Θα δούμε θέατρο σε αρχαιολογικούς χώρους

Θα δούμε θέατρο σε αρχαιολογικούς χώρους Facebook Twitter
O Aρχαιολογικός χώρος της Ελευσίνας. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
0

Σπουδαία Ερείπια: Η Ελλάδα με τα μάτια των ξένων ταξιδιωτών

Τρεις αιώνες περιηγήσεων, καταγεγραμμένων αναμνήσεων, πολύτιμων σημειώσεων. Εννέα ταξιδιώτες-περιηγητές μάς δείχνουν τον δρόμο που βάδισαν και μας ζητούν να «ακολουθήσουμε» τα βήματά τους. Ξεκινώντας από το φαντασιακό ταξίδι του Φενελόν στην Ελλάδα του 16ου αιώνα και τελειώνοντας κοντά στον 19ο αιώνα με τις αφηγήσεις του Σατωβριάνδου, της Φρεντρίκα Μπρέμερ, της Χριστιάνας Λυτ, του Τζον Χιλλ και του πρώτου Αμερικανού πρέσβη στην Ελλάδα, Καρόλου Τάκερμαν, τα Σπουδαία ερείπια - Η Ελλάδα με τα μάτια των ξένων ταξιδιωτών (16ος-19ος αιώνας), σαν ένα παιχνίδι με τον χρόνο, μας δείχνουν μια άλλη Ελλάδα.


Μέσα από επιλεγμένες αφηγήσεις ξένων ταξιδιωτών και περιηγητών στην τουρκοκρατούμενη και στην προεπαναστατική Ελλάδα αλλά και στο νεότευκτο ελληνικό κράτος η σκηνοθέτις Νατάσα Τριανταφύλλη επιχειρεί να μεταφέρει στο σήμερα την αποτύπωση των προσδοκιών, τη φαντασιακή πρόσληψη του αρχαίου κόσμου, τις περιηγήσεις ανάμεσα στα χαλάσματα, την επαφή και την εξοικείωση με την πραγματικότητα.

Τα κείμενα των σημαντικών προσωπικοτήτων που επισκέφτηκαν την Ελλάδα και έγραψαν για την εμπειρία τους (οι περισσότεροι επισκεπτόμενοι και χώρους στους οποίους θα παρουσιαστεί η παράσταση) χωρίζονται σε 5 θεματικές ενότητες: «Ταξιδεύοντας ανάμεσα στα αρχαία χαλάσματα», «Αποτυπώσεις του αρχαίου παρελθόντος», «Αναπαραστάσεις του τοπίου», «Η προτεσταντική διείσδυση», «Έθιμα - Παράδοση».

Σύνθεση - επιμέλεια κειμένου: Στέφανος Καβαλλιεράκης, Άγγελος Κουτσολαμπρόπουλος

Σκηνοθεσία: Νατάσα Τριανταφύλλη

Σκηνικά: Εύα Μανιδάκη

Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη

Μουσική: Λήδα Μανιατάκου

Κίνηση - βοηθός σκηνοθέτη: Δήμητρα Μητροπούλου

Παίζουν: Πάρις Θωμόπουλος, Ελευθερία Παγκάλου, Βασίλης Παπαδημητρίου, Νατάσα Σφενδυλάκη, Αινείας Τσαμάτης, Δήμητρα Χαριτοπούλου

Παραστάσεις

21/7 Μονή Καισαριανής

24/7 Αρχαιολογικό Μουσείο Μεγάρων

26/7 Μονή Δαφνίου

29/7 Αρχαιολογικός χώρος Ακαδημίας Πλάτωνος

2/8 Κέντρο Ιστορικής ενημέρωσης Θερμοπυλών

6/8 Λύκειο Αριστοτέλους

9/8 Αρχαιολογικός χώρος Νεμέας

12/8 Αρχαιολογικό Μουσείο Σαλαμίνας

21/8 Μικρό Θέατρο Παλαιάς Επιδαύρου

25/8 Λύκειο Αριστοτέλους

26/8 Αρχαιολογικό Μουσείο Πειραιά

30/8 Αρχαιολογικό Μουσείο Αίγινας (δυο παραστάσεις)

4/9 Αρχαίο Θέατρο Ζέας

10/9 Αρχαιολογικός χώρος Ελευσίνας

12/9 Ιερό Ποσειδώνα – Πόρος

15/9 Αρχαιολογικό Μουσείο Χαλκίδας (Αρέθουσα)

18/9 Αρχαιολογικό Μουσείο Λαυρίου

20/9 Αρχαιολογικός χώρος Ασίνης

23/9 Αρχαιολογικός χώρος Αρχαίας Κορίνθου

26/9 Αρχαιολογικός χώρος Ολυμπιείου

Θα δούμε θέατρο σε αρχαιολογικούς χώρους Facebook Twitter
Μονή Καισαριανής.

