Η «Φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου» και άλλοι συγγενείς

Η «Φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου» και άλλοι συγγενείς Facebook Twitter
Φωτ.: Στράτος Καλαφάτης
0
πάντες μὲν γὰρ οἱ περὶ Ἀλέξανδρον τὸ θαυμαστὸν ἀντὶ τἀληθοῦς ἀπεδέχοντο μᾶλλον

Στράβων, Γεωγραφικά 





Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΤΗΣ «ΦΥΛΛΑΔΑΣ» θυμίζει ελάχιστα τον Αλέξανδρο της επίσημης ιστορίας. Γιος ενός Αιγύπτιου μάγου, στέφεται βασιλιάς της Μακεδονίας, αλληλογραφεί με τον Δαρείο, συναντά τον προφήτη Ιερεμία, τις Αμαζόνες και τους πονηρούς μονοπόδαρους, παλεύει με μυθικά τέρατα, ταξιδεύει στη γη των Μακάρων, παντρεύεται την ωραία Ρωξάνδρα, γίνεται βασιλιάς του κόσμου όλου μέχρι να έρθει η ώρα του θλιβερού του θανάτου και να αναφωνήσει «Ματαιότης Ματαιοτήτων τα πάντα Ματαιότης».

Στην πεζή αυτή διασκευή της ελληνιστικής μυθιστορίας («Ο βίος Αλεξάνδρου του Μακεδόνος») του Ψευδο-Καλλισθένη, ο πανίσχυρος Μεγαλέξανδρος έχει περάσει πια στη σφαίρα της λαϊκής μυθολογίας. Από το 1680 που πρωτοτυπώθηκε στην Βενετία, έκτοτε κυκλοφόρησε σε άπειρες φτηνοεκδόσεις και έγινε το απόλυτο μπεστ σέλερ του υπόδουλου ελληνισμού που έβλεπε στον μυθικό Αλέξανδρο τον δικό του Σωτήρα και λυτρωτή.


Η «Φυλλάδα» (που ακόμα και λίγες δεκαετίες πριν πουλιόταν στα μπακάλικα μαζί με τη «Σύνοψη», τους «Βίους Αγίων» και τα χύμα όσπρια!), ήταν τόσο για μένα, όσο και για τον Θοδωρή Γκόνη, ένα από τα «όσια των οσίων» της παιδικής μας ηλικίας. Tα πιο πολλά παραμύθια που μας φούλαραν οι γιαγιάδες μας, ήταν «ελεύθερες διασκευές» της:

«Ζούσε ένας τρανός Βασιλιάς, ο κυρ-Αλέκος, που με τα φουσάτα του πήγε μακριά να πολεμήσει, στην άκρια του κόζμου και βρήκε κάτι στρατιώτες μ' ένα ποδάρι πάνω σε ελεφάντους και ούλους τους τζάκισε με τη βοήθεια του Χριστού του Σωτήρα και των Αγίων Τεσσαράκοντα και μετά παντρεύτηκε μια καλόψυχη πριγκιποπούλα και κάμανε εφτά κόρες,έμορφες και ευλαβικές...» – κάπως έτσι ξεκινούσαν και τελείωναν τα παραμύθια του κυρ-Αλέκου που ανακαλέσαμε κι οι δύο από τα αρχαία χρόνια της νηπιότητάς μας. Σαν συνεννοημένες, οι γιαγιάδες μπόλιαζαν την αφήγηση με χριστιανικά σταυροκοπήματα, ευτυχισμένους γάμους, άφθονη τεκνοποιία, οδηγώντας την ήδη εξωπραγματική διήγηση σε σφαίρες υψηλού σουρεαλισμού.


Η κοινή μας απόφαση να κάνουμε τη «Φυλλάδα» παράσταση έκρυβε ενθουσιασμό, δυσκολίες, αλλά και γενναιόδωρες συγκινήσεις. Η απόσταση Καβάλα –Ξάνθη προσπελάστηκε με ατελείωτα τηλεφωνήματα, άπειρα μηνύματα και μεταμεσονύχτιες αναγνώσεις όταν οι πόλεις κοιμόντουσαν και ο κορωνοϊός έκανε ρεπό.

