«Ο Ξένος» του Καμύ και το σύνδρομο Άσπεργκερ

«Ο Ξένος» του Καμύ και το σύνδρομο Άσπεργκερ Facebook Twitter
6

Οι πωλήσεις του «Ξένου» του μυθιστορήματος του Αλμπέρ Καμύ έχουν ξεπεράσει σήμερα τα 8 εκατομμύρια αντίτυπα. Ο ήρωας του βιβλίου είναι ο Μερσό ένας υπάλληλος γραφείου στο Αλγέρι. Η ζωή του κυλάει μηχανικά σε μια κατάσταση διαρκούς νάρκης. Είναι αδιάφορος για τα πάντα μέσα σε ένα κλίμα παραίτησης. Ο ήρωας του Καμύ αντιπροσωπεύει σύμφωνα με τον συγγραφέα «τον άνθρωπο προτού συνειδητοποιήσει το παράλογο». Το βιβλίο έχει μεταφραστεί σε σαράντα γλώσσες και εξακολουθεί να διαβάζετε με μανία από τις νεώτερες γενιές. Έχουν γραφτεί και έχουν ειπωθεί τα πάντα για αυτό. Όμως, μια σχετικά καινούρια προσέγγιση της συμπεριφοράς του ήρωα του Καμύ, ίσως άγνωστη στους πολλούς, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Το 2010 ο ψυχίατρος Christopher Badcock μελέτησε τον ήρωα της διάσημης νουβέλας και κατέληξε στο εξής συμπέρασμα: Ο ήρωας του «Ξένου» αποτελεί χαρακτηριστικό τύπο ανθρώπου που έχει σύνδρομο Άσπεργκερ. Το ενδιαφέρον για αυτή την προσέγγιση γίνεται ακόμα μεγαλύτερο αν σκεφτούμε ότι αυτή η νευροαναπτυξιακή διαταραχή επισημάνθηκε πρώτη φορά το 1944 ενώ το βιβλίο του Καμύ κυκλοφόρησε το 1942!

Ας δούμε μερικές από τις συμπεριφορές των ανθρώπων με σύνδρομο Άσπεργκερ. Ένα άτομο με σύνδρομο Άσπεργκερ μπορεί:

  • Να θέλει να κάνει φίλους, αλλά να μη διαθέτει τις απαιτούμενες δεξιότητες για να δημιουργήσει και να διατηρήσει φιλίες
  • Να μην καταλαβαίνει τα συμβατικά «κοινωνικά σήματα» ή τους άγραφους κοινωνικούς κανόνες συμπεριφοράς
  • Να συμπεριφέρεται με κοινωνικά ακατάλληλο τρόπο
  • Να είναι κοινωνικά απομονωμένο
  • Να βρίσκει τη συμπεριφορά των άλλων ανθρώπων απρόβλεπτη και αγχωτική
  • Να δυσκολεύεται να αντιληφθεί τη σημασία της μη λεκτικής επικοινωνίας όπως χειρονομίες, εκφράσεις προσώπου και στάση σώματος
  • Να μη γνωρίζει πότε να αρχίσει ή να δώσει τέλος σε μια συζήτηση
  • Να μιλά με μονότονη μη εκφραστική φωνή και να μην κατανοεί τη σημασία της αλλαγής τόνου
  • Να αντιλαμβάνεται τα νοήματα πάντα κυριολεκτικά και να δυσκολεύεται στην αναγνώριση αστείων, μεταφορών και ειρωνείας
  • Να έχει επιφανειακά τέλειο λόγο που όμως τείνει να είναι τυπικός και σχολαστικός
  • Να δυσκολεύεται να φανταστεί εναλλακτικά κοινωνικά σενάρια και να προβλέψει τι θα συμβεί κατά την εξέλιξη μιας κοινωνικής επαφής
  • Να δυσκολεύεται να ερμηνεύσει τα λόγια, τις πράξεις και τα συναισθήματα των άλλων
  • Να έχει περιορισμένα ενδιαφέροντα με τα οποία ασχολείται σχολαστικά και επαναλαμβανόμενα
  • Να επιμένει σε συγκεκριμένες ρουτίνες
Καμύ-Ξένος
Αλμπέρ Καμύ, ο Ξένος, Μετάφραση: Νίκη Καρακίτσου-Douge, Μαρία Κασαμπαλόγλου-Roblin, Εκδ. Κατσανιώτη, Σελ. 144. ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ. 

