Οι γιατροί στη Λωρίδα της Γάζας δεν καλούνται μόνο να σώζουν ζωές, αλλά και να αντιμετωπίζουν όλα τα εμπόδια που συναντούν για να μπορέσουν να φτάσουν κοντά σε εκείνους που έχουν την ανάγκη τους.
Οι γιατροί στη Γάζα γίνονται καθημερινά στόχος, βομβαρδίζονται, λείπονται πόρων και κινδυνεύουν.
Οι περιγραφές τους συχνά μονοπωλούν το ενδιαφέρον και τα διεθνή μέσα καταγράφουν τον αγώνα τους. Έτσι και το BBC, ακολούθησε μια γενική γιατρό κατά τη διάρκεια της βάρδιας της σε μια κλινική των Γιατρών Χωρίς Σύνορα (MSF) στη Γάζα.
Στις 07:30, η Δρ Γουίσαν Σούκκαρ διασχίζει ήδη τους κατεστραμμένους δρόμους. «Περπατώ περίπου 50 λεπτά για να φτάσω στην κλινική μας. Με τους περιορισμένους πόρους μας προσπαθούμε ακόμα να είμαστε εδώ στη βόρεια Γάζα σε αυτές τις δύσκολες στιγμές», περιγράφει. Η δυνατότητα για καύσιμα είναι πολυτέλεια και τα ταξί κυκλοφορούν πολύ σπάνια.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) του ΟΗΕ αναφέρει ότι 21 από τα 36 νοσοκομεία της Γάζας είναι σήμερα μερικώς λειτουργικά. Την ίδια ώρα, οι ιατρικές προμήθειες εξαντλούνται σε κρίσιμο βαθμό λόγω του συνεχιζόμενου αποκλεισμού της Γάζας από το Ισραήλ. Η Σούκκαρ δείχνει ό,τι έχει απομείνει από τον προηγούμενο χώρο εργασίας της, μια κλινική εγκαυματιών των ΓΧΣ που δέχθηκε πυρά τις πρώτες εβδομάδες του πολέμου. Η ομάδα της έχει πλέον μετατρέψει ένα γραφείο προς τα δυτικά της πόλης της Γάζας σε κλινική - και στις 09:30, καθώς η Δρ Σούκκαρ βάζει τη λευκή ρόμπα της, υπάρχουν ήδη περίπου 150 άνθρωποι που περιμένουν έξω σε μια σκηνή υποδοχής.
Από τη στιγμή που κατέρρευσε η συμφωνία για εκεχειρία -πριν από έναν μήνα- χιλιάδες Παλαιστίνιοι της Γάζας έχουν φύγει ξανά από τα σπίτια τους και έχουν καταφύγει σε αυτή τη γειτονιά αναζητώντας ασφάλεια. Με ελάχιστο φαγητό και καθαρό νερό, ο υποσιτισμός αυξάνεται, παράλληλα με τις στομαχικές λοιμώξεις και την ψώρα.
«Δεχόμαστε πολλά παιδιά με λοιμώξεις του υψηλού αναπνευστικού και διάρροια. Στα καταφύγια υπάρχουν πολλά παιδιά στον ίδιο χώρο και ο ιός μπορεί να εξαπλωθεί πολύ γρήγορα», εξηγεί η γιατρός.
«Δεν έχουμε βασικά φάρμακα»
«Αντιμετωπίζουμε όλο και περισσότερες προκλήσεις με τον τεράστιο αριθμό ασθενών και όλο και λιγότερα ιατρικά εφόδια», συνέχισε η Δρ. Σούκκαρ. «Επίσης, δεχόμαστε περίπλοκες περιπτώσεις και δεν ξέρουμε πού να παραπέμψουμε αυτούς τους ασθενείς γιατί το σύστημα υγείας στη Γάζα έχει καταρρεύσει».
Από την περασμένη Κυριακή, όταν ισραηλινά πολεμικά αεροπλάνα επιτέθηκαν στο νοσοκομείο al-Ahli Arab στην Πόλη της Γάζας, πάρα πολλοί τραυματίες έρχονται εκεί, λέει. Το Ισραήλ κατηγόρησε τη Χαμάς ότι χρησιμοποιούσε το κτίριο του νοσοκομείου ως «κέντρο διοίκησης και ελέγχου», κάτι που η ένοπλη οργάνωση αρνήθηκε. Το al-Ahli – που ήταν το κύριο ιατρικό κέντρο για τη θεραπεία τραυμάτων στη βόρεια Γάζα – δεν μπορεί πλέον να δεχτεί ασθενείς. Ο ΠΟΥ αναφέρει ότι το τμήμα επειγόντων, το εργαστήριο, τα ακτινολογικά μηχανήματα και το φαρμακείο καταστράφηκαν.
