Προ μεγάλων εξελίξεων βρίσκεται η γερμανική πολιτική σκηνή καθώς στην περίπτωση ενός «όχι» από το έκτακτο συνέδριο του SPD στη συγκρότηση ενός νέου μεγάλου συνασπισμού με την CDU/CSU θα υπάρξουν κλυδωνισμοί.
Όταν στις αρχές Οκτωβρίου επιχειρούσε να μετριάσει την απογοήτευση και την οργή της κομματικής νεολαίας για τον εκλογικό κόλαφο του Σεπτεμβρίου, η αρχηγός του CDU Άγκελα Μέρκελ υποσχόταν ότι στο σχηματισμό της νέας κυβέρνησης θα λάβει υπόψη και «νέα πρόσωπα».
Μολονότι ο σχηματισμός νέας κυβέρνησης δεν είναι ακόμη βέβαιος -καθώς κανείς δεν μπορεί να προδικάσει το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στο κομματικό συνέδριο του SPD- δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι μεγάλα τμήματα της χριαστιανοδημοκρατικής βάσης περιμένουν την ανανέωση του κόμματος με φρέσκα, νέα σε ηλικία πρόσωπα και, κυρίως, μεγαλύτερη γυναικεία εκπροσώπηση. Η Αγκ. Μέρκελ γνωρίζει πολύ καλά ότι ο χρόνος πιέζει.
Στόχος της η νέα κυβέρνηση με το SPD να έχει σχηματιστεί πριν από το Πάσχα. Γι' αυτό και εντείνεται ήδη η φημολογία για τα πιθανά πρόσωπα που θα στελεχώσουν τη νέα κυβέρνηση.
Τι θα γίνει όμως στην περίπτωση που τελικώς το SPD ταχθεί κατά του μεγάλου συνασπισμού και δεν υπάρξει άμεσα νέα κυβέρνηση; Και κυρίως, τι θα γίνει στην περίπτωση πρόωρων εκλογών; Θα είναι η Αγκ. Μέρκελ εκ νέου υποψήφια για την καγκελαρία; Γύρω από αυτό το ερώτημα καλλιεργείται τελευταία μια έντονη φημολογία. Κύκλοι των Χριστιανοδημοκρατών απαντούν ότι η νυν καγκελάριος θα εξετάσει πολύ προσεκτικά όλα τα πιθανά σενάρια και τις επιλογές της.
Σε περίπτωση αλλαγής σκυτάλης στην ηγεσία του CDU με συνοπτικές διαδικασίες ακούγεται κυρίως ένα όνομα: αυτό της Ούρζουλα φον ντερ Λάιεν. Η υπηρεσιακή υπουργός Άμυνας δεν είναι μεν ιδιαίτερα δημοφιλής ούτε στους πολίτες, αλλά ούτε και εντός του κόμματός της όπως δείχνουν τα ποσοστά που αποσπά συνήθως σε εσωκομματικές ψηφοφορίες. Στην παρούσα φάση όμως φαίνεται να είναι η μοναδική υψηλόβαθμη πολιτικός του κόμματος που να έχει τόσο υψηλές φιλοδοξίες.
Σε περίπτωση που δεν χρειαστεί μια βεβιασμένη αλλαγή ηγεσίας και υπάρξει αρκετός χρόνος για τη μετάβαση στη μετά-Μέρκελ εποχή, τότε τις μεγαλύτερες πιθανότητες έχει μάλλον η πρωθυπουργός του κρατιδίου του Ζάαρ Άνεγκρετ Κραμπ-Καρενμπάουερ. Πολλοί συντηρητικοί πρωθυπουργοί κρατιδίων φαίνεται να τη στηρίζουν.
Το μειονέκτημά της είναι ότι παρότι συμμετείχε στις διερευνητικές επαφές, έχει μικρό βαθμό αναγνωρισιμότητας στους πολίτες πέραν του κρατιδίου της. Ένα ενδιάμεσο βήμα λοιπόν -αυτό της τυχόν υπουργοποίησής της σε έναν μεγάλο συνασπισμό- θα βοηθούσε στην ομαλή μετάβαση και αλλαγή σκυτάλης στην προεδρία του κόμματος.
Σε αυτό θα υπήρχε όμως το εξής κώλυμα: υποψήφιος για την ανάληψη χαρτοφυλακίου στη νέα κυβέρνηση είναι και ο έμπιστος της Μέρκελ, Πέτερ Αλτμάγερ, ο οποίος ασκεί σήμερα υπηρεσιακώς καθήκοντα υπουργού Οικονομικών. Και αυτός όμως κατάγεται από το Ζάαρ και η υπουργοποίηση δυο πολιτικών από το ίδιο κρατίδιο δεν είθισται στη Γερμανία. Με τα σημερινά δεδομένα όμως η ζυγαριά φαίνεται να γέρνει μάλλον προς την Κραμπ-Καρενμπάουερ.
Από τη διαδοχολογία στο συντηρητικό στρατόπεδο δεν λείπει ποτέ και το όνομα του Γενς Σπαν. Ο ιδιαίτερα συντηρητικός νεαρός υφυπουργός Οικονομικών και έμπιστος του Β. Σόιμπλε δεν έχει κρύψει ποτέ τις μεγάλες φιλοδοξίες του. Στην παρούσα φάση όμως δεν μπορεί να ελπίζει πραγματικά σε κάτι παραπάνω από την υπουργοποίησή του. Ακόμη και αυτό θεωρείται εξαιρετικά δύσκολο καθώς προέρχεται από το κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας Βεστφαλίας που με τον υπουργό Υγείας Γκρέχε εκπροσωπείται ήδη στο υπουργικό συμβούλιο.
Πιθανότερο σενάριο για τον Γενς Σπαν λοιπόν είναι να παραμείνει καταρχήν υφυπουργός, χωρίς να αποκλείεται ο προϊστάμενός του να είναι αυτή τη φορά Σοσιαλδημοκράτης. Σε περίπτωση που συγκροτηθεί τελικά νέος μεγάλος συνασπισμός είναι πιθανό ο αρχηγός του SPD Μ. Σουλτς να αναλάβει το υπουργείο Εξωτερικών και ο νυν επικεφαλής της γερμανικής διπλωματίας Γκάμπριελ το υπουργείο Οικονομικών.
Πηγή: Deutsche Welle
