NEO VIDCAST

Παίζοντας τον κακό

Παίζοντας τον κακό Facebook Twitter
0

Ο ηθοποιός, σκηνοθέτης και συγγραφέας Στίβεν Μπέρκοφ λέει ότι δημιούργησε τη μαγευτική παράσταση για έναν ηθοποιό Shakespeare's Villains, επειδή δεν επιθυμούσε να μείνει άνεργος. Αλλά, στην πραγματικότητα, ο Μπέρκοφ είναι ο σπουδαιότερος εν ζωή και εν ενεργεία επαγγελματίας του θεάτρου. Στη διάρκεια μιας διαπρεπούς θεατρικής και κινηματογραφικής καριέρας έχει ενσαρκώσει τους περισσότερους από τους πιο αξιομνημόνευτους κακούς ήρωες, από τον πρωταγωνιστικό ρόλο στον Μάκβεθ έως τον κακό Ρώσο συνταγματάρχη στο Octapussy του Μποντ. Τα θεατρικά του έργα και οι διασκευές του έχουν ανέβει σε πολλές χώρες του κόσμου και σε πολλές γλώσσες.
Στην παράσταση Shakespeare's Villains, o Μπέρκοφ βουτά στο κακό για να εξερευνήσει κάποιους από τους πιο σκοτεινούς ήρωες του ποιητή, όπως ο Μάκβεθ, ο Σάιλοκ, ο Ριχάρδος ο Γ'. Όχι εύκολο για τον καθένα φυσικά, αλλά ο Μπέρκοφ αποσπά επευφημίες για την προσπάθειά του να αναμείξει στοιχεία διάλεξης και κωμωδίας σε πορτρέτα ηρώων που κατά κύριο λόγο προκαλούν ρίγη φρίκης.

Γιατί πάντοτε καλείστε να υποδυθείτε τον ρόλο του κακού;

Επειδή έχω κοντά μαλλιά!

Μόνο γι' αυτό;

Περίπου. Από τη στιγμή που θα ταυτιστείς με έναν ρόλο, βλέπουν ότι σου αρέσει και αυτό ήταν. Μετά ωριμάζεις μέσα σε αυτόν. Δεν με νοιάζει! Ο κακός πάντοτε πρέπει να είναι ένας καλός ηθοποιός, για να επιτρέψει στην αχρειότητα να αναδυθεί και να κάνει το κοινό να εμπλακεί.

Πώς προέκυψε η ιδέα για την παράσταση Shakespeare's Villains;

Προέκυψε γιατί ήθελα να κάνω σόλο παραστάσεις. Όπως ένας τραγουδιστής και ένας μουσικός χρειάζονται ο ένας τον άλλο για να υπάρξει αλληλεπίδραση, έτσι και οι ηθοποιοί χρειάζονται τους άλλους ηθοποιούς. Σκέφτηκα, όμως, γιατί άραγε οι ηθοποιοί να μην μπορούν να έχουν το υπέροχο προνόμιο των καλλιτεχνών καμπαρέ, ώστε να βγαίνουν στη σκηνή μόνοι; Επίσης, σκέφτηκα ότι θα ήθελα να κάνω λίγο Σαίξπηρ επειδή έχει περάσει καιρός από την τελευταία φορά. Εφόσον δεν είχα προσκληθεί από σημαντικούς θιάσους για κάτι τέτοιο, σκέφτηκα να φτιάξω μια παρουσίαση όλων των διαφορετικών ηρώων. Καθώς επέλεγα τους ρόλους, άρχισα να συνειδητοποιώ ότι έκλινα περισσότερο προς τους σκοτεινούς ήρωες -τα καθάρματα- και αποφάσισα ότι θα έπρεπε να τους παρουσιάσω όλους σε ένα ενιαίο θέαμα. Αυτό έριξε φως στην ψυχολογία του Σαίξπηρ, στον τρόπο που οι χαρακτήρες αντανακλούσαν ο ένας στον άλλο και στο γεγονός ότι όλοι τους ήταν διαφορετικές πτυχές της ανθρώπινης ψυχολογίας.

Επιλέξατε τα καθάρματα ως μια βολική πλατφόρμα ώστε να επιφέρετε αναταραχή στο κοινό;

Όχι, απλώς έτσι προέκυψε. Καθώς τους μελετούσα διαπίστωσα ότι είναι πιο ενδιαφέροντες και ότι η ψυχολογία τους είναι αναπτυγμένη πιο λεπτομερώς από ό,τι των άλλων ηρώων αυτών των κειμένων. Είναι πιο εκφραστικοί. Κάποιοι από τους κεντρικούς ήρωες παραήταν πολυδιάστατοι, σοβαροί και συνηθισμένοι για να μου προσελκύσουν το ενδιαφέρον. Οι κακοί (καθάρματα) ήταν γεμάτοι εκφράσεις απογοήτευσης, πόνου, φιλοδοξίας και επιθυμιών που αναζητούν και οφείλουν να εκπληρωθούν. Ήταν σαν μια ασθένεια την οποία εξετάζει ένας γιατρός με το μικροσκόπιό του - κι ένιωσα να ενδιαφέρομαι πολύ γι' αυτούς τους ασθενείς ανθρώπους.

