Οι καινούργιες φίλες της μάνας μου

Οι καινούργιες φίλες της μάνας μου Facebook Twitter
2

Στεκόμουν δίπλα σε ένα απ’ τα ξεψυχισμένα πεύκα που περιβάλλουν το νοσοκομείο περιμένοντας το ιατρικό πόρισμα. Τα μάτια μου έκλειναν από την κούραση και η διάθεσή μου ήταν χάλια. Ένα ξαφνικό πρόβλημα υγείας της ηλικιωμένης μάνας μου, που βρισκόταν τώρα στο δωμάτιο διπλωμένη στα δύο απ’ τους πόνους, έγινε η αιτία για την εφιαλτική βραδιά που περάσαμε. Και τότε, εκεί, στη μέση του τίποτα, δίπλα στο πάρκινγκ, αντίκρυ από το νοσοκομειακό κυλικείο, αποκομμένος από τις επιταγές της ζωής, αντιμέτωπος με μια επιθετική στρατιά συναισθημάτων που έκαναν τα γόνατά μου αδύναμα, ένιωσα για λίγο καλός. Εννοώ, πραγματικά καλός. Μια αγάπη μεγάλη έριξε τη σκιά της πάνω στην καρδιά μου για όλα όσα βρίσκονταν τριγύρω μου. Για ένα βρομόσκυλο γεμάτο τσίμπλες και τσιμπούρια, για τους δύο άντρες από την επαρχία που έτρωγαν συσκευασμένα σε πλαστικό σάντουιτς σε ένα από τα μεταλλικά τραπεζάκια της καντίνας, για την καθαρίστρια με τα πλατινένια μαλλιά και τα προσθετικά νύχια, για τον γκρινιάρη ταξιτζή που μουρμούριζε επειδή κάποιος πελάτης χτύπησε δυνατά την πόρτα, για τις νοσοκόμες με τα ανατομικά τσόκαρα που μασούσαν τσίκλα. Μια ορδή από μυρμήγκια ανέβαινε τον κορμό του δέντρου. Προχωρούσαν νευρικά, ντοπαρισμένα, ανεξέλεγκτα το ένα πίσω απ’ το άλλο, δίχως κανένα να δείχνει κουρασμένο, έτοιμο να καταρρεύσει, άρρωστο. Κανένα τους δεν μπήκε ποτέ σε κλινική, δεν του φόρεσαν στον καρπό εκείνη την πλαστική πεταλούδα που είχαν φορέσει στη μάνα μου, που στις απολήξεις της συνδεόταν με ορούς και σωληνάκια. Γιατί τα μυρμήγκια ποτέ δεν παθαίνουν εγκεφαλικό, λευχαιμία ή καρδιακή προσβολή, όπως οι καινούργιες φιλενάδες της μάνας μου στα διπλανά κρεβάτια, με στόματα δίχως μασέλες-ορθάνοιχτα, με τα γκρίζα μαλλιά τους ανάκατα, με δέρμα κίτρινο και θολά μάτια, με χέρια ζαρωμένα, δίχως καδένες, ρολόγια και δαχτυλίδια, δίχως γαλλικό μανικιούρ, χρωματιστά μανό, με παλάμες ξερές, γεμάτες στίγματα και με τις γραμμές της μοίρας λες χαραγμένες από μαχαίρια. Γυναίκες με σύνταξη του ΙΚΑ, με ένσημα από δημόσιες υπηρεσίες και εργοστάσια, με ζωές μονότονες, δίχως διακοπές σε εξωτικά θέρετρα, με παιδιά, γαμπρούς νύφες και εγγόνια που δεν έχουν καιρό να έρθουν να τις δουν γιατί έχουν αγγλικά και φροντιστήρια. Γυναίκες μόνες, με άντρες που έφυγαν από χρόνια, με τις μορφές των γονιών τους σχεδόν ξεχασμένες, με μια νεότητα που πίσω της δεν άφησε τίποτα. Είναι η τρίτη ηλικία. Τέταρτη δεν υπάρχει, όπως δεν υπάρχει πρώτη ή δεύτερη, πια. 

Το κυλικείο είχε αδειάσει. Μερικά περιστέρια ανεβοκατέβαζαν τα ράμφη τους πάνω σε ό,τι είχε απομείνει από τα ψίχουλα των δύο αντρών από την επαρχία, οι οποίοι αφού κάπνισαν ένα τσιγάρο απομακρύνθηκαν. Είχε πέσει λίγη ψύχρα* ανατρίχιασα. Κατευθύνθηκα προς τα σκαλιά της κεντρικής εισόδου. Πήρα το ασανσέρ και ανέβηκα στο δωμάτιο της μάνας μου. Κοιμόταν. Οι πόνοι, αφού την εξάντλησαν, την πέταξαν σε έναν ύπνο δίχως όνειρα. Κάθισα δίπλα της αθόρυβα, όπως καθόταν κι εκείνη πλάι μου όταν ήμουν μωρό και αρρώσταινα. «Τώρα είσαι εσύ το μωρό», σκέφτηκα, και ευχαρίστως θα της έλεγα τώρα εγώ παραμύθια. Σε λίγο άνοιξε τα μάτια της, που ήταν σβησμένα από την αρρώστια και την ταλαιπωρία. «Έφαγες τίποτα;» με ρώτησε ξεψυχισμένα. «Να τρως, έχεις τόσα τρεχάματα... Φύγε, φύγε τώρα. Άντε να ξεκουραστείς, μην ανησυχείς για μένα...».

―Περιλαμβάνεται στο βιβλίο του "Έχω Μόνο Εσένα" - εκδόσεις Μελάνι. Αναδημοσιεύεται με την άδεια του συγγραφέα.

