Οι Τάκης Μάντης και Παύλος Καγιαλής κατάφεραν να κερδίσουν το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο στα 470 της ιστιοπλοϊας και να ανεβάσουν την χώρα μας στο τρίτο σκαλί του βάθρου. Οι ίδιοι μίλησαν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για την μεγάλη τους επιτυχία, σημειώνοντας πως δεν έχουν συνειδητοποιήσει ακόμη τι έχουν πετύχει, ενώ τόνισαν πως το μετάλλιο ήταν ο μόνος στόχος τους στο Ρίο, ανεξαρτήτως χρώματος.
Ακολουθεί μέρος της συνέντευξης
Όπως είπατε και στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, εσείς οι δύο πάτε πακέτο. Ο κόσμος σας έχει συνδυάσει σαν ένα. Θα μπορούσε, λοιπόν το Μάντης- Καγιαλής να είναι ονοματεπώνυμο;
Π.Κ. «Πολύ χαιρόμαστε που είμαστε ομάδα τόσα χρόνια μαζί. Εχουμε περάσει πάρα πολλά. Εχουμε ζήσει επιτυχίες, αποτυχίες και πολύ έντονες στιγμές. Είναι τιμή μας που μας βράβευσε ο κ. Παυλόπουλος και νιώθουμε υπερήφανοι!»
Τ.Μ. «Είναι πολύ σημαντικό για μας ότι η ομάδα μας έχει τόσες επιτυχίες. Ότι είμαστε μέλη αυτής της ομάδας και έχουμε πετύχει τους προσωπικούς μας στόχους».
Πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες, πιστεύατε ότι μπορείτε να κατακτήσετε ένα Ολυμπιακό μετάλλιο;
Π.Κ. «Δουλεύαμε πάνω σ' αυτό. Το μετάλλιο ήταν ο μόνος στόχος μας. Δεν κοιτάζαμε χρώμα, απλά θέλαμε να πάρουμε ένα μετάλλιο. Γιατί στην θάλασσα έχουμε πολλούς αστάθμητους παράγοντες και θα έπρεπε να εκμεταλλευτούμε τη γνώση μας και να προσέξουμε τα υλικά μας. Αυτό κάναμε και είμαστε πολύ ευτυχισμένοι».
Πάντως στην medal race θα μπορούσατε να είχατε κατακτήσει και να είχατε ανέβει πιο ψηλά στο βάθρο;
Τ.Μ. «Το ότι βρεθήκαμε στον τελικό και διεκδικούσαμε ένα χρώμα μεταλλίου και κανείς άλλος αθλητής δεν διεκδικούσε την είσοδό του στο βάθρο, δεν έχει ξαναγίνει ποτέ στην ιστορία. Προσπαθήσαμε πολύ στις διαδρομές και πετύχαμε τους στόχους μας. Αυτό είναι μεγάλη μας τιμή»
Εχετε συνειδητοποιήσει το μέγεθος της επιτυχία σας;
Π.Κ. «Όχι δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει. Είμαστε ακόμα σε υπερένταση. Νομίζω ότι χρειάζεται χρόνος για να καταλάβουμε τι έχουμε πετύχει».
Πώς εκλαμβάνετε τις αντιδράσεις του κόσμου και των συγγενών σας;
Τ.Μ. «Η αγάπη του κόσμου είναι πολύ μεγάλη. Τα μηνύματα που παίρναμε όχι μόνο από τους συγγενείς και τους φίλους, αλλά και από τον κόσμο, με έκαναν να καταλάβω τι είναι αυτό το μετάλλιο. Είναι πολύ συγκινητικές όλες αυτές οι αντιδράσεις. Οι συγγενείς ξέρουν όλη την προσπάθεια που έχουμε καταλάβει. Ξέρουν την κάθε φορά που έχουν πέσει, αλλά και τις επιτυχίες μας. Περίμεναν και αυτοί ένα μετάλλιο, αλλά μέχρι να το πετύχουμε, όμως, είχαν τεράστια αγωνία. Νομίζω ότι όταν ανεβήκαμε στο βάθρο ήταν πιο χαρούμενοι κι από εμάς».
Εχουν περάσει αρκετές μέρες από την επιτυχία σας. Όταν κλείνετε τα μάτια τι σας έρχεται στο μυαλό;
Π.Κ. «Προς το παρόν, κλείνουμε τα μάτια και λιποθυμάμε από την κούραση. Προσπαθώ να μην τα σκέφτομαι όλα αυτά. Δεν είναι μόνο η κούραση του αγώνα, αλλά και όλη η προετοιμασία, αυτά τα 4 χρόνια. Το άγχος της προπόνησης, η σκληρή δουλειά. Τώρα μας βγαίνει όλη αυτή η κούραση και πρέπει να ξεκουραστούμε. Αν κι αυτό δεν είναι πολύ εύκολο, όταν έχει μπει στην ρουτίνα της προπόνησης».
Τ.Μ. «Πρέπει πρώτα να ξεκουραστούμε. Να ευχαριστηθούμε αυτό που έχει συμβεί και να ζήσουμε την κάθε στιγμή. Αυτό έχει σημασία για εμάς».
Η επόμενη η μέρα υπάρχει, έχετε σκεφτεί τους επόμενους στόχους σας;
Π.Κ. «Στο πίσω μέρος του μυαλού μας υπάρχει, αλλά προέχει η ξεκούραση. Για να σχεδιάσεις καλά τους επόμενους στόχους σου, θα πρέπει να έχεις καθαρό μυαλό και τώρα δεν έχουμε!»
σχόλια