Αυτή την Τσικνοπέμπτη το trend προστάζει προβατίνα

Αυτή την Τσικνοπέμπτη το trend προστάζει προβατίνα Facebook Twitter
Το παϊδάκι το γνήσιο, το ορθόδοξο, είναι για μένα το λεπτοκομμένο, που σε γλιτώνει μεν από τις κακοτοπιές, αλλά το κομμένο χοντρό στα 2-2,5 εκατοστά έχει άλλη χάρη.
0

Η σεφ Μυρσίνη Λαμπράκη, που όλοι αγαπήσαμε από το βιβλίο της «Χόρτα» (εξαντλημένο, αλλά πρόκειται να επανακυκλοφορήσει σύντομα), τα τελευταία πέντε χρόνια ασχολείται εντατικά με το κρέας. Ιδιαίτερα ερευνά με την ομάδα της την προβατίνα, ένα άγνωστο σε πολλούς και παρεξηγημένο κρέας, με σκοπό να την επαναφέρουν στο ελληνικό τραπέζι.

Άξια λοιπόν θεωρείται «πρέσβης» της ελληνικής προβατίνας τόσο εντός όσο και εκτός Ελλάδος, όπου και την προωθεί. Τον Απρίλιο, δε, στον δικό της χώρο, ετοιμάζει ένα σεμινάριο για την προβατίνα, για να εκπαιδευθούν σωστά οι ολοένα και περισσότεροι σεφ που την επιλέγουν αλλά και όσοι θέλουν να μάθουν πώς να τη μαγειρεύουν σωστά στο σπίτι.

— Προς τι όλη αυτή η τρέλα με την προβατίνα τα τελευταία χρόνια; Τι ιδιαίτερο έχει και έγινε τόσο δημοφιλής, ιδίως τα μπέργκερ και τα παϊδάκια της; 

Το κρέας της προβατίνας (λαϊκιστί χονδρό) είναι σίγουρα ένα είδος με φανατικούς φίλους και αντίστοιχα εχθρούς. Χάρη στην ιδιαίτερα μεστή γεύση του ξεχωρίζει από όλα τα άλλα είδη κρέατος αποτελώντας έτσι ένα μεγάλο ανεξάρτητο μαγειρικό κεφάλαιο για τη χώρα μας.

Τα πέντε τελευταία χρόνια η ομάδα μου και εγώ έχουμε κάνει τεράστιο αγώνα να ξανασυστήσουμε την προβατίνα στον Έλληνα καταναλωτή. Οπότε, όπως κατάλαβες, έχω παίξει και εγώ ρόλο στον μοδάτο «διασυρμό» της προβατίνας που βρίσκεται πλέον παντού, σε όλα τα μενού, από τα πιο in εστιατόρια μέχρι το τελευταίο σουβλατζίδικο. Ιδιαίτερα το μπέργκερ προβατίνας και η πικάνια προβατίνας με πληγώνει όταν τα βλέπω σε κακή εκτέλεση. Πολλοί μου λένε «ασ' το ρε κοπελιά, στο τέλος θα θέλει να τη δοκιμάσει και ο τύπος με την Porche που μέχρι πρότινος έτρωγε μόνο Black Angus ψητούρα και θα πάει από τα 5 στα 8 ευρώ το κιλό η προβατίνα» (γελάει). 

Τα παϊδάκια προβατίνας τρώγονται με το χέρι, αλλιώς να φας μοσχαρίσιο φιλέτο.

— Trend η προβατίνα δηλαδή! Αν και πολλοί δεν γνωρίζουν ούτε καν τι ακριβώς είναι ούτε ποιο κομμάτι προορίζεται για κάθε μαγείρεμα. Θα μας τα εξηγήσετε; 

Λοιπόν, πρόβατο ή χονδρό (εδώ εννοούμε και την προβατίνα και το κριάρι, θηλυκό και αρσενικό) είναι το ζώο άνω των 12 μηνών και βάρους μέχρι 50 κιλών. Φτιάχνει νόστιμο κοντοσούβλι, παϊδάκι, σουβλάκι από το χεράκι του, μαγειρεύεται με σάλτσα, στη γάστρα ή τυλιγμένο στη λαδόκολλά. Το ζυγούρι είναι το ενδιάμεσο στάδιο, δηλαδή το ζώο τους ενός έτους, που δεν έχει τεκνοποιήσει ακόμη. Φτιάχνει ωραίο βραστό, πίτες, γίνεται μαγειρευτό ή στη γάστρα, πάντα τυλιγμένο σε χαρτί.

