για τον άνθρωπο πίσω από τις εκδόσεις αντίποδες, το μεγαλύτερο όφελος ήταν ότι, ενώ του άρεσε να είναι χωμένος μέσα στα βιβλία – μια μοναχική και ίσως ναρκισσιστική συνήθεια –, στην πορεία έμαθε να τη μετατρέπει σε εργαλείο κοινωνικότητας και επαφής με τους γύρω του.
M. HULOT
Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού

Βιβλίο / Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: «Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού»

Ο πολυβραβευμένος Κολομβιανός συγγραφέας μιλά στη LiFO για τη βία που στοιχειώνει τη χώρα του, τη δύναμη της λογοτεχνίας να ανασύρει όσα κρύβει η Ιστορία, αλλά και για την αρχαιοελληνική φιλοσοφία ως σταθερή επιρροή του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
H Gen Z όχι μόνο διαβάζει αλλά συγχρόνως αλλάζει και την ίδια την έννοια της ανάγνωσης

Βιβλίο / Η Gen Z δεν διαβάζει απλώς· επαναπροσδιορίζει την ανάγνωση

Οι εκπρόσωποι αυτής της γενιάς λατρεύουν την απόδραση, παίρνουν την λεγόμενη fan fiction τόσο σοβαρά όσο και τη λίστα Booker, αναβιώνουν κλασικά βιβλία από την Τζέιν Όστεν έως τον Ντοστογιέφσκι και μοιράζονται ιστορίες στις δικές τους κοινότητες.
THE LIFO TEAM
Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Βιβλίο / Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Ο Πέρσιβαλ Έβερετ έγραψε ένα άκρως επίκαιρο, δεδομένων των τελευταίων ημερών, βιβλίο, που ταυτόχρονα φιλοδοξεί να καταστεί κλασικό, για τον ρατσισμό και τη χαμένη ανθρωπιά, και κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας των ΗΠΑ και το Πούλιτζερ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη, κιθαρίστα και σκιτσογράφο Κώστα Μπέζο, που ξαναγράφει την ιστορία της Ελλάδας πριν από το 1940

Βιβλίο / «Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη Κώστα Μπέζο

Τη δεκαετία του ’30 άνθισε στην Ελλάδα ένα μουσικό είδος «διαφυγής» από τη σκληρή πραγματικότητα, οι χαβάγιες. Ο Κώστας Μπέζος, αινιγματική μορφή μέχρι πρόσφατα και σημαντικός ρεμπέτης και σκιτσογράφος, έγραψε μια ανείπωτη ιστορία, διαφορετική από αυτή που η επίσημη ιστορία έχει καταγράψει για την εποχή του Μεσοπολέμου.  
M. HULOT
Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Βιβλίο / Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Η Καταλανή συγγραφέας, που έχει εξελιχθεί σε σημείο αναφοράς της σύγχρονης queer λογοτεχνίας, μεταφράζεται παγκοσμίως και τη θαυμάζει ο Αλμοδόβαρ, μιλά στη LiFO για το τι σημαίνει να ζεις ελεύθερα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