Μετά από 38 επιθέσεις σε έργα τέχνης, κανείς δεν συγκινείται πλέον από τους ακτιβιστές για το κλίμα

Μετά από 38 επιθέσεις σε έργα τέχνης, κανένας δεν συγκινείται από τους ακτιβιστές για το κλίμα Facebook Twitter
Η τελευταία, η επίθεση στη Μόνα Λίζα στο Λούβρο με κολοκυθόσουπα, ουδόλως ανησύχησε το μουσείο.
0

Από τότε που οι διαδηλωτές για το κλίμα άρχισαν να πετάνε μπογιές και σούπα σε μεγάλα έργα τέχνης στα μουσεία, έχουν καταμετρηθεί 38 επιθέσεις. Η τελευταία, η επίθεση στη Μόνα Λίζα στο Λούβρο με κολοκυθόσουπα, ουδόλως ανησύχησε το μουσείο. Όσοι την παρακολούθησαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τη χαρακτήρισαν «αξιολύπητη ενέργεια». Ο ακτιβισμός κατά των εταιρειών πετρελαίου μοιάζει να πέφτει στο κενό και το κοινό δεν παίρνει το μήνυμα. 

Ο Τζιοβάνι Αλόι, καθηγητής στη Σχολή του Ινστιτούτου Τέχνης του Σικάγο, γράφει στον «Guardian» αναλύοντας το φαινόμενο και αναρωτιέται πόσες από τις 38 περιβαλλοντικές διαμαρτυρίες που έγιναν σε μουσεία το 2022 θυμόμαστε. Μάλιστα, σημειώνει ότι μερικές από τις πιο πρόσφατες προκάλεσαν μόνο την οργή του κοινού και καθόλου δεν το ευαισθητοποίησαν με το μήνυμά τους, που μπορεί να είναι σημαντικό και επείγον, ωστόσο δεν περνάει με αυτό τον τρόπο.

Η επανάληψη καλλιεργεί μια ανεπανόρθωτη αίσθηση απάθειας. Μας το έδειξε ο Γουόρχολ με τα Brillo Boxes και τις πολλαπλές εκτυπώσεις της Μέριλιν Μονρόε, όταν παρουσίασε ένα καπιταλιστικό μοτίβο ριζωμένο στους υπερκορεσμένους τρόπους παραγωγής και κατανάλωσης. Πόσες φορές είναι πολλές; Η επανάληψη είναι ένα πολύπλοκο φαινόμενο: μπορεί να μας κάνει να εμβαθύνουμε ή να αποστασιοποιηθούμε από εμπειρίες, ανάλογα με τον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσεται. Κάτι που μας σοκάρει, όταν επαναλαμβάνεται γίνεται συνηθισμένο. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι οι καλοί καλλιτέχνες ειδικά προσπαθούν να μην επαναλαμβάνονται. Αντίθετα, προσπαθούν να επανεφευρίσκουν συνεχώς τον εαυτό τους.

Παγιδευμένοι οι διαδηλωτές στο να επιζητούν την προσοχή, επαναλαμβάνουν τον ίδιο κύκλο δράσεων και αυτό δεν θα μας γλιτώσει σε καμία περίπτωση από τον καπιταλισμό. Η επανάληψη των δράσεων είναι κόλπο του ίδιου του καπιταλισμού που αποστρέφονται.

Όταν η ντοματόσουπα έπεσε στα «Χρυσάνθεμα» του Βαν Γκογκ και ο πουρές πατάτας εκσφενδονίστηκε στα «Σταροχώραφα» του Μονέ, οι ακτιβιστές των Last Generation και Just Stop Oil ήθελαν να τους ακούσουμε. «Τι είναι πιο σημαντικό; Η τέχνη ή το δικαίωμα σε υγιεινό, βιώσιμο φαγητό;» φώναξαν οι δύο διαδηλώτριες του Riposte Alimentaire, αφού πέταξαν κολοκυθόσουπα στη Μόνα Λίζα τον περασμένο μήνα.

Μετά από 38 επιθέσεις σε έργα τέχνης, κανένας δεν συγκινείται από τους ακτιβιστές για το κλίμα Facebook Twitter
Όταν η ντοματόσουπα έπεσε στα «Χρυσάνθεμα» του Βαν Γκογκ και ο πουρές πατάτας εκσφενδονίστηκε στα «Σταροχώραφα» του Μονέ, οι ακτιβιστές των Last Generation και Just Stop Oil ήθελαν να τους ακούσουμε.