Όποιοι αγαπούν την προβατίνα, όπως εγώ, θεωρούμε το πρόβειο κρέας αδικημένο και συχνά κακοποιημένο προϊόν, που ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο έχει βγάλει και κακή φήμη. Πολλοί, για παράδειγμα, θεωρούν πως μυρίζει, πως είναι σκληρό ή πως έχει πολύ λίπος. Στην πραγματικότητα, αν το επιλέξει κάποιος σωστά και ακολουθήσει τη σωστή διαδικασία ωρίμανσης, σίγουρα κερδίζει ένα επιθυμητό γευστικό αποτέλεσμα το οποίο δεν συγκρίνεται με κανένα άλλο!

προβατίνα μαρινάδα Facebook Twitter
Η μαρινάδα καταφέρνει να εισχωρήσει μόλις μερικά χιλιοστά κάτω από την επιφάνεια του κρέατος και σίγουρα δεν μπορεί να διασπάσει μυϊκό ιστό.

— Τι θα ζητήσουμε από τον κρεοπώλη μας; 

Θα προτιμήσουμε παϊδάκι νεφραμιάς, αν ο κρεοπώλης είναι μάστορας, θα σου βγάλει κοπή διαμάντι μαζί με το φιλέτο. Το t-bone προβατίνας επιβάλλεται να είναι χοντροκομμένο για να απολαύσεις και το φιλέτο σωστά ψημένο και όχι λάστιχο. Επίσης, παϊδάκι σπαλομπριζόλας (λίγοι κρεοπώλες γνωρίζουν τη συγκεκριμένη κοπή). Ή, τέλος, παϊδάκι σέλας που θεωρείται υποδεέστερο, γιατί έχει καμιά φορά και το «βασιλικό» ενδοσπλαχνικό λίπος. Και προσοχή: το φιλέτο από το μπούτι δεν είναι παϊδάκι και δεν ψήνεται με τον ίδιο τρόπο.

— Πώς θα αρτύσουμε την προβατίνα; Μυρωδικά, αλατοπίπερο, κάτι ιδιαίτερο; Τα μυστικά του ψησίματός της για μας που δεν έχουμε τον δικό σας ειδικό εξοπλισμό στο σπίτι; 

Θα σας δώσω δέκα μαγικές κινήσεις για σωστά ψημένα παϊδάκια προβατίνας, είναι μυστικά που έμαθα όλα τα χρόνια που ασχολούμαι με αυτό το κρέας.  

1. Αφαιρούμε με μαχαίρι ή τραβώντας προσεκτικά την εξωτερική κόκκινη μεμβράνη, γιατί δίνει λαστιχωτό μάσημα στο ψημένο παϊδάκι.

2. Τριμάρουμε, κοινώς κόβουμε με το μαχαιράκι μας το υπερβολικό λίπος. Τα παϊδάκια «σαπούνια» μάς δημιουργούν προβλήματα στο ψήσιμο γιατί προκαλούν αναφλέξεις.

3. Το αλάτι μόνο είναι αρκετό. Αλατίζουμε ανάλογα με το πάχος της κοπής 15-30 λεπτά πριν. Το πιπέρι μαζί με τη ρίγανη την ξερή τα βάζουμε μετά το ψήσιμο για να μην πικρίσουν.

4. Εγώ αγαπώ μια απλή μαρινάδα διότι δεν «επεμβαίνει» πολύ στη γεύση και το άρωμα του κρέατος. Είναι διακριτική και αρέσει στις γυναίκες, που δεν είναι, ως επί το πλείστον, τόσο λάτρεις της προβατίνας.

5. Η προβατίνα ψήνεται σε δυνατή φωτιά με γρήγορα και πολλά γυρίσματα, αλλά σε κάρβουνα που έχουν «σταχτώσει» και δεν είναι ακόμα μαύρα!

