Λένα Κιτσοπούλου: Αυτή η εμπειρία θα βρίσκεται μέσα σε ό,τι φτιάξω στο μέλλον

Λένα Κιτσοπούλου: Αυτή η εμπειρία θα βρίσκεται μέσα σε ό,τι φτιάξω στο μέλλον Facebook Twitter
Ένιωσα σαν ο σκηνοθέτης του σύμπαντος να φώναξε «CUT». Ένιωσα σαν ένας φακός που βρισκότανε πάνω στον μικρόκοσμό μου να έκανε ξαφνικά ένα ζουμ άουτ. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν / LiFO
0

Ο δημιουργός, κατά τη γνώμη μου, είναι καταρχάς δημιουργός εκτός οποιουδήποτε συστήματος. Είναι δημιουργός γιατί δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά, γιατί έχει σε πρώτη φάση την ανάγκη να εκφραστεί και στη συνέχεια να απευθυνθεί κάπου, να βρει έστω και έναν θεατή.

Προσωπικά, παρ' όλο που είμαι ενταγμένη στο σύστημα και χάρη σε αυτό μέχρι τώρα δουλεύω και επιβιώνω, έχω φροντίσει από παιδί, από χαρακτήρα, να διατηρώ πάντα μία αυτονομία, να χαίρομαι τον εαυτό μου και τη σκέψη μου εκτός οποιουδήποτε συστήματος. Οπότε οτιδήποτε κι αν συμβεί γύρω μου, ακόμα κι αν χρειαστεί να βρεθώ σε μία φυλακή ή πάνω σε μία βραχονησίδα για την υπόλοιπη ζωή μου, έχω φροντίσει να κουβαλάω μαζί μου την τέχνη μου ως αυτοϊκανοποίηση, έχω προσπαθήσει όσο μπορώ να ενδυναμώνω συνεχώς τα εργαλεία της δημιουργίας μου, τα οποία είναι το βλέμμα μου, το μυαλό μου και τα χέρια μου. Το γύρω-γύρω για μένα είναι πάντα τροφή. Είτε είναι άσχημο, είτε είναι όμορφο, είναι πλούτος.

Οπότε και αυτή την καινούργια συνθήκη της εισβολής του κορωνοϊού, που βιώνουμε όλοι, εγώ προσωπικά την εξέλαβα ως δώρο από την αρχή. Ένιωσα σαν ο σκηνοθέτης του σύμπαντος να φώναξε «CUT». Ένιωσα σαν ένας φακός που βρισκότανε πάνω στον μικρόκοσμό μου να έκανε ξαφνικά ένα ζουμ άουτ, να απομακρύνθηκε από τον πλανήτη, και ο μικρόκοσμός μου, όπως και του καθένα από εμάς, να έγινε ασήμαντος έως και ανύπαρκτος. Ουσιαστικά διαλύθηκε το σύστημα και αυτό για οποιονδήποτε καλλιτέχνη είναι δώρο και μόνο δώρο.

Προσωπικά ελευθερώθηκα, ο χρόνος πια ήταν όλος δικός μου, έψαξα να βρω τον καλύτερο τρόπο να εκμεταλλευτώ αυτή την ωραία παύση στο ανούσιο τρεχαλητό, στις ανούσιες συναναστροφές που αποτελούν μεγάλο μέρος της ζωής μας, ακόμα κι όταν αυτή θέλει να λέγεται καλλιτεχνική, επέλεξα να φύγω και να ανέβω σε ένα βουνό όπου και βρίσκομαι τώρα που σας γράφω, μέσα στα δάση, όπου δύο-τρεις άνθρωποι ζουν εδώ από τη φύση και μόνο, κυνηγώντας ή φυτεύοντας την τροφή τους, χωρίς να χρησιμοποιούν χρήματα εδώ και πολλά χρόνια, και βιώνω λόγω του κορωνοϊού μία εμπειρία ζωής.