Αλλά οι περιβόητες διαμαρτυρίες που περιλαμβάνουν κόλλα, μπογιές και ρίψη τροφίμων είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Αυτές οι ομάδες ακτιβιστών συμμετέχουν τακτικά σε πραγματικά σημαντικές προσπάθειες, πολλές από τις οποίες αγνοούνται από τα μέσα ενημέρωσης λόγω έλλειψης εντυπωσιασμού. Οπότε ο τρόπος να τους δώσουμε σημασία είναι μια προβοκάτσια, μια επίθεση που θα κάνει τον γύρο του κόσμου. Παγιδευμένοι οι διαδηλωτές στο να επιζητούν την προσοχή, επαναλαμβάνουν τον ίδιο κύκλο δράσεων και αυτό δεν θα μας γλιτώσει σε καμία περίπτωση από τον καπιταλισμό. Η επανάληψη των δράσεων είναι κόλπο του ίδιου του καπιταλισμού που αποστρέφονται.

Μια μελέτη από την Apollo Academic Surveys το 2023 έδειξε ότι αυτές οι τακτικές δεν μπορούν να δημιουργήσουν αλλαγές. Έχουν χαμηλή υποστήριξη και έχουν επηρεάσει αρνητικά την κοινή γνώμη, κάτι που μπορεί να διαπιστώσει κάποιος όταν δει την ατέλειωτη λίστα υβριστικών σχολίων σε κάθε μέσο που δημοσιεύει τη δράση τους. Ενώ η καταπολέμηση της κλιματικής κρίσης είναι μια συλλογική προσπάθεια, μια μελέτη που δημοσιεύτηκε από τον κλιματολόγο Michael Mann το 2022 έδειξε ότι, ως αποτέλεσμα των διαμαρτυριών, οι περισσότεροι άνθρωποι ένιωθαν λιγότερο διατεθειμένοι να συμμετάσχουν στις περιβαλλοντικές προσπάθειες από ό,τι πριν.

Το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σε αυτές τις οργανώσεις είναι η αποσύνδεσή τους από το κοινό. Πρόκειται για μια κακή ευθυγράμμιση μεταξύ του τόπου διαμαρτυρίας, του μηνύματος και του επιδιωκόμενου στόχου, που είναι βαθιά ριζωμένη σε ιστορικά λανθασμένες αντιλήψεις και μια άστοχη εμπιστοσύνη στον ρομαντικό μύθο του ηρωικού σωτήρα. 

Μετά από 38 επιθέσεις σε έργα τέχνης, κανένας δεν συγκινείται από τους ακτιβιστές για το κλίμα Facebook Twitter
Ακτιβιστές για το κλίμα βανδάλισαν πίνακα του Βελάσκεθ στο Λονδίνο.

Όσοι πετάνε φαγητά σε πίνακες επικαλούνται τη σουφραζέτα Μέρι Ρίτσαρντσον που το 1914 μπήκε στην Πινακοθήκη του Λονδίνου με έναν μπαλτά και χτύπησε την πλάτη της Αφροδίτης του Βελάσκεθ για να διαμαρτυρηθεί για τη φυλάκιση της επίσης σουφραζέτας Έμελιν Πάνκχερστ. Το συγκεκριμένο γεγονός τότε τράβηξε την προσοχή του Τύπου, αλλά δεν είναι βέβαιο ότι επηρέασε το αίτημα για ψήφο στις γυναίκες που υπερασπίζονταν οι σουφραζέτες. Αυτό που έπαιξε ρόλο ήταν η διαρκής και συντονισμένη προσπάθειά τους και η στοχοπροσήλωσή τους. 

Τα προηγούμενα χρόνια είδαμε το ίδιο κόλπο να επαναλαμβάνεται σε μουσεία με τη ρίψη τροφών κάθε μορφής. Το κόλπο πάλιωσε γρήγορα, η επίθεση στη Μόνα Λίζα κρίθηκε περιττή, αν όχι αξιολύπητη. «Είναι καιρός να εφαρμόσουμε πραγματικά αποτελεσματικές τακτικές» λέει ο Αλόι. «Οι ομάδες ακτιβιστών πρέπει τώρα να βρουν νέους τρόπους για να αποσπάσουν την προσοχή των μέσων ενημέρωσης αντί να αφήνουν τα μέσα ενημέρωσης να τους βάζουν στη γωνία. Εναλλακτικά επιτυχημένα μοντέλα βρίσκονται ακριβώς κάτω από τη μύτη των ακτιβιστών. Το 2016, διαδηλωτές κατά του πετρελαίου τερμάτισαν την 26χρονη χρηματοδότηση των γκαλερί Tate από την BP οργανώνοντας ένα ευρύ φάσμα εξαιρετικά ευφάνταστων και δημιουργικών παραστάσεων, εκδηλώσεων και καθιστικών διαμαρτυριών στην Tate Modern και την Tate Britain. Η εκστρατεία της Ναν Γκόλντιν κατά της μεγάλης οικογένειας φαρμακοβιομήχανων Σάκλερ αποδείχτηκε απίστευτα αποτελεσματική, με πολλά ιδρύματα να διακόπτουν τους δεσμούς τους και να αφαιρούν το όνομα των φαρμακοβιομήχανων από τους τοίχους των μουσείων».