Η «Φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου» και άλλοι συγγενείς Facebook Twitter
Φωτ.: Στράτος Καλαφάτης

Κι εκεί, μέσα στα θολά χαράματα και τ' άγρια μεσάνυχτα, άρχισαν να μας επισκέπτονται όλοι οι κρυμμένοι συγγενείς του Μεγαλέξανδρου: Ο Θεόφιλος κι ο Κόντογλου με τις ζωγραφιές τους να φεγγίζουν στο σκοτάδι, ο Κουταλιανός με μια σάρισα ίσαμε χίλια μέτρα, ο παππούς Όμηρος, ο Θόδωρος Αγγελόπουλος με τον ληστή του τον λυτρωτή, ο Ρήγας στην αυστριακή κομαντατούρα με το πορτρέτο του Μεγαλέξανδρου στο χέρι, ο Άγιος Σισώης να προσκυνάει το σκήνωμα του Βασιλέως, ο Ν.Γ. Πολίτης με τις θυμωμένες γοργόνες του, ο Καραγκιόζης με το καταραμένο φίδι του, ο Κανάρης να διαβάζει αποσπάσματα στα δακρυσμένα του ναυτόπουλα, ο κύριος Γιώργος με τις δυστυχισμένες γυναίκες του να τον γυρεύουν στα βάθη της Ασίας.

Κι ύστερα έσκασαν μύτη ο Στράβωνας κι ο Πλούταρχος κι ο Αρριανός να μας πούνε τα δικά τους, τα «επιστημονικά». Και κοιτούσαμε σαν μαγεμένοι με τον Θοδωρή όλο αυτό το μυστικό μας σόι, όλους αυτούς τους συμπέθερους και τους μπατζανάκηδες, όλο αυτό το κρυμμένο συγγενολόι που από μακριά μας χαιρετούσε κι από κοντά μας έλεγε: από το ίδιο πηγάδι πίνουμε νερό, μην κοντοστέκεστε, κοπιάστε να ξεδιψάσετε!

Κι έτσι, χωρίς να το καταλάβουμε τα κουτσοήπιαμε με τον
Μεγαλέξανδρο, τον όμορφο σαν τον Άη Γιώργη, αυτόν που είχε
αγαπητικιά μια νεράιδα, αυτόν που πέρασε «νύχτες πολλές
αγρύπνιας και μέρες ματωμένες μες στον πόλεμο», αυτόν που
ακόμα ψάχνουμε βαθιά μέσα στη γλώσσα μας κι όλο τον
βρίσκουμε κι όλο μας ξεγλιστράει.

*H παράσταση «Η Φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου» (βασισμένη στις υπάρχουσες εκδόσεις της «Φυλλάδας του Μεγαλέξανδρου» και σε κείμενα των Πλούταρχου και Αρριανού) θα παρουσιαστεί από το Κ.Θ.Β.Ε. σε συμπαραγωγή με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας, στο πλαίσιο του νέου θεσμού του ΥΠΟΑ «Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός».

Παραστάσεις

Αιγές – Βασιλικοί Τάφοι: Παρασκευή 24 Ιουλίου 2020

Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων: Σάββατο 8 Αυγούστου 2020

Θέατρο Δάσους Θεσσαλονίκης: Δευτέρα 24 Αυγούστου 2020

 

Οι εκδηλώσεις προσφέρονται δωρεάν από το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Το μόνο αντίτιμο είναι το εισιτήριο κάθε αρχαιολογικού χώρου.

Είναι υποχρεωτική η προκράτηση θέσης.

Προκρατήσεις εδώ

Συντελεστές

Σύνθεση κειμένου: Γλυκερία Μπασδέκη σε συνεργασία με τον Θοδωρή Γκόνη

Μεταγραφή αρχαίων κειμένων: Γλυκερία Μπασδέκη

Σκηνοθεσία: Θοδωρής Γκόνης

Σκηνικά/Κοστούμια: Ματίνα Μέγκλα

Μουσική σύνθεση: Αλέξανδρος Γκόνης

Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας

Παίζουν οι ηθοποιοί: Δημήτρης Κοντός, Ελένη Μαβίδου, Δημήτρης Μανδρινός, Έλενα Μεγγρέλη, Στεφανία Χονδράκη

Συμμετέχουν οι μουσικοί: Δημήτρης Κυραναστάσης, Στέφανος Παρασκευάς

Επιστημονική σύμβουλος: Αγγελική Κοτταρίδη

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Ούρλιχ Ράσε και το παρασκήνιο της ιστορίας της Ισμήνης

