Νίκος Καραθάνος: Πες μια καλημέρα και να την εννοείς

Νίκος Καραθάνος: Πες μια καλημέρα και να την εννοείς Facebook Twitter
Ο καλλιτέχνης είναι ένα ανήλικο παιδί που θέλει τη μάνα του. Είναι ένα παιδί που το σκάει το μεσημέρι γιατί του 'παν ότι θα περάσει ο θάνατος και θα τρέξει να τον βγάλει φωτογραφία, ενώ όλοι οι άλλοι ουρλιάζουν «γύρνα πίσω, μείνε σπίτι». Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν / LiFO
0

Ξεκίναγα να απαντήσω και μετά σκέφτηκα το εξής, επειδή συνέχεια ρωτάνε τους καλλιτέχνες πώς νιώθουν, τι θα γίνει με την κρίση, πώς βλέπουν τα πράγματα, κι αυτοί απαντάνε σοβαρά: Μην τους πιστεύετε. Μη ρωτάτε τέτοια πράγματα τους καλλιτέχνες. Αυτά είναι σοβαρά πράγματα και ενήλικα.

Ο καλλιτέχνης είναι ένα ανήλικο παιδί που θέλει τη μάνα του. Είναι ένα παιδί που το σκάει το μεσημέρι γιατί του 'παν ότι θα περάσει ο θάνατος και θα τρέξει να τον βγάλει φωτογραφία, ενώ όλοι οι άλλοι ουρλιάζουν «γύρνα πίσω, μείνε σπίτι». Είναι ένα ακόμα ανήλικο ανθρωποειδές, ηθοποιοειδές, που κυνηγάει το θαύμα, όπου περνάει. Κι έτσι ψάχνει τη μέρα του, να την ανατινάζει. Στις σοβαρές ερωτήσεις μην τον παίρνετε στα σοβαρά, σας κοροϊδεύει. Παριστάνει ότι απαντά. Γιατί δεν θα τηρήσει τίποτε απ' όσα θα πει. Καλύτερα να ρωτήσεις έναν γιατρό, μια νοσοκόμα, έναν μοναχό, κάποιον στο σούπερ μάρκετ, θα σου πει πιο καλά πράγματα.

Θυμάμαι το «Δεκαήμερο». Σ' εκείνη την πανούκλα και τον θάνατο, ο κόσμος κλείστηκε στην εξοχή και έλεγε ιστορίες και θυμήθηκε πάλι τα πρώτα του πράγματα, τις πρώτες στιγμές. Όταν ησυχάζει ο τόπος, ξαναγυρνάς στο «καλύτερα ρώτα με πόσο κάνει ένα κι ένα, παρά να με απασχολείς με περισσότερα».

Πάντως, ειδικά τους ανθρώπους του πολιτισμού, τις δύσκολες στιγμές, κάθε υπουργείο και κάθε φορέας ένα πράγμα πρέπει να κάνει, να τους στηρίζει, να τους πνίγει με λεφτά.

Έχουν παγώσει τα πάντα, η «Μέσα Χώρα» (σ.σ. η όπερα που θα σκηνοθετούσε στη Λυρική), το «Κουκλόσπιτο» (σ.σ. που έχει ανακοινωθεί για το Φεστιβάλ Αθηνών). Όπως σε όλους. Θυμάμαι το «Δεκαήμερο». Σ' εκείνη την πανούκλα και τον θάνατο, ο κόσμος κλείστηκε στην εξοχή και έλεγε ιστορίες και θυμήθηκε πάλι τα πρώτα του πράγματα, τις πρώτες στιγμές.

Όταν ησυχάζει ο τόπος, ξαναγυρνάς στο «καλύτερα ρώτα με πόσο κάνει ένα κι ένα, παρά να με απασχολείς με περισσότερα». Στον εαυτό σου τον πρώτο, που όταν ξυπνάς το πρωί, την αυγή, είσαι ένστικτο, γουργουρίζει λίγο το στομάχι σου, πρώτα σκέφτεται το πουλί σου και μετά το μυαλό σου. Αυτό το μούγκρισμα, έτσι, πρωί-πρωί, που δεν έχει κρίση, δεν έχει πρόβλημα, απλώς αναπνέει προς τα κάπου, ψάχνει λίγο νερό να πλυθεί και νιώθει το δέρμα του, είναι πολύ ωραίο σε τέτοιες στιγμές, όταν ησυχάζουν όλα, να το θυμάσαι. Μείνε στα πρώτα, πες μια καλημέρα και να την εννοείς, να την καταλάβει ο άλλος, παρά να ζαλιστείς για να καταλάβεις κάτι που δεν χωράει καν στον νου.

Λες για το Ίντερνετ, τι φασαρία, τι βαβούρα, και μετά σκέφτεσαι έναν που ζει απομακρυσμένος, τι χαρά και παρηγοριά είναι γι' αυτόν. Έτσι σκέφτεσαι και για κάποιον που δεν έχει δει αυτήν τη παράσταση και του ήταν δώρο να τη δει. Για κάποιον μπορεί να είναι θεραπεία, παρηγοριά. Προσωπικά εμένα ζαλίστηκαν τα μάτια μου να βλέπω πράγματα. Κουράστηκαν. Μα, δεν είναι μηχανή.

