Φωτιά τώρα στου Ρέντη

Τρεις μέρες χορού στο Μέγαρο

Τρεις μέρες χορού στο Μέγαρο Facebook Twitter
Pascal Rioult - Wien
0

Η Hellenic Dance Company ιδρύθηκε το 2000 και, μέχρι σήμερα, το δυναμικό της απαρτίζεται από απόφοιτους, τελειόφοιτους και σπουδαστές της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης, αλλά και από χορευτές-περφόρμερς εκτός σχολής. Από τις 28 έως τις 30 Οκτωβρίου, η χορευτική ομάδα θα παρουσιάσει στη σκηνή Νίκος Σκαλκώτας του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών τη σπονδυλωτή παράσταση με τίτλο Open Frontiers.

Το ένα από τα τέσσερα έργα που θα παρουσιαστούν επί σκηνής, η νέα δουλειά του Tono Lackhy, έχει δημιουργηθεί ειδικά για τους Έλληνες της κρίσης.

Τέσσερα έργα των Akram Khan, Martha Graham, Pascal Rioult και Tono Lachky θα ερμηνευτούν από τους χορευτές της ομάδας σε κοινές παραστάσεις που φιλοδοξούν να προβληματίσουν και να αφυπνίσουν το κοινό σχετικά με τις κοινωνικές συνθήκες και τη βαθιά υπαρξιακή κρίση των καιρών. Τέσσερις καλλιτέχνες διαφορετικών εποχών και στυλ έχουν επιλεγεί γιατί μπορούν να αποτελέσουν μια εκρηκτική δήλωση πάνω στα δεινά της ανθρωπότητας και τους κινδύνους για την ίδια τη ζωή.

Τρεις μέρες χορού στο Μέγαρο Facebook Twitter
Από τις πρόβες του "Open Frontiers"... Φωτό: Sofia Gaafar
Τρεις μέρες χορού στο Μέγαρο Facebook Twitter
Από τις πρόβες του "Open Frontiers"... Φωτό: Sofia Gaafar

Η Παυλίνα Βερέμη, διευθύντρια της ΚΣΟΤ, εξηγεί για το κόνσεπτ του Open Frontiers και την επιλογή των συγκεκριμένων έργων και καλλιτεχνών: "Το Open Frontiers / Ανοιχτά Σύνορα σαφώς και σχολιάζει τη σημερινή πραγματικότητα μέσα από τα τέσσερα έργα-διαμαρτυρίες από διαφορετικές εποχές. Εμπνευστήκαμε από αυτά λόγω των κοινών θεματικών που διαθέτουν, οι οποίες είναι τόσο επίκαιρες και διαχρονικές. Το Panorama της Martha Graham είναι μια δήλωση κατά του φασισμού και υπέρ των μειονοτήτων. Το Wien του Pascal Rioult με μουσική του Ravel περιγράφει την βιενέζικη κοινωνία και εντέλει της αποσάθρωσή της με την επέλαση του αυταρχισμού. Το Όχι άλλα ψέματα του Tono Lackhy είναι ένα κωμικοτραγικό έργο που σχολιάζει τους κινδύνους για τον ψυχισμό των ανθρώπων που εγκυμονούν ακραίες συνθήκες διαβίωσης - υστερία και απομόνωση. Το Vertical Road του Akram Khan, λόγω της ραγδαίας ανάπτυξης της τεχνολογίας και της ταχύτητας του ρυθμού της ζωής μας, προβληματίζει για το που βρίσκεται η ψυχή μας, η υπαρξιακή ισορροπία και η πνευματικότητα μας".

Τρεις μέρες χορού στο Μέγαρο Facebook Twitter
Akram Khan - Vertical Road
Τρεις μέρες χορού στο Μέγαρο Facebook Twitter
Από τις πρόβες του "Open Frontiers"... Φωτό: Sofia Gaafar

Πώς όμως συνδέεις στην ίδια παράσταση έργα δημιουργών τόσο διαφορετικών όπως οι Μάρθα Γκράχαμ και Άκραμ Καν, ώστε το αποτέλεσμα να είναι ενιαίο; Η κ. Βερέμη αρνείται την κυρίαρχη άποψη ότι μια χορογράφος που είναι πλέον μέρος της ιστορίας, όπως η Martha Graham, δεν μπορεί να συνδεθεί μέσω του έργου της με τα νέα ρεύματα. "Αυτό, όπως θα δείτε στην παράσταση, καταρρίπτεται, ιδίως επειδή το έργο της Γκράχαμ, το Panorama, είναι ένα αυστηρό έργο-καταγγελία του μοντερνισμού με ζωντανή δυναμική και επιπλέον χορεύεται από γυναικείο σύνολο, στοιχείο που έχει ιδιαίτερη σημασία ακόμα και σήμερα, μια και πολλά ζητήματα σε σχέση με τις γυναίκες δεν έχουν λυθεί. Η προσέγγιση όλων των έργων έγινε με σεβασμό και ευαισθησία. Είμαστε όλοι από και για αυτό τον χώρο, το χώρο της τέχνης, άρα ξέρουμε τι σημαίνει σεβασμός, πειθαρχία, κόπος, και προσπαθούμε να ανταποκριθούμε όσο καλύτερα γίνεται, έχοντας την τιμή να δουλεύουμε με τα μεγαλύτερα ονόματα της διεθνούς σκηνής".