Συναναστρέφομαι ανθρώπους που ξέρουν όλες τις φωνές των πουλιών, που ξέρουν να διαβάζουν τη φύση, που ξέρουν από έναν ήχο και μόνο ποιο ζώο πλησιάζει ή τι καιρικό φαινόμενο έρχεται. Αυτό μου διδάσκει ίσως το πιο χρήσιμο πράγμα για την τέχνη μου. Τη φύση του ανθρώπου, την καταγωγή του, το ζώο μέσα του, τις βασικές του αισθήσεις, τη λειτουργία του, εκτός ψυχαναγκαστικών κοινωνικών συμπεριφορών, εκτός κτιρίων και γραφείων και διαδρόμων.

Προσωπικά ελευθερώθηκα, ο χρόνος πια ήταν όλος δικός μου, έψαξα να βρω τον καλύτερο τρόπο να εκμεταλλευτώ αυτή την ωραία παύση στο ανούσιο τρεχαλητό, στις ανούσιες συναναστροφές που αποτελούν μεγάλο μέρος της ζωής μας, ακόμα κι όταν αυτή θέλει να λέγεται καλλιτεχνική, επέλεξα να φύγω και να ανέβω σε ένα βουνό όπου και βρίσκομαι τώρα που σας γράφω, μέσα στα δάση, και βιώνω λόγω του κορωνοϊού μία εμπειρία ζωής.

Σίγουρα η ζωντανή εμπειρία του θεάτρου δεν μπορεί να βιωθεί μέσα από μία οθόνη και σίγουρα η εμπειρία αυτή χάνεται. Όμως, αυτήν τη στιγμή μπορεί να δημιουργηθεί κάτι καινούργιο. Ένας τρόπος επικοινωνίας από εσώκλειστους ανθρώπους και την ανάγκη τους είτε να μεταφέρουν μία πληροφορία, είτε να εφεύρουν έναν νέο κώδικα μέσω διαδικτύου και βίντεο, ώστε η τέχνη του θεάτρου να παραμείνει ενεργή. Ακόμα και το μοίρασμα μιας γνώσης, μίας εμπειρίας, ακόμα και μία εικόνα θεατρική μέσα από ένα βίντεο μπορεί να μεταφέρει κάτι που μας αφορά άμεσα.

Είναι ωραίο, αυτήν τη στιγμή, που ο καθένας από την πλευρά του παλεύει να επικοινωνήσει αυτό που θεωρεί σημαντικό. Είναι ωραίο που παλεύει, ακόμα κι αν η πάλη αυτή έχει να κάνει με το να ξεχάσει ό,τι θεωρούσε μέχρι τώρα δεδομένο. Είναι ωραίο που λόγω αυτής της παράξενης συνθήκης επικρατεί η ανάγκη απαλλαγμένη από οτιδήποτε περιττό. Ο άνθρωπος αναμετριέται με τον πιο βαθύ εαυτό του.

Είναι μία σημαντική στιγμή αυτή που βιώνουμε, δεν θα έπρεπε να την κρίνουμε ως θετική ή αρνητική. Δεν θα έπρεπε να φοβόμαστε τις αλλαγές. Δεν θα έπρεπε να περιμένουμε πότε θα τελειώσει όλο αυτό για να επιστρέψουμε στην κανονικότητα. Δεν θα έπρεπε ως καλλιτέχνες να αποζητάμε την κανονικότητα και τη συνήθεια. Δεν υπάρχει κανονικότητα. Και σίγουρα δεν ήταν κανονικότητα αυτό που ζούσαμε προ κορωνοϊού. Έρχεται μία παγκόσμια αλλαγή και πρέπει, πρώτα ως άνθρωποι και έπειτα ως καλλιτέχνες, να μπορούμε να αρμενίζουμε τον καιρό όπως έρχεται. Το θέατρο μέσα από όλο αυτό που συμβαίνει πιστεύω ότι θα βρει τον τρόπο του να επιβιώσει, αρκεί να είναι και αυτό έτοιμο για αλλαγές και για κινδύνους.

