H ομορφιά της εθνικής μας ομάδας μπάσκετ

H ομορφιά της εθνικής μας ομάδας μπάσκετ Facebook Twitter
Εννοείται πως θ’ ακουστούν κακίες με αφορμή την εικόνα της Εθνικής. Έτσι δεν γίνεται πάντα; Φωτ.: Eurokinissi
0


ΠΕΡΝΑΩ ΑΠΟ ΕΝΑ ΓΗΠΕΔΟ
 μπάσκετ στο κέντρο της πόλης. Κάμποσα έφηβα ρίχνουν σουτ. Τρέχουν κυνηγώντας την μπάλα. Ψευτοαγριεύονται. Δεν είναι όλα λευκά και μπαίνω στον πειρασμό να σκεφτώ ότι η (εντυπωσιακή) παρουσία τόσων Αντετοκούνμπο στην Εθνική βοηθάει σ’ αυτές τις δύσκολες αρένες της παιδικής ηλικίας όπου πρέπει κάποτε να ενταχθείς. Δύσκολες όχι μόνον αν έχεις άλλο χρώμα, αλλά κι αν έχεις οτιδήποτε διαφορετικό που ενδέχεται να ξεσηκώσει την οργή της αγέλης. Γκέι; Αλβανός; Κορίτσι; Στραβοπόδης; Ντυμένη φτωχικά; Θα βρουν τον λόγο.

Η παρουσία των Αντετοκούνμπο στην Εθνική είναι μια στιγμή αλλαγής της εικόνας. Νέα σύμβολα. Νέες ταυτίσεις. Είχαμε ανάγκη την ιστορία των παιδιών απ’ τα Σεπόλια. Δεν είμαστε Αμερική. Δεν έχουμε πολλές αφηγήσεις που να τις μοιραζόμαστε σε μαζική κλίμακα και να συντηρούμε μια κοινή αίσθηση προσπάθειας, προκοπής και επιβράβευσης. Όμως, διψούσαμε για κάποιον δύσκολα κερδισμένο θρίαμβο. Κανείς δεν πάει στο σινεμά να κόψει εισιτήριο γι' αυτούς που τα ‘χαν όλα έτοιμα. Κανείς δεν κλαίει με δαύτους όπως κλαίει και παραληρεί για τον Γιάννη και τη μαμά του (αυτή τη μάνα-είδωλο). Ανάμεσα σε τόσες ασφυκτικές και ανέμπνευστες ιστορίες Ελλήνων που τίποτα δεν μας λένε, επειδή ο κεντρικός τους χαρακτήρας δεν είχε κάποια ιδιαίτερη εξέλιξη, φύτρωσε απλώς και τα πράγματα τού πήγαν καλά, η ιστορία του Γιάννη μάς εμπνέει. Μάς δίνει πίστη στο ανθρώπινο επίτευγμα. Πίστη στους κόπους και την προσπάθεια. Σπανίως η ζωή επιφυλάσσει μια τόσο όμορφη δικαιοσύνη. Την είχαμε ανάγκη τη διαδρομή του. 

Φυσικά, υπάρχουν μίζεροι ρατσιστές. Αμετακίνητοι. Δεν θα εκλείψουν επειδή ο Γιάννης και τα αδέρφια του μας συγκινούν. Όμως είναι τέτοια η εκστατική φύση των λαϊκών, ομαδικών αθλημάτων που θα φαίνονται ξενέρωτοι, ο τύπος του ανθρώπου που τον καλείς να δείτε αγώνα και φλυαρεί όταν μπαίνει το γκoλ. 

Το μπάσκετ είναι λαϊκό άθλημα. Το παίζουν στις γειτονιές, στα διαλυμένα σχολεία, στους ακάλυπτους πολυκατοικιών. Όπως και το ποδόσφαιρο, είναι συνδεδεμένο (και) με τη φτώχεια. Στη χώρα μας, όπως κι αλλού, το να σουτάρεις καλά είναι ένας τρόπος να ξεφεύγεις από τις αφετηριακές σου συνθήκες, το γκέτο σου, τη φαβέλα σου, το χωριουδάκι σου. Οι ήρωες του μπάσκετ και του ποδοσφαίρου είναι λαϊκοί θρύλοι. Άνθρωποι που τους νιώθεις κοντινούς σου, μαλώνεις γι' αυτούς, το παίρνεις προσωπικά όταν στους θίγουν, αισθάνεσαι ότι μπορείς να τους κρίνεις.

