«Πάτμος -Ιδεατή τοποθεσία για γυναίκα»: Ένα διήγημα του Ανδρέα Μητσού, γραμμένο ειδικά για τη LIFO

«Πάτμος -Ιδεατή τοποθεσία για γυναίκα»: Ένα διήγημα του Ανδρέα Μητσού, γραμμένο ειδικά για τη LIFO Facebook Twitter
Εικονογράφηση: GPO
0

Ου συ με λοιδορείς, αλλ' ο τόπος
Αισώπου Μύθοι

Στις διακοπές μου στο νησί, ανακάλυψα μια τοποθεσία ιδεατή. Έναν μεγάλο βράχο ν' αγναντεύει το πέλαγο. Έπαιρνα τη δύσβατη ανηφόρα κάτω απ' τη Χώρα και, ακολουθώντας ένα στενόμακρο μονοπάτι, μετά από πολλή πεζοπορία, έβγαινα ξαφνικά μπροστά στον βράχο. Εκεί καθόμουνα με τις ώρες. Αργότερα, έφερνα μαζί μου ένα μπουκάλι ουίσκι. Έπινα μόνος ψηλά στην κορυφή, έχοντας τη θάλασσα κάτω απ' τα πόδια μου και τον κόσμο όλο.

Κάποια στιγμή, ζαλισμένος, έπλασα μια γυναίκα. Πύκνωσε η σκέψη μου κι ύστερα πήρε σώμα και βγήκε μια γυναίκα μέσα σε δυνατή βουή. Έτσι δικαιολόγησα, αργότερα, για ποιον λόγο ανέβαινε από χαμηλά με βόμβο μέγα και με βρυχηθμούς μια μηχανή. Παλαβή και αψίκορη είναι ωσάν κι εμένα, είπα. Σύννεφο, κουρνιαχτός, θα την ακολουθεί, και μια μάσκα σκόνης θα 'χει σχηματιστεί πάνω στο πρόσωπό της. Θα φαίνονται μόνο τα μάτια και τα χείλη της. Γρήγορα κυριάρχησα, όμως, στον εαυτό μου. Συμμάζεψα όλα αυτά τα νοσηρά αποκυήματα της μέθης, ήρθα στα ίσια μου. Ήτανε μακρινοί θόρυβοι, απόηχοι της πόλης. Εξάλλου, δεν ήθελα ένα φρικιό εδώ πάνω. Άλλου είδους γυναίκα καρτερούσα.

Ήρθε πολύ κοντά μου. Πλησίασε από πίσω μου, έβαλε το στόμα της πάνω στο αυτί μου και το έγλειφε. Μπορώ να ορκιστώ πως ρόδισε ο σκοτεινός ουρανός και ότι γεμίσανε τα κόκαλά μου μέλι.

Απαλά θα βάδιζε ετούτη η γυναίκα και αθόρυβα, σαν μέλισσα, θα 'ρχότανε. Ούτε που θα την άκουγα εγώ καθόλου, παρά μόνο όταν θα έφτανε κοντά μου. Μόνο τότε θα την έπαιρνα είδηση και θα χαμογελούσα πριν γυρίσω το κεφάλι να κοιτάξω πίσω μου. Ήξερα πως θα φορούσε ένα λινό, διάφανο φόρεμα και πως θα αντιφέγγιζε από μέσα το κορμί της. Θα μπορούσε ίσως ακόμα να φοράει λευκό μπλουζάκι και τζιν παντελόνι. Το λευκό μπλουζάκι, όσο συγκέντρωνα τη σκέψη μου να τη φέρει γρήγορα κοντά μου, έπαιρνε χρώμα κόκκινο της φωτιάς. Ανάβει ο άνθρωπος άμα μαζεύει με το ζόρι το μυαλό του. Παίρνει φωτιά και δεν ελέγχεται.

Ό,τι και να φορούσε, κατέληξα, αυτή ήταν προορισμένη να μ' αγαπήσει με την πρώτη ματιά. Θα αντικρίζαμε μετά μαζί για κάμποση ώρα το πέλαγο σιωπηλοί κι ύστερα θα κάναμε έρωτα εδώ ψηλά, με βαθείς αναστεναγμούς και γέλια άγρια. Ωσάν μωρό παιδί κανάκευα τον εαυτό μου. Έτσι θα γίνονταν τα πράγματα, του υποσχόμουν. Κι έτσι έγινε. Διότι άκουσα πίσω μου απαλά βήματα. «Για να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση», θυμήθηκα κι έκανα πως δεν αντιλήφθηκα τίποτα. Ότι δεν είχα ακούσει δηλαδή ένα σπασιματάκι κλαδιού και το κατρακύλισμα τριών χαλικιών, ότι δεν ένιωσα τη ζεστή της ανάσα.