Αθηναίων Πολιτεία

Ο Ηρόδοτος διαδέχεται τον Θουκυδίδη. Ο Αριστοτέλης εναλλάσσεται με τον Πλούταρχο και τον Διογένη Λαέρτιο. Αποσπάσματα από κορυφαία έργα, ιστορικές-αρχαιολογικές πηγές (επιγραφές, αρχαιολογικά κείμενα) και ψηφίδες από το παρελθόν ανασυνθέτουν σε επεισοδιακή μορφή την περιπετειώδη πορεία του αθηναϊκού πολιτεύματος προς τη Δημοκρατία (7ος-6ος αι. π.Χ.). Ο Βασίλης Παπαβασιλείου σκηνοθετεί αυτή την πολύ ενδιαφέρουσα ανθολόγηση κειμένων της αρχαίας ιστοριογραφίας υπό τον τίτλο Αθηναίων Πολιτεία.


Στην πραγματικότητα, πρόκειται για πέντε αυτοτελή αφηγηματικά «ιστορήματα», διασκευασμένα σε δραματική μορφή και για θεατρική απόδοση, τα οποία ενώνονται θεματολογικά σε ένα ενιαίο ιστορικο-πολιτικό διακείμενο.

Τα κεφάλαια ανα-διηγούνται ιστορίες όπως το Κυλώνειο Άγος (τη σειρά από δεινοπαθήματα και θεομηνίες που έπληξαν την αρχαία Αθήνα και αποδόθηκαν στην οργή των θεών για τη σφαγή των οπαδών του Κύλωνα), η δραστική και τολμηρή νομοθεσία του σοφού Σόλωνα, η στυγνή τυραννία του Πεισίστρατου και των Πεισιστρατιδών, οι κοινωνικές μεταρρυθμίσεις του Κλεισθένη κ.ά. Οι ιστορίες αυτές παρουσιάζονται για πρώτη φορά σε θεατρική μορφή σε σημαίνοντες αρχαιολογικούς τόπους και μουσεία, προφανώς ιδεώδη για τη συγκεκριμένη πρόταση «θέατρα».

Μετάφραση - διασκευή: Γιάννης Λιγνάδης

Ιστορική τεκμηρίωση - επιμέλεια: Ανδρονίκη Μακρή

Σκηνοθεσία: Βασίλης Παπαβασιλείου

Κοστούμια - βοηθός σκηνοθέτη: Νικολέτα Φιλόσογλου

Κίνηση: Ερμής Μαλκότσης

Παίζουν: Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Μάνος Βαβαδάκης, Κώστας Κοράκης, Άγγελος Μπούρας, Κατερίνα Πατσιάνη

Παραστάσεις

23/7 Λύκειο Αριστοτέλους

30/7 Αρχαιολογικό Μουσείο Χαλκίδας «Αρέθουσα»

31/7 Αρχαιολογικός χώρος Ερέτριας

1/8 Αρχαιολογικό Μουσείο Θηβών

4/8 Αρχαιολογικός χώρος Αρχαίας Κορίνθου

6/8 Μονή Δαφνίου

7/8 Ιερό Ποσειδώνος – Σούνιο

8/8 Αρχαίο Θέατρο Θορικού

19/8 Μικρό Θέατρο Παλαιάς Επιδαύρου

22/8 Αρχαιολογικός χώρος Ελευθερών

23/8 Αρχαιολογικός χώρος Βραυρώνας

27/8 Αρχαιολογικό Μουσείο Μεγάρων

28/8 Αρχαιολογικός χώρος Αφαίας –Αίγινα

2/9 Αρχαιολογικός χώρος Ακαδημίας Πλάτωνος

6/9 Ρωμαϊκή Αγορά

9/9 Αρχαιολογικός χώρος Ελευσίνας

13/9 Αρχαιολογικός χώρος Τύμβου Μαραθώνα

16/9 Αρχαίο Θέατρο Ζέας

19/9 Αρχαίο Θέατρο Άργους

22/9 Φρούριο Παλαμηδίου - Ναύπλιο

24/9 Αρχαιολογικό Μουσείο Πειραιά

25/9 Αρχαιολογικός χώρος Ολυμπιείου

Θα δούμε θέατρο σε αρχαιολογικούς χώρους Facebook Twitter
Φωτογραφία από παλαιότερη εκδήλωση στον αρχαιολογικό χώρο Ολυμπιείου. Φωτ.: Χάρης Ακριβιάδης