Όπως έχει αποδείξει μέχρι στιγμής η ιστορία, αυτού του είδους οι διαμαρτυρίες έφεραν μέχρι σήμερα ένα αποτέλεσμα και μόνο: Τα σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης καλούν τακτικά τους ακτιβιστές να σταματήσουν τις διαμαρτυρίες στα μουσεία και να κλιμακώσουν τη δράση τους, στοχεύοντας τα κεντρικά γραφεία των εταιρειών πετρελαίου. Μήπως ήρθε η ώρα οι διαδηλωτές να αρχίσουν να ακούν τους επισκέπτες του μουσείου αντί να επαναλαμβάνουν την ίδια άκαρπη τακτική;

Με πληροφορίες από Guardian

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η μακρά και περίπλοκη ιστορία του βανδαλισμού έργων τέχνης

Εικαστικά / Η μακρά και περίπλοκη ιστορία του βανδαλισμού έργων τέχνης

Από τα μαχαίρια και σφυριά μέχρι τα σύγχρονα μπουγελώματα με ντοματόσουπα και καφέ, ο βανδαλισμός της τέχνης είναι ένα φαινόμενο με ποικίλα κίνητρα και αμέτρητες περιπετειώδεις υποθέσεις.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Όλη η ομορφιά και η αιματοχυσία

Οθόνες / «Όλη η ομορφιά και η αιματοχυσία»: Η Ναν Γκόλντιν, τα οπιοειδή και ένας ηθικός θρίαμβος

Η ταινία της Πόιτρας διασταυρώνει αβίαστα και οργανικά την καλλιτεχνική με την ακτιβιστική πλευρά μιας γυναίκας που ξεκίνησε τη ζωή της με ένα τεράστιο τραύμα, την αυτοκτονία της μεγαλύτερης αδελφής της (μια κατάσταση που οι «ανίκανοι στην ανατροφή παιδιών» γονείς της δεν παραδέχτηκαν ποτέ), και την καριέρα της με την έκθεση των ανθρώπων που την ενδιέφεραν, με την ίδια πάντα στο κάδρο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Γύζης, Παρθένης, Τσαρούχης σε μια εξαιρετική έκθεση στα Χανιά

Εικαστικά / Γύζης, Παρθένης, Τσαρούχης σε μια εξαιρετική έκθεση στα Χανιά

Η έκθεση «Διαδρομές στην τέχνη. Έργα από τη Συλλογή της Τράπεζας της Ελλάδος» στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων ξεδιπλώνει 150 χρόνια εικαστικής δημιουργίας μέσα από 99 έργα εμβληματικών και σύγχρονων δημιουργών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Ρεπορτάζ / Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Στο βιβλίο του «Ο πλαστογράφος του Φράνκο», ένας ντετέκτιβ από τη Σεβίλλη ισχυρίζεται πως μεγάλα μουσεία, μεταξύ των οποίων και η ελληνική Εθνική Πινακοθήκη, έχουν αγοράσει πιστά αντίγραφα έργων του Ελ Γκρέκο.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μέσα στο εργαστήριο του Χριστόφορου Κατσαδιώτη 

Εικαστικά / Ο Χριστόφορος Κατσαδιώτης αναδεικνύει το άχρηστο σε τέχνη

Το εργαστήριο του χαράκτη, όπου ξεδιπλώνεται ένα σύμπαν βγαλμένο από κάποιο σκοτεινό παραμύθι, μεταφέρεται προσωρινά σε μια σχεδόν κρυμμένη αίθουσα του μουσείου Μπενάκη, στην οδό Πειραιώς.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Άνοιξε το πολυαναμενόμενο πρώτο μουσείο μετανάστευσης