Όσοι έχουν διαβάσει την νουβέλα του Καμύ και φέρνουν τον Μερσό στο μυαλό τους θα παρατηρήσουν πόσο κοντά σε αυτή την συμπεριφορά είναι. Μάλιστα ο συγγραφέας προσεγγίζει τον τύπο του αυτιστικού ανθρώπου που είναι έξυπνος και διαθέτει δημιουργικό λόγο. Τον τύπο του αυτιστικού που δεν είναι εύκολα αναγνωρίσιμος.

Ο Badcock επισημαίνει στην μελέτη του ότι ο ήρωας του Καμύ αρνείται να παίξει ένα παιχνίδι, που παίζουμε όλοι μας καθημερινά στις κοινωνικές μας συναναστροφές: Ο Μερσό αρνείται να πει το παραμικρό ψέμα. Και αυτό είναι το λιγότερο. Ο Μερσό αποκαλύπτει περισσότερη αλήθεια από αυτή που μπορεί να αντέξουν οι γύρω του. Αποκαλύπτει ό,τι ακριβώς σκέφτεται στους άλλους, αδιαφορώντας για τα συναισθήματα τους. Έτσι κάνει την ζωή του δυσκολότερη και οι άλλοι αισθάνονται ένα είδος απειλής απέναντι του. «Χωρίς ευαισθησία για κανέναν και για τίποτα, τον οδηγεί ένα επίμονο πάθος για την αναζήτηση της απόλυτης αλήθειας» γράφει ο συγγραφέας για τον Μερσό.

Ο Καμύ και η μητέρα του

 

«Ο Ξένος» του Καμύ και το σύνδρομο Άσπεργκερ Facebook Twitter
Ο Badcock επισημαίνει στην μελέτη του ό,τι ο ήρωας του Καμύ αρνείται να παίξει ένα παιχνίδι, που παίζουμε όλοι μας καθημερινά στις κοινωνικές μας συναναστροφές: Ο Μερσό αρνείται να πει το παραμικρό ψέμα. Και αυτό είναι το λιγότερο. Ο Μερσό αποκαλύπτει περισσότερη αλήθεια από αυτή που μπορεί να αντέξουν οι γύρω του. Αποκαλύπτει ότι ακριβώς σκέφτεται στους άλλους, αδιαφορώντας για τα συναισθήματα τους. Έτσι κάνει την ζωή του δυσκολότερη και οι άλλοι αισθάνονται ένα είδος απειλής απέναντι του.

 

«Σήμερα πέθανε η μαμά. Ίσως και χτες, δεν ξέρω. Έλαβα ένα τηλεγράφημα από το άσυλο: «Μητέρα απεβίωσε. Κηδεία αύριο. Θερμά συλλυπητήρια». Αυτό δεν μου λέει τίποτα. Μπορεί να ήταν και χτες.»

Αυτή είναι η αρχή του «Ξένου». Στις επόμενες σελίδες ο αναγνώστης παρακολουθεί τον Μερσό άδειο από κάθε συναίσθημα στην κηδεία της μητέρας του. Μετά την κηδεία συνεχίζει μηχανικά να βιώνει την καθημερινότητα του. Λες και το να πεθαίνει η μάνα σου είναι κάτι που συμβαίνει κάθε μέρα.

