Η Σακίρα και η ταξικοποίηση της απιστίας

Η Σακίρα και η ταξικοποίηση της απιστίας Facebook Twitter
Όποιος –εκτός από τη Σακίρα– διάβασε τους στίχους και δεν αντιλήφθηκε την πολυεπίπεδη προσβολή, θα πρέπει να διδάσκεται ως παράδειγμα προς αποφυγή στις σχολές μάρκετινγκ.
0

ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΙΟ ΔΙΑΔΕΔΟΜΕΝΑ επιχειρήματα υπέρ της Σακίρα αυτές τις μέρες είναι ότι ως απατημένη δικαιούται να λέει (και να τραγουδάει), ό,τι θέλει. Αυτή απατήθηκε, αυτή απομένει πίσω με δύο παιδιά και με τη ρετσινιά της απατημένης, σ’ αυτήν τα δίκια και όλες οι φιάλες ουίσκι του κόσμου.

Γιατί –λέει το λαϊκό επιχείρημα– στην απιστία όλες, όλοι και όλ@ τα ίδια ζούμε. Αξίζει να πέσουμε χαμηλά, να κλάψουμε, να βρίσουμε, να ρίξουμε φαρμάκι. Αν δεν χάσεις λίγη από την αξιοπρέπειά σου (ή και όλη) τη μέρα που έμαθες ότι σ’ αυτή τη σχέση είχατε μαζευτεί πολλοί, τότε πότε;

Φυσικά, η ταύτιση των απανταχού προδομένων σταματά στο γεγονός της απιστίας. Η Σακίρα κλαίει (αν κλαίει) κολυμπώντας στη χλιδή και στα όσα απέκρυψε από την εφορία και όλοι οι υπόλοιποι εμείς κλαίμε, πίνουμε, σερνόμαστε το βράδυ και το πρωί πηγαίνουμε στη δουλειά σαν τα ζόμπι, γιατί κάποιος πρέπει να πληρώσει νοίκια, κοινόχρηστα και λοιπές πεζές υποχρεώσεις. Άντε το πολύ πολύ, πηγαίνοντας στη δουλειά, να παίζει στ’ αυτιά μας και ο ύμνος στην απιστία της Σακίρα, ο οποίος κρίνοντας από τα views στο YouTube την έχει κάνει ήδη ακόμα πιο πλούσια.

Γιατί, όμως, συζητάμε τόσο ένα θέμα ελαφράς επικαιρότητας αφού πραγματική ταύτιση δεν υπάρχει; Το συζητάμε κυρίως γιατί παρά τη χλιδή και την περιουσία, ένας σύμβουλος επικοινωνίας, ένας τίμιος viewer δεν υπήρξε για να αποτρέψει τη Λατίνα σούπερ σταρ από αναρίθμητα επικοινωνιακά ολισθήματα (που αποτελούν και ουσιαστικά faux pas) που τελικά πέρασαν το λάθος μήνυμα.

Οι συγκρίσεις και οι αναφορές σε brands και αντικείμενα είναι καταστροφικές, κυρίως λόγω του ταξικού τους προσήμου, που με τίποτα δεν μπορεί να γίνει αξιακό. Την ίδια στιγμή, σα να μην ήταν ήδη κακό όλο αυτό, η μισογυνιστική ρητορική των στίχων, η τοξική σύγκριση με την «άλλη», με το «τρίτο πρόσωπο», κάνουν το τραγούδι μια πρώτης τάξεως εισαγωγή στον εσωτερικευμένο μισογυνισμό.

Ακόμα κι αν προσπεράσει κανείς τις απολύτως προσωπικές επιθέσεις στο «τρίτο πρόσωπο», οι συγκρίσεις και οι αναφορές σε brands και αντικείμενα είναι καταστροφικές, κυρίως λόγω του ταξικού τους προσήμου, που με τίποτα δεν μπορεί να γίνει αξιακό. Την ίδια στιγμή, σα να μην ήταν ήδη κακό όλο αυτό, η μισογυνιστική ρητορική των στίχων, η τοξική σύγκριση με την «άλλη», με το «τρίτο πρόσωπο», κάνουν το τραγούδι μια πρώτης τάξεως εισαγωγή στον εσωτερικευμένο μισογυνισμό.

Όποιος –εκτός από τη Σακίρα– διάβασε τους στίχους και δεν αντιλήφθηκε την πολυεπίπεδη προσβολή, θα πρέπει να διδάσκεται ως παράδειγμα προς αποφυγή στις σχολές μάρκετινγκ.

