Η πανδημία πάνω απ' όλα. Αλλά και άνθρωποι που φεύγουν, ζωές που αλλάζουν, χαρές και επιτυχίες, μοναξιά, οι ιστορίες των γιατρών και του νοσηλευτικού προσωπικού, η ελάχιστη χάρη του φετινού καλοκαιριού, το πρώτο μάθημα μπροστά σε μια οθόνη, μια παράσταση χωρίς θεατές, ταινίες που δεν προβλήθηκαν, έργα τέχνης που αναρτήθηκαν σε κλειστές γκαλερί, ταξίδια που ακυρώθηκαν, μια καθημερινή αρρωστημένη σχεδόν σχέση με τις αναγγελίες θανάτου. Και η γέννηση ενός παιδιού.
Η παθολόγος-λοιμωξιολόγος, επιμελήτρια Α’ στην Κλινική Λοιμώξεων Covid Α’ του Νοσοκομείου «Σωτηρία», γράφει στη LiFO για έναν ασθενή που θυμάται πιο έντονα από τη φετινή χρονιά.
Μια νεαρή σερβιτόρα περιγράφει στη LiFO τις δυσκολίες και το στίγμα που βίωσε όταν νόσησε από Covid-19, έπειτα από την απερισκεψία μιας μικρής συγκέντρωσης γενεθλίων.
Ο καθηγητής Σύγχρονης Πολιτικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και συνεργάτης της LiFO καταγράφει τις στιγμές της χρονιάς που θα του μείνουν αλησμόνητες.
Ο συνεργάτης της LiFO και καθηγητής Πρακτικής της Δημοσιογραφίας και Τεχνικών Αφήγησης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο θυμάται το πρώτο διαδικτυακό του μάθημα μετά την επιβολή του καθολικού lockdown.
«Την Πρωτοχρονιά που μας έρχεται δεν θα μπορώ να κάνω το καθιερωμένο μου τηλέφωνο για χρόνια πολλά, όμως είμαι σίγουρος ότι θα θυμηθώ να πάρω»: Ο σκηνοθέτης γράφει στη LiFO για την απώλεια του 2020 που τον σημάδεψε προσωπικά.
Ο σκηνοθέτης περιγράφει στη LiFO το χρονικό της επιτυχημένης πρεμιέρας της τελευταίας του ταινίας, «Η μπαλάντα της τρύπιας καρδιάς», μόλις μια εβδομάδα πριν από το πρώτο lockdown.