Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος και οι γάτες του

Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος και οι γάτες του Facebook Twitter
Φωτο: Σπύρος Στάβερης
0

Η συνέντευξη με τον ποιητή Ντίνο Χριστιανόπουλο πραγματοποιήθηκε πριν από μερικά χρόνια στο σπίτι του, σε ένα πέρασμα μου από τη Θεσσαλονίκη.

Ήταν Σεπτέμβριος του 2013 και μέχρι σήμερα φυλάσσεται στο αρχείο μου ως κόρη οφθαλμού. Δεν ξέρω πότε θα δημοσιευθεί ολόκληρη, αφού η απομαγνητοφώνηση γίνεται σε...δόσεις μια και είχε διαρκέσει τρεις ώρες και το υλικό είναι τεράστιο.

Απομόνωσα όμως το κομμάτι που μιλάει για τα αγαπημένα του τετράποδα (και δικά μου αγαπημένα), τις γάτες, το οποίο έχει γούστο αν μη τι άλλο.

Δημοσιεύεται κατ' αποκλειστικότητα στο LIFO.gr με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης:

— (σ.σ. Μια γάτα εισέρχεται στο χώρο). Πως τη λένε αυτή;

Αυτή είναι η Μιραμάρ! Πιθανώς είναι έγκυος, αλλά στην αρχή της. Πολύ ήρεμη και πολύ γλυκιά. Σε φοβάται εσένα, εμένα μ' αγαπάει. Μιραμάρ! Της έδωσα ισπανοεβραϊκό όνομα, ο Καθρέφτης της Θάλασσας σημαίνει. Σημαίνει και ''Πεντάμορφη'', γι'αυτό τη βάφτισα έτσι.


— Τι διαφορετικό έχουν οι γάτες απ' τα άλλα πλάσματα;

Ιδέα δεν έχω! Πάντως είναι βολικές σε απίστευτο βαθμό, αν και καμιά φορά βγάζουν νύχια, σε μένα ποτέ πάντως. Είναι τρεις εδώ μέσα, γλυκύτατες και οι τρεις!

Ξέρεις τι είναι να έχεις ένα ζώο, να το αγαπάς, να το λατρεύεις και να το θάβεις εσύ ο ίδιος;


— Από παιδί είχατε αγάπη στις γάτες;

Από τον καιρό της μαμάς μου. Η μαμά μου αρραβωνιάστηκε το 1919 με τον μπαμπά μου και από τότε απαίτησε να την δεχτεί ο μπαμπάς μου μαζί με τη γάτα της. Τη δέχτηκε!

Είχαμε πάντα λοιπόν γάτες και μόνο μεσ' στην Κατοχή δυστυχώς μας πέθαναν κάποιες. Ο μπαμπάς μου που τις έθαβε με τα χέρια του, μου έλεγε τρομερές ιστορίες. Ξέρεις τι είναι να έχεις ένα ζώο, να το αγαπάς, να το λατρεύεις και να το θάβεις εσύ ο ίδιος;

Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος και οι γάτες του Facebook Twitter
Την άλλη τη γάτα, ασπρόμαυρη, που δεν είναι τόσο όμορφη όσο η Μιραμάρ, τη λέω Μαρία. Αυτή τρώει το βράδι και βγαίνει στο δρόμο, είναι μία του δρόμου, θα λέγαμε (γέλια).


— Η απώλεια ενός ζώου ισοδυναμεί με το θάνατο ενός ανθρώπου;

Δεν ξέρω, δε θέλω να ακουστώ υπερβολικός, άλλο το ζώο, άλλο ο άνθρωπος, τα γατιά αυτά όμως μού ανταποδίδουν την αγάπη. Πάρα πολύ! Αυτή η Μιραμάρ πότε - πότε κοιμάται στο κρεβάτι μου. Τα ταΐζω πολύ, επισης, έχω αφάνταστα πολλές τροφές.

Έρχονται μερικοί εδώ που είναι αλλεργικοί και με εκνευρίζουν σε τρομερό βαθμό, οπότε λέω ''Παίρνω τη γάτα να την κλείσω έξω, περιμένετε με'' κλπ.

Την άλλη τη γάτα, ασπρόμαυρη, που δεν είναι τόσο όμορφη όσο η Μιραμάρ, τη λέω Μαρία. Αυτή τρώει το βράδι και βγαίνει στο δρόμο, είναι μία του δρόμου, θα λέγαμε (γέλια).

Το πρωί επιστρέφει για να ξαναφάει. Το τρίτο είναι τριών χρονών, ένα χρόνο μικρότερο απ' τη Μιραμάρ και τη Μαρία, και λέγεται Σωτηρούλα.

Έχω μάλιστα και μία φίλη, καθηγήτρια Πανεπιστημίου, που λέγεται Σωτηρούλα και είναι ξετρελαμένη, καθώς νόμισε ότι το βάφτισα εξαιτίας της έτσι. Φυσικά δεν το βάφτισα εξ αιτίας της, είναι σύμπτωση. Είτε το γατί, είτε η καθηγήτρια, τα βρίσκουμε καλά μεταξύ μας.