Τρεις μέρες χορού στο Μέγαρο Facebook Twitter
Από τις πρόβες του "Open Frontiers"... Φωτό: Sofia Gaafar

Η χορογράφος και καθηγήτρια της ΚΣΟΤ, Όλια Τορναρίτου, περιγράφει το βάρος και την ευθύνη που νιώθει ένας καλλιτέχνης όταν προσεγγίζει δουλειές τόσο μεγάλων δημιουργών. "Δουλεύοντας το Wien καθημερινά με τους χορευτές, έπρεπε να παραμείνω πιστή στη φόρμα και στην ακρίβεια της κίνησης σε σχέση με τη μουσική, κάτι που απαιτούσε πάρα πολλές ώρες προσωπικής μελέτης, όπως επίσης να καταφέρω να εμπνεύσω τους χορευτές να ερμηνεύσουν θεατρικά τους ρόλους που τους ανατέθηκαν. Η αγωνία και η συνεχής προσπάθεια σχετίζεται με το να είναι το αποτέλεσμα στη σκηνή αυτό που ο δημιουργός οραματίστηκε". Η συνάδελφός της, Πένυ Διαμαντοπούλου, συμπληρώνει: "Από την πρώτη στιγμή που ήρθα σε στενή επαφή με το έργο της Martha Graham, ένιωσα απεριόριστο δέος. Έχοντας περάσει από όλα τα στάδια στη σχέση μου με την τεχνική και το ρεπερτόριο της, από σπουδάστρια και χορεύτρια στο Martha Graham Dance Ensemble, ως υπεύθυνη διδασκαλίας ρεπερτορίου, μπορώ να πω πως το βάρος της ευθύνης είναι τεράστιο. Απαιτεί εντατική μελέτη και εξάσκηση, επιμονή και πίστη στον σκοπό που καλείσαι να υπηρετήσεις. Δεν αρκούν η απλή διδασκαλία του κινητικού λεξιλογίου του εκάστοτε έργου και οι καθημερινές πρόβες προκειμένου να επιτευχθεί η άρτια τεχνικά απόδοσή του. Πρέπει να εμφυσήσεις στους χορευτές το όραμα της χορογράφου, να τους εμπνεύσεις ώστε να καταφέρουν να μεταδώσουν το μήνυμά της. Θα περίμενε κανείς πως η αναβίωση ενός έργου που γεννήθηκε μέσα από καταστάσεις και συνθήκες του προηγούμενου αιώνα, δύσκολα μπορούν να αγγίξουν το σημερινό κοινό. Αντιθέτως όμως, χάρη στην διαχρονικότητα του θέματος αλλά και την επίκαιρη απόδοση της χορογραφίας από τους ερμηνευτές, το αποτέλεσμα εξακολουθεί να συγκλονίζει και να συγκινεί".

Τρεις μέρες χορού στο Μέγαρο Facebook Twitter
Martha Graham - Panorama

Το ένα από τα τέσσερα έργα που θα παρουσιαστούν επί σκηνής, η νέα δουλειά του Tono Lackhy, έχει δημιουργηθεί ειδικά για τους Έλληνες της κρίσης. Η κ. Βερέμη περιγράφει τον Lackhy ως έναν δημιουργό-"φυσικό φαινόμενο", υπό την έννοια της ενστικτώδους καθοδήγησης στη δημιουργική διαδικασία. "Αντιλαμβάνεται τα ερεθίσματα γύρω του και ανταποκρίνεται άμεσα σ' αυτά. Είναι χαρά μας να συνεργαζόμαστε και πάλι μαζί του, και να ανήκουμε σ' αυτούς που τον ανακάλυψαν στις απαρχές της καριέρας του".

Πώς είναι όμως η καθημερινότητα ενός χορευτή/χορογράφου στη σημερινή Ελλάδα; Έχοντας ορίσει ως προσωπικό στοίχημα την ομαλή λειτουργία μιας κρατικής σχολής χορού υπό συχνά αντίξοες συνθήκες, η κ. Βερέμη μπορεί να απαντήσει με σιγουριά. "Η καθημερινότητά μας είναι δύσκολη. Πολλή δουλειά, πολύς μόχθος, και ελάχιστα χρήματα. Είναι φορές που αισθάνεται κανείς να τον έχουν εγκαταλείψει και περιθωριοποιήσει οι πάντες, αλλά οι χορευτές είναι επίμονοι και ανθεκτικοί άνθρωποι και αντιστέκονται με δύναμη σε οτιδήποτε πάει ενάντια στο πάθος για την τέχνη τους".

Τρεις μέρες χορού στο Μέγαρο Facebook Twitter
Από τις πρόβες του "Open Frontiers"... Φωτό: Sofia Gaafar
Τρεις μέρες χορού στο Μέγαρο Facebook Twitter
Από τις πρόβες του "Open Frontiers"... Φωτό: Sofia Gaafar

Info

Open Frontiers

28, 29 & 30/10, 21:00, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών - Αίθουσα Νίκος Σκαλκώτας

Ελεύθερη είσοδος με δελτία προτεραιότητας. Η διανομή των δελτίων αρχίζει στις 20:00, τις μέρες παραστάσεων.