Βιβλίο
2

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Το Πίσω Ράφι / Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Ο Έλληνας σκηνοθέτης μάζεψε από «το καλάθι των αχρήστων» όλες τις εμπειρίες του κι έφτιαξε την αυτοβιογραφία του, μια ζωντανή αφήγηση γεμάτη ιστορίες, συναντήσεις, αποφθέγματα και κρίσεις, λογοτεχνικές και σινεφίλ αναφορές.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: η ιστορία του underground περιοδικού «Ανοιχτή Πόλη»

Βιβλίο / «Ανοιχτή Πόλη»: Ένα από τα πιο επιδραστικά εναλλακτικά έντυπα της Ελλάδας

Οι δημιουργοί του Κώστας Μανδηλάς και Βλάσσης Ρασσιάς, καταγράφουν την πορεία του στο βιβλίο «Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: Η ιστορία του περιοδικού “Ανοιχτή Πόλη”».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ράνια Οικονομίδου διαβάζει το διήγημα «Η μεγαλύτερη λεία του Μινγκ» της Πατρίσια Χάισμιθ

Lifo Videos / Η Ράνια Οικονομίδου διαβάζει ένα διήγημα της Πατρίσια Χάισμιθ

«Η μεγαλύτερη λεία του Μινγκ»: Μια ιστορία έρωτα, αγάπης, αφοσίωσης, ανταγωνισμού, μίσους και φόνου μεταξύ ενός ζευγαριού και ενός σιαμέζικου γάτου, ένα μυστηριώδες διήγημα της δημιουργού των πιο σαγηνευτικών αντιηρώων.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Οι μικρές αριστουργηματικές σειρές των εκδοτών

Βιβλίο / Οι μικρές αριστουργηματικές σειρές των εκδοτών

Ολοένα περισσότερο διευρύνεται η τάση έκδοσης κλασικών και σπάνιων κειμένων σε μικρό μέγεθος που τοποθετούνται δίπλα στο ταμείο και συνιστούν την προσπάθεια ενός εκδοτικού οίκου να φέρει σπουδαία έργα στο ευρύ αναγνωστικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
I love Dick: Eίναι το βιβλίο της Κρις Κράους το πιο τολμηρό του αιώνα μας;

Βιβλίο / I love Dick: Eίναι το βιβλίο της Κρις Κράους το πιο τολμηρό του αιώνα μας;

Η θεωρητικός, εικαστικός, κριτικός, συγγραφέας και εκδότρια Κρις Κράους μπορεί να μην άλλαξε τα δεδομένα στον αγγλόφωνο κόσμο εκδίδοντας τα βιβλία των Γάλλων θεωρητικών αλλά προκάλεσε άπειρες συζητήσεις με το πρωτότυπο φεμινιστικό βιβλίο της.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Βιβλίο / Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Ένα τολμηρό καλλιτεχνικό project έγινε η αφορμή για να κάνει ο εικαστικός René Habermacher ένα ταξίδι στη θάλασσα με πλήρωμα έξι ναύτες κι έναν καπετάνιο, απαθανατίζοντας μια σουρεαλιστική εμπειρία που κατέληξε σε ναυάγιο. Το βιβλίο «The Pleasure Principle» καταγράφει αυτό το ταξίδι μέσα από φωτογραφίες του René, κείμενα και εικαστικά έργα, σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα έκδοση.
M. HULOT
Νίκος Μάντης «Το χιόνι του καλοκαιριού»

Το πίσω ράφι / Για τις απουσίες που μας κάνουν αργούς στα αισθήματα

Καλοκαίρι στην Πελοπόννησο, στη σκιά της δεκαετίας του ’80: ένα πληγωμένο παιδί, μια μητέρα που επιστρέφει αλλαγμένη και μυστικά που βαραίνουν τη σιωπή των ενηλίκων - αυτά ξετυλίγει ο Νίκος Α. Μαντής στο πρώτο του μυθιστόρημα.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Νέα βιβλία που περιμένουμε ως το τέλος του χρόνου, και κάποιες επανεκδόσεις

Fall Preview 2025 / 13 βιβλία που περιμένουμε ως το τέλος της χρονιάς

Ο πάντα επίκαιρος Καβάφης, νέα, σύγχρονα και παλιότερα ονόματα της λογοτεχνικής σκηνής και κάποιες ξεχωριστές επανεκδόσεις που δικαίως θα διεκδικήσουν χώρο στη βιβλιοθήκη όλων, βιβλιόφιλων και μη.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Εμανουέλ Καρέρ «Ένα ρωσικό μυθιστόρημα»

Το πίσω ράφι / Ένα επτασφράγιστο μυστικό που προκάλεσε αμηχανία και πάταγο

Προκλητικός, ωμός, συχνά σοκαριστικός, ο Εμανουέλ Καρέρ εξερευνά στο «Ένα ρωσικό μυθιστόρημα» το οικογενειακό του παρελθόν, φέρνοντας σε δύσκολη θέση ακόμα και τα πιο κοντινά του πρόσωπα.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ

σχόλια

2 σχόλια
Συγκλονιστικο! Δραστικο αναγλυφο καταστασεων και αισθηματων που διαπερναει την υπαρξη του αναγνωστη. Ελπιζω να εγινε καλα η μητερα του συγγραφεα. Το να βλεπεις και να μην μπορεις να βοηθησεις, με τα χερια δεμενα να πονας και το μονο που μπορεις να προσφερεις να ειναι η τσακισμενη απο αβεβαιοτητα παρουσια σου!
Αυτο ακριβως βιωσα μολις πριν δυο μηνες.Μολις το διαβασα ριγησα απο τη συγγινηση.Λες και το εγραψε για μενα.Ας αναπαυθει η ψυχουλα της μανουλας μου.Θα μου λειπει παντα..........