— Πως και δεν έχετε αρσενικό γάτο στο σπίτι;

Έχω έξω απ' την πόρτα μου ακριβώς τρία αρσενικά, τα οποία τις καβαλούνε ανελλιπώς τις δικές μου. Όλο μού γεννάνε μαύρα γατάκια.

Η Σωτηρούλα πού'ναι όλη γκρίζα, σπανίως γεννάει. Ο χαρακτήρας πάντως των έξω, των αρσενικών, είναι απίστευτα καλύτερος απ' αυτωνών εδώ μέσα. Τα θηλυκά είναι λίγο τζαναμπέτικα, όχι σε μένα, αλλά στον κόσμο.

Τα ταΐζω πάρα πολύ και τα αρσενικά, πηδάνε στο μπαλκόνι μου που τα βοηθάει και σαν άσκηση σωματική με το ενάμισι μέτρο ύψος που έχει απ' τη γη.

Τι να σου λέω, κάθονται τρομερά πειθήνια, σχεδόν τα χαϊδεύω, όποτε βέβαια δεν έχουν να κάνουν τη δουλειά τους με τις ''κοπέλες''. Μα, φά'τα, βρε παιδί μου, τα μπατόν σαλέ!


— Μα, τρώω, δύο μείνανε!

Ξέρεις γιατί σ'το λέω; Άμα βγούμε έξω, θα ορμήξει αυτή και θα τα φάει!


— Υπάρχει γάτα που τρώει μπατόν σαλέ; Θέλω να το δω αυτό!

Μην τη βλέπεις λιγνή. Τρώει πολύ και δε θέλω αυτά που τά'χω για τους φίλους μου και που δίνω ένα σωρό λεφτά για να τα πάρω, να μου τα τρων τα χαϊβάνια.


— Έχετε μεγάλη πλάκα, κύριε Χριστιανόπουλε!

Δεν το λέω από τσιγγουνιά, αλλά τα μισοτρώνε και μετά μού γεμίζουν ψίχουλα. Και πως να καθαρίσω; Έχω γυναίκα που έρχεται μια φορά τη βδομάδα, αλλά αυτές εδώ, παρόλο που τις τάισα το πρωί, κοιτάνε πότε θα βγω έξω για να ορμήξουν να φάνε κι άλλο!

Βιβλίο
0

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Βιβλίο / Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Ο Πέρσιβαλ Έβερετ έγραψε ένα άκρως επίκαιρο, δεδομένων των τελευταίων ημερών, βιβλίο, που ταυτόχρονα φιλοδοξεί να καταστεί κλασικό, για τον ρατσισμό και τη χαμένη ανθρωπιά, και κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας των ΗΠΑ και το Πούλιτζερ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη, κιθαρίστα και σκιτσογράφο Κώστα Μπέζο, που ξαναγράφει την ιστορία της Ελλάδας πριν από το 1940

Βιβλίο / «Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη Κώστα Μπέζο

Τη δεκαετία του ’30 άνθισε στην Ελλάδα ένα μουσικό είδος «διαφυγής» από τη σκληρή πραγματικότητα, οι χαβάγιες. Ο Κώστας Μπέζος, αινιγματική μορφή μέχρι πρόσφατα και σημαντικός ρεμπέτης και σκιτσογράφος, έγραψε μια ανείπωτη ιστορία, διαφορετική από αυτή που η επίσημη ιστορία έχει καταγράψει για την εποχή του Μεσοπολέμου.  
M. HULOT
Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Βιβλίο / Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Η Καταλανή συγγραφέας, που έχει εξελιχθεί σε σημείο αναφοράς της σύγχρονης queer λογοτεχνίας, μεταφράζεται παγκοσμίως και τη θαυμάζει ο Αλμοδόβαρ, μιλά στη LiFO για το τι σημαίνει να ζεις ελεύθερα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Φάνη, ψηλά το κεφάλι!

Βιβλίο / Φάνη, ψηλά το κεφάλι!

Το πρώτο βιβλίο του Φάνη Παπαδημητρίου είναι μια συγκινητική εξομολόγηση για το ατύχημα στα 19 του που τον καθήλωσε σε αμαξίδιο, την πάλη του με τον τζόγο και τον αγώνα που έδωσε να ξαναφτιάξει τη ζωή του «μετά το τσουνάμι που ήρθε και τα σάρωσε όλα».
M. HULOT
«Τι ωραίο πλιάτσικο!»: Όταν η «αργόσχολη» τάξη εργάζεται σκληρά για το Κακό

Το πίσω ράφι  / «Τι ωραίο πλιάτσικο!»: Όταν η «αργόσχολη» τάξη εργάζεται σκληρά για το Κακό