Αυτήν τη στιγμή εγώ έχω βρεθεί σε άλλον κόσμο, στα βουνά, βιώνω έναν άλλον τρόπο ζωής, έχω εδώ μαζί μου το λάπτοπ για να γράψω άμα θέλω, έχω βιβλία, έχω όλα τα εργαλεία ζωγραφικής, μπορώ άμα θέλω να κάνω ό,τι έκανα μέχρι τώρα. Δεν ξέρω βέβαια αν το θέλω. Αυτήν τη στιγμή εγώ παίρνω αυτό που μου δίνεται εδώ πάνω που βρίσκομαι. Αφιερώνομαι σε αυτό, ο χρόνος μοιράζεται σε ώρες κυνηγιού, σε αναμονή για μανιτάρια που βγαίνουν, σε δουλειές, σε κόψιμο ξύλων, σε τάισμα ζωντανών, ψάρεμα σε λίμνες και σε ώρες κενές που τα μάτια δεν χορταίνουν να μαθαίνουν από τις χιλιάδες εικόνες, έχω μετατοπιστεί και θέλω να το βιώσω απόλυτα αυτό που μου χαρίζεται εδώ πάνω.

Αν υπάρξει για μένα επιστροφή από εδώ, πράγμα για το οποίο δεν είμαι καθόλου σίγουρη και ούτε θέλω να το σκέφτομαι, τα σχέδια είναι μία πολύ ωραία συνεργασία με τη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση που θα περιλαμβάνει την παράσταση του Ανέστη Αζά «Ερωτικές καρτ ποστάλ», στην οποία γράφω κάποια κείμενα και παίζω, και μετά μία δική μου σκηνοθεσία.

Το πιο σημαντικό για μένα τώρα είναι ότι έχουν εξαφανισθεί τα σχέδια από το κεφάλι μου και η μέρα μου είναι απόλυτα ολοκληρωμένη μέσα στη φύση της. Παρατηρώ έκθαμβη αυτό το φαινόμενο και ξέρω ότι αν υπάρξει αύριο, αν και όταν καταπιαστώ με το θέατρο πάλι, αυτή η εμπειρία θα βρίσκεται μέσα σε ό,τι φτιάξω. Θα ουρλιάζει μέσα μου και θα μου ζητάει να την καταγράψω.

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης: Δεν τελειώνει ούτε το θέατρο ούτε η ζωή του ανθρώπου τόσο εύκολα

Ποιο είναι το μέλλον του θεάτρου; / Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης: Δεν τελειώνει ούτε το θέατρο ούτε η ζωή του ανθρώπου τόσο εύκολα

Πού οδεύει το θέατρο, ως επάγγελμα, ως θέαμα, ως μέσο κοινωνικοποίησης και ως περιεχόμενο; Επιχειρούμε να ανοίξουμε τη μεγάλη συζήτηση ζητώντας μια πρώτη προσέγγιση από σημαντικούς Έλληνες σκηνοθέτες. Σήμερα μας μιλά ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Ο Ανέστης Αζάς και η Λένα Κιτσοπούλου κάνουν φύλλο και φτερό το ελληνικό καλοκαίρι

Θέατρο / Ο Ανέστης Αζάς και η Λένα Κιτσοπούλου κάνουν φύλλο και φτερό το ελληνικό καλοκαίρι

Η σκοτεινή πλευρά της συλλογικής φαντασίωσης του ελληνικού καλοκαιριού στη νέα παράσταση «Ερωτικές καρτ ποστάλ από την Ελλάδα» της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση.
TOY ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑ
Ρούλα Πατεράκη: Προς μία «δραματουργία της δυστοπίας»

Ποιο είναι το μέλλον του θεάτρου; / Ρούλα Πατεράκη: Προς μία «δραματουργία της δυστοπίας»

Πού οδεύει το θέατρο, ως επάγγελμα, ως θέαμα, ως μέσο κοινωνικοποίησης και ως περιεχόμενο; Επιχειρούμε να ανοίξουμε τη μεγάλη συζήτηση ζητώντας μια πρώτη προσέγγιση από σημαντικούς Έλληνες σκηνοθέτες. Σήμερα μας μιλά η Ρούλα Πατεράκη.
ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑ
Θόδωρος Τερζόπουλος: Να ξανασκεφτούμε την ασημαντότητα και τις ελλείψεις μας