Εικαστικά / Fenix: Το πρώτο μουσείο μετανάστευσης άνοιξε στο Ρότερνταμ

Τι κοινό έχουν ένα πλοίο που κατασχέθηκε από τη Λαμπεντούζα, ένα κομμάτι του Τείχους του Βερολίνου και δύο γιγάντιες φωτεινές μπλε παντόφλες; Όλα βρίσκουν τη θέση τους στο νέο μουσείο της Ολλανδίας που επικεντρώνεται εξ ολοκλήρου στη μετανάστευση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος ξέρουν περισσότερα απ’ όσα περίμενα για την Τζένη Χειλουδάκη

Εικαστικά / O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος ξέρουν περισσότερα απ’ όσα περίμενα για την Τζένη Χειλουδάκη

O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος είναι δυο νεαροί ζωγράφοι και δυο πολύ καλοί φίλοι. Τους έφερε κοντά η αγάπη για τη μυθολογία, την τέχνη και μια ανεξήγητη εμμονή με την Τζένη Χειλουδάκη. Τα έργα τους πραγματεύονται το τραύμα με τρόπο ωμό και βαθύ. Παρά τα όσα θα πίστευαν πολλοί, διαψεύδουν τις φήμες που τους θέλουν ζευγάρι…
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Μυστήρια του σύμπαντος και σύγχρονα έργα τέχνης σε μια έκθεση στο Αστεροσκοπείο Αθηνών

Εικαστικά / Μυστήρια του σύμπαντος και σύγχρονα έργα τέχνης σε μια έκθεση στο Αστεροσκοπείο Αθηνών

Η έκθεση με τίτλο «Κοσμική Σκόνη/Άγνωστες Γαίες» αντλεί έμπνευση από την προσωπικότητα και το έργο του Γερμανού αστρονόμου Ιούλιου Σμιτ, διευθυντή του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών κατά τον 19ο αι., και μας προσκαλεί να περιηγηθούμε ανάμεσα σε μακρινούς πλανήτες και σε γήινα, απτά υλικά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Καραβάτζιο: Κανείς δεν είχε ζωγραφίσει έτσι πριν από αυτόν

Guest Editors / Καραβάτζιο: Κανείς δεν είχε ζωγραφίσει έτσι πριν από αυτόν

Η έκθεση «Caravaggio 2025» αποτελεί μια σπάνια ευκαιρία για τους λάτρεις της τέχνης να έρθουν σε επαφή με τον ρεαλισμό και τη συναισθηματική δύναμη του ανυπέρβλητου καλλιτέχνη του μπαρόκ, ο οποίος επαναπροσδιόρισε την εικαστική αφήγηση και έθεσε τα θεμέλια της σύγχρονης ζωγραφικής.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
Ο Άγγελος Παπαδημητρίου ανάγει το κοινό γούστο σε καλλιτεχνική χειρονομία μεγάλης δυναμικής 

Εικαστικά / Το νέο έργο του Άγγελου Παπαδημητρίου είναι ένα εικονοστάσι για τα όνειρά μας

Ο αγαπημένος καλλιτέχνης επιστρέφει με ένα νέο έργο-εγκατάσταση στην Πινακοθήκη του Μουσείου Βορρέ, έναν χαιρετισμό στην Ελλάδα της Κάλλας και του Καβάφη, του Αττίκ και της Στέλλας Γκρέκα· μιας εποχής μεγάλης ευαισθησίας που έχει πια χαθεί.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιατί να κοιτάμε τα ζώα; Δικαιοσύνη για τη μη ανθρώπινη ζωή

Εικαστικά / Η πρώτη μεγάλη έκθεση για τα δικαιώματα των ζώων στο ΕΜΣΤ

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη έκθεση που έχει διοργανώσει το ΕΜΣΤ και για την πρώτη μεγάλη έκθεση με θέμα την ευημερία των ζώων διεθνώς, στην οποία συμμετέχουν περισσότεροι από 60 καλλιτέχνες από 25 χώρες (από Ευρώπη, Ασία, Αφρική και Αμερική) – πάνω από 200 έργα καταλαμβάνουν όλους τους ορόφους του μουσείου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Romaine Brooks: Συμφωνία σε γκρι από μια ξεχασμένη κυρία της ζωγραφικής

Εικαστικά / Romaine Brooks: Η ζωγράφος με το ανδρόγυνο στυλ που έσπασε όλα τα ταμπού της εποχής της