Πιστή στην κλασική μορφή του μυθιστορήματος, αλλά ταυτόχρονα ανατρεπτική και μεταμοντέρνα, η καυστική σάτιρα του Τζόναθαν Κόου για τη βρετανική άρχουσα τάξη των αρχών της δεκαετίας του ’90 διαβάζεται μονορούφι.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
ΕΠΕΞ Γυναικείες φωνές από διαφορετικά μέρη του κόσμου

Βιβλίο / Από τη Μαλαισία μέχρι το Μεξικό: 5 νέα βιλία που αξίζει να διαβάσετε

5 συγγραφείς από διαφορετικά σημεία του πλανήτη χαράζουν νέους δρόμους στη λογοτεχνία. Ανάμεσά τους, η Τζόχα Αλχάρθι που κέρδισε το Booker και η βραβευμένη με Πούλιτζερ Κριστίνα Ριβέρα Γκάρσα.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ποιοι ήταν οι αληθινοί «σκλάβοι» της ηδονής στην Αρχαία Ρώμη;

Αρχαιολογία / Ποιοι ήταν οι αληθινοί «σκλάβοι» της ηδονής στην Αρχαία Ρώμη;

Η διακεκριμένη ιστορικός Mary Beard στο βιβλίο της «Οι Ρωμαίοι Αυτοκράτορες. Οι ηγεμόνες του αρχαίου ρωμαϊκού κόσμου», παρουσιάζει τη ζωή και το έργο των αυτοκρατόρων μέσα από ανεκδοτολογικές αφηγήσεις και συναρπαστικές λεπτομέρειες, που θυμίζουν απολαυστικό μυθιστόρημα. Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα κεφάλαια εστιάζει στον ρόλο των δούλων, τόσο στην καθημερινή ζωή όσο και στη σεξουαλική ζωή των Ρωμαίων αυτοκρατόρων.
M. HULOT
Τα μικρά ανεξάρτητα βιβλιοπωλεία ενώνουν τις δυνάμεις τους

Βιβλίο / Τα μικρά ανεξάρτητα βιβλιοπωλεία ενώνουν τις δυνάμεις τους

Από την Αμοργό ως την Αλεξανδρούπολη και από την Ξάνθη ως τη Μυτιλήνη, τα μικρά βιβλιοπωλεία αποκτούν για πρώτη φορά συλλογική φωνή. Βιβλιοπώλες και βιβλιοπώλισσες αφηγούνται τις προσωπικές τους ιστορίες, αλλά και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Μικρή μου, ας τους αφήσουμε αυτούς τους κερατάδες τους καλόγερους»

Lifo Videos / «Μικρή μου, ας τους αφήσουμε αυτούς τους κερατάδες τους καλόγερους»

Η Αγλαΐα Παππά διαβάζει ένα απόσπασμα από τις βέβηλες και αμφιλεγόμενες «120 Μέρες των Σοδόμων» του Μαρκησίου ντε Σαντ, ένα βιβλίο αναγνωρισμένο πλέον ως αξεπέραστο λογοτεχνικό αριστούργημα και χαρακτηρισμένο ως «εθνικός θησαυρός» της Γαλλίας.
THE LIFO TEAM
Το «προπατορικό αμάρτημα» του Τζο Μπάιντεν

Βιβλίο / Ποιο ήταν το θανάσιμο σφάλμα του Τζο Μπάιντεν;

Ένα νέο βιβλίο για τον πρώην Πρόεδρο αποτελεί καταπέλτη τόσο για τον ίδιο όσο και για τη δουλοπρεπή κλίκα πιστών και μελών της οικογένειάς του, που έκαναν το παν για να συγκαλύψουν τον ραγδαίο εκφυλισμό της γνωστικής του ικανότητας.
THE LIFO TEAM
ΕΠΕΞ Συγγραφείς/ Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / 8 Έλληνες συγγραφείς ξαναγράφουν τους μύθους και τις παραδόσεις

Η Λυσιστράτη ερμηνεύει τις ερωτικές σχέσεις του σήμερα, η Ιφιγένεια διαλογίζεται στην παραλία και μια Τρωαδίτισσα δούλα γίνεται πρωταγωνίστρια: 8 σύγχρονοι δημιουργοί, που συμμετέχουν με τα έργα τους στο φετινό Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, συνομιλούν με τα αρχαία κείμενα και συνδέουν το παρελθόν με επίκαιρα ζητήματα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζούντιθ Μπάτλερ: «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Τζούντιθ Μπάτλερ / «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Μια κορυφαία προσωπικότητα της σύγχρονης παγκόσμιας διανόησης μιλά στη LiFO για τo «φάντασμα» της λεγόμενης ιδεολογίας του φύλου, για το όραμα μιας «ανοιχτόκαρδης κοινωνίας» και για τις εμπειρίες ζωής που της έμαθαν να είναι «ένας άνθρωπος ταπεινός και ταυτόχρονα θαρραλέος».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