Θέατρο / Η σκηνή του Ούρλιχ Ράσε στριφογύριζε - και πέταξε έξω την Ισμήνη

Στην παράσταση που άνοιξε την Επίδαυρο, ο Γερμανός σκηνοθέτης επέλεξε να ανεβάσει μια Αντιγόνη χωρίς Ισμήνη. Η απομάκρυνση της Κίττυς Παϊταζόγλου φωτίζει τις λεπτές –και άνισες– ισορροπίες εξουσίας στον χώρο του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μέσα στη γοητεία και στον τρόμο του Δράκουλα

Πρώτες Εικόνες / Dracula: Η υπερπαραγωγή που έρχεται το φθινόπωρο στην Αθήνα

Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μιλά αποκλειστικά στη LiFO για την πιο αναμενόμενη παράσταση της επερχόμενης σεζόν, για τη διαχρονική γοητεία του μύθου που φαντάστηκε ο Μπραμ Στόκερ στα τέλη του 19ου αιώνα, για το απόλυτο και το αιώνιο μιας ιστορίας που, όπως λέει, τον «διαλύει».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ερωτευμένος με τον Κρέοντα

Θέατρο / Ο Rasche αγάπησε τον Κρέοντα περισσότερο από την Αντιγόνη

«Η εκφορά του λόγου παραδίδεται αμαχητί σε μια άκρατη δραματικότητα, σε ένα υπερπαίξιμο, σε μια βεβιασμένη εμφατικότητα, σε έναν στόμφο παλιακό που θα νόμιζε κανείς πως έχει εξαλειφθεί πλέον. Η σοβαροφάνεια σε όλο το (γοερό) μεγαλείο της». Έτσι ξεκίνησε φέτος η Επίδαυρος.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στο ζόφο του πολέμου

Θέατρο / Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στον ζόφο του πολέμου

Σε μια περίοδο που ο πόλεμος αποτελεί βασικό συστατικό της καθημερινότητάς μας, μια παράσταση εξετάζει όσα μεσολαβούν μεταξύ γεγονότος και πληροφορίας και πώς διαμορφώνουν την τελική καταγραφή και την ιστορική μνήμη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Θέατρο / Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Όταν η Πίπα Μπάκα ξεκίνησε να κάνει oτοστόπ από την Ιταλία για να φτάσει στην Ιερουσαλήμ δεν φαντάστηκε ότι αυτό το ταξίδι-μήνυμα ειρήνης θα κατέληγε στον βιασμό και τη δολοφονία της. Mια παράσταση που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών αναφέρεται στην ιστορία της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Θέατρο / Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Τα «Κακά σκηνικά» είναι «μια κωμική κόλαση» αφιερωμένη στη ζοφερή ελληνική πραγματικότητα, μια απόδραση από τα χάλια της χώρας, του θεάτρου, του παγκόσμιου γεωπολιτικού γίγνεσθαι, ένα ξόρκι στην κατάθλιψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χρήστος Παπαδόπουλος: «Κάθε μορφή τέχνης χρειάζεται το εσωτερικό βάθος»

Θέατρο / Χρήστος Παπαδόπουλος: «Mε αφορά πολύ το "μαζί"»

Το «τρομερό παιδί» από τη Νεμέα που συμπληρώνει φέτος δέκα χρόνια στη χορογραφία ανοίγει το φετινό 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας με τους Dance On Ensemble και το «Mellowing», μια παράσταση για τη χάρη και το σθένος της ωριμότητας.  
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κάνεις χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη σου ανάγκη

Χορός / «Κάνουμε χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη μας ανάγκη»

Με αφορμή την παράσταση EPILOGUE, ο διευθυντής σπουδών της σχολής της Λυρικής Σκηνής Γιώργος Μάτσκαρης και έξι χορευτές/χορεύτριες μιλούν για το δύσκολο στοίχημα τού να ασχολείται κανείς με τον χορό στην Ελλάδα σήμερα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μαρία Κωνσταντάρου: «Ερωτεύτηκα αληθινά στα 58»

Οι Αθηναίοι / Μαρία Κωνσταντάρου: «Δεν παίζω πια γιατί δεν υπάρχουν ρόλοι για την ηλικία μου»

Μεγάλωσε χωρίς τη μάνα της, φώναζε «μαμά» μια θεία της, θυμάται ακόμα τις παιδικές της βόλτες στον βασιλικό κήπο. Όταν είπε πως θέλει να γίνει ηθοποιός, ο πατέρας της είπε «θα σε σφάξω». Η αγαπημένη ηθοποιός που έπαιξε σε μερικές από τις σημαντικότερες θεατρικές παραστάσεις αλλά και ταινίες της εποχής της είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Γιάννος Περλέγκας ανεβάζει τον «Κατσούρμπο» του Χορτάτση