Ποιο είναι το μέλλον του θεάτρου; / Θόδωρος Τερζόπουλος: Να ξανασκεφτούμε την ασημαντότητα και τις ελλείψεις μας

Πού οδεύει το θέατρο, ως επάγγελμα, ως θέαμα, ως μέσο κοινωνικοποίησης και ως περιεχόμενο; Επιχειρούμε να ανοίξουμε τη μεγάλη συζήτηση ζητώντας μια πρώτη προσέγγιση από σημαντικούς Έλληνες σκηνοθέτες. Σήμερα μας μιλά ο Θόδωρος Τερζόπουλος.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ακούγεσαι Λυδία, Ακούγεσαι ίσαμε το στάδιο

Επίδαυρος / «Ακούγεσαι, Λυδία, ίσαμε το στάδιο ακούγεσαι»

Κορυφαίο πρόσωπο του αρχαίου δράματος, συνδεδεμένη με εμβληματικές παραστάσεις, ανατρέχει σε δεκαπέντε σταθμούς της καλλιτεχνικής της ζωής στην Επίδαυρο και αφηγείται προσωπικές ιστορίες, επιτυχίες και ματαιώσεις, εξαιρετικές συναντήσεις και συνεργασίες, σε μια πορεία που αγγίζει τις πέντε δεκαετίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Ούρλιχ Ράσε και το παρασκήνιο της ιστορίας της Ισμήνης

Θέατρο / Η σκηνή του Ούρλιχ Ράσε στριφογύριζε - και πέταξε έξω την Ισμήνη

Στην παράσταση που άνοιξε την Επίδαυρο, ο Γερμανός σκηνοθέτης επέλεξε να ανεβάσει μια Αντιγόνη χωρίς Ισμήνη. Η απομάκρυνση της Κίττυς Παϊταζόγλου φωτίζει τις λεπτές –και άνισες– ισορροπίες εξουσίας στον χώρο του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μέσα στη γοητεία και στον τρόμο του Δράκουλα

Πρώτες Εικόνες / Dracula: Η υπερπαραγωγή που έρχεται το φθινόπωρο στην Αθήνα

Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μιλά αποκλειστικά στη LiFO για την πιο αναμενόμενη παράσταση της επερχόμενης σεζόν, για τη διαχρονική γοητεία του μύθου που φαντάστηκε ο Μπραμ Στόκερ στα τέλη του 19ου αιώνα, για το απόλυτο και το αιώνιο μιας ιστορίας που, όπως λέει, τον «διαλύει».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ερωτευμένος με τον Κρέοντα

Θέατρο / Ο Rasche αγάπησε τον Κρέοντα περισσότερο από την Αντιγόνη

«Η εκφορά του λόγου παραδίδεται αμαχητί σε μια άκρατη δραματικότητα, σε ένα υπερπαίξιμο, σε μια βεβιασμένη εμφατικότητα, σε έναν στόμφο παλιακό που θα νόμιζε κανείς πως έχει εξαλειφθεί πλέον. Η σοβαροφάνεια σε όλο το (γοερό) μεγαλείο της». Έτσι ξεκίνησε φέτος η Επίδαυρος.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στο ζόφο του πολέμου

Θέατρο / Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στον ζόφο του πολέμου

Σε μια περίοδο που ο πόλεμος αποτελεί βασικό συστατικό της καθημερινότητάς μας, μια παράσταση εξετάζει όσα μεσολαβούν μεταξύ γεγονότος και πληροφορίας και πώς διαμορφώνουν την τελική καταγραφή και την ιστορική μνήμη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Θέατρο / Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Όταν η Πίπα Μπάκα ξεκίνησε να κάνει oτοστόπ από την Ιταλία για να φτάσει στην Ιερουσαλήμ δεν φαντάστηκε ότι αυτό το ταξίδι-μήνυμα ειρήνης θα κατέληγε στον βιασμό και τη δολοφονία της. Mια παράσταση που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών αναφέρεται στην ιστορία της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