Ήρθε πολύ κοντά μου. Πλησίασε από πίσω μου, έβαλε το στόμα της πάνω στο αυτί μου και το έγλειφε. Μπορώ να ορκιστώ πως ρόδισε ο σκοτεινός ουρανός και ότι γεμίσανε τα κόκαλά μου μέλι. Είχα τα βλέφαρα κλειστά, ενώ η γλώσσα της πλατάγιζε ασύστολα πάνω στον σβέρκο μου. Ένα τραγούδι πρόβαλε μέσα σε καταχνιά, ενορχηστρωμένο απίθανα. Η βραχνή φωνή της Mahalia Jackson υποσχόταν την τελεσίδικη αποζημίωση και δικαιοσύνη με αλλεπάλληλες επικλήσεις προς τον Κύριο και αμέτρητα αλληλούια. «Θα το ξεπεράσουμε κάποια μέρα, Θεούλη μου, θα το ξεπεράσουμε». Πολλά δεν θέλει ο άνθρωπος. Γύρισα κάποτε το κεφάλι μου για να τη δω. Να τη συναντήσω. Είχε αυτιά μυτερά και δύο κέρατα σε σχήμα ελικοειδές στον κορυφή του κεφαλιού. Η υγρή μουσούδα της έσταζε σάλια πηχτά. Εν τω μεταξύ, ο ουρανός παρέμεινε σκοτεινός, έφερνε βροχή και η θάλασσα σήκωνε κύματα.

Πήρα από κάτω το μπουκάλι με το ουίσκι. Άρπαξα τα δυο σαγόνια της με βία, τα μισάνοιξα. Η γίδα τίναζε το κεφάλι, προσπαθώντας ν' απαλλαγεί από τη λαβή μου. Της έχωσα το μπουκάλι στο στόμα και το γύρισα ανάστροφα. Κλοτσούσε απελπισμένα με τα πίσω πόδια της. Οι διχαλωτές οπλές της έβγαζαν σπίθες πάνω στον βράχο. Εγώ, όμως, είχα σφίξει το κεφάλι της γερά κάτω απ' τη μασχάλη μου και με το δεξί μου χέρι άδειασα το μπουκάλι όλο μέσα της και τότε μόνο την άφησα. Σηκώθηκε ολόρθη, βόγγηξε σιγανά, έφερε δυο τρελές στροφές γύρω απ' τον εαυτό της σαν σβούρα κι ύστερα πήρε τη μεγάλη κατηφόρα, βελάζοντας σπαραχτικά, κι έπεσε στον γκρεμό. Την ίδια στιγμή άρχισε να βρέχει σιγανά από πάνω ο Θεός.

Πρώτη δημοσίευση στην έντυπη LiFO τον Ιούλιο του 2011

Βιβλίο
0

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Σάχης του Ιράν και η Αμερική που δεν μπορούσε να φανταστεί την ζωή χωρίς αυτόν

Βιβλίο / Ο Σάχης του Ιράν και η Αμερική που δεν μπορούσε να φανταστεί τη ζωή χωρίς αυτόν

Ένα νέο βιβλίο με τίτλο «Βασιλεύς των Βασιλέων», όπως αποκαλούσε τον εαυτό του ο Ρεζά Παχλαβί, εστιάζει στις διαδοχικές κυβερνήσεις των ΗΠΑ που «αποδέχτηκαν πρόθυμα τις φαντασιώσεις του, τόσο για τον εαυτό του όσο και για τη χώρα του».
THE LIFO TEAM
Γωγώ Ατζολετάκη: «Οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας δεν είναι “ληγμένα προϊόντα”»

Βιβλίο / Γωγώ Ατζολετάκη: «Οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας δεν είναι “ληγμένα προϊόντα”»

Σταρ Ελλάς στα νιάτα της, διακρίθηκε ως ηθοποιός, θιασάρχης, ραδιοφωνική παραγωγός, δοκιμάστηκε επίσης στη συγγραφή έχοντας κυκλοφορήσει μέχρι τώρα επτά βιβλία μαζί με το πρόσφατο «Η τρίτη άνοιξη» (εκδ. Επίμετρο), που έδωσε και το έναυσμα γι’ αυτήν τη συνέντευξη.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
O Δημήτρης Γκιώνης, οι ένδοξες μέρες της «Ελευθεροτυπίας» και το σημερινό μιντιακό σούπερ μάρκετ