6. Αφήστε χώρο δίπλα στη σχάρα χωρίς κάρβουνο (αλλά με θερμότητα) από κάτω για να «πετάτε» τα παϊδάκια όταν οι αναφλέξεις από το λίπος είναι πολλές. Μην ψεκάζετε με νερό τις φλόγες, οι στάχτες θα δώσουν μια δυσάρεστη γεύση στο κρέας. 

7. Τα παϊδάκια προβατίνας δεν τρώγονται «κάρβουνο», αν τα βγάλετε στους 60-62 βαθμούς, θα είναι ζουμερά και σωστά ψημένα.

8. Τα παϊδάκια προβατίνας τρώγονται με το χέρι, αλλιώς να φας μοσχαρίσιο φιλέτο.

9. Το παϊδάκι προβατίνας τρώγεται ζεστό γιατί αν πάει κανένα μακρινό delivery, θα σου γανώσει τον ουρανίσκο το κρύο λίπος. Αν είναι μπούτι φιλέτο ψημένο medium, τρώγεται και την επόμενη μέρα για πρωινό! 

10. Αν δεν υπάρχει μπάρμπεκιου στο σπίτι, μια λύση είναι να τη φτιάξεις στον φούρνο χαρτόδεμα ή γκιούλμπασι (τυλιγμένη σε λαδόκολλα δηλαδή) επιλέγοντας μεγάλα κομμάτια χοντρά, κομμένα από σπάλα και μπούτι. Η άλλη λύση είναι να αγοράσεις φιλέτο προβατίνας από μπούτι κομμένο στα 2-3 εκ. με το λίπος του και να το ψήσεις όπως ένα steak μοσχαρίσιο στο τηγάνι. Δηλαδή λαδώνεις ελαφρά το τηγάνι και σε πολύ δυνατή θερμοκρασία θωρακίζεις το κρέας και από τις δυο μεριές. Του βάζεις ένα μυρωδικούλι (θυμάρι ή ρίγανη φρέσκια), μια σκελίδα σκόρδο, σβήνεις με λίγο κρασί λευκό ή κόκκινο και το βγάζεις όταν το θερμόμετρο κρέατος δείξει 60 βαθμούς για να είναι ζουμερό. 

|article_full_no_portrait|

Μαρινάρισμα πριν από το ψήσιμο ή όχι;

Εδώ οι απόψεις διίστανται! Το σωστά επιλεγμένο κρέας προβατίνας δεν θέλει μαρινάρισμα, λένε οι μεν. Υπάρχουν και όλοι οι υπόλοιποι που ισχυρίζονται ότι η μαρινάδα θα μαλακώσει το σκληρό κρέας της προβατίνας. Ας ξεκαθαρίσουμε εδώ τα πράγματα:

• Η μαρινάδα καταφέρνει να εισχωρήσει μόλις μερικά χιλιοστά κάτω από την επιφάνεια του κρέατος και σίγουρα δεν μπορεί να διασπάσει μυϊκό ιστό.

• Η σωστή προβατίνα είναι μαλακή και νόστιμη όταν έχουν περάσει τουλάχιστον 15-20 ημέρες από τη σφαγή.

• Είναι νόστιμη και μαλακή όταν έχει ενδομυϊκό και εξωτερικό λίπος σε σωστή αναλόγια. Αποφεύγουμε δηλαδή τα «σαπούνια», που λένε οι φίλοι μου οι κρεοπώλες, το υπερβολικό λευκό λίπος στην εξωτερική πλευρά στο κρέας. 

Όσο για τα παϊδάκια στη σχάρα… αμ, δεν είναι ένα, είναι πολλά, και το καθένα έχει τη δική του χάρη και νοστιμιά – αυτό δεν το ξέρει ο κόσμος. Το παϊδάκι το γνήσιο, το ορθόδοξο, είναι για μένα το λεπτοκομμένο, που σε γλιτώνει μεν από τις κακοτοπιές, αλλά το κομμένο χοντρό στα 2-2,5 εκατοστά έχει άλλη χάρη.

H απλή μαρινάδα της Μυρσίνης Λαμπράκη για τα παϊδάκια προβατίνας

(Τα παϊδάκια μαρινάρονται στο ψυγείο για 2 έως 12 ώρες, γυρίζοντας τα 1-2 φορές)

Για 1 κιλό παϊδάκια προβατίνας, κομμένα σε πάχος 2,5 -3 εκ.