Ο Καμύ αγαπούσε πάρα πολύ την μητέρα του. Η Κατρίν Σιντές Καμύ ήταν μια αγράμματη και σχεδόν κουφή γυναίκα η οποία εργαζόταν ως παραδουλεύτρα. Το τελευταίο του ημιτελές βιβλίο «Ο πρώτος άνθρωπος» είναι αφιερωμένο σε αυτή. «Σε σένα που δεν θα μπορέσεις ποτέ να διαβάσεις αυτό το βιβλίο» έγραφε λίγους μήνες πριν φύγει από την ζωή. Ο φακός την συλλαμβάνει σε αυτή την ιδιαίτερη φωτογραφία να κρατάει σαν εικόνισμα την φωτογραφία του γιού της. Η μητέρα του Καμύ πέθανε εννέα μήνες μετά από αυτόν.


«Ο Ξένος» του Καμύ και το σύνδρομο Άσπεργκερ Facebook Twitter
Ο Καμύ αγαπούσε πάρα πολύ την μητέρα του. Η Κατρίν Σιντές Καμύ ήταν μια αγράμματη και σχεδόν κουφή γυναίκα η οποία εργαζόταν ως παραδουλεύτρα. Το τελευταίο του ημιτελές βιβλίο «Ο πρώτος άνθρωπος» είναι αφιερωμένο σε αυτή.

 

Ο Ξένος και ο Λουκίνο Βισκόντι

 

Το 1967 η νουβέλα του Καμύ μεταφέρθηκε στο σινεμά σε σκηνοθεσία Λουκίνο Βισκόντι. Η ταινία είναι μια συμπαραγωγή Ιταλίας, Γαλλίας και Αλγερίας. Πρωταγωνιστούν οι Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, Μπερνάρ Μπλιέ, Ζωρζ Ουϊλσόν και η Σουηδή Άννα Καρίνα, πολιτογραφημένη Γαλλίδα, σύζυγος του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ αργότερα και μούσα της νουβέλ βάγκ στη δεκαετία του εξήντα.

«Ο Ξένος» του Καμύ και το σύνδρομο Άσπεργκερ Facebook Twitter
Ο Βισκόντι σεβάστηκε το βιβλίο και έκανε ελάχιστες σεναριακές παρεμβάσεις, μόνο αυτές που ήταν αναγκαίες για την μεταφορά του στον κινηματογράφο.

Ο Βισκόντι σεβάστηκε το βιβλίο και έκανε ελάχιστες σεναριακές παρεμβάσεις, μόνο αυτές που ήταν αναγκαίες για την μεταφορά του στον κινηματογράφο.

Ένα απόσπασμα από την ταινία:

 

«Ο Ξένος» του Καμύ και το σύνδρομο Άσπεργκερ Facebook Twitter
The Stranger, με τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι

 

Cure- Killing an Arab

 

To Killing an Arab είναι το πρώτο σινγκλ των Cure. Το σινγκλ ηχογραφήθηκε το 1979 μαζί με το πρώτο άλμπουμ των Cure το Imaginary Boys αλλά δεν συμπεριλήφθηκε στο άλμπουμ. Το σινγκλ μπήκε στο πρώτο άλμπουμ των Cure που κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ το Boys Don’t Cry. Το κομμάτι που έγραψε ο Robert Smith επηρεασμένος από το βιβλίο του Καμύ έχει μια αμφιλεγόμενη ιστορία. Στην αρχή το κομμάτι θεωρήθηκε ότι προωθεί την βία εναντίον των Αράβων. Η πρώτη συλλογή με singles των Cure το Standing on Beach του 1986 στην οποία συμπεριλήφθηκε το κομμάτι, είχε κολλημένο ένα αυτοκόλλητο κατά της ρατσιστικής χρήστης του κομματιού ώστε να μην χρειαστεί να αποσυρθεί από την κυκλοφορία το άλμπουμ. Το κομμάτι ξαναήρθε στο προσκήνιο κατά την διάρκεια του πολέμου στον Περσικό Κόλπο και μετά την 11η Σεπτεμβρίου. Στην επανέκδοση του Three Imaginary Boys που έγινε το 2004 ήταν το μοναδικό κομμάτι που δεν συμπεριλήφθηκε στο άλμπουμ.

ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ

Βιβλίο
6

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κεχαγιάς

Βιβλίο / «Το να εκδίδεις βιβλία στην Ελλάδα είναι σαν να παίζεις στο καζίνο»

Η Γεννήτρια είναι ένας νέος εκδοτικός οίκος αφιερωμένος στη σύγχρονη λογοτεχνία. Ο εκδότης της, συγγραφέας και μεταφραστής, Παναγιώτης Κεχαγιάς, μιλά για τις δυσκολίες και τις χαρές του εγχειρήματος, για το πώς σκοπεύει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μιας ιδιαίτερα ανταγωνιστικής αγοράς, καθώς και για τους πρώτους τίτλους που ετοιμάζεται να εκδώσει.
M. HULOT
Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Οι Αθηναίοι / Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Η εκτέλεση του Μπελογιάννη τον έκανε αριστερό. Η αυτοκτονία του Νίκου Πουλαντζά, μπροστά στα μάτια του, τον καθόρισε. Ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, ένας από τους σημαντικότερους διανοούμενους της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, αφηγείται το προσωπικό του ταξίδι και την πνευματική περιπέτεια μιας ολόκληρης εποχής, από τη διανόηση του Παρισιού μέχρι τους δρόμους της πολιτικής και τις αίθουσες των πανεπιστημίων.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Βιβλίο / Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Δεν υπάρχει μελέτη για τον ελληνικό εθνικισμό που να μην έχει αναφορές στο έργο της. Η επανακυκλοφορία του βιβλίου της «Το “Πρότυπο Βασίλειο” και η Μεγάλη Ιδέα» από τις εκδόσεις Νήσος συνιστά αναμφίβολα εκδοτικό γεγονός.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Νίκος Μπακουνάκης: «Αυτή τη θέση δεν την παντρεύεσαι, ούτε είσαι θεός» ΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

Νίκος Μπακουνάκης / Νίκος Μπακουνάκης: «Αυτή τη θέση δεν την παντρεύεσαι, ούτε είσαι θεός»

Ο πρόεδρος του ΕΛΙΒΙΠ, στην πρώτη του συνέντευξη, μιλά στη LIFO για τους στόχους και τις δράσεις του ιδρύματος και για το προσωπικό του όραμα για το βιβλίο. Ποιος ο ρόλος των μεταφράσεων στην πολιτιστική διπλωματία και πώς θα αυξηθεί η φιλαναγνωσία; 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζόναθαν Κόου

I was there / Τζόναθαν Κόου: «Το να είσαι κυνικός δείχνει τεμπελιά στη σκέψη»

Ο διάσημος Βρετανός συγγραφέας βρέθηκε στην Αθήνα και μίλησε για τη συγγραφή ως «πολυτέλεια για λίγους», την εκλογή Τραμπ ως «έκφραση απόγνωσης» και τη «woke» κουλτούρα ως πράξη ενσυναίσθησης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πολ Όστερ (1947-2024): Ο Mr. Vertigo των ονειρικών μας κόσμων

Σαν σήμερα  / Πολ Όστερ: «Οι χαμένες ευκαιρίες αποτελούν μέρος της ζωής στον ίδιο βαθμό με τις κερδισμένες»

Σαν σήμερα 30 Απριλίου, το 2024 πεθαίνει ο σπουδαίος Αμερικανός συγγραφέας και μετρ της σύμπτωσης, που κατάφερε να συνδυάσει την προοπτική των άπειρων φανταστικών κόσμων με το ατελείωτο κυνήγι των ευκαιριών και τη νουάρ ατμόσφαιρα με τα πιο ανήκουστα αυτοβιογραφικά περιστατικά.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ηλίας Μαγκλίνης: «Η ανάκριση»

