Η μπαλάντα του ενοχικού «μαμάκια»

Η μπαλάντα του ενοχικού «μαμάκια» Facebook Twitter
Ο Λάρκιν και η μαμά του.
0

Ήταν 13 Σεπτεμβρίου 1964 και ο διάσημος Άγγλος ποιητής Φίλιπ Λάρκιν είχε κλείσει προ μηνός τα 42, όταν έκατσε να γράψει μια από τις τακτικές επιστολές του προς το «πολύ αγαπημένο του γέρικο πλάσμα», όπως αποκαλούσε την μητέρα του Εύα :

Για άλλη μια φορά κάθομαι στο υπνοδωμάτιο μου, λουσμένος με μια κηλίδα ηλιόφωτος, για να αφιερωθώ στο εβδομαδιαίο «γράμμα στο σπίτι». Μόλις αναλογίστηκα ότι το κάνω εδώ και 24 χρόνια! εντάξει, με κάποια διαλείμματα ίσως: χαίρομαι λοιπόν που το κάνω και η μόνη μου ελπίδα είναι ότι βρίσκεις κάποιο ενδιαφέρον σ' αυτές τις εκροές του λόγου μου όταν φτάνουν σε σένα όλα αυτά τα διαφορετικά Δευτεριάτικα πρωινά τόσα χρόνια.

Το απόσπασμα περιλαμβάνεται σε μια νέα ανθολογία με τίτλο «Philip Larkin: Letters Home, 1936–1977» η οποία περιέχει μεταξύ άλλων και καμιά πεντακοσαριά από τις επιστολές – γύρω στις 4.000 διασώζονται από το 1936 και μετά - που έστελνε στη μητέρα του από το 1950 ως το θάνατό της στα 91 το 1977.

Ο γάμος δεν παρέχει καμιά εγγύηση ότι οι κάλτσες θα είναι πάντα μπαλωμένες ή το φαγητό ζεστό και στην ώρα του. Ούτε και θα ήταν σοφό να παντρευτεί κανείς για τέτοιου είδους ανέσεις. Υπάρχουν άλλα πράγματα πολύ πιο σημαντικά.

Όπως αναφέρεται στην παρουσίαση του βιβλίου στο περιοδικό Spectator, στα πρώτα 22 χρόνια αυτής της αλληλογραφίας, ο Λάρκιν έγραφε ένα γράμμα στην Εύα κάθε Κυριακή ενώ συχνά έστελνε και μια κάρτα ή/και άλλο ένα γράμμα μεσοβδόμαδα. Τα τελευταία πέντε χρόνια της ζωής της, όταν το μυαλό της χανόταν περιπλανώμενο, της έγραφε σχεδόν καθημερινά, και καμιά φορά δύο φορές τη μέρα.

Οι περισσότερες από τις επιστολές περιέχουν τις πιο «τετριμμένες» πληροφορίες, καταδεικνύουν όμως την στενή (έστω και εκ του μακρόθεν), αφοσιωμένη και ενδεχομένως χειριστική αλλά και ενοχική για τον ίδιο ίσως, σχέση ανάμεσά τους, όπως εμμέσως πλην σαφώς παραδέχεται σ' ένα γράμμα του τον Απρίλιο του 1970 μετά από μια επίσκεψη στο μητρικό σπίτι (ο πατέρας του είχε πεθάνει το 1948):

Φοβάμαι ότι δεν ήμουν πολύ συμπαθητικό πλάσμα όταν ήμουν στο σπίτι. Εύχομαι να μπορούσα να σου εξηγήσω πόσο πραγματική είναι η ενόχληση και η οργή προς τον εαυτό μου: πιθανόν μόνο ένας ψυχίατρος θα μπορούσε. Μπορεί να έχει να κάνει με το ότι για τόσα πολλά χρόνια δεν είχα φύγει μακριά από το σπίτι. Ή μπορεί να εμφανίζεται με τον μανδύα του θυμού, η ανησυχία μου για σένα και το φταίξιμο που ρίχνω στον εαυτό μου επειδή δεν κάνει πιο πολλά για σένα.