1 ½ κ.σ. κρεμμύδι πολύ ψιλοκομμένο

1 ½ κ.σ. μαϊντανός πολύ ψιλοκομμένος

1 κ.σ. σκόρδο πολύ ψιλοκομμένο ή 1 σκελίδα πολτοποιημένη

1 κ.σ. δεντρολίβανο πολύ ψιλοκομμένο (προαιρετικά μπορείτε να το αντικαταστήσετε με φρέσκια ρίγανη)

1 κ.σ. σχοινόπρασο πολύ ψιλοκομμένο

½ φλιτζάνι ηλιέλαιο

Αλάτι

Πιπέρι μαύρο

Αν ενδιαφέρεστε να παρακολουθήσετε τα σεμινάρια προβατίνας της Μυρσίνης Λαμπράκη, δηλώστε συμμετοχή εδώ.


 

Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Γλυκιά Σύρος: Ζαχαροπλάστες, συνταγές και μνήμες από το παρελθόν της Ερμούπολης

Γεύση / Γλυκιά Σύρος: Παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία και συνταγές από την Ερμούπολη

Αμυγδαλωτά, χαλβαδόπιτες, νουγκατίνες, σφολιάτσες και πολλά ακόμη παραδοσιακά γλυκά, μαζί με μια ιστορία 200 χρόνων, αναδεικνύουν την Ερμούπολη σε βασίλισσα της ζαχαροπλαστικής.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Η Ταβέρνα «Πλάτων» στο Βούπερταλ

Γεύση / «Kάθε φορά που μυρίζω ούζο, θυμάμαι την ταβέρνα Πλάτων στο Βούπερταλ»

Ο Παύλος και η Ελένη, μετανάστες στη Γερμανία, δημιούργησαν μια αυθεντική ελληνική ταβέρνα, που εδώ και τρεις δεκαετίες σερβίρει απλά αλλά πεντανόστιμα πιάτα και είναι διάσημη για τον λεπτοκομμένο χειροποίητο γύρο της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η αγκινάρα

Γεύση / «Ο καλύτερος μεζές είναι η κεφαλή της άγριας αγκινάρας»

Χοιρινό με αγκιναρόφυλλα κοκκινιστά στη Σητεία, κεφαλές αγκινάρας γεμιστές με ρύζι στην Κάσο και αγκινάρες-μουσακά στην Άνδρο: η αγκινάρα δίνει τόσο πολλά τη στιγμή που διεκδικεί μόνο το ελάχιστο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Aspasia: Πώς η Σταυριανή Ζερβακάκου έστησε ένα εστιατόριο-προορισμό

Γεύση / Aspasia: Ένα εστιατόριο που ανταμείβει κάθε στροφή του δρόμου προς τη Μάνη

Στο απόγειο της φήμης της, η Σταυριανή Ζερβακάκου αποφάσισε να επιστρέψει σε έναν τραχύ τόπο και να στήσει ένα εστιατόριο-προορισμό σε έναν μικρό ορεινό οικισμό, αξιοποιώντας στην κουζίνα της όσα άγρια της δίνει το μέρος.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Η άνοιξη και το καλοκαίρι της ρίγανης

Γεύση / H ρίγανη που δίνει γεύση στα καλοκαίρια μας

Είναι το πιο δημοφιλές μυριστικό της Aνατολικής Μεσογείου και δίνει ιδέες για μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά καλοκαιρινά εδέσματα, όπως η ριγανάδα, ο ντάκος, η χωριάτικη σαλάτα και οι ριγανάτες σαρδέλες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini «στου Ηλία» Μαρινάκη 

Γεύση / Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini στου Ηλία Μαρινάκη 

Στην πιάτσα των Ιλισίων, σε ένα μέρος όπου όλα είναι μελετημένα, ένας πολύπειρος και προσγειωμένος μπάρμαν μας καλεί να χαθούμε στον «Κήπο των επίγειων απολαύσεων», συζητώντας και πίνοντας κλασικά αλλά αναβαθμισμένα κοκτέιλ.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