Μία νέα ζωή στη Βρετανία προσπαθεί να χτίσει η Veronica Ahafonova, μία Ουκρανή πρόσφυγας η οποία «δραπέτευσε» από τον πόλεμο.
Η 15χρονη Nika, όπως είναι το ψευδώνυμό της, ζούσε στο Χάρκοβο με την οικογένειά της, πριν χρειαστεί να εγκαταλείψει τη ζωή της για να ξεφύγει από τους συνεχείς βομβαρδισμούς.
«Άκουγα εκρήξεις, βόμβες, ήταν πολύ δυνατές. Οι επιθέσεις ήταν αρκετά συχνές» είπε στο BBC.
Για να ξεφεύγει από τη σκληρή πραγματικότητα, έπαιζε πιάνο και οι νότες κάλυπταν τον ήχο από τις βόμβες. «Έπαιζα πιάνο όσο πιο δυνατά μπορούσα για να μην τις ακούμε εγώ και η οικογένειά μου. Ήταν ο τρόπος για να ηρεμώ εγώ και η οικογένεια μου».
Η νέα της ζωή είναι απαλλαγμένη απ΄αυτούς τους ήχους, αλλά χρειάστηκε χρόνο για να καταλάβει πως πλέον είναι ασφαλής. «Χρειαζόμουν χρόνο για να καταλάβω πως πλέον είμαι σε ασφαλές μέρος. Ότι δεν χρειαζόταν να ακούω προειδοποιητικές σειρήνες κάθε ώρα και δεν χρειάζεται να σκέφτομαι εάν η επόμενη βόμβα θα πέσει κοντά μου» παραδέχθηκε.
Είναι ασφαλής, αλλά δεν μπορεί παρά να νοσταλγεί τη ζωή που άφησε πίσω της, τους φίλους, τη μικρή της βιβλιοθήκη.
«Θέλω το σπίτι μου πίσω, την προηγούμενη ζωή μου πίσω, αλλά γνωρίζω πως δεν είναι δυνατό. (...) Μου λείπουν οι φίλοι και το παλιό μου σχολείο. Οι δρόμοι στους οποίους περπατούσα, το κρεβάτι όπου κοιμόμουν και τα βιβλία μου. Είχα μία μικρή βιβλιοθήκη στο δωμάτιό μου και μου λείπει πραγματικά. Μου λείπουν τα πάντα απ΄το παρελθόν μου γιατί δεν θα έχω πια».
Ο περίγυρός της δεν μπορεί να καταλάβει όλα αυτά που έζησε στο Χάρκοβο και ελπίζει να μην χρειαστεί ποτέ να βρεθούν στη θέση της.
«Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει αυτό που βίωσα, ελπίζω να μην το καταλάβουν ποτέ» εύχεται.
Όνειρό της, είναι να χτίσει τη ζωή της στη Βρετανία και να την απολαύσει σαν μία φυσιολογική έφηβη. «Έχω ζωή εδώ, είμαι μία φυσιολογική έφηβη, μου αρέσει».
