Ένα χρόνο μετά την έναρξη του πολέμου από την 7η Οκτωβρίου, οπότε και ξεκίνησε η επίθεση της Χαμάς στο νότιο Ισραήλ, με περίπου 1.200 νεκρούς, οι εθελοντές γιατροί της Γάζας από το Ηνωμένο Βασίλειο, περιγράφουν, όσα έχουν να θυμούνται από την πρώτη γραμμή βοήθειας.
Ο Δρ Ammar Darwish, χειρουργός από το Μάντσεστερ, γλίτωσε με την ομάδα από μια ισραηλινή αεροπορική επιδρομή τον Ιανουάριο. Κατά την επιστροφή του τον Αύγουστο, παρατήρησε μια απελπιστική κλιμάκωση της καταστροφής, βλέποντας τον θάνατο να σκορπίζεται μπροστά του.
«Πραγματικά δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα γίνουν τα πράγματα σε δύο μήνες. Μετά από όσα είδα εκεί, θα ζητούσα πραγματικά από την κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου, τον πρωθυπουργό μας, να πιέσει και να ασκήσει πίεση σε όλες τις πλευρές να υπάρξει άμεση μόνιμη κατάπαυση του πυρός [και] να επιτραπεί η ιατρική βοήθεια. Και επίσης να προστατευθούν οι άμαχοι και να προστατευθούν οι γιατροί και οι ιατρικές εγκαταστάσεις. Είναι απροστάτευτες, δεν είναι ασφαλείς» δήλωσε στον Guardian.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και το παλαιστινιακό υπουργείο Υγείας, τουλάχιστον 765 από τους περισσότερους από 41.000 ανθρώπους που έχουν χάσει τη ζωή τους κατά την επίθεση του Ισραήλ στη Γάζα είναι εργαζόμενοι στον τομέα της βοήθειας και της υγείας. Από τα 36 νοσοκομεία της Γάζας, τα 32 έχουν υποστεί ζημιές και τα 17 λειτουργούν μερικώς.
Τα νοσοκομεία αποτέλεσαν πεδίο μάχης από την έναρξη της ισραηλινής επίθεσης. Οι IDF, θεώρησαν, όπως έχουν δηλώσει, πως η Χαμάς χρησιμοποιεί «συστηματικά» νοσοκομεία και ιατρικά κέντρα για τη διεξαγωγή τρομοκρατικών δραστηριοτήτων. Η Χαμάς, ωστόσο, αρνείται τους ισχυρισμούς.
«Η πραγματικότητα είναι ότι απλώς παρατείνουμε τη δυστυχία»
Φορτηγά γεμάτα με είδη πρώτης ανάγκης, δυσκολεύονται ακόμη να περάσουν από την Αίγυπτο, και οι οργανώσεις αρωγής έχουν προειδοποιήσει ότι περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι στη Γάζα δεν θα έχουν αρκετά τρόφιμα αυτό το μήνα. Τον Σεπτέμβριο, σύμφωνα με τα στοιχεία της Unrwa, εισήλθαν στη Γάζα 1.386 φορτηγά με ανθρωπιστική βοήθεια, κυρίως μέσω του περάσματος Erez, σε αντίθεση με τα 3.096 φορτηγά τον Αύγουστο και τα 4.681 τον Ιούλιο.
Ο Δρ Yassar Qureshi, χειρουργός καρκίνου και γενικός χειρουργός από το Λονδίνο, ταξίδεψε στη Γάζα τον Απρίλιο και θυμάται: «Υπήρχαν πολλοί ασθενείς που απλώς πέθαναν επειδή δεν είχαμε τους κατάλληλους ειδικούς ή φάρμακα ή εξοπλισμό».
Για τον Qureshi, η ιατρική περίθαλψη στη Γάζα ήταν μια εσωτερική πάλη, αφού πολλές φορές αισθανόταν ότι απλά «παρατείνει τη δυστυχία» με το να φροντίζει πληγές ανθρώπων, που αργότερα θα υπέκυπταν στο σοβαρό τραύμα τους, ή θα πέθαιναν από υποσιτισμό.
