Η φιλοσοφία της αειφορίας

Η φιλοσοφία της αειφορίας Facebook Twitter
Σκίτσο του Vladimir Radibratovic
0

Η ΑΕΙΦΟΡΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΚΥΚΛΟΥΜΕΝΟ ΥΛΙΚΟ ούτε το BMS, το οποίο καθορίζει πόση ενέργεια καταναλώνεται. Αυτά αποτελούν μία μόνο παράμετρό της. Πέρα από αυτήν, τα κτίρια πρέπει να είναι βιοκλιματικά από τον ίδιο τους τον σχεδιασμό. Εδώ βρίσκεται και το μερίδιο ευθύνης του αρχιτέκτονα που πρέπει να διευκολύνει τον μηχανολόγο, ο οποίος θα έρθει στη συνέχεια να επιλύσει το πρόβλημα μέσω της τεχνολογίας. Έτσι, στη σύγχρονη εποχή, όπου όλη η πληροφορία μάς δίνεται απλόχερα, θέλουμε να δημιουργήσουμε μια πρακτική στο πλαίσιο της οποίας θα αποκαλύπτονται τα πράγματα και η πράσινη αρχιτεκτονική θα μπορεί να ιδωθεί με άλλον τρόπο. Παραδείγματος χάριν, η εισαγωγή ενός δέντρου σε ένα κτίριο γραφείων δεν μπορεί να λειτουργεί αποσπασματικά, σαν ένα κολάζ. Δεν θέλουμε να δημιουργήσουμε χώρους όπου συμβαίνει το προφανές αλλά χώρους που θα αφηγηθούν και θα δημιουργήσουν μια νέα ροή γεγονότων τα οποία συμπεριλαμβάνουν και τον βιοφιλικό σχεδιασμό. Από τον σχεδιασμό στο κτίζειν και στο τελικό βίωμα του χώρου, θα θέλαμε να εκτιμηθεί το «φυσικό» ως δομή που διαπερνά και τον τρόπο ζωής και σκέψης. Να δημιουργήσουμε δηλαδή έναν συγκερασμό φυσικού και δομημένου, που αποτυπώνεται στα κτίριά μας μέσω ενός συστήματος που συνέχει όλους τους παράγοντες του αρχιτεκτονικού αντικειμένου.

Μια μαγική δυνατότητα εκεί που δεν στέκεται το μάτι...

Ή το παράδειγμα του ημιυπαίθριου χώρου Ο πολύ διαδεδομένος στη χώρα μας ενδιάμεσος χώρος, ο ημιυπαίθριος –εκφυλισμένος τις πιο πολλές φορές σε ένα κλειστό εσωτερικό δωμάτιο– μεσολαβεί και γεφυρώνει το μέσα με το έξω και λειτουργεί απόλυτα βιοκλιματικά, ισορροπώντας την κλιματολογική διαφορά. Αυτός ο χώρος μπορεί και πρέπει να ενταχθεί αρμονικά στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό όχι ως δυνάμει κλειστός αλλά ως απόλυτα απαραίτητος για τη βελτίωση της ευκρασίας των χρηστών. Φανταστείτε, λοιπόν, έναν ημιυπαίθριο χώρο, ο οποίος στις ελληνικές κλιματολογικές συνθήκες μπορεί να αποτελέσει την προέκταση του εσωτερικού καθιστικού χώρου, εμπλουτίζοντας ουσιαστικά τη λειτουργία της κατοικίας και των χώρων γραφείων. Έναν χώρο εκτόνωσης, όπου ένας άνθρωπος έχει μια εναλλακτική για χαλάρωση μεταξύ του εκτεθειμένου «έξω» και του προστατευμένου «μέσα». Αυτός ο χώρος θα μπορούσε να είναι το επίκεντρο μιας νέας θεώρησης του κατοικείν που θα βασίζεται στην ικανοποίηση των αυθεντικών αναγκών μας. Ένας ημιυπαίθριος καθιστικός χώρος μάς δίνει τη δυνατότητα να τον χρησιμοποιούμε μια ζεστή μέρα του χειμώνα και ένα δροσερό βράδυ του καλοκαιριού, εμπλουτίζοντας την εμπειρίας μας με ένα υπαίθριο τζάκι, έναν ιδιωτικό θερινό κινηματογράφο και άλλες ιδέες. Και ενώ ο ημιυπαίθριος χώρος αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της πλειονότητας των ελληνικών διαμερισμάτων, σε ελάχιστες περιπτώσεις οι χρήστες αξιοποιούν τις παραπάνω ιδιότητες. Πέρα από το προσωπικό όφελος του χρήστη, η αξιοποίηση αυτών των ελεύθερων χώρων και η φύτευσή τους από τον εκάστοτε ιδιοκτήτη μπορεί να βελτιώσει το μικροκλίμα καθενός διαμερίσματος και κατ’ επέκταση συνολικά το κλίμα μέσα στην πόλη.  

Η αειφορία ως στοιχείο ταυτότητας, πέρα από τη μορφολογία

Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που έχουν συνηθίσει, από την όψη του κτιρίου, να καταλαβαίνουν σε ποιον αρχιτέκτονα ανήκει. Αυτό στην εποχή μας έχει αλλάξει. Ίσως μπορούμε να πούμε ότι το θέμα της ταυτότητας δεν είναι μια αυθύπαρκτη έννοια αλλά μια έννοια που εξετάζεται εντός του εκάστοτε πλαισίου. Στο πλαίσιο της σύγχρονης εποχής, όπου όλα διαχέονται, όλα εναλλάσσονται, η ταυτότητα δεν μπορεί να συνοψιστεί σε μια αυθαίρετη, μορφολογική αναφορά. Ο φρενήρης ρυθμός της σύγχρονης εποχής και η διαρκώς αυξανόμενη ανάγκη για την προσωποποίηση της επιθυμίας κάθε χρήστη μάς ωθεί σε πειραματισμούς που ενισχύονται από την πληθώρα αρχιτεκτονικών πληροφοριών που για πρώτη φορά έχουμε στη διάθεσή μας. Στο γραφείο μας έχουμε ως βάση έναν ενιαίο κώδικα, ο οποίος μεταβάλλεται βάσει των εκάστοτε παραγόντων και δημιουργεί ένα ανοιχτό σύνολο παραλλαγών. Αν εξετάσουμε τα κτίρια γραφείων που έχουμε σχεδιάσει και κατασκευάσει, όλα είναι διαφορετικά, εντούτοις όλα έχουν μια μορφολογική συγγένεια, καθώς διέπονται από μια κοινή δομή της σκέψης. Για εμάς είναι σημαντικό η ίδια η ιδέα να παραμετροποιείται στο διηνεκές, καθιστώντας κάθε φορά την αρχιτεκτονική μας σκέψη σύγχρονη και καινοτόμα. Η αειφορία πλέον αποτελεί μια σημαντική παράμετρο του σχεδιασμού, ισότιμη με τη λειτουργικότητα, την υλικότητα και την αισθητική. Έτσι αποκτά ουσιαστική επιρροή στις δομές και στις μορφές των αρχιτεκτονικών αντικειμένων.  

Η αειφορία από το σχεδιαστήριο στο βίωμα.

 Το γραφείο του Γιώργου Τσολάκη, Tsolakis Architects, είναι στο προσκήνιο της ανάπτυξης. Μόλις ολοκλήρωσε το κτίριο γραφείων The Wave στη λεωφόρο Συγγρού. Παράλληλα, αναβιώνει το θρυλικό ξενοδοχείο Esperia στην οδό Σταδίου και βάζει στη ζωή της πόλης και των ανθρώπων το Γήπεδο Ζωής, ένα κτίριο αθλητικών εγκαταστάσεων, δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, όπου τα παιδιά θα απολαμβάνουν after school lounge. Η δομή και το μέγεθος του γραφείου επιτρέπουν τον σχεδιασμό και τη μελέτη διαφορετικών μεταξύ τους έργων, τόσο σε επίπεδο τυπολογίας όσο και κλίμακας. Η δραστηριότητά του εκτείνεται από τη διαμόρφωση εσωτερικών χώρων μέχρι έργα μεγάλης κλίμακας και σημασίας. Έτσι, οι μελέτες του γραφείου, μεταξύ άλλων, αφορούν κατοικίες, πολυκατοικίες, εμπορικά κέντρα, κτίρια γραφείων, εγκαταστάσεις υποδομών καθώς και ξενοδοχειακά συγκροτήματα. Ταυτόχρονα, το γραφείο ασχολείται με τον τοπιακό σχεδιασμό.

ADM The Green Issue

Μια συνεργασία της Lifo με την Design Ambassador και το Archisearch.gr

Οπτική Γωνία
0

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ADM The Green Issue

ADM: TΗΕ GREEN ISSUE

Μια συνεργασία της Lifo με την Design Ambassador αφιερωμένη στις creative ομάδες, τους αρχιτέκτονες και τις επιχειρήσεις που έχουν αντιληφθεί ήδη πως η βιωσιμότητα, η αειφόρος ανάπτυξη και η πράσινη προσέγγιση, δεν είναι απλώς trend αλλά η ανάγκη για μια τεράστια αλλαγή στη φιλοσοφία της ζωής μας, της αγοράς, της οικονομίας και της επιχειρηματικότητας.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Ο δημοσιογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών» και του e-tetRadio μιλά για την εφημερίδα, επιβεβαιώνοντας τις τελικές συζητήσεις με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, για την κρίση της αριστεράς, την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και το μέλλον του Τύπου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Οπτική Γωνία / «Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Ο θεατρικός σκηνοθέτης Guy Ben-Aharon, που βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, γράφει στη LiFO για την απόρριψη που βιώνει τόσο στην πατρίδα του όσο και στο εξωτερικό ως Ισραηλινός που υποστηρίζει την ελευθερία της Παλαιστίνης. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Οπτική Γωνία / «ΟΠΕΚΕΠΕ: Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έστειλε πριν από λίγο καιρό στη Βουλή τη δικογραφία για Αυγενάκη και Βορίδη, αλλά η ΝΔ δεν βλέπει ποινικές ευθύνες υπουργών στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και επιμένει ότι πρόκειται για «διαχρονικές παθογένειες». 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Γιατί κανείς δεν μας προστατεύει από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Οπτική Γωνία / Γιατί δεν μας προστατεύει κανείς από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Η Κομισιόν στέλνει τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν έχει υιοθετήσει τα απαραίτητα σχέδια δράσης για την ηχορρύπανση. Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας; Μιλά στη LiFO ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, Γεώργιος Παπανικολάου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας κανονικός αφελληνισμός

Οπτική Γωνία / Ένας κανονικός αφελληνισμός

Στη θέση εκείνων των ξένων που καλλιεργούσαν μια αληθινή σχέση με την Ελλάδα, πολλαπλασιάζονται τα φιμέ τζάμια των υπερπολυτελών τζιπ, αόρατοι και αδιάφοροι μεσάζοντες, αγοραστές επαύλεων που υπενοικιάζονται ή έχουν γίνει φρούρια με μικρούς ιδιωτικούς στρατούς τραμπούκων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός και θεωρητικός φυσικός μιλά για την προέλευση της συνείδησης, τoν εγκέφαλο ως κβαντική μηχανή και το μέλλον του ανθρώπου ως υβριδίου τεχνολογίας και βιολογίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Οπτική Γωνία / «Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Ένα 13χρονο παιδί δεν άντεξε την ομοφοβία και έδωσε τέλος στη ζωή του. Ο ψυχίατρος-ψυχαναλυτής Σάββας Σαββόπουλος εξηγεί πώς μπορούν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να εντοπίσουν έγκαιρα τα σημάδια της αυτοκτονικής διάθεσης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Antinero: Καταγγελία-μαμούθ για το μεγαλύτερο πρόγραμμα δασικής πρόληψης

Ρεπορτάζ / Antinero: Πώς το «μεγαλύτερο πρόγραμμα δασικής πρόληψης» έγινε πεδίο καταγγελιών

Με εκατομμύρια ευρώ να έχουν ήδη διατεθεί, το πρόγραμμα Antinero μπαίνει στο στόχαστρο: 213 φορείς και πολίτες υπέβαλαν αναφορά στην Ε.Ε., αμφισβητώντας τη νομιμότητα και την αποτελεσματικότητά του.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