Το να αποκαλείς τον εαυτό σου «Φεράρι» και μια άλλη γυναίκα «Twingo» ή τον εαυτό σου «Ρόλεξ» και την άλλη γυναίκα «Casio», εκτός από ξεκάθαρα μισογυνική σύγκριση «επικοινωνεί» και μία απολύτως ταξική θεώρηση των πραγμάτων, τόσο προβληματική και ταυτόχρονα τόσο καθολικά προσβλητική –για όλον τον κόσμο– που δεν είναι να απορείς γιατί εδώ και μέρες οι διαφημιστές τρίβουν τα χέρια τους για λίγη επίδειξη εκδικητικής ταπεινότητας.

Και για να το πούμε πιο απλά: τι κακό έχει ένα ρολόι Casio;!

Για πολλούς από εμάς, αυτό το ρολογάκι ήταν το πρώτο σημαντικό απόκτημα της παιδικής μας ηλικίας. Ένα ακριβό-φτηνό προϊόν που, όμως, κάπως μας έβαζε στον ενήλικο κόσμο με τα προνόμιά του, αλλά χωρίς τις υποχρεώσεις του.

Ένα παιδί που φορά ρολόι, γνωρίζει δηλαδή να διαβάζει την ώρα, έχει ήδη πάρει το βάπτισμα του πυρός για τα –φαινομενικά– ωραία πράγματα που έχει να περιμένει από την ενήλικη ζωή. Για τα άλλα, τα καθόλου ωραία (π.χ. την ανεργία, την αδικία, τις διακρίσεις, τις «τρικλοποδιές, ναι, και την απιστία) ενημερωνόμαστε όλοι μετά, έστω και με διαφορά φάσης και ώρας, αλλά τα μαθαίνουμε τα δυσάρεστα του τι σημαίνει να είσαι ενήλικας.

Και βέβαια, οι περισσότεροι από εμάς, όσο κοσμοπολίτες κι αν ήμασταν / γίναμε ή όσο κι αν τα κουτσοκαταφέραμε, Ρόλεξ δεν θα αποκτήσουμε ποτέ. Ούτε Φεράρι. Και δεν έγινε και τίποτα. Να είναι καλά όσοι τα έχουν και να τα χαίρονται. Δεν είναι προσβολή να μην τα έχεις.

Μπορεί να μη φοράμε πια Casio, αλλά κάποιο πιο... ενήλικο ρολόι ή και καθόλου, αυτό ωστόσο δεν αποτελεί πλήγμα ούτε για τα αξιόπιστα προϊόντα της εταιρείας –που απάντησε στη Σακίρα– ούτε φυσικά και για εμάς που τα αγαπάμε και τα αντιμετωπίζουμε με νοσταλγία. Και μπορεί να πηγαίνουμε στη δουλειά με Twingo ή οποιοδήποτε άλλο όχημα αγαπητό και προσιτό στα πορτοφόλια της μεσαίας τάξης, αλλά και τι να λέει αυτό; Τόσο ανάξιοι είμαστε, λοιπόν; Μην τρελαθούμε.

Και μετά είναι και η σύγκριση και κυρίως η αντικειμενοποίηση της γυναίκας με όρους ακριβών αυτοκινήτων ή ρολογιών. Όλο αυτό το στερεοτυπικό κατάλοιπο των πατριαρχικών κοινωνιών που «μετρούν» τις γυναίκες ως προϊόντα σε βιτρίνα και τις βαθμολογούν βάσει της ηλικίας, των σωματικών αναλογιών κ.ο.κ. Και αυτό το κατάλοιπο βγήκε να καθαρίσει για λογαριασμό όλων των προδομένων εκεί έξω. Αμ δε.

Παρά τα ουρλιαχτά της Σακίρα ως «she wolf» (άλλο και τούτο πάλι να θέλουμε να περάσουμε το μήνυμα της γυναίκας-αρπακτικού ως αντίστιξη στο χάος του Alpha male) οι αναγνώσεις που προσφέρει το νέο της hit εξυπηρετούν μόνο τη ρεβάνς της από τον Πικέ, ενώ επιβεβαιώνουν και ενισχύουν όλη εκείνη τη μισογυνική σχολή που προωθεί τις θεωρίες περί γυναικών που μισούν τις άλλες γυναίκες, περί ηλικιακού ρατσισμού και γάμων που στήθηκαν πάνω σε λεφτά και όχι πάνω σε αισθήματα.