Κάποια στιγμή διψάσαν τα χέρια μου κάτι να αγγίξω, ήθελα τουλάχιστον να θαυμάσω ένα ανθρώπινο πόδι από τον αστράγαλο και πάνω. Πώς αλλιώς να σ' το πω; Κάποιος μπορεί να απολαμβάνει κάτι που δεν έχει ξαναδεί στη ζωή του κι αυτό είναι πολύ ωραίο. Κάποιος άλλος τον καλλιτέχνη τον κάνει κλέφτη, όχι δράστη. Είναι μια υπερλειτουργεία, κάτι ώρες-ώρες υπερβολικό. Γιατί να το κρίνω όμως; Ας είναι κι έτσι.

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Σιρανό ντε Μπερζεράκ: Σήμερα θα δούμε online μια από τις καλύτερες παραστάσεις της δεκαετίας

Θέατρο / Σιρανό ντε Μπερζεράκ: Σήμερα θα δούμε online μια από τις καλύτερες παραστάσεις της δεκαετίας

Λίγα λόγια για την αξέχαστη παράσταση του Νίκου Καραθάνου που παρουσιάστηκε το 2010 και θα έχουμε την ευκαιρία να την απολαύσουμε για ένα 24ωρο στο site του Εθνικού Θεάτρου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Λένα Κιτσοπούλου: Αυτή η εμπειρία θα βρίσκεται μέσα σε ό,τι φτιάξω στο μέλλον

Ποιο είναι το μέλλον του θεάτρου; / Λένα Κιτσοπούλου: Αυτή η εμπειρία θα βρίσκεται μέσα σε ό,τι φτιάξω στο μέλλον

Πού οδεύει το θέατρο, ως επάγγελμα, ως θέαμα, ως μέσο κοινωνικοποίησης και ως περιεχόμενο; Επιχειρούμε να ανοίξουμε τη μεγάλη συζήτηση ζητώντας μια πρώτη προσέγγιση από σημαντικούς Έλληνες σκηνοθέτες. Σήμερα μας μιλά η Λένα Κιτσοπούλου.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Ρούλα Πατεράκη: Προς μία «δραματουργία της δυστοπίας»

Ποιο είναι το μέλλον του θεάτρου; / Ρούλα Πατεράκη: Προς μία «δραματουργία της δυστοπίας»

Πού οδεύει το θέατρο, ως επάγγελμα, ως θέαμα, ως μέσο κοινωνικοποίησης και ως περιεχόμενο; Επιχειρούμε να ανοίξουμε τη μεγάλη συζήτηση ζητώντας μια πρώτη προσέγγιση από σημαντικούς Έλληνες σκηνοθέτες. Σήμερα μας μιλά η Ρούλα Πατεράκη.
ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑ
Θόδωρος Τερζόπουλος: Να ξανασκεφτούμε την ασημαντότητα και τις ελλείψεις μας

Ποιο είναι το μέλλον του θεάτρου; / Θόδωρος Τερζόπουλος: Να ξανασκεφτούμε την ασημαντότητα και τις ελλείψεις μας

Πού οδεύει το θέατρο, ως επάγγελμα, ως θέαμα, ως μέσο κοινωνικοποίησης και ως περιεχόμενο; Επιχειρούμε να ανοίξουμε τη μεγάλη συζήτηση ζητώντας μια πρώτη προσέγγιση από σημαντικούς Έλληνες σκηνοθέτες. Σήμερα μας μιλά ο Θόδωρος Τερζόπουλος.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης: Δεν τελειώνει ούτε το θέατρο ούτε η ζωή του ανθρώπου τόσο εύκολα

Ποιο είναι το μέλλον του θεάτρου; / Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης: Δεν τελειώνει ούτε το θέατρο ούτε η ζωή του ανθρώπου τόσο εύκολα

Πού οδεύει το θέατρο, ως επάγγελμα, ως θέαμα, ως μέσο κοινωνικοποίησης και ως περιεχόμενο; Επιχειρούμε να ανοίξουμε τη μεγάλη συζήτηση ζητώντας μια πρώτη προσέγγιση από σημαντικούς Έλληνες σκηνοθέτες. Σήμερα μας μιλά ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μπομπ Γουίλσον

Απώλειες / Μπομπ Γουίλσον (1941-2025): Το προκλητικό του σύμπαν ήταν ένα και μοναδικό

Μεγάλωσε σε μια κοινότητα όπου το θέατρο θεωρούνταν ανήθικο. Κι όμως, με το ριζοσπαστικό του έργο σφράγισε τη σύγχρονη τέχνη του 20ού αιώνα, σε παγκόσμιο επίπεδο. Υποκλίθηκε πολλές φορές στο αθηναϊκό κοινό – και εκείνο, κάθε φορά, του ανταπέδιδε την τιμή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Θέατρο / H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Ο «Οιδίποδας» του Γιάννη Χουβαρδά συνενώνει τον «Τύραννο» και τον «Επί Κολωνώ» σε μια παράσταση, παίρνοντας τη μορφή μιας πυρετώδους ανασκαφής στο πεδίο του ασυνείδητου - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Θέατρο / Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός προσπαθεί να παραμείνει συγκεντρωμένη μέχρι την κάθοδό της στο αργολικό θέατρο. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε τον χρόνο να μας μιλήσει για τους γυναικείους ρόλους που τη συνδέουν με την Ελλάδα και για τη σημασία της σιωπής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