 

Η μπαλάντα του ενοχικού «μαμάκια» Facebook Twitter
Η λέκτωρ Μόνικα Τζόουνς με την οποία είχε μακρόχρονη σχέση ο Λάρκιν. Θα μπορούσε να παρατηρήσει αυθαίρετα κανείς κάποιες φυσιογνωμικές ομοιότητες με τη μητέρα του.

Τριάντα τρία χρόνια μετά τον θάνατό του, ο Φίλιπ Λάρκιν παραμένει σίγουρα ο πιο δημοφιλής ποιητής στην πατρίδα του (υπό την έννοια της πραγματικής δημοτικότητας, όταν πλήθος «απλού» κόσμου γνωρίζει απ' έξω τους στίχους σου) αλλά και ένας από τους πιο δημοφιλείς στον κόσμο, παρά τις κάποιες σκιώδεις πτυχές της προσωπικότητας του – αντιδραστικά συντηρητικός, ψυχαναγκαστικά μονόχνοτος, σωβινιστής, άστατος και αφερέγγυος τόσο συναισθηματικά όσο και ερωτικά – όπως αυτές έχουν αποκαλυφθεί κατά καιρούς σε μια πληθώρα σχετικών άρθρων, κριτικών κειμένων, βιογραφιών κλπ.

Είναι δύσκολο να αντισταθεί κανείς ανεξαρτήτως ηλικίας, φύλου, συναισθηματικής ή ιδεολογικής προσέγγισης στην υπερβατικά «ισοπεδωτική» υφή στίχων όπως αυτών στις «Επιθυμίες» (Wants): «Πέρα απ' όλα αυτά, είναι η επιθυμία να είσαι μόνος... Κάτω απ' όλα αυτά, κυλά η επιθυμία για την λήθη».

Η μπαλάντα του ενοχικού «μαμάκια» Facebook Twitter
ΠΙΟ ΑΓΓΛΟΣ ΠΕΘΑΙΝΕΙΣ...Τριάντα τρία χρόνια μετά τον θάνατό του, ο Φίλιπ Λάρκιν παραμένει σίγουρα ο πιο δημοφιλής ποιητής στην πατρίδα του παρά τις σκιώδεις πτυχές της προσωπικότητας του

Ή όπως των «περιβόητων» στίχων του πιο διάσημου ίσως ποιήματος του, του «This Be the Verse» (Ιδού ο στίχος), ειδικά οι εναρκτήριοι, που έχουν χρησιμοποιηθεί από τους πάντες σχεδόν σε εντελώς διαφορετικά πλαίσια:

Σε γαμούν ο μπαμπάς κι η μαμά σου / το κάνουν κι ας μην το θέλουν / σου φορτώνουν τα κουσούρια τους / κι από πάνω βάζουν κι άλλα / ειδικά για σένα...

Πολλοί θα υπέθεταν ίσως με κριτήριο αυτό το διάσημο ποίημα που περιφέρεται συχνά ως επιθετικό σλόγκαν, ότι ο Λάρκιν είχε δύσκολες και τεταμένες και αρνητικά φορτισμένες σχέσεις με τους γονείς του. Δεν ισχύει. Ειδικά η μητέρα του τον επηρέαζε βαθιά και ενδεχομένως να «ευθύνεται» αυτή για την έντονη δυσανεξία του με το θεσμό του γάμου, προτιμώντας να διατηρεί μακρόχρονες και συχνά εντόνως προβληματικές σχέσεις με διανοούμενες «μούσες» όπως η λέκτωρ Μόνικα Τζόουνς.

Ο επιμελητής της έκδοσης, Τζέιμς Μπουθ, φαίνεται πάντως πεπεισμένος ότι ο Φίλιπ Λάρκιν δεν δεσμεύτηκε οριστικά ποτέ επειδή ήταν τόσο «μπλεγμένος» με τη μητέρα του Έγραφε η Εύα Λάρκιν στον γιο της το 1952:

Ο γάμος δεν παρέχει καμιά εγγύηση ότι οι κάλτσες θα είναι πάντα μπαλωμένες ή το φαγητό ζεστό και στην ώρα του. Ούτε και θα ήταν σοφό να παντρευτεί κανείς για τέτοιου είδους ανέσεις. Υπάρχουν άλλα πράγματα πολύ πιο σημαντικά.

