Καθώς η συζήτηση για την ενεργειακή κυριαρχία ενισχύεται στην Ευρώπη, ο CEO της Westinghouse, Πάτρικ Φράγκμαν, προωθεί έντονα την ιδέα της συνεργασίας αντί του απομονωτισμού στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας.
Σε συνέντευξή του στο POLITICO, ο Φράγκμαν τόνισε ότι η συνεργασία μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρώπης παραμένει ζωτικής σημασίας για τη δημιουργία ενός ανταγωνιστικού και ανθεκτικού πυρηνικού δικτύου, παρά τις αυξανόμενες πολιτικές εντάσεις και τις προστατευτικές τάσεις.
«Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι προσωρινός· η πυρηνική ενέργεια είναι για πάντα ή τουλάχιστον για 30 χρόνια», δήλωσε ο Φράγκμαν, υπογραμμίζοντας τη μακροπρόθεσμη φύση των πυρηνικών έργων που υπερβαίνουν τις πολιτικές διακυμάνσεις. Παρά τις αυξανόμενες εκκλήσεις για ενεργειακή ανεξαρτησία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο Φράγκμαν πιστεύει ότι η συνεργασία, όπως αυτή που προτείνει η εταιρεία του, μπορεί να προσφέρει πιο οικονομικά και αποδοτικά πυρηνικά έργα.
Για πολλούς υποστηρικτές της πυρηνικής ενέργειας στην ΕΕ, ιδιαίτερα τη Γαλλία, η πυρηνική ενέργεια συνδέεται άμεσα με τη μείωση της εξάρτησης από ξένες πηγές ενέργειας. Με το μπλοκ να καταβάλλει προσπάθειες για απεξάρτηση από τα ρωσικά ορυκτά καύσιμα, ο έλεγχος των ενεργειακών πόρων έχει γίνει βασικός πυλώνας της πολιτικής συζήτησης.
Ο Φράγκμαν αναγνώρισε τη σημασία της κυριαρχίας, αλλά υποστήριξε ότι η διεθνής συνεργασία δεν είναι ασύμβατη με αυτή την επιδίωξη. Αναφερόμενος σε ιστορικό προηγούμενο, σημείωσε πώς η Γαλλία βασίστηκε στην τεχνολογία της Westinghouse κατά την επέκταση του πυρηνικού της προγράμματος στη δεκαετία του 1970, όταν η χώρα αντιμετώπιζε την πετρελαϊκή κρίση. «Αν τότε έλεγαν "κυριαρχία, κυριαρχία," νομίζω ότι σήμερα η Γαλλία θα είχε ακόμα εργοστάσια με άνθρακα ή φυσικό αέριο, αντί για πυρηνικά», σχολίασε χαρακτηριστικά.
Η Westinghouse αντιμετωπίζει, όμως, ισχυρό ανταγωνισμό από τη Γαλλική εταιρεία EDF, τη ναυαρχίδα της πυρηνικής βιομηχανίας στη Γαλλία. Η EDF, με την υποστήριξη της γαλλικής κυβέρνησης, προωθεί την ενέργεια ως εργαλείο για την ενεργειακή ανεξαρτησία της Ευρώπης, αναζητώντας ευκαιρίες για την κατασκευή αντιδραστήρων σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες όπως η Σλοβενία, η Τσεχία, η Πολωνία και η Σουηδία.
Ωστόσο, ο Φράγκμαν επιμένει ότι η Westinghouse μπορεί να είναι στρατηγικός συνεργάτης και όχι ανταγωνιστής. Η εταιρεία, άλλωστε, συμμετείχε στην κατασκευή του τελευταίου γαλλικού αντιδραστήρα στο Flamanville και έχει σημαντική παρουσία στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένων εγκαταστάσεων παραγωγής καυσίμων στη Μεγάλη Βρετανία.
Ο Φράγκμαν βλέπει επίσης ιδιαίτερες ευκαιρίες συνεργασίας στα μικρού μεγέθους πυρηνικά αντιδραστήρια (SMRs), τα οποία θα μπορούσαν να κατασκευάζονται με χαμηλότερο κόστος και σε μικρότερο χρονικό διάστημα. «Καθώς αυτές οι τεχνολογίες είναι νέες, θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα λιγότερο συναισθηματικό ζήτημα σε σύγκριση με τους μεγάλους αντιδραστήρες», δήλωσε.
Εν μέσω αυξανόμενων απαιτήσεων για ευρωπαϊκή κυριαρχία στον ενεργειακό τομέα, η προοπτική διατλαντικής συνεργασίας μπορεί να φαίνεται δύσκολη, αλλά ο Φράγκμαν παραμένει αισιόδοξος. «Στο τέλος, ο πελάτης θα είναι αυτός που θα επιλέξει», κατέληξε, ελπίζοντας ότι η λογική της αποτελεσματικότητας και της αποδοτικότητας θα υπερισχύσει σε μια αγορά που συνεχώς εξελίσσεται.