Θέατρο / Γιάννος Περλέγκας: «Ο Κατσούρμπος μας είναι μια απόπειρα να γίνουμε πιο αθώοι»

Ο Γιάννος Περλέγκας σκηνοθετεί το έργο του Χορτάτση στο πλαίσιο του στο πλαίσιο του Κύκλου Ρίζες του Φεστιβάλ Αθηνών. Τον συναντήσαμε στις πρόβες όπου μας μίλησε για την αξία του Κρητικού συγγραφέα και του έργου του και την ανάγκη για περισσότερη λαϊκότητα στο θέατρο. Κάτι που φιλοδοξεί να μας δώσει με αυτό το ανέβασμα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασίλης Παπαβασιλείου

Απώλειες / Βασίλης Παπαβασιλείου (1949-2025): Ένας σπουδαίος διανοητής του ελληνικού θεάτρου

«Αυτό, λοιπόν, το οφείλω στο θέατρο: τη σωτηρία από την κακομοιριά μου»: Ο σκηνοθέτης, μεταφραστής, ηθοποιός και δάσκαλος Βασίλης Παπαβασιλείου πέθανε σε ηλικία 76 ετών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

Θέατρο / Δημήτρης Γκοτσόπουλος: «Ήμουν ένα αγρίμι που είχε κατέβει από τα βουνά»

Ο ταλαντούχος ηθοποιός φέτος ερμηνεύει τον Νεοπτόλεμο στον «Φιλοκτήτη» του Σοφοκλή. Πώς κατάφερε από ένα αγροτικό περιβάλλον να πρωταγωνιστήσει σε μεγάλες τηλεοπτικές επιτυχίες και γιατί πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι στην Πολύαιγο, διαβάζοντας «Βάκχες»;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Θέατρο / Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Ο κορυφαίος Έλληνας σκηνοθέτης διασκευάζει φέτος τις τραγωδίες του Οιδίποδα σε ένα ενιαίο έργο και μιλά στη LiFO, για το πώς η μοίρα είναι μια παρεξηγημένη έννοια, ενώ σχολιάζει το αφήγημα περί «καθαρότητας» της Επιδαύρου, καθώς και τις ακραίες αντιδράσεις που έχει δεχθεί από το κοινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΓΙΑ 28 ΜΑΙΟΥ Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Θέατρο / Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Σαν σήμερα, το 1943, γεννήθηκε η Ελληνίδα σοπράνο που διέπρεψε για μια ολόκληρη δεκαετία στην Ευρώπη και την Αμερική, αλλά κάηκε εξαιτίας μιας σειράς ιδιαίτερα απαιτητικών ρόλων, τους οποίους ερμήνευσε πολύ νωρίς. Ο κόντρα τενόρος Άρης Χριστοφέλλης, ένας από τους λίγους στην Ελλάδα που γνωρίζουν σε βάθος την πορεία της, περιγράφει την άνοδο και την πτώση της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Θέατρο / Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Από τους Αγίους Σαράντα της Αλβανίας μέχρι τη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, η ζωή του βραβευμένου ηθοποιού, τραγουδιστή και σεναριογράφου είναι μια διαρκής προσπάθεια συμφιλίωσης με την απώλεια. Η παράσταση «Μια άλλη Θήβα» τον καθόρισε, ενώ ο ρόλος του στο «Brokeback Mountain» τού έσβησε κάθε ομοφοβικό κατάλοιπο. Δηλώνει πως αυτό που τον ενοχλεί βαθιά είναι η αδράνεια απέναντι σε όσα συμβαίνουν γύρω μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μιχαήλ Μαρμαρινός: Το έπος μάς έμαθε να αναπνέουμε ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΑΡΚΕΤΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

Θέατρο / Μιχαήλ Μαρμαρινός: «Από μια κοινωνία της αιδούς, γίναμε μια κοινωνία της ξεδιαντροπιάς»

Με τη νέα του παράσταση, ο Μιχαήλ Μαρμαρινός επιστρέφει στην Οδύσσεια και στον Όμηρο και διερευνά την έννοια της φιλοξενίας. Αναλογίζεται το «απύθμενο θράσος» της εποχής μας, εξηγεί τη στενή σχέση του έπους με το βίωμα και το θαύμα που χάσαμε και παραμένει σχεδόν σιωπηλός για τη νέα του θέση ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