Κοινώς, όλα λάθος. Και σε τελευταία ανάλυση, ψύχραιμο διαζύγιο μπορεί να μην υπάρχει, αλλά ο χωρισμός θα είναι πάντα εξίσωση καλλιέργειας. Κι αν καταφέρνεις να χωρίσεις, όχι απλώς μαινόμενη εναντίον του (πρώην) συζύγου, αλλά προσβάλλοντας όποιον περπατάει στα δύο πόδια –μαζί με χορηγούς, αυτοκινητοβιομηχανίες και τεχνολογικούς κολοσσούς–, καταλαβαίνεις γιατί το «χώρισα και ό,τι θέλω θα λέω» δεν περνάει πια. Και κυρίως δεν διδάσκει τίποτα.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ένα ελληνο-αλβανικό ανήκειν εν τη γενέσει;

Guest Editors / Μεταξύ ελληνικότητας και αλβανικότητας 

Μια έρευνα επιβεβαιώνει ότι η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα αναδιαμορφώνει ριζικά τις έννοιες της ταυτότητας και του ανήκειν, αποκαλύπτοντας τις προκλήσεις και τις προοπτικές αυτής της νέας πραγματικότητας.
ΙΛΙΡΙΝΤΑ ΜΟΥΣΑΡΑΙ
ΕΠΕΞ Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Περιβάλλον / Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο για τη θαλάσσια ζωή και μπλόκαρε, έστω προσωρινά, τα σχέδια για εξορύξεις στον ανεξερεύνητο βυθό. Ο Andrew Sweetman μιλά στη LiFO για την έρευνα που έγινε απροσδόκητα viral και συγκρούστηκε με κολοσσούς, πολιτικές αποφάσεις και… το TikTok.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Ακροβατώντας / Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Τι σημασία έχουν τα μεγάλα σκάνδαλα, όταν η απειλή είναι μπροστά μας, όπως οι καραβιές Λίβυων και Σουδανών μεταναστών και πολιτικών προσφύγων που καταφθάνουν στη νότια Κρήτη και εισβάλλουν ανεξέλεγκτα στην πατρίδα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Ο δημοσιογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών» και του e-tetRadio μιλά για την εφημερίδα, επιβεβαιώνοντας τις τελικές συζητήσεις με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, για την κρίση της αριστεράς, την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και το μέλλον του Τύπου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Οπτική Γωνία / «Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Ο θεατρικός σκηνοθέτης Guy Ben-Aharon, που βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, γράφει στη LiFO για την απόρριψη που βιώνει τόσο στην πατρίδα του όσο και στο εξωτερικό ως Ισραηλινός που υποστηρίζει την ελευθερία της Παλαιστίνης. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Οπτική Γωνία / «ΟΠΕΚΕΠΕ: Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έστειλε πριν από λίγο καιρό στη Βουλή τη δικογραφία για Αυγενάκη και Βορίδη, αλλά η ΝΔ δεν βλέπει ποινικές ευθύνες υπουργών στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και επιμένει ότι πρόκειται για «διαχρονικές παθογένειες». 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Γιατί κανείς δεν μας προστατεύει από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Οπτική Γωνία / Γιατί δεν μας προστατεύει κανείς από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Η Κομισιόν στέλνει τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν έχει υιοθετήσει τα απαραίτητα σχέδια δράσης για την ηχορρύπανση. Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας; Μιλά στη LiFO ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, Γεώργιος Παπανικολάου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας κανονικός αφελληνισμός

Οπτική Γωνία / Ένας κανονικός αφελληνισμός

Στη θέση εκείνων των ξένων που καλλιεργούσαν μια αληθινή σχέση με την Ελλάδα, πολλαπλασιάζονται τα φιμέ τζάμια των υπερπολυτελών τζιπ, αόρατοι και αδιάφοροι μεσάζοντες, αγοραστές επαύλεων που υπενοικιάζονται ή έχουν γίνει φρούρια με μικρούς ιδιωτικούς στρατούς τραμπούκων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός και θεωρητικός φυσικός μιλά για την προέλευση της συνείδησης, τoν εγκέφαλο ως κβαντική μηχανή και το μέλλον του ανθρώπου ως υβριδίου τεχνολογίας και βιολογίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Οπτική Γωνία / «Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Ένα 13χρονο παιδί δεν άντεξε την ομοφοβία και έδωσε τέλος στη ζωή του. Ο ψυχίατρος-ψυχαναλυτής Σάββας Σαββόπουλος εξηγεί πώς μπορούν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να εντοπίσουν έγκαιρα τα σημάδια της αυτοκτονικής διάθεσης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Antinero: Καταγγελία-μαμούθ για το μεγαλύτερο πρόγραμμα δασικής πρόληψης

Ρεπορτάζ / Antinero: Πώς το «μεγαλύτερο πρόγραμμα δασικής πρόληψης» έγινε πεδίο καταγγελιών

Με εκατομμύρια ευρώ να έχουν ήδη διατεθεί, το πρόγραμμα Antinero μπαίνει στο στόχαστρο: 213 φορείς και πολίτες υπέβαλαν αναφορά στην Ε.Ε., αμφισβητώντας τη νομιμότητα και την αποτελεσματικότητά του.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