Εννοείται πως θ’ ακουστούν κακίες με αφορμή την εικόνα της Εθνικής. Έτσι δεν γίνεται πάντα; Κάποιοι έχουν κόλλημα με τα τυχαία πράγματα (π.χ. χρώμα δέρματος). Με αφορμή το Euro γυναικών, για παράδειγμα, δεν ακούστηκαν σχόλια για τη λευκότητα των νικητριών; Όμως, το να λες βλακείες στο καφενείο (ονλάιν και οφλάιν, χίπστερ και παραδοσιακό) δεν σημαίνει ότι δεν θα πανηγυρίσεις με το καλάθι του Γιάννη, ότι δεν θα συγκινηθείς με τη φανέλα της Εθνικής. Αυτή είναι η γοητεία ενός αθλήματος που το απολαμβάνουν οι πολλοί μισομεθυσμένοι στις πλαστικές καρέκλες τους ή παίζοντας σε μικρά αυτοσχέδια γηπεδάκια που οριοθετούνται από δυο πέτρες και κάποια σκουριασμένη μπασκέτα χωρίς δίχτυ. Ενώνει και πωρώνει. Απαλύνει τη διαφορά. Ανάγει σε σπουδαίο ζήτημα μια σειρά από επαναλαμβανόμενες σωματικές κινήσεις που φανερώνουν κόπο και σωματικό πόνο. Υπερέχει όποιος ξέρει να εκτελεί καλύτερα τη χορογραφία. Το χρώμα του δέρματος, η τάξη, το εισόδημα των γονιών σβήνουν για λίγο. Για όσο διαρκεί το θέαμα, η έκσταση, το λιώσιμο του μυαλού στις κινήσεις της μπάλας, οι συζητήσεις παύουν. Οι διαφωνίες διακόπτονται. Σημασία έχει το γκολ, το καλάθι, το επόμενο κλέψιμο.

Ναι, ξέρω, οι αγώνες της Εθνικής είναι άλλο ένα θέαμα. Μια αθλητική διοργάνωση με πολλά διαλείμματα ώστε να σου πουλάνε πράγματα. Αλλά και πάλι. Κάπως επιδρά όλο αυτό στα πεδία που έχουν σημασία. Επιδρά στις ιεραρχίες και τις αρένες των δρόμων. Αλλάζει την ατμόσφαιρα στα γήπεδα της παιδικής ηλικίας της επόμενης γενιάς. Ξεσηκώνει συζητήσεις στις πλατείες, τα καφενεία, τα οικογενειακά τραπέζια. Ίσως ν’ αλλάζει τον τρόπο που κουβαλάνε το σώμα τους τα μαύρα κορίτσια όταν αθλούνται δημοσίως ή παίρνουν τον Ηλεκτρικό. 

Φυσικά, υπάρχουν μίζεροι ρατσιστές. Αμετακίνητοι. Δεν θα εκλείψουν επειδή ο Γιάννης και τα αδέρφια του μας συγκινούν. Όμως είναι τέτοια η εκστατική φύση των λαϊκών, ομαδικών αθλημάτων που θα φαίνονται ξενέρωτοι, ο τύπος του ανθρώπου που τον καλείς να δείτε αγώνα και φλυαρεί όταν μπαίνει το γκoλ. 

Τα Ελληνόπουλα ήδη κυκλοφορούν με φανέλες Γιάννη. Τα τουριστικά μαγαζιά στα στενάκια της Πλάκας πωλούν μπλουζακια Αντετοκούνμπο πλάι στα κιτς αρχαιοπρεπή φορέματα και στα αγαλματάκια με τους υπερμεγέθεις φαλλούς. Η γελοιότητα των σουβενίρ θα ωχριά μπροστά στη συμπεριφορά των πολιτικών προσώπων σε περίπτωση διάκρισης της ομάδας μας. Πάλι θα πρέπει να προσκυνήσουν ό,τι κανονικά ταλαιπωρούν με τις πολιτικές τους.     

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Η γενιά αυτή τολμά όσα δεν τολμήσαμε εμείς και της αξίζει κάθε στήριξη!»

Οπτική Γωνία / Αμπντελά Ταϊά: «Η γενιά αυτή τολμά όσα δεν τολμήσαμε εμείς και της αξίζει κάθε στήριξη!»

Ο Μαροκινός συγγραφέας και σκηνοθέτης, κάτοικος Γαλλίας πλέον και γνωστός στην Ελλάδα από το υπέροχο μυθιστόρημα «Η ζωή με το δικό σου φως», μιλά με θαυμασμό για την εξέγερση της νεολαίας που συνταράσσει την πατρίδα του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Νίκος Χασαπόπουλος: «Παραλίγο να πεθάνω από τη σκευωρία της Novartis»

Συνέντευξη / Νίκος Χασαπόπουλος: «Παραλίγο να πεθάνω από τη σκευωρία της Novartis»

Μετά από μισό αιώνα στο «Βήμα», ο Νίκος Χασαπόπουλος μιλά για πρώτη φορά για την πιο δύσκολη απόφαση της ζωής του, τις στιγμές που έζησε δίπλα σε Λαμπράκη, Ψυχάρη και πρωθυπουργούς, αλλά και για το μεγάλο λάθος του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας άλλος «Μεσοπόλεμος»: Το μένος για τα θύματα (που γίνονται φωνή)

Οπτική Γωνία / Ένας άλλος «Μεσοπόλεμος»: Το μένος για τα θύματα (που γίνονται φωνή)