«Μπαίνεις μέσα με μεγάλες ελπίδες να βοηθήσεις τους ανθρώπους και να σώσεις ζωές, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι απλώς παρατείνουμε τη δυστυχία» λέει ο Qureshi και εξομολογείται: «Ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου, ως γιατρός, ως χειρουργός, που πραγματικά μερικές φορές εύχεσαι να μην επιβίωνε ή να μην τα κατάφερνε ένας ασθενής. Και είναι φρικτό αυτό που λέω, αλλά αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα».
«Είδαμε παιδιά με τραύματα από μία μόνο σφαίρα στο κεφάλι»
Ο δρ Khaled Dawas, σύμβουλος χειρουργός και αναπληρωτής καθηγητής στα νοσοκομεία του University College του Λονδίνου, δήλωσε ότι σχεδόν οι μισοί από τους ασθενείς που χειρούργησε κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στο νοσοκομείο al-Aqsa τον Απρίλιο πέθαναν μέσα σε μια εβδομάδα. «Ξεχνώντας το γεγονός ότι είσαι άνθρωπος, ως επαγγελματίας είναι πολύ δύσκολο να το ξεπεράσεις και να δεχτείς ότι έχεις αποτύχει στο 50% των περιπτώσεων. Είναι ένα συγκλονιστικό νούμερο» λέει.
Ο Dawas μετέβη στη Γάζα δύο φορές από τον Δεκέμβριο και δήλωσε ότι υπήρχαν δεκάδες ασθενείς στο τμήμα επειγόντων περιστατικών, συμπεριλαμβανομένων παιδιών, με τραύματα από σφαίρες στο κεφάλι. «Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να σταματήσει αυτός ο πόλεμος» δήλωσε ο Dawas. «Είναι μια καταστροφή, η κλίμακα της οποίας ξεπερνά την ανθρώπινη κατανόηση».
Ο Δρ Nizam Mamode, γενικός, αγγειακός και μεταμοσχευτικός χειρουργός που συνταξιοδοτήθηκε το 2022, ταξίδεψε στη Γάζα τον Αύγουστο. Είπε ότι το έδαφος φαινόταν «μεταποκαλυπτικό».
«Ένιωθα ανασφάλεια με τρόπο που δεν έχω νιώσει ποτέ ξανά, σε καμία άλλη περιοχή συγκρούσεων, επειδή νομίζω ότι πάντα υπήρχε η αίσθηση πως οι εργαζόμενοι σε ανθρωπιστικές οργανώσεις και οι δημοσιογράφοι δεν είναι σκόπιμοι στόχοι», δήλωσε ο Mamode.
«Αλλά στη Γάζα, αισθάνεσαι σαν να είναι. Και έτσι υπάρχει πάντα ένας βαθμός ανασφάλειας και για το λόγο αυτό, δεν φύγαμε ποτέ από το νοσοκομείο».
Εκείνο που τον συγκλόνισε περισσότερο ήταν τα τραύματα που έφεραν τα παιδιά στην εντατική, από μια και μόνο σφαίρα στο κεφάλι.
«Είδαμε παιδιά με τραύματα από μία μόνο σφαίρα στο κεφάλι, κάτι που πρέπει να συμπεράνετε ότι αποτελεί σκόπιμη κίνηση. Είδαμε παιδιά που έδωσαν πολύ σαφείς περιγραφές επιθέσεων με μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Και πάλι, σκόπιμα. Το μη επανδρωμένο αεροσκάφος κατεβαίνει, αιωρείται από πάνω τους και πυροβολεί. Αυτό που όλοι συμφωνούν είναι ότι χρειαζόμαστε κατάπαυση του πυρός και νομίζω ότι αυτό ήταν επείγον εδώ και πολύ καιρό».
Στο τέλος, ο Mamode καταλήγει με το ίδιο αίτημα των συναδέλφων του και όσων έχουν βιώσει την ίδια εμπειρία: «μια κατάπαυση του πυρός κατά την οποία θα απελευθερωθούν οι όμηροι και θα σταματήσουν οι βομβαρδισμοί».