Το Πίσω Ράφι / «Γιατί δεν μου μιλάς ποτέ για τον εφιάλτη σου, μπαμπά;»

Η «Ανάκριση» του Ηλία Μαγκλίνη, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πεζά των τελευταίων χρόνων, φέρνει σε αντιπαράθεση έναν πατέρα που βασανίστηκε στη Χούντα με την κόρη του που «βασανίζεται» ως περφόρμερ στα χνάρια της Μαρίνα Αμπράμοβιτς.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Πέντε κλασικά έργα που πρέπει κανείς να διαβάσει

Βιβλίο / 5 κλασικά βιβλία που κυκλοφόρησαν ξανά σε νέες μεταφράσεις

Η κλασική λογοτεχνία παραμένει εξαιρετικά επίκαιρη, κι αυτό το αντιλαμβάνεται κανείς ανατρέχοντας στους τίτλους της πρόσφατης βιβλιοπαραγωγής και σε έργα των Τζόις, Κουτσί, Κάφκα, Αντρέγεφ και Τσβάιχ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Τάσος Θεοφίλου: «Η φυλακή είναι το LinkedΙn των παρανόμων» ή «Το πορνό και το Κανάλι της Βουλής είναι από τα πιο δημοφιλή θεάματα στη φυλακή»

Βιβλίο / Τάσος Θεοφίλου: «Όταν μυρίζω μακαρόνια με κιμά θυμάμαι τη φυλακή»

Με αφορμή το βιβλίο-ντοκουμέντο «Η φυλακή», ο Τάσος Θεοφίλου μιλά για την εμπειρία του εγκλεισμού, για τον αθέατο μικρόκοσμο των σωφρονιστικών ιδρυμάτων –μακριά απ’ τις εικόνες που αναπαράγουν σειρές και ταινίες– και για το πώς η φυλακή λειτουργεί σαν το LinkedIn των παρανόμων.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Michel Gaubert: Ο dj που βάζει μουσικές στα σημαντικότερα catwalks

Βιβλίο / Michel Gaubert: Ο dj που βάζει μουσικές στα σημαντικότερα catwalks

Chanel, Dior και πολλοί ακόμα οίκοι υψηλής ραπτικής «ντύνουν» τα shows τους με τη μουσική του. Στο «Remixed», την αυτοβιογραφία-παλίμψηστο των επιρροών και των εμμονών του, ο ενορχηστρωτής της σύγχρονης catwalk κουλτούρας μας ξεναγεί σε έναν κόσμο όπου μουσική και εικόνα γίνονται ένα.
ΣΤΕΛΛΑ ΛΙΖΑΡΔΗ
Ρωμανός ο Μελωδός: Ο ουρανόθρεφτος ποιητής του Θείου Δράματος

Βιβλίο / Ρωμανός ο Μελωδός: Ο ουρανόθρεφτος ποιητής του Θείου Δράματος

Λίγοι είναι οι ποιητικά γραμμένοι εκκλησιαστικοί στίχοι που δεν φέρουν τη σφραγίδα αυτού του ξεχωριστού υμνωδού και εκφραστή της βυζαντινής ποιητικής παράδοσης που τίμησαν οι σύγχρονοί μας ποιητές, από τον Οδυσσέα Ελύτη μέχρι τον Νίκο Καρούζο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Τα 5 πιο σημαντικά βιβλία του Μάριο Βάργκας Λιόσα

Βιβλίο / Τα 5 πιο σημαντικά βιβλία του Μάριο Βάργκας Λιόσα

Η τελευταία μεγάλη μορφή της λατινοαμερικάνικης λογοτεχνίας που πίστευε πως «η λογοτεχνία μπορεί να αλλάξει την πραγματικότητα» έφυγε την Κυριακή σε ηλικία 89 ετών. Ξεχωρίσαμε πέντε από τα πιο αξιόλογα μυθιστορήματά του.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
bernhard schlink

Πίσω ράφι / «Φανταζόσουν ότι θα έβγαινες στη σύνταξη ως τρομοκράτης;»

