Σε ηλικία 94 ετών άφησε την τελευταία του πνοή ο συγγραφέας Ηλίας Παπαδημητρακόπουλος, της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς των Ελλήνων πεζογράφων.
Την είδηση του θανάτου του Ηλία Παπαδημητρακόπουλου έκανε γνωστή ο ανιψιός του, Χάρης, με ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Ο Ηλίας Παπαδημητρακόπουλος πρωτοδημοσίευσε πεζό του το 1962 στο περιοδικό Αργώ της Καβάλας, όπου υπηρετούσε ως στρατιωτικός γιατρός -υπήρξε μάλιστα από τους συντελεστές της άνθισης των γραμμάτων και των τεχνών της πόλης στα μεταπολεμικά χρόνια, ιδρύοντας την κινηματογραφική της λέσχη, υποστηρίζοντας την τοπική λογοτεχνική κίνηση και συμμετέχοντας στην έκδοση του περιοδικού Σκαπτή Ύλη.
Έναυσμα για τα πρώτα του πεζά, που διακρίνονται για το χιούμορ, την λιτότητα, την αγάπη για τη φύση, την οξύτατη σάτιρα για τη στρεβλή σχέση των ανθρώπων με το περιβάλλον, την έντονη και πηγαία ερωτική διάθεση, την προσήλωση στον κόσμο των αφανών, παραγκωνισμένων και συχνά καταδιωγμένων πλασμάτων, αποτέλεσαν τα παιδικά και νεανικά του βιώματα στην Ηλεία που αργότερα πλουτίστηκαν από τις διαμονές και διαρκείς περιπλανήσεις του στην ελλαδική ενδοχώρα, αλλά και στον νησιωτικό χώρο.
«Σήμερα το απόγευμα έφυγε από κοντά μας στα 94 του χρόνια ο καλός μας, ο ακριβός μας συγγραφέας. Σίγησε η μοναδική φωνή του» ανέφεραν στη συλληπητήρια ανακοίνωσή τους οι Εκδόσεις Κίχλη.
Στρατιωτικός γιατρός, συγγραφέας, αρθρογράφος, κριτικός λογοτεχνίας και κινηματογράφου και φωτογράφος ο Ηλίας Χ. Παπαδημητρακόπουλος συγκέντρωσε έναν πλούτο τεκμηρίων με ιδιαίτερη πολιτιστική και ιστορική αξία, τον οποίο αποφάσισε πριν περίπου έναν μήνα να δωρίσει στη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Βέροιας.
Γεννηθείς στον Πύργο Ηλείας, σπούδασε στη Στρατιωτική Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με ειδίκευση στην παθολογία και μετεκπαίδευση στην υγιεινολογία. Παραιτήθηκε το 1958, υποχρεώθηκε ωστόσο να επιστρέψει και από το 1959 ως το 1968 έζησε στην Καβάλα.