Ένας άνδρας, ο Σαΐντ Μπαρκάτ, κρατά έναν αυτοσχέδιο επίδεσμο γύρω από το ξυπόλητο πόδι του, καθισμένος σε ένα ξύλινο παγκάκι έξω από μια κλινική των Γιατρών Χωρίς Σύνορα. Είχε προηγουμένως νοσηλευτεί σε δύο νοσοκομεία που αργότερα υπέστησαν βομβαρδισμούς. «Όταν η Δρ. Σούκκαρ ελέγχει το μικρό φαρμακείο της κλινικής, δείχνει ανήσυχη. Πολλά από τα ράφια είναι άδεια» περιγράφει ο δημοσιογράφος του BBC που πέρασε μια ημέρα μαζί της.
Το Ισραήλ έκλεισε όλα τα περάσματα προς τη Γάζα στις αρχές Μαρτίου, λέγοντας ότι ασκεί πίεση στη Χαμάς να απελευθερώσει τους υπόλοιπους ομήρους που κρατά. Από τότε, καμία βοήθεια δεν έχει εισέλθει.
«Για τον διαβήτη, δεν έχουμε ινσουλίνη, δεν έχουμε θεραπείες για επιληψία, δεν έχουμε βασικά φάρμακα όπως αντιπυρετικά. Είναι εποχή για δερματικές λοιμώξεις και δεν έχουμε κρέμες ή αλοιφές για βακτηριακές λοιμώξεις, ούτε φάρμακα για την ψώρα και τις ψείρες», λέει η Δρ. Σούκκαρ.
Οι γιατροί παλεύουν να κάνουν εξοικονόμηση των εναπομεινάντων προμηθειών.
Η Δρ. Σούκκαρ λέει ότι δυσκολεύεται επίσης να εξασφαλίσει καθαρό νερό και φαγητό για τα παιδιά της. «Κάνουμε ό,τι μπορούμε για να φτάσει για την επόμενη εβδομάδα», λέει συνοψίζοντας η Δρ. Σούκκαρ, «αλλά περιμένουμε ότι τα αποθέματά μας θα τελειώσουν σε περίπου δύο εβδομάδες».
«Παλεύω καθημερινά να βρω καθαρό νερό, φαγητό για τα παιδιά μου»
Όταν επιστρέφει στο εξεταστήριο, η ροή των ασθενών συνεχίζεται με πολλά ακόμη άρρωστα παιδιά. Έχουν βήχα, πυρετό και στομαχικές διαταραχές.
Στις 15:30 είναι ώρα να κλείσει η κλινική για την ημέρα. Οι τέσσερις γιατροί υπολογίζουν ότι είδαν σχεδόν 390 ασθενείς. Μετά από μια κουραστική ημέρα, ακολουθεί η εξίσου κουραστική διαδρομή για το σπίτι της Δρ. Σούκκαρ.
Καθώς φεύγει από την κλινική τηλεφωνεί στην οικογένειά της. Οι σκέψεις της στρέφονται στη φροντίδα των δικών της παιδιών, με τα οποία έχει εκτοπιστεί εννέα φορές τον τελευταίο ενάμιση χρόνο.
«Όπως κάθε άνθρωπος στη Γάζα, παλεύω καθημερινά να βρω καθαρό νερό, φαγητό για τα παιδιά μου», λέει η Δρ. Σούκκαρ. «Δεν έχουμε ρεύμα, οπότε είναι πολύ δύσκολο ακόμη και να φορτίσω την μπαταρία του κινητού μου», εξομολογείται.
«Το πιο δύσκολο απ’ όλα είναι να έχεις ελπίδα», συνεχίζει. «Νιώθω ότι ζω σε έναν εφιάλτη που δεν τελειώνει. Πότε θα τελειώσει αυτός ο πόλεμος;», καταλήγει η γιατρός στη Γάζα.
Πηγή: BBC
