Μαρτυρίες απύθμενης βαρβαρότητας από τις φυλακές της Βόρειας Κορέας, καταθέτουν άνθρωποι που επέζησαν. Για πολλές από τις γυναίκες που καταδικάστηκαν, το «έγκλημά» τους ήταν πως θέλησαν να διαφύγουν από το καθεστώς των Κιμ.
Αφού σύρθηκε στο κελί της, η Λι Γιανγκ-Τζου διατάχθηκε να καθίσει οκλαδόν με τα χέρια στα γόνατά της. Δεν της επέτρεπαν να κινείται ακόμα και για 12 ώρες την ημέρα. Η παραμικρή κίνηση ή ένας σιγανός ψίθυρος προς τους συγκρατούμενούς της τιμωρούνταν αυστηρά.
Είχε περιορισμένη πρόσβαση σε νερό και της έδιναν μόνο λίγες αλεσμένες φλούδες καλαμποκιού για να φάει. «Ένιωθα σαν ζώο, όχι σαν άνθρωπος». Αφηγούμενη την περίπτωση της στο BBC, είπε ότι πέρασε ώρες ανακρίσεων επειδή έκανε κάτι που στον ελεύθερο κόσμο θεωρείτε δεδομένο δικαίωμα: έφυγε τη χώρα της.
Η Λι προσπάθησε να διαφύγει από τη Βόρεια Κορέα το 2007, συνελήφθη στην Κίνα και εκδόθηκε πίσω στη Βόρεια Κορέα. Πέρασε τρεις μήνες στο κέντρο κράτησης Onsong, κοντά στα κινεζικά σύνορα, περιμένοντας την καταδίκη της. Κλεισμένη στο κελί της, άκουγε τον θόρυβο από τις μεταλλικές μύτες στις μπότες του φρουρού που περιπολούσε. Πήγαινε μπρος και πίσω. Καθώς ο ήχος απομακρυνόταν, η Λι έβρισκε την ευκαιρία να ψιθυρίσει σε έναν από τους συγκρατούμενούς της.
«Συζητούσαμε τα σχέδια για άλλη μια αποστασία (...) αυτές ήταν μυστικές συζητήσεις». Η φυλακή υποτίθεται ότι απέτρεπε τους ανθρώπους από το να διαφύγουν από τη Βόρεια Κορέα - είναι προφανές ότι ο «σωφρονισμός» δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα στη Λι ή στους συγκρατούμενούς της. Οι περισσότεροι περίμεναν να καταδικαστούν επειδή είχαν προσπαθήσει, απλώς να φύγουν από τη χώρα.
Αλλά είχαν ακούσει τα σχέδια της Λι. «Ο φύλακας μου ζητούσε να πλησιάσω στα κάγκελα του κελιού και να απλώσω τα χέρια μου, και μετά άρχιζε να χτυπά τα χέρια μου με ένα μπρελόκ μέχρι που πρήζονταν και γίνονταν μπλε. Δεν ήθελα να κλάψω από υπερηφάνεια. Αυτοί οι φρουροί θεωρούν προδότες όσους από εμάς προσπάθησαν να φύγουν από τη Βόρεια Κορέα. Μπορούσες να ακούσεις άλλους να ξυλοκοπούνται σε άλλα κελιά του διαδρόμου. Εγώ ήμουν στο κελί τρία αλλά άκουγα τους ξυλοδαρμούς από το κελί 10».
Σύστημα καταστολής
Η Young-joo είναι μία από τους 200 ανθρώπους που συνεισέφεραν σε μια λεπτομερή έρευνα του Korea Future σχετικά με τις παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου στο σωφρονιστικό σύστημα της Βόρειας Κορέας.
Η μη κερδοσκοπική οργάνωση ταυτοποίησε 597 άτομα που συνδέονται με 5.181 παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράχθηκαν σε βάρος 785 κρατουμένων σε 148 σωφρονιστικά καταστήματα.
Οι αποδείξεις έχουν συγκεντρωθεί σε μια βάση δεδομένων με την ελπίδα ότι μια μέρα οι δράστες θα οδηγηθούν στη Δικαιοσύνη. Η Βόρεια Κορέα αρνείται όλες τις κατηγορίες για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το BBC προσπάθησε να επικοινωνήσει με εκπρόσωπο της Βόρειας Κορέας για να απαντήσει στην έρευνα , αλλά δεν έλαβε καμία απάντηση.