Την επόμενη χρονιά πάλι, του απέστειλε την παρακάτω «σχεσική» συμβουλή υπό τη μορφή αποσπάσματος νουβέλας του Τζορτζ Μπέρναρντ Σω:

Μόλις τελείωσα τον «Έρωτα Μεταξύ των Καλλιτεχνών»... όπου υπάρχει κι αυτό το απόσπασμα 'Όχι: ο γάμος είναι αυτό που σκοτώνει την καρδιά και την διατηρεί νεκρή. Καλύτερη η νηστεία παρά η υπερτροφία της καρδιάς. Καλύτερα ακόμα να την ταΐζουμε μόνο εκλεκτή τροφή, όπως είναι η μουσική'. Κατά κάποιον τρόπο συμφωνώ...Καλύτερα να έχει ζήσει κανείς μια πλήρη ζωή, νομίζω.

Βιβλίο
0

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Νέα βιβλία που περιμένουμε ως το τέλος του χρόνου, και κάποιες επανεκδόσεις

Fall Preview 2025 / 13 βιβλία που περιμένουμε ως το τέλος της χρονιάς

Ο πάντα επίκαιρος Καβάφης, νέα, σύγχρονα και παλιότερα ονόματα της λογοτεχνικής σκηνής και κάποιες ξεχωριστές επανεκδόσεις που δικαίως θα διεκδικήσουν χώρο στη βιβλιοθήκη όλων, βιβλιόφιλων και μη.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Εμανουέλ Καρέρ «Ένα ρωσικό μυθιστόρημα»

Το πίσω ράφι / Ένα επτασφράγιστο μυστικό που προκάλεσε αμηχανία και πάταγο

Προκλητικός, ωμός, συχνά σοκαριστικός, ο Εμανουέλ Καρέρ εξερευνά στο «Ένα ρωσικό μυθιστόρημα» το οικογενειακό του παρελθόν, φέρνοντας σε δύσκολη θέση ακόμα και τα πιο κοντινά του πρόσωπα.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Ζυμώνοντας ψωμί και ταριχεύοντας έναν νεκρό στην αρχαία Αίγυπτο

Αναγνώσεις / Ζυμώνοντας ψωμί και ταριχεύοντας έναν νεκρό στην αρχαία Αίγυπτο

Πώς ήταν η ζωή στην αρχαία Αίγυπτο; Ένας Αμερικανός αρχαιολόγος περιγράφει το 24ωρο των ανθρώπων κάθε ιδιότητας και κοινωνικής τάξης στις Θήβες της αρχαίας Αιγύπτου μέσα από ιστορίες που θα μπορούσαν να είναι αληθινές.
THE LIFO TEAM
Ανί Ερνό: «Όπως η σεξουαλική επιθυμία, έτσι και η μνήμη δεν σταματά ποτέ»

Βιβλίο / Ανί Ερνό: «Όπως η σεξουαλική επιθυμία, έτσι και η μνήμη δεν σταματά ποτέ»

Η Γαλλίδα συγγραφέας που τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας γεφυρώνει, με τη μυθιστορηματοποίηση της μνήμης, τη μεγάλη λογοτεχνία, από τον Μαρσέλ Προυστ μέχρι τον σύγχρονό μας Εντουάρ Λουί. Γεννήθηκε σαν σήμερα το 1940.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
ΕΠΕΞΕΡΓ. Παύλος Μεθενίτης «Αμανίτα μουσκάρια»

Το πίσω ράφι / Όταν μια ολόκληρη διμοιρία ανταρτών ξεκληρίστηκε από παραισθησιογόνα μανιτάρια

Στηριγμένο σε πραγματικά γεγονότα, το μυθιστόρημα «Αμανίτα μουσκάρια» του Παύλου Μεθενίτη εξερευνά το ζήτημα των ουσιών ως καταφύγιο αλλά και ως καταστροφή, και μας παρασύρει σ’ ένα ταξίδι ποτισμένο από την ελληνική πραγματικότητα, παραμονές της οικονομικής κρίσης.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Arsenale: Το πιο απρόσμενο βιβλιοπωλείο των Κυκλάδων φτιάχτηκε στην Ανάφη

Βιβλίο / Arsenale: Το πιο απρόσμενο βιβλιοπωλείο των Κυκλάδων φτιάχτηκε στην Ανάφη