Έχουμε ένα καινούργιο συναίσθημα, όχι το κλασικό της εποχής των φασισμών, δηλαδή τον φόβο μη βρεθεί κανείς στη θέση των κατώτερων, όσων έμειναν πίσω ή «από κάτω». Πλέον βλέπει κανείς μένος για τα θύματα που μιλάνε.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Μποτιλιαρισμένοι στην Αθήνα: Δαπανούμε έναν μισθό στον δρόμο κάθε έτος

Οπτική Γωνία / Κάθε χρόνο χάνουμε 110 ώρες από τη ζωή μας κολλημένοι στο τιμόνι

Πώς μπορεί να μειωθεί άμεσα το μποτιλιάρισμα στους δρόμους της πρωτεύουσας; Γιατί η λεωφόρος Κηφισού δεν θα αδειάσει ποτέ; Ο συγκοινωνιολόγος και καθηγητής του ΕΜΠ, Κωνσταντίνος Κεπαπτσόγλου, εξηγεί.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Ερντογάν που (δεν) τα πήρε όλα και οι αποκαλύψεις πίσω από τις εντυπώσεις

Βασιλική Σιούτη / Ο Ερντογάν που (δεν) τα πήρε όλα και οι αποκαλύψεις πίσω από τις εντυπώσεις

Οι εκ των υστέρων αποκαλύψεις για τη συνάντηση Τραμπ - Ερντογάν κατέδειξαν τις πραγματικές ισορροπίες στο πεδίο των διεθνών σχέσεων: καμία πλευρά δεν κερδίζει άνευ ανταλλαγμάτων και οι διεθνείς σχέσεις δεν καθορίζονται από προσωπικές συμπάθειες.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Η στρατηγική του Νίκου Δένδια και η λεπτή ισορροπία με τον Κυριάκο Μητσοτάκη

Βασιλική Σιούτη / Η στρατηγική του Νίκου Δένδια και η λεπτή ισορροπία με τον Κυριάκο Μητσοτάκη

Την ώρα που η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, με τα Τέμπη και με την ακρίβεια, που προκαλεί κοινωνική δυσφορία, ο Νίκος Δένδιας εμφανίζεται ως μεταρρυθμιστής που θα οδηγήσει τις Ένοπλες Δυνάμεις στη νέα εποχή.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Χθες ο Μαζωνάκης, σήμερα ο Μπισμπίκης: Ποιο θα είναι το επόμενο «μεγάλο θέμα»;

Ακροβατώντας / Χθες ο Μαζωνάκης, σήμερα ο Μπισμπίκης: Ποιο θα είναι το επόμενο «μεγάλο θέμα»;

Αξιολογώντας ως πιο σημαντικό ένα τροχαίο από τη συνάντηση Τραμπ - Νετανιάχου, τα κυρίαρχα μέσα αναδεικνύουν το ασήμαντο χάριν τηλεθέασης, εξυπηρετώντας συγκεκριμένες σκοπιμότητες που θα μετατοπίσουν το ενδιαφέρον της κοινωνίας από τα σημαντικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Joe Coughlin: «Η τρίτη ηλικία δεν είναι κρουαζιέρες ή πατερίτσες»

Οπτική Γωνία / Joe Coughlin: «Γηρατειά δεν είναι μόνο κρουαζιέρες, πατερίτσες και να είσαι με το ένα πόδι στον τάφο»

Ο φιλέλληνας καθηγητής εξετάζει τις όψεις της μακροζωίας, πιστεύει πως στην Ελλάδα αυτό το φαινόμενο μπορεί να συνδυαστεί άνετα με το lifestyle και μιλάει με τρόπο ασυνήθιστο για το γήρας.
ΝΙΚΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
Κοσμάς Μαρινάκης: «Σε ποιον θα πουλήσει ο καπιταλιστής αν ο κόσμος δεν έχει να το αγοράσει;»

Οπτική Γωνία / Κοσμάς Μαρινάκης: «Σε ποιον θα πουλήσει ο καπιταλιστής αν ο κόσμος δεν έχει να το αγοράσει;»

Ο δημιουργός του Greekonomics μιλά στη LiFO για την επιτυχία αυτού του εγχειρήματος αλλά και τις επιθέσεις που δέχτηκε πρόσφατα για κάποιες «άβολες αλήθειες» που επισήμανε αναφορικά με τα διαπλεκόμενα συμφέροντα πολιτικών, οικονομικών «καρτέλ» και ΜΜΕ στην Ελλάδα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί οι διεθνείς συγκυρίες δεν ευνοούν την Ελλάδα;

Οπτική Γωνία / Γιατί οι διεθνείς συγκυρίες δεν ευνοούν την Ελλάδα;

Από την Ουκρανία και την κρίση στη Γαλλία μέχρι τις αποφάσεις Τραμπ, η Ευρώπη περνάει κρίση ταυτότητας. Πώς επηρεάζεται η χώρα μας; Μιλά στη LiFO ο Σωτήρης Ντάλης, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Ευρωπαϊκής Ενοποίησης του τμήματος Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