Πώς αρχίσατε να δουλεύετε στον κινηματογράφο και πώς αυτό επηρέασε την καριέρα σας;

Ήταν πολύ θετικό. Άλλωστε είχα μια μικρή φήμη. Το φιλμ είναι ένα αυθεντικό έργο τέχνης και οφείλεις να είσαι απόλυτα αφοσιωμένος, αλλά φυσικά δεν είναι θεατρική σκηνή. Η ταινία είναι κατά κάποιον τρόπο διακοπές. Τα λιγοστά φιλμ που έκανα μου προσέφεραν ικανοποίηση, καθώς δεν πέρασα απαρατήρητος.

Στη μεγάλη οθόνη, έχετε περάσει από το A clockwork Orange στο Octopussy, στον Rambo και το Absolute Beginners. Είστε περήφανος για κάθε ταινία;

Είμαι πολύ περήφανος γι' αυτό που εγώ έχω κάνει, αλλά οι ταινίες δεν ήταν πάντοτε ενδιαφέρουσες. Ξέρω ότι κάποιες από τις ταινίες δεν ήταν καλές. Όπως το Prisoner of Rio, που ήταν μια ατυχής προσπάθεια, αλλά, από την άλλη, οι υπόλοιπες ήταν ταινίες που είχαν λόγο ύπαρξης, παρά το γεγονός ότι ήταν εμπορικές.

Δεν έχετε μετανιώσει καθόλου για τις κινηματογραφικές σας επιλογές;

Πρέπει να είναι κανείς ηθοποιός κατ' επάγγελμα. Κάποιες φορές κάνεις κάτι αντίστοιχο ενός γλυπτού του Μιχαήλ Άγγελου και κάποιες άλλες φορές κάνεις διακόσμηση σπιτιού και κάνεις το Octopussy. Αλλά δεν έχει τίποτε το κακό το να συμμετέχεις σε αυτές τις ταινίες. Έχουν πλάκα, αποτελούν απόδραση και αυτό είναι μια χαρά.

0

NEO VIDCAST

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ελένη Ερήμου: «Οι άνθρωποι δεν ντρέπονται για τίποτα πια»

Θέατρο / Ελένη Ερήμου: «Οι άνθρωποι δεν ντρέπονται για τίποτα πια»

Παραμένει μέχρι σήμερα μία από τις ομορφότερες γυναίκες που πέρασαν από το ελληνικό θέατρο και το σινεμά. Από νωρίς επέλεξε να ζει και έξω από το θεατρικό συνάφι. «Δεν μπορώ να ξυπνάω κάθε πρωί και να αναρωτιέμαι τι θα παίξω ή που θα παίξω» δηλώνει ενώ θεωρεί τη μοναχικότητα πηγή δημιουργικότητας. Η Ελένη Ερήμου αφηγείται τη ζωή της στη LifO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Αλεξάνδρα Λαδικού: «Δεν νοσταλγώ τίποτα. Πέρασα και ωραία και καλά»

Οι Αθηναίοι / Αλεξάνδρα Λαδικού: «Δεν νοσταλγώ τίποτα. Πέρασα και ωραία και καλά»

Ξεκίνησε από τα καλλιστεία, για μία ψήφο δεν στέφθηκε Μις Κόσμος, έπαιξε δίπλα στον Κουν, υπήρξε μούσα του Τάκη Κανελλόπουλου, αλλά κυρίως του Ανδρέα Βουτσινά. Στα 92 της ακόμα οδηγεί και παρακολουθεί θέατρο, ελπίζοντας πάντα να βρει καλά στοιχεία, ακόμα και σε κακές παραστάσεις.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μπομπ Γουίλσον

Απώλειες / Μπομπ Γουίλσον (1941-2025): Το προκλητικό του σύμπαν ήταν ένα και μοναδικό

Μεγάλωσε σε μια κοινότητα όπου το θέατρο θεωρούνταν ανήθικο. Κι όμως, με το ριζοσπαστικό του έργο σφράγισε τη σύγχρονη τέχνη του 20ού αιώνα, σε παγκόσμιο επίπεδο. Υποκλίθηκε πολλές φορές στο αθηναϊκό κοινό – και εκείνο, κάθε φορά, του ανταπέδιδε την τιμή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Θέατρο / H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Ο «Οιδίποδας» του Γιάννη Χουβαρδά συνενώνει τον «Τύραννο» και τον «Επί Κολωνώ» σε μια παράσταση, παίρνοντας τη μορφή μιας πυρετώδους ανασκαφής στο πεδίο του ασυνείδητου - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Θέατρο / Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός προσπαθεί να παραμείνει συγκεντρωμένη μέχρι την κάθοδό της στο αργολικό θέατρο. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε τον χρόνο να μας μιλήσει για τους γυναικείους ρόλους που τη συνδέουν με την Ελλάδα και για τη σημασία της σιωπής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