Το μυθιστόρημα «Το Σαββατοκύριακο» του Μπέρνχαρντ Σλινκ εξετάζει τις ηθικές και ιδεολογικές συνέπειες της πολιτικής βίας και της τρομοκρατίας, αναδεικνύοντας τις αμφιλεγόμενες αντιπαραθέσεις γύρω από το παρελθόν και το παρόν.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ

σχόλια

5 σχόλια
O Kαμύ ήταν υπαρξιστής. Με τον ξένο προσπάθησε να δώσει την ιδέα της αποξένωσης του ανθρώπου μέσα στην κοινωνία και από τον ίδιο του τον εαυτό. Την έννοια του absurd, του παράξενου, του παράλογου. Το πρώτο μέρος του ξένου είναι μια αφήγηση και το 2ο είναι πολύ πιο βαθύ και δύσκολο γιατί εντρυφεί στη φιλοσοφία το Καμύ. Αυτό που μερικοί ψυχίατροι πρέπει σώνει και καλά να βγάλουν διάγνωση για φιλοσοφικά κείμενα είναι μερικές φορές γελοίο, όπως εν προκειμένω. Δικαίωμά τους, αλλά η φιλοσοφία του Καμύ φαίνεται συνολικά απ'όλο του το έργο, όχι μόνο από τον Ξένο. Οπότε το να βγάλεις διάγνωση για τον Μερσώ είναι λίγο χαζό και άστοχο. Μάλλον ο κύριος έψαχνε ευκαιρία να γράψει βιβλίο.
Πιο πολύ και από τον «ξένο» τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων με σύνδρομο Άσπεργκερ μου θυμίζουν τον Sheldon Cooper από to The Big Bang theory. Όμως ο Sheldon αν και δεν καταλαβαίνει την ειρωνεία, προσβάλει τους φίλους του χωρίς να το θέλει, έχει κάποια χαρακτηριστικά αυτισμού όπως το OCD (πρέπει να χτυπήσει την πόρτα τρεις φορές), δεν του αρέσουν οι αλλαγές κτλ αλλά δεν νομίζω να έκανε κακό σε κάποιον και να το αντιμετώπιζε σαν κάτι ασήμαντο. Αντίθετα ξεχωρίζει το «σωστό» και το «λάθος». Πιστεύω υπάρχουν άνθρωποι που έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά αλλά να φτάσεις στο σημείο να σκοτώσεις ένα άνθρωπο για ασήμαντο λόγο, ακόμα και αν αποδέχεσαι τις συνέπειες τις πράξεις σου, μου φαίνεται ακραίο για να αποδοθεί αποκλειστικά σε ένα τέτοιο σύνδρομο.
Σύμφωνα με τους δημιουργούς του Sheldon Cooper, ο ήρωας αυτός ΔΕΝ πάσχει από σύνδρομο Asperger. Μπορεί να μοιάζει, αλλά η πρόθεσή τους δεν ήταν αυτή. Ο Jim Parsons (ο ηθοποιός που τον ενσαρκώνει) έχει πει σε συνέντευξή του ότι και ο ίδιος είχε μπερδευτεί, μελέτησε το σύνδρομο αυτό, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για έναν ήρωα με σύνδρομο Asperger.
Για όποιον έχει διαβάσει τον Ξένο, θα πρότεινα να διαβάσει και το " Ευτυχισμένο θάνατο" του Καμύ .Αδελφό βιβλίο με τον Ξένο, γράφτηκε πριν απο αυτό και θα σας δώσει μια πιο σφαιρική εικόνα για τον ήρωα και τις ιδέες που θέλει να περάσει ο συγγραφέας. Ενώ οι πρώτες σελίδες αυτών των δυο βιβλίων είναι ακριβώς ίδιες , η εξέλιξη τους είναι τελείως διαφορετική, αν και καταλήγει στο ίδιο αποτέλεσμα, τον θάνατο