Γονείς για τέταρτη φορά έγιναν ο Ρίκι Μάρτιν με τον 35χρονο σύζυγό του, Jwan Yosef.
Ο 47χρονος τραγουδιστής ανακοίνωσε πως ήρθε στον κόσμο το τέταρτο παιδί τους, που είναι αγόρι και τον ονόμασαν Renn.
«Γεννήθηκε ο γιος μας Renn Martin-Yosef», έγραψε στα ισπανικά ο Ρίκι Μάρτιν στην φωτογραφία που δημοσίευσε στα social media και τον δείχνει μαζί με τον σύζυγό του, να κρατούν το νεογέννητο παιδί στην αγκαλιά τους. Την ίδια φωτογραφία δημοσίευσε και ο Yosef στον δικό του λογαριασμό, σχολιάζοντας: «Το μικρό μας αγοράκι είναι εδώ».
Ο τραγουδιστής δημοσίευσε επίσης την φωτογραφία στα Instagram Stories του, με την ίδια λεζάντα, προσθέτοντας το «#4» μαζί με διάφορα emoji.
Ο νεογέννητος γιος του ζευγαριού γεννήθηκε επίσης μέσω παρένθετης μητέρας, όπως και τα άλλα τρία παιδιά τους τα δίδυμα Matteo και Valentino που είναι 11 ετών και η 10 μηνών Lucia.
Ο Ρίκι Μάρτιν, που παντρεύτηκε με τον Yosef το 2017, ανακοίνωσε πως περιμένουν το τέταρτο παιδί τους στη διάρκεια στην εκδήλωση της Human Right Watch, όπου τιμήθηκε με ειδικό βραβείο για τις μάχες που έχει δώσει για τα δικαιώματα της LGBT κοινότητας.
«Και παρεμπιπτόντως, πρέπει να ανακοινώσω ότι εγκυμονούμε, περιμένουμε παιδί. Λατρεύω τις μεγάλες οικογένειες», είχε πει τότε ο τραγουδιστής.
View this post on InstagramHuman rights, human rights and more human right. SIMPLE! @humanrightscampaign . 📸:@paulmorigi
Ακολουθήστε το LiFO.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο LiFO.gr
Δέν έχει πρόσωπο, ταυτότητα, φωνή αυτός ο συνάνθρωπος μας, δέν του αξίζει κάποια μνεία, είναι απλά ένας διεκπεραιωτής, εντολοδόχος, ¨πελάτης¨, επωαστής, συμβαλλόμενο μέρος σε κάποια δικηγορική πράξη...η σχέση του με το παιδί είναι καθαρά χρηματική, απρόσωπη, αποστασιοποιημένη, ψυχρή, είναι άραγε γι αυτόν (αυτήν !) το προιόν μιάς τυπικής χρηματικής διαδικασίας, δέν το νοιώθει άραγε σαν ένα τμήμα της, μέρος της, κομμάτι της...άραγε το είδε ποτέ, το άγγιξε, την άφησαν να το αγγίξει, να το αποχαιρετήσει, να ακούσει το κλάμα του...
Και αυτό άραγε, την είδε ποτέ ; Του δόθηκε η ευκαιρία ; Την άκουγε τόσον καιρό, την αισθάνονταν, την άγγιζε, ήταν όλος ο κόσμος του, όλο το σύμπαν του, ότι έτρωγε, ότι έπινε, ότι ανέπνεε περνούσε μέσα του, τον έτρεφε, τον συντηρούσε, τον μεγάλωνε. Τα συναισθήματά της πότιζαν κι αυτόν, η ζέστη της χυνόταν μέσα του, η χαρά της, ο ύπνος της την τύλιγε μαζί του, η αρρώστια το ίδιο, το άγχος, η δίψα, η νοσταλγία (γιατί όχι ;)
Εννιά μήνες μαζί, συντροφιά, εννιά μήνες σφιχταγγαλιασμένος μ'έναν συνάνθρωπό σου στην πιό βαθειά, σημαντική, ανιδιοτελή σχέση που μπορούν να μοιραστούν δυό ανθρώπινα όντα και να ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να αισθανθείς κάποιου είδους δεσμό, να σου απαγορεύεται ακόμα και ηθικά (όχι μόνο νομικά) η υπαναχώρηση, ο δισταγμός, οι τύψεις.