Λόγω περιορισμένου αριθμού θέσεων, θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

0

Φωτιά τώρα στου Ρέντη

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μεγάλες παραγωγές, γυναίκες στη σκηνοθεσία - Η θεατρική σεζόν ανοίγει δυναμικά

Θέατρο / Μεγάλες παραγωγές, γυναίκες στη σκηνοθεσία - Η θεατρική σεζόν ανοίγει δυναμικά

Διεθνείς σκηνοθέτες και σχήματα, δυνατά καστ, κλασικά και σύγχρονα έργα Ελλήνων και ξένων συγγραφέων: Το φθινοπωρινό ρεπερτόριο των αθηναϊκών σκηνών το λες και φιλόδοξο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βέντερς, Σουίντον, Ροντρίγκες, Λάνθιμος και Αγγελάκας: Αυτό είναι το φετινό πρόγραμμα της Στέγης

Θέατρο / Σουίντον, Λάνθιμος, Βέντερς, Ροντρίγκες και Αγγελάκας: Το φετινό πρόγραμμα της Στέγης

Η Στέγη γιορτάζει τα 15 χρόνια της με ένα πρόγραμμα άκρως οικογενειακό, δημιουργικό και, όπως πάντα, με πολλές εκπλήξεις και απρόσμενες συναντήσεις δημιουργών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Όταν ο Χίτλερ (σχεδόν) συνάντησε τον Φρόιντ

Θέατρο / Όταν ο Χίτλερ (σχεδόν) συνάντησε τον Φρόιντ

Τέσσερις φορές βρέθηκαν στο ίδιο μέρος ο Χίτλερ και ο Φρόιντ. Τι θα γινόταν αν είχαν συναντηθεί; Αυτό επιχειρεί να διανοηθεί το θεατρικό έργο «Ο δρ Φρόιντ θα σας δει τώρα, κυρία Χίτλερ» που ανεβαίνει αυτές τις μέρες στο Λονδίνο.
THE LIFO TEAM
Ελένη Ερήμου: «Οι άνθρωποι δεν ντρέπονται για τίποτα πια»

Θέατρο / Ελένη Ερήμου: «Οι άνθρωποι δεν ντρέπονται για τίποτα πια»

Παραμένει μέχρι σήμερα μία από τις ομορφότερες γυναίκες που πέρασαν από το ελληνικό θέατρο και το σινεμά. Από νωρίς επέλεξε να ζει και έξω από το θεατρικό συνάφι. «Δεν μπορώ να ξυπνάω κάθε πρωί και να αναρωτιέμαι τι θα παίξω ή που θα παίξω» δηλώνει ενώ θεωρεί τη μοναχικότητα πηγή δημιουργικότητας. Η Ελένη Ερήμου αφηγείται τη ζωή της στη LifO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Αλεξάνδρα Λαδικού: «Δεν νοσταλγώ τίποτα. Πέρασα και ωραία και καλά»

Οι Αθηναίοι / Αλεξάνδρα Λαδικού: «Δεν νοσταλγώ τίποτα. Πέρασα και ωραία και καλά»

Ξεκίνησε από τα καλλιστεία, για μία ψήφο δεν στέφθηκε Μις Κόσμος, έπαιξε δίπλα στον Κουν, υπήρξε μούσα του Τάκη Κανελλόπουλου, αλλά κυρίως του Ανδρέα Βουτσινά. Στα 92 της ακόμα οδηγεί και παρακολουθεί θέατρο, ελπίζοντας πάντα να βρει καλά στοιχεία, ακόμα και σε κακές παραστάσεις.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μπομπ Γουίλσον

Απώλειες / Μπομπ Γουίλσον (1941-2025): Το προκλητικό του σύμπαν ήταν ένα και μοναδικό

Μεγάλωσε σε μια κοινότητα όπου το θέατρο θεωρούνταν ανήθικο. Κι όμως, με το ριζοσπαστικό του έργο σφράγισε τη σύγχρονη τέχνη του 20ού αιώνα, σε παγκόσμιο επίπεδο. Υποκλίθηκε πολλές φορές στο αθηναϊκό κοινό – και εκείνο, κάθε φορά, του ανταπέδιδε την τιμή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Θέατρο / H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Ο «Οιδίποδας» του Γιάννη Χουβαρδά συνενώνει τον «Τύραννο» και τον «Επί Κολωνώ» σε μια παράσταση, παίρνοντας τη μορφή μιας πυρετώδους ανασκαφής στο πεδίο του ασυνείδητου - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Θέατρο / Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός προσπαθεί να παραμείνει συγκεντρωμένη μέχρι την κάθοδό της στο αργολικό θέατρο. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε τον χρόνο να μας μιλήσει για τους γυναικείους ρόλους που τη συνδέουν με την Ελλάδα και για τη σημασία της σιωπής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