Πέθανε η Μαριάννα Ζαχαριάδη

Πέθανε η Μαριάννα Ζαχαριάδη Facebook Twitter
12

Πέθανε σήμερα Μ.Δευτέρα στο Αττικό Νοσοκομείο, η 23χρονη Κύπρια πρωταθλήτρια του επί κοντώ, που έπασχε από το λέμφωμα Χότσκινς. Η μεγαλύτερη επιτυχία της σύντομης καριέρας της ήταν το αργυρό μετάλλιο στους Μεσογειακούς Αγώνες της Πεσκάρα, το 2009, με παγκύπριο ρεκόρ (4.45μ.).

Η Μαριάννα Ζαχαριάδη γνωστοποίησε το σοβαρότατο πρόβλημα της υγείας της την 1η Φεβρουαρίου, ενώ βρισκόταν στη Γερμανία για θεραπεία, γράφοντας τότε στο Facebook:


"Στη ζωή του κάθε ανθρώπου έρχονται κάποιες στιγμές, σε άλλους πιο εύκολες και σε άλλους πιο δύσκολες! Θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα δικό μου θέμα που έχω εδώ και αρκετό καιρό... Γιατί τώρα; Γιατί κάποια πράγματα είναι τόσο προσωπικά και δικά σου, που είναι δύσκολο να τα μοιραστείς με όλους. Και ειδικά για μένα που ήμουν μια αθλήτρια του επιπέδου που ήμουν, ακόμα πιο δύσκολο. Γιατί κάπου δεν θες να το παραδεχθείς.


Το να είσαι άρρωστος δεν είναι ντροπή και κακό να το λες, δεν το επέλεξα, απλά με βρήκε και με αυτή μου την κίνηση εύχομαι να βοηθήσω και άλλα άτομα να εκδηλώσουν το πρόβλημα τους και να το μοιραστούν. Έχω περάσει πολύ δύσκολες στιγμές, όμως εύχομαι για τα καλύτερα! Εδώ που βρίσκομαι δεν μπορώ να μπαίνω συνέχεια στο ίντερνετ.
Ο,τι γράφω δεν το γράφω για λύπηση προς τον εαυτό μου, αλλά για να δείξω πως στη ζωή όλα μπορούν να συμβούν. Γι' αυτό μην την ξοδεύετε τσάμπα και σε άχρηστα πράγματα, κάντε όλα αυτά που ονειρεύεστε χωρίς να αφήσετε τίποτα ανεκμετάλλευτο. Ο δρόμος για την νίκη του καρκίνου τελικά διαπίστωσα πως δεν είναι εύκολος.


Ομως συνεχίζω τον αγώνα μου... Ευχαριστώ"!

 

Τη θλίψη του, για την απώλεια της Μαριάννας, εξέφρασε ο ΣΕΓΑΣ, με ανακοίνωσή του:

"Η είδηση της απώλειας της Μαριάννας Ζαχαριάδη γέμισε θλίψη την οικογένεια του στίβου. Η 23χρονη έφυγε από τη ζωή το μεσημέρι της Μ. Δευτέρας, μετά την μεγάλη μάχη με την επάρατο νόσο και άφησε πίσω της δυσαναπλήρωτο κενό.
Δυστυχώς ένας νέος άνθρωπος με πολύ ταλέντο έφυγε από κοντά μας τόσο νωρίς. Το διοικητικό συμβούλιο του ΣΕΓΑΣ θέλει να εκφράσει τα συλλυπητήρια του στην οικογένεια και τους οικείους της Μαριάννας Ζαχαριάδη. Η κηδεία της θα γίνει στην Κύπρο, όμως, η μέρα δεν έχει ακόμη ανακοινωθεί (Μ. Τετάρτη ή Μ. Πέμπτη).


Η Μαριάννα υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα, που πέρασε από τον ελληνικό στίβο. Βασικό μέλος της εθνικής ομάδας στίβου μέχρι και το 2007, οπότε και αποφάσισε να αλλάξει υπηκοότητα και να αγωνιστεί με τα χρώματα της Κύπρου. Το ατομικό της ρεκόρ ήταν 4,45 μέτρα. Τελευταίος της προπονητής, ήταν ο Φώτης Στεφανής.