Σε ένα νησί που μετρά λιγότερους από 300 μόνιμους κατοίκους, ένα παλιό καραβόσπιτο μεταμορφώθηκε σε ένα καταφύγιο πολιτισμού γεμάτο βιβλία, μουσικές και μικρούς θησαυρούς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μαρκ Τουέιν, «Οι περιπέτειες του Χακ Φιν»

Το πίσω ράφι / Το μυθιστόρημα του Μαρκ Τουέιν που έθαψαν οι κριτικοί και το αποθέωσε ο Χέμινγουεϊ

Στις «Περιπέτειες του Χακ Φιν» ο Μαρκ Τουέιν έπλασε τον πιο ελεύθερο ήρωα της αμερικανικής λογοτεχνίας, που αρνήθηκε τους κανόνες της κοινωνίας του και ένωσε την τύχη του με έναν σκλάβο δραπέτη.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Ο Σάχης του Ιράν και η Αμερική που δεν μπορούσε να φανταστεί την ζωή χωρίς αυτόν

Βιβλίο / Ο Σάχης του Ιράν και η Αμερική που δεν μπορούσε να φανταστεί τη ζωή χωρίς αυτόν

Ένα νέο βιβλίο με τίτλο «Βασιλεύς των Βασιλέων», όπως αποκαλούσε τον εαυτό του ο Ρεζά Παχλαβί, εστιάζει στις διαδοχικές κυβερνήσεις των ΗΠΑ που «αποδέχτηκαν πρόθυμα τις φαντασιώσεις του, τόσο για τον εαυτό του όσο και για τη χώρα του».
THE LIFO TEAM
Γωγώ Ατζολετάκη: «Οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας δεν είναι “ληγμένα προϊόντα”»

Βιβλίο / Γωγώ Ατζολετάκη: «Οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας δεν είναι “ληγμένα προϊόντα”»

Σταρ Ελλάς στα νιάτα της, διακρίθηκε ως ηθοποιός, θιασάρχης, ραδιοφωνική παραγωγός, δοκιμάστηκε επίσης στη συγγραφή έχοντας κυκλοφορήσει μέχρι τώρα επτά βιβλία μαζί με το πρόσφατο «Η τρίτη άνοιξη» (εκδ. Επίμετρο), που έδωσε και το έναυσμα γι’ αυτήν τη συνέντευξη.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
O Δημήτρης Γκιώνης, οι ένδοξες μέρες της «Ελευθεροτυπίας» και το σημερινό μιντιακό σούπερ μάρκετ

Οι Αθηναίοι / O Δημήτρης Γκιώνης, οι ένδοξες μέρες της «Ελευθεροτυπίας» και το σημερινό μιντιακό σούπερ μάρκετ

Ο 81χρονος δημοσιογράφος και συγγραφέας που για δεκαετίες διηύθηνε τις πολιτιστικές σελίδες της Ελευθεροτυπίας, αφηγείται τη συναρπαστική καριέρα του στη LiFO
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Κλαίρη Μιτσοτάκη: «Η αξιοπρέπεια και η φιλία είναι τα θεμέλια της ζωής μας»

Βιβλίο / Κλαίρη Μιτσοτάκη: «Η αξιοπρέπεια και η φιλία είναι τα θεμέλια της ζωής μας»

Η σπουδαία μεταφράστρια, που έχει αφιερώσει μεγάλο μέρος της δουλειάς της στον Μαρσέλ Προυστ, μας ξεναγεί στον πολύπλοκο κόσμο του και εκφράζει τον θυμό της για την πανταχού παρούσα απάτη της εποχής μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η αλήθεια για τον «Συνταγματάρχη» Πάρκερ, τον διαβόητο μάνατζερ του Έλβις Πρίσλεϊ

Βιβλίο / Η αλήθεια για τον «Συνταγματάρχη» Πάρκερ, τον διαβόητο μάνατζερ του Έλβις Πρίσλεϊ

Ένα νέο βιβλίο με τίτλο «Ο Συνταγματάρχης και ο Βασιλιάς» εξερευνά τη συναρπαστική ζωή ενός ακούραστου κομπιναδόρου που προσπαθούσε απεγνωσμένα να ανακαλύψει εκ νέου τον εαυτό του.
THE LIFO TEAM