Οι Αθηναίοι / O Δημήτρης Γκιώνης, οι ένδοξες μέρες της «Ελευθεροτυπίας» και το σημερινό μιντιακό σούπερ μάρκετ

Ο 81χρονος δημοσιογράφος και συγγραφέας που για δεκαετίες διηύθηνε τις πολιτιστικές σελίδες της Ελευθεροτυπίας, αφηγείται τη συναρπαστική καριέρα του στη LiFO
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Κλαίρη Μιτσοτάκη: «Η αξιοπρέπεια και η φιλία είναι τα θεμέλια της ζωής μας»

Βιβλίο / Κλαίρη Μιτσοτάκη: «Η αξιοπρέπεια και η φιλία είναι τα θεμέλια της ζωής μας»

Η σπουδαία μεταφράστρια, που έχει αφιερώσει μεγάλο μέρος της δουλειάς της στον Μαρσέλ Προυστ, μας ξεναγεί στον πολύπλοκο κόσμο του και εκφράζει τον θυμό της για την πανταχού παρούσα απάτη της εποχής μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η αλήθεια για τον «Συνταγματάρχη» Πάρκερ, τον διαβόητο μάνατζερ του Έλβις Πρίσλεϊ

Βιβλίο / Η αλήθεια για τον «Συνταγματάρχη» Πάρκερ, τον διαβόητο μάνατζερ του Έλβις Πρίσλεϊ

Ένα νέο βιβλίο με τίτλο «Ο Συνταγματάρχης και ο Βασιλιάς» εξερευνά τη συναρπαστική ζωή ενός ακούραστου κομπιναδόρου που προσπαθούσε απεγνωσμένα να ανακαλύψει εκ νέου τον εαυτό του.
THE LIFO TEAM
Γνώριζαν ή όχι οι Γερμανοί για τα εγκλήματα του Χίτλερ;

Βιβλίο / Γνώριζαν ή όχι οι Γερμανοί για τα εγκλήματα του Χίτλερ;

Πότε ακριβώς χάθηκε ο πόλεμος για τον Άξονα; Ποια ήταν η πιο σημαντική μάχη του πολέμου; Πόσο «συμμέτοχος» ήταν ο Γερμανικός λαός στο ολοκαύτωμα; Σ’ αυτά τα ερωτήματα επιχειρεί να απαντήσει μια νέα ογκώδης έκδοση με τίτλο «Η συνολική ιστορία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου».
THE LIFO TEAM
Αudiobooks: Αντί να διαβάσεις το νέο βιβλίο της Σάλι Ρούνεϊ, το ακούς

Βιβλίο / Αudiobooks: Αντί να διαβάσεις το νέο βιβλίο της Σάλι Ρούνεϊ, το ακούς

Είναι νωρίς να πούμε πως αυτά τα ηχητικά λογοτεχνικά αρχεία μπορούν να αντικαταστήσουν το βιβλίο. Είναι όμως μια υπέροχη λύση για όσους θέλουν να διαβάσουν αλλά δεν έχουν χρόνο ή έχουν μπλοκάρει με το κανονικό διάβασμα.
ΙΩΑΝΝΑ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ
«Στα τέσσερα»: Το πιο καυτό και αμφιλεγόμενο βιβλίο του φετινού καλοκαιριού

Βιβλίο / «Στα τέσσερα»: Το πιο καυτό και αμφιλεγόμενο βιβλίο του φετινού καλοκαιριού

«Κάποιες το λάτρεψαν, άλλες το σιχάθηκαν»: Το βιβλίο της Miranda July για την ερωτική περιπλάνηση μιας γυναίκας στη μέση ηλικία που χαρακτηρίστηκε ως «το πρώτο μεγάλο μυθιστόρημα για την περιεμμηνόπαυση», είναι η λογοτεχνική επιτυχία της χρονιάς.
THE LIFO TEAM
Πατρίτσια Χάισμιθ: «Ο κόσμος και τα μαρτίνι του είναι δικά μου!»

Βιβλίο / Πατρίτσια Χάισμιθ: «Ο κόσμος και τα μαρτίνι του είναι δικά μου!»

Τα πολυσυζητημένα ημερολόγια της Χάισμιθ αποκαλύπτουν κρυφές σκέψεις της συγγραφέως του «Ταλαντούχου κύριου Ρίπλεϊ», τους άγνωστους έρωτες και την εξάρτησή της από τη γραφή και το αλκοόλ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