Η ομάδα δημιούργησε ένα τρισδιάστατο μοντέλο του κέντρου κράτησης Onsong, οπτικοποιώντας τις άθλιες συνθήκες. Ο συνδιευθυντής του Korea Future στη Σεούλ, Σούγιον Γιου, δήλωσε στο BBC ότι το σύστημα φυλακών και η βία σε αυτές χρησιμοποιούνται για την καταστολή ενός πληθυσμού 25 εκατομμυρίων ανθρώπων.
«Σε κάθε συνέντευξη που διεξάγουμε, γινόμαστε μάρτυρες του πώς αυτό έχει επηρεάσει τις ανθρώπινες ζωές. Μια συνεντευξιαζόμενη έκλαψε καθώς διηγήθηκε ότι έγινε μάρτυρας της δολοφονίας ενός νεογέννητου μωρού».
Πολλαπλές καταγγελίες για καταχρήσεις
Η Βόρεια Κορέα είναι σήμερα πιο απομονωμένη από ποτέ. Η χώρα κυβερνάται από την οικογένεια Κιμ εδώ και τρεις γενιές και οι πολίτες της είναι υποχρεωμένοι να δείχνουν «απόλυτη αφοσίωση» στη δυναστεία και στον σημερινό ηγέτη τους, τον Κιμ Γιονγκ Ουν.
Η πανδημία του κορωνοϊού έχει επιφέρει ακόμη πιο αυστηρούς ελέγχους τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στα σύνορα. Αυστηρότερες ποινές φυλάκισης έχουν επιβληθεί σε όσους προσπαθούν να ρίξουν μια ματιά στον έξω κόσμο - συμπεριλαμβανομένων όσων βλέπουν ξένες ταινίες.
Το μοτίβο της βίας εντός του σωφρονιστικού συστήματος σκιαγραφείται σε κάθε μαρτυρία, σε κάθε φυλακή. Υπάρχουν πολλαπλές καταγγελίες για βιασμούς και άλλες μορφές σεξουαλικής επίθεσης. Επιζήσασες καταγγέλλουν ότι εξαναγκάστηκαν να υποβληθούν σε αμβλώσεις.
Σε μια περίπτωση στο κέντρο κράτησης της επαρχίας Hamgyong, ένας πρώην κρατούμενος είπε ότι είδε μια συγκρατούμενή του να εξαναγκάζεται σε έκτρωση ενώ ήταν οκτώ μηνών έγκυος. Ισχυρίζεται ότι το μωρό επέζησε αρχικά αλλά το έπνιξαν σε μία λεκάνη με νερό.
Ένα βήμα πιο κοντά στη δικαιοσύνη
Η Λι καταδικάστηκε τελικά σε τρεισήμισι χρόνια φυλάκισης. Ανησυχούσα αν ζούσα μέχρι να τελειώσει η ποινή μου. Όταν πηγαίνεις σε αυτά τα μέρη, πρέπει να εγκαταλείψεις την ανθρώπινη υπόσταση για να αντέξεις και να επιβιώσεις».
Η Σερόμ ήταν επίσης στο κέντρο κράτησης Onsong το 2007, αλλά θυμάται ότι οι ξυλοδαρμοί στις φυλακές της Κρατικής Ασφάλειας ήταν χειρότεροι. «Σε χτυπούσαν στο μηρό με ένα ξύλινο ραβδί. Μπαίνεις μέσα περπατώντας αλλά βγαίνεις έρποντας. Δεν μπορούσα να κοιτάξω άλλους ανθρώπους που ξυλοκοπούνταν και αν έστρεφα το κεφάλι μου αλλού με ανάγκαζαν να το κοιτάξω. Σου σκοτώνουν την ψυχή».
«Αν υπάρχει τρόπος, θέλω να τιμωρηθούν» δήλωσε η Σερόμ, καθώς διηγείτο τον επαναλαμβανόμενο εφιάλτη από την περίοδο της φυλάκισής της. Είπε ότι τώρα απολαμβάνει κάθε στιγμή ευτυχίας στη νέα της ζωή στη Νότια Κορέα. Η δίωξη αυτών των υποθέσεων θα είναι δύσκολη, ωστόσο σε αυτή την έρευνα συμμετείχαν εμπειρογνώμονες από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Τα αποδεικτικά στοιχεία θα μπορούν να προσκομιστούν στο διεθνές δικαστήριο.
Τόσο η Σερόμ όσο και η Λι θέλουν να ελπίζουν πως αυτή η έκθεση θα τους φέρει ένα βήμα πιο κοντά στη δικαιοσύνη που επιθυμούν.