Μια πρωτοπόρος καλλιτέχνιδα που έζησε μια συναρπαστική και αντισυμβατική ζωή, μέσα στη δίνη των «Roaring Twenties», δημιουργώντας τέχνη πέρα από τα κυρίαρχα ρεύματα του καιρού της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Allspice» στο Μουσείο Ακρόπολης: Mια έκθεση για τις αρπαγές, τις λεηλασίες, τις διώξεις των πολιτισμών

Εικαστικά / «Allspice» στο Μουσείο Ακρόπολης: Mια έκθεση για τις αρπαγές, τις λεηλασίες, τις διώξεις των πολιτισμών

Ο Michael Rakowitz, χρησιμοποιώντας αντισυμβατικές προσεγγίσεις, ανοίγει έναν διάλογο με έργα συγκινητικά, φανερά πολιτικά, υπενθυμίζοντάς μας την επανάληψη οδυνηρών γεγονότων της Ιστορίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κατερίνα Βαγενά: «Δεν καταλαβαίνω γιατί φερόμαστε λες και το να μεγαλώνεις είναι αρρώστια»

Οι Αθηναίοι / «Δεν έκανα την Κιμωλία για τα λεφτά αλλά για να δείξω αυτό που είμαι»

Eίναι η ιδιοκτήτρια της Κιμωλίας, του art café που έγινε σημείο αναφοράς στην Πλάκα. Δηλώνει αυτοδίδακτη στα πάντα και πιστεύει στη δύναμη των ανθρώπων να ξαναγεννιούνται. Η Κατερίνα Βαγενά είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
CHECK ANTISOCIAL

Εικαστικά / Antisocial: Η Φρόσω Πίνη έφερε την τέχνη σε ένα θρυλικό αθηναϊκό αφτεράδικο

Στη στοά της Λεωκορίου, στου Ψυρρή, η Φρόσω με αφοσίωση δίνει ζωή σε έναν χώρο τέχνης που κάνει τους Αθηναίους να φτάνουν στην Cantina Social πιο νωρίς απ’ ό,τι είχαν συνηθίσει — και έτσι, τουλάχιστον, έχουν μαζί τους τα γυαλιά ηλίου· just in case.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Ximena Maldonado Sánchez: «cardón, carmín y ola»

Εικαστικά / «Τα έργα μου δεν είναι φωτογραφίες, ούτε καρτ ποστάλ»

Η 26χρονη Μεξικανή ζωγράφος Ximena Maldonado Sánchez παρουσιάζει σε μία νέα έκθεση στην γκαλερί Bernier/Eliades στην Αθήνα μια τοπιογραφία με κάκτους, υπόγεια νερά και το κόκκινο του πάθους, που θυμίζει έντονα την πατρίδα της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ένας Μάιος γεμάτος τέχνη: Όλες οι εκθέσεις που δεν πρέπει να χάσεις

Εικαστικά / Ένας Μάιος γεμάτος τέχνη: 24 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Οικολογία, αποικιοκρατία, εξουσία, η σχέση μας με τα ζώα, μετανάστευση, ρατσισμός: Η εικαστική κίνηση της Αθήνας σήμερα αναδεικνύει τα φλέγοντα και επίκαιρα θέματα που απασχολούν τους σύγχρονους εικαστικούς.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μπάμπης Ρετζεπόπουλος: Ένας ανένταχτος, εκλεκτικός και ασυμβίβαστος καλλιτέχνης

Εικαστικά / Η αθώα, ανόθευτη, παιδική ματιά στο έργο του Μπάμπη Ρετζεπόπουλου

Η Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων τιμά με μία αναδρομική έκθεση τον, γνωστό και ως Babis R., ζωγράφο και χαράκτη, έναν ανένταχτο καλλιτέχνη που, πέρα από το πολύτιμο εικαστικό του έργο, μάς άφησε παρακαταθήκη την ακεραιότητά του και την απροκατάληπτη στάση του απέναντι στην τέχνη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H εκρηκτική συνάντηση του Francis Bacon με τον Peter Beard

Σαν σήμερα / Φράνσις Μπέικον: «Σιχαίνομαι εννιά στις δέκα ζωγραφιές που βλέπω, ανάμεσά τους και τις δικές μου»

Σαν σήμερα το 1992 πεθαίνει ο σπουδαίος αιρετικός Βρετανός ζωγράφος και ανατόμος της ανθρώπινης υπαρξιακής αγωνίας. Ο Βασίλης Κιμούλης είχε μεταφράσει αποκλειστικά για τη LIFO αποσπάσματα από τις εκρηκτικές συνομιλίες του Μπέικον με τον φωτογράφο Peter Beard.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΙΜΟΥΛΗΣ