Η Σουηδία φαίνεται πως θα εγκαταλείψει το πείραμα της εξάωρης απασχόλησης, καθώς τα προκαταρκτικά αποτελέσματα ενός διετούς πιλοτικού προγράμματος, που πλησιάζει στο τέλος του, έδειξαν πως τα κόστη ξεπερνούν τα οφέλη.
Το πείραμα εφαρμόστηκε στον οίκο ευγηρίας Svartedalen, στη σουηδική πόλη του Γκέτεμποργκ. Το ωράριο των εργαζόμενων μειώθηκε, ωστόσο οι αμοιβές παρέμειναν στα ίδια επίπεδα. Σύμφωνα με το Bloomberg, το αποτέλεσμα ήταν οι νοσηλευτές να αισθάνονταν πιο υγιείς, το οποίο περιόρισε τις αναρρωτικές άδειες, ενώ βελτιώθηκε η φροντίδα των ασθενών.
Ωστόσο, η πόλη δεν σχεδιάζει να διατηρήσει το σχέδιο της εξάωρης εργασίας ή να το επεκτείνει σε άλλες δομές. Κάτι τέτοιο, επισημαίνει το Bloomberg, θα απαιτούσε πολλά περισσότερα χρήματα και οικονομική ενίσχυση από το κράτος.
Για να καλυφθεί η μείωση στις ώρες εργασίας των 68 νοσηλευτών στον οίκο ευγηρίας, χρειάστηκε να προσληφθούν επιπλέον 17 άτομα, με το κόστος να ανέρχεται σε περίπου 12 εκατομμύρια σουηδικές κορόνες (1,3 εκατ. δολάρια).
«Έχει να κάνει με το υψηλότερο κόστος, απολύτως», δήλωσε ο Daniel Bernmar, ένας αριστερός πολιτικός, που είναι υπεύθυνος για τα προγράμματα του δήμου σχετικά με τη φροντίδα των ηλικιωμένων. «Είναι υπερβολικά πολύ ακριβό να έχεις ένα γενικό περιορισμό των εργάσιμων ωρών μέσα σε ένα εύλογο χρονοδιάγραμμα», πρόσθεσε.
Το πείραμα του Γκέτεμποργκ είναι το τελευταίο σε μια σειρά δοκιμών της εξάωρης εργασίας που πραγματοποιούνται στη Σουηδία, μια χώρα που δηλώνει υπερήφανη για το κράτος πρόνοιάς της. Το συγκεκριμένο πιλοτικό πρόγραμμα έγινε γνωστό σε όλο τον κόσμο όταν ανακοινώθηκε, με ακτιβιστές στον τομέα της εργασίας να χαρακτηρίζουν τη Σουηδία ως ιδιαίτερα προοδευτική και πρότυπο στον τομέα των μειωμένων ωρών απασχόλησης.
Αν και ιστορικά στοιχεία δείχνουν πως η διάρκεια της μέσης εργάσιμης μέρας έχει μειωθεί στη Σουηδία κατά τον τελευταίο αιώνα, δεν υπάρχουν σχέδια για να καθιερωθεί το εξάωρο σε εθνικό επίπεδο, σχολιάζει το Bloomberg. Παρόλα αυτά, οι επιπλέον προσλήψεις από τον δήμο βοήθησαν τα ταμεία της κυβέρνησης, μειώνοντας το κόστος για τους ανέργους κατά 4,7 εκατομμύρια κορώνες τους πρώτους 18 μήνες του πιλοτικού προγράμματος, λόγω της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας, σύμφωνα με την ενδιάμεση έκθεση.
Ο Bernmar δηλώνει πως θα ήθελε να δει και άλλες αντίστοιχες έρευνες, για το αν η μείωση των ωρών εργασίας θα μπορούσε να οδηγήσει σε μακροπρόθεσμα οφέλη για την κοινωνία στο σύνολό της. Ένα επιχείρημα είναι πως θα μπορούσε να επιτρέψει στους εργαζόμενους να δουλεύουν για περισσότερα χρόνια. «Προσωπικά πιστεύω στις λιγότερες εργάσιμες ώρες ως μακροπρόθεσμη λύση. Όσο πλουσιότεροι γινόμαστε, τόσο χρειάζεται να εκμεταλλευόμαστε αυτόν τον πλούτο και με άλλους τρόπους, αντί για ένα πιο καινούριο αυτοκίνητο ή υψηλότερη κατανάλωση», αναφέρει ο Bernmar.