Από τις σημαντικότερες διακρίσεις της ήταν η 2η θέση στους Μεσογειακούς Αγώνες του 2009 και η 2η στους Κοινοπολιτειακούς του 2010, με τα χρώματα της Κύπρου. Ως κορασίδα κατέλαβε την 5η θέση το 2007 στο Παγκόσμιο Π/Κ, ενώ την ίδια χρονιά ήταν 9η στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ε/Ν.
Καλό ταξίδι Μαριάννα...»

12

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Νίκος Παπαγγελής: «Όλα ξεκίνησαν από έναν έντονο πόνο στο αριστερό μου πόδι»

Αθλητισμός / Νίκος Παπαγγελής: «Όλα ξεκίνησαν από έναν έντονο πόνο στο αριστερό μου πόδι»

Ο παραολυμπιονίκης στο άθλημα της ποδηλασίας δεν σταμάτησε ποτέ να αγωνίζεται και τώρα ετοιμάζεται για τον πιο κρίσιμο αγώνα του στους Παραολυμπιακούς Αγώνες 2024 στο Παρίσι.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

10 σχόλια
σ' ευχαριστ(ω)ούμε για το σχόλιό σου. Ηταν η πιο ισχυρή ψυχική ντόπα που θα μπορούσε να πάρει ένας γονιός που βλέπει το παιδί του να πετάει σαν "άλογο κούρσας" στην ηλικία των 12 κι ονειρεύεται κιόλας δάφνες και κύπελα.... είναι γλυκό το μέλι κι είναι δύσκολο να αντισταθείς σε μια και δυο και χιλιάδες κουταλιές όταν μέσα τους κρύβουν κυννίνο. σκεφτείτε: είναι τυχαίο που κάποιοι προπονητές επιμένουν.. "μη σκάτε για τα διαβάσματα, κρατήστε τα παιδιά σας κοντά μας κι εμείς θα είμαστε πάντα στο πλευρό τους, θα τα υποστηρίζουμε με κάθε τρόπο για να κρατάνε τις πρωτιές του συλλόγου, θα τα καμαρώνετε μια μέρα στη γυμναστική ακαδημία με δόξα και καριέρα... ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΙΣΜΟ όχι μόνο για τις ντόπες, αλλά και για τη δυστυχία της μοναξιάς, της στέρησης και της μονομανίας που ζουν όλο αυτό τον καιρό, και στο τέλος, όταν η μπογιά τους περάσει τους στέλνει στο περιθώριο, γιατί δεν έχουν μάθει να βιώνουν το "πότε κλαίει-πότε γελάει" που ζούσαν τα φιλαράκια τους κάποτε
Aγαπητέ-ή φίλε-η, οι προπονητές απο αυτό ζούν, αν δεν έχουν πρωταθλητές δεν έχουν ουσιαστικό λόγο υπάρξεως, και φυσικά οι αμοιβές τους θα πέσουν πολύ. Το όλο αθλητικό σύστημα παγκοσμίως, είναι σάπιο, βασίζεται στην νίκη και τα ρεκόρ, ο πρώτος είναι πρώτος, ο δεύτερος είναι σκατά λένε οι Αμερικάνοι, νούς υγιής εν σώματι υγιεί, έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες που δημιούργησαν τον αθλητισμό, η διαφορετική προσέγγιση είναι εμφανής. Εγώ θα σου πώ και μια άλλη παράμετρο, που έφερνα για παράδειγμα στις κόρες μου, για να τις κρατήσω μακριά απο τον πρωταθλητισμό. Είναι τυχαίο οτι κανείς πλούσιος δεν είναι πρωταθλητής στίβου, κολύμβησης, βαρέων αθλημάτων, η λαϊκών μαζικών, όπως ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϋ, η στην γυμναστική κλπ; Μόνο ιστιοπλοϊα, ιππασία, ξιφασκία, άντε και σκοποβολή, τα άλλα είναι για τα πειραματόζωα, πώς κάνει 9,58 ο Μπόλτ στα 100 μέτρα, με τα αγνά κουλουράκια της γιαγιάς του;Όσο για την στήριξη που θα έχουν, βλέπε πόση είχαν ο Κεντέρης και η Θάνου, στα μετάλια είχαν λαοθάλασσα δίπλα τους απο προπονητές και παράγοντες, στην δίκη ήταν σαν την καλαμιά στον κάμπο, βλέπεις η νίκη έχει πολλούς πατεράδες, η ήττα κανέναν.Επιπλέον είδες και τους ολυμπιονίκες του 2004, τι έκαναν το 2008, οι μισοί ντοπέ, και οι άλλοι μισοί ίσα που διασώθηκαν, η δε ηλίθια Χαλκιά (Η ΝΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ DNA ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ) γύρισε με την ντόπα στο χέρι, είχε ξεχάσει το DNA της στην Ελλάδα.Δείξε στο παιδί σου παλιούς πρωταθλητές, όπως η Φούκς η Ανατολικογερμανίδα, ο Κάρλ Λιούϊς, η συγχωρεμένη Γκρίφιθ Τζόϊνερ (10,49 στα 100 το φαντάζεσαι;)και άλλους, πώς ήταν και πώς έχουν καταντήσει, όλοι με αναπηρίες, μπες στο διαδύκτιο και ενημερωθείτε με το παιδί σου. Για κάθε έναν δοξασμένο πρωταθλητή, έχουν χαθεί χιλιάδες παιδιά με αναπηρίες και θανάτους στον βωμό της δόξας και του χρήματος. Ειδικά το έγκλημα που γίνεται στα παιδάκια της γυμναστικής, απο τριών χρονών, είναι χειρότερο και απο του ναζισμού, γιατι γίνεται στο όνομα του εύ αγωνίζεσθε. Δεν υπάρχει ΚΑΘΑΡΟ μετάλιο, απο πανελλήνιο πρωτάθλημα, παίδων και κορασίδων και πάνω, στο λέω με πλήρη επίγνωση των λόγων μου, και έχω αποδείξεις και ονόματα. Ρίξε μια ματιά πόσοι νεκροί αθλητές υπάρχουν τα τελευταία 5 χρόνια παγκοσμίως, για τους ανάπηρους θα χάσεις το μέτρημα. Παρ΄όλα αυτά, η ματαιοδοξία των γονιών, είναι ισχυρότερη, αν τους πείς την αλήθεια, στρέφονται εναντίον σου, δεν θέλουν να την ακούσουν η να την δούν, νίκη δόξα λεφτά διασημότητα, είναι μεγάλο κίνητρο, το σύστημα δεν παίζει για να χάσει. Σώσε το παιδί σου απο την κατάρα του πρωταθλητισμού, το ΝΟΥΣ ΥΓΙΗΣ ΕΝ ΣΩΜΑΤΙ ΥΓΙΕΙ, είναι διαχρονική αξία.Υ.Γ - Κανένας θάνατος αθλητή δεν εχει συσχετιστεί αποδεδειγμένα με αναβολικά, παρ΄όλες τις καταγγελίες παλιών πρωταθλητών όπως η Μαρίτα Κόχ, η Ντρέσλερ, η Κριστίν Όττο κλπ, ΤΥΧΑΙΟ;
