Ποιος: Βλαντιμίρ Πούτιν, πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας με ήδη τέσσερις θητείες στο ενεργητικό του. Υποδείχθηκε για το ανώτερο αξίωμα της χώρας από τον προκάτοχό του σε αυτό Μπόρις Γιέλτσιν το 2000 και σύντομα εξελίχθηκε σε απόλυτο άρχοντα της πολιτικής σκηνής της Ρωσίας και της χώρας ολόκληρης, βεβαίως, όπως επίσης σε έναν από τους ισχυρότερους ανθρώπους στην Υδρόγειο.
Πού: Στο Κρεμλίνο όπου ο μαυροζωνάς «Τσάρος» έχει εγκατασταθεί μόνιμα την τελευταία εικοσαετία, διατηρώντας ηγεμονικό ρόλο και ως πρωθυπουργός (1998-2012).
Γιατί: Διότι χθες ευχαρίστησε τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ για τις πληροφορίες που παρείχαν οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ στις ρωσικές αρχές, διευκολύνοντάς τις να αποτρέψουν εξτρεμιστικά χτυπήματα στη γενέτειρά του Αγία Πετρούπολη την Πρωτοχρονιά. Αντίστοιχη βοήθεια παρείχε η αμερικανική πλευρά και προ διετίας, καθώς οι δύο υπερδυνάμεις έχουν δρομολογήσει συνεργασία για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Το συμβάν μοιάζει να επιβεβαιώνει ότι παρά τα ζητήματα που έχουν προκύψει τα τελευταία χρόνια ανάμεσα στις δύο υπερδυνάμεις – από τη ρωσική «παρέμβαση» στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές μέχρι τα συγκρουόμενα συμφέροντά τους σε Μέση Ανατολή, Βαλκάνια, Ουκρανία, Αρκτική και αλλού –, οι δύο ηγέτες που είχαν εκφράσει και παλιότερα την αμοιβαία μέχρις... παρεξηγήσεως συμπάθειά τους, διατηρούν ανοικτό δίαυλο επικοινωνίας. Παράλληλα, ο δραστήριος και την εορταστική περίοδο Βλαντιμίρ διαπραγματευόταν τηλεφωνικά μια διπλωματική λύση στο θέμα της Λιβύης με Μέρκελ και Ερντογάν, έχοντας ήδη συμφωνήσει με τη Γερμανίδα καγκελάριο για τον αγωγό φυσικού αερίου Nord Steam II. Κάτι που επίσης δεν καλοβλέπουν οι Αμερικανοί, εφόσον έτσι η Μόσχα καθίσταται κύριος προμηθευτής ενέργειας στην Ευρώπη – άλλη μια ένδειξη ότι το Κρεμλίνο δεν αρκείται πια σε ρόλο δευτεραγωνιστή. Ακόμα όμως κι αν στο εσωτερικό νιώθει ισχυρότερος κι από το ίνδαλμά του, τον Μεγάλο Πέτρο, ο Πούτιν δεν αστειεύεται: τα Χριστούγεννα διέταξε μια ακόμα σύλληψη του ηγέτη της αντιπολίτευσης Αλεξέι Ναβάλνι όταν εκείνος τον κατηγόρησε για απαγωγή και εκτοπισμό συνεργάτη του.
Διά ταύτα: Η ανέλιξη του Βλαντιμίρ Πούτιν υπήρξε απρόβλεπτη και εντυπωσιακή. Πέτυχε να ανορθώσει τη Ρωσία τόσο οικονομικά όσο και σε ισχύ, κύρος και διεθνή επιρροή. Διατήρησε κομμουνιστικά σύμβολα ενότητας όπως ο Κόκκινος Στρατός και ο σοβιετικός εθνικός ύμνος, εναγκαλίστηκε και τη ρωσική Ορθοδοξία. Συζητά με την ΕΕ, προσεγγίζει και την Κίνα. Ταυτόχρονα όμως και παρά τις αρχικές του διακηρύξεις η διαφθορά, η λογοκρισία, η κρατική αυθαιρεσία, οι διώξεις επικριτών και πολιτικών αντιπάλων και οι καταπατήσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων διογκώνονται, είτε αφορούν οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, είτε εθνικές μειονότητες, είτε τη λοατκι+ κοινότητα, είτε την ελεύθερη πολιτική ή καλλιτεχνική έκφραση. Φέρεται να διέταξε μέχρι δολοφονίες όπως της δημοσιογράφου Άννα Πολιτόφσκαγια και του συγγραφέα και πρώην μυστικού πράκτορα Αλεξάντερ Λιτβινένκο. Όσο για τις εκλογικές διαδικασίες, θυμίζουν πια περισσότερο παρωδία. Εντούτοις ο άλλοτε επιφανής σπιούνος της KGB με το «δωρικό», αθλητικό παράστημα, την ψυχρή πλην φωτογενή γοητεία και το αριστοκρατικό αλλά ταυτόχρονα λαϊκότροπο προφίλ – τυγχάνει άλλωστε προλεταριακής καταγωγής -, παραμένει δημοφιλής και κραταιός. Έτσι κι αλλιώς, η θητεία του λήγει το 2024 κι ακόμα κι αν αφήσει τόπο σε κάποιον νέο – θα είναι τότε 72 ετών -, θεωρείται απίθανο να ιδιωτεύσει. Οι «Τσάροι» είναι ως γνωστόν ισόβιοι και σίγουρα θα πρωταγωνιστεί στη διεθνή σκηνή και τη νέα δεκαετία έχοντας κιόλας απέναντί του «συμπαίκτες» που αν δεν είναι χειρότερες περιπτώσεις, δύσκολα τις λες και φοβερά καλύτερες.
σχόλια