ανέπτυξες ακόμη περισσότερο την αναφορά που έκανες στο πρώτο μέρος, αμέτρητα συγχαρητήρια κι ελπίζω να διαβάζουν αυτό το διάλογο πολύ περισσότεροι γονείς. Μόνο που θα μου επιτρέψεις να τολμήσω να αναφέρω ότι, λέξεις παρόμοιες μ' αυτές που γράφτηκαν στο παραπάνω ποστ μου, έχουν ειπωθεί και δια στόματος προπονητών των.... αθωότερων και ευγενών συμπληρώνω -όπως τα περιέργραψες- αθλημάτων, συχώρα με, επιθυμώ να μην προβώ σε πιο συγκεκριμένα στοιχεία, και με απογοήτευση μάζεψα κι απο κει το παιδάκι. τώρα χαίρεται τις νίκες του στους διασχολικούς αγώνες και το διασκέδάζει μαζί με τα φιλαράκια του. Δόξα το θεό, όταν τα παιδιά είναι ισορροπημένα, απολαμβάνουν καθένα τα χαρίσματά του, κι όλα μαζί τη χαρούμενη παρέα. Μέχρι εκεί!!!!! μας έχουν κατ' επανάληψη προσεγγίσει για να του βγάλουν δελτίο σε διάφορους συλλόγους, αλλά τους λέμε ότι είμαστε μια χαρά κι έτσι. Μπράβο, μπράβο σ΄ όλους τους γονείς που έχουν τα μυαλά μέσα στο κεφάλι τους, και μην ξεχνάτε και τον σοβαρότατο παράγοντα ΨΥΧΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΟΙΑ, έχει ακόμη μεγαλύτερες συνέπειες στον ενήλικο βίο
Απο το πρωϊ που άκουσα την είδηση στο ράδιο, (είχα διαβάσει χθές στην lifo για το πρόβλημά της) πέρα απο την στενοχώρια μου για την απώλεια του κοριτσιού, σκέφτομαι μονίμως ένα πράγμα, μήπως είναι το τίμημα του πρωταθλητισμού; Έχω δύο κόρες 21 και 18 χρονών, (θα μπορούσε να είναι κόρη μου) τις οποίες τις είχα βάλει στον αθλητισμό (κολύμβηση) απο έξι μηνών βρέφη. Ασχολούμαι απο παιδί με τον αθλητισμό, και απεχθάνομαι τον πρωταθλητισμό, τον οποίο θεωρώ κατάρα για τον άνθρωπο. Έχω δεί πάρα πολλά, γνωρίζω αρκετούς προπονητές και κάποιους με ολυμπιακές επιτυχίες, όταν τους ρώτησα τι να κάνω με τις κόρες (στα 14 η μεγάλη και10 η μικρή) μου που είχαν τα προσόντα για πρωταθλητισμό, μου είπαν ΜΑΚΡΙΑ, οι ντόπες που παίρνουν οι πρωταθλητές, έχουν ξεφύγει πλέον απο τα λογικά πλαίσια, είναι ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΕΣ. Έκτοτε έκανα μεγάλο αγώνα για να πείσω τις κόρες μου, οτι στα 17 θα πρέπει να σταματήσουν την αγωνιστική κολύμβηση, και να κολυμπάνε για ευχαρίστηση. Είναι πολύ δύσκολο να έχεις 1,05 ελεύθερο στα 100, χωρίς καν βιταμίνες (άλλη απάτη αυτή) και να βλέπεις τον άλλο χρόνο, εσύ με σκληρή προπόνηση να πηγαίνεις στο 1,03, και το μικρότερο κοριτσάκι που το άφηνες μισή πισίνα πέρυσι, να σε κερδίζει, αναρωτιέσαι τι έχει γίνει, και ρωτώντας μαθαίνεις. Μια βόλτα σε αγώνες παίδων και κορασίδων (όλων των αθλημάτων) θα σας πείσει για την ηλιθιότητα που δέρνει τους περισσότερους γονείς, που πολλοί δίνουν οι ίδιοι τα αναβολικά στα παιδιά τους.Ασχέτως με την άτυχη κοπελιά που ήταν πρωταθλήτρια, (δεν λέω οτι οπωσδήποτε έφταιγαν οι ντόπες για τον καρκίνο που είχε, γιατι σίγουρα έπαιρνε) ΜΑΚΡΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΙΣΜΟ, χαρείτε τον αθλητισμό μαζί τους, όπως τον χαιρόμαστε εγώ και οι κόρες μου, τρέχοντας, κολυμπόντας, η απλώς παίζοντας.