Το αμάρτημα της μητρός μου (στα αγγλικά)

Ένα αριστούργημα της νεοελληνικής λογοτεχνίας, το πρώτο νεοελληνικό διήγημα που αναφέρεται με τέτοιον τρόπο στο ψυχικό μαρτύριο, στη βαριά συνείδηση, στο βάσανο της ενοχής, στην προσωπική αναμέτρηση με τα μεγάλα μυστικά του παρελθόντος. Εκείνο που τόλμησε κοντά στις αρχές του 19ου αιώνα να διεισδύσει σε βάθος στην ανθρώπινη ψυχή.

Ο Γεώργιος Βιζυηνός, αντλώντας αφηγηματικό υλικό από τις προσωπικές και οικογενειακές μνήμες, περιγράφει στο Αμάρτημα της μητρός μου (1883) τη στέρηση της μητρικής στοργής που βιώνει ένα παιδί εξαιτίας κάποιου παλιότερου αμαρτήματος της μητέρας του. Η αφήγηση γίνεται σε πρώτο πρόσωπο, οι σελίδες αναβλύζουν ανθρωπιά και αμεσότητα, το μυστικό της μητέρας αποκαλύπτεται στο ώριμο πλέον παιδί και αποκρυπτογραφείται ο τίτλος-αίνιγμα του διηγήματος.


Κι ενώ όλα αυτά συμβαίνουν στο πρώτο πλάνο, ο Βιζυηνός έχει ως φόντο τις παραδόσεις και τα βιώματα της λαϊκής ζωής στην ιδιαίτερη πατρίδα του, ενισχύοντάς το με το στέρεο υπόβαθρο της παιδείας του. Η παράσταση που θα γίνει στην αγγλική γλώσσα –έχει φιλοξενηθεί ήδη με μεγάλη επιτυχία σε κορυφαία ακαδημαϊκά ιδρύματα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής επί δύο συνεχή έτη (2018-2019)– είναι μια απόπειρα του Εθνικού Θεάτρου να συνδέσει το αγγλόφωνο κοινό με τη σύγχρονη ελληνική πολιτιστική δημιουργία.

Σκηνοθεσία: Δανάη Ρούσσου

Ερμηνεία: Ρένα Κυπριώτη

Σύνθεση μουσικής: Νίκος Κυπουργός

Κοστούμια: Βάνα Γιαννούλα

Καλλιτεχνική συνεργάτις: Ειρήνη Βουρλάκου

Παραστάσεις

19/7 Αρχαίο Θέατρο Θορικού

22/7 Λύκειο Αριστοτέλους

25/7 Μονή Δαφνίου

28/7 Ιερός Ναός Αγ. Γεωργίου (Ομορφοκκλησιά – Γαλάτσι)

5/8 Φρούριο Παλαμηδίου

11/8 Αρχαιολογικό Μουσείο Σαλαμίνας

18/8 Αρχαιολογικός χώρος Αρχαίας Κορίνθου

20/8 Μικρό Θέατρο Παλαιάς Επιδαύρου

29/8 Αρχαιολογικό Μουσείο Αίγινας (δυο παραστάσεις)

1/9 Αρχαιολογικός χώρος Ακαδημίας Πλάτωνος

3/9 Αρχαίο Θέατρο Ζέας

5/9 Ρωμαϊκή Αγορά

8/9 Αρχαιολογικός χώρος Ελευσίνας

11/9 Αρχαιολογικός χώρος Μυκηνών

17/9 Μονή Καισαριανής

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κυνηγώντας τον χαμένο χρόνο σε ένα έργο για την εξουσία

Θέατρο / «Δελφίνοι ή Καζιμίρ και Φιλιντόρ»: Ένα έργο για τη μόνιμη ήττα μας από τον χρόνο

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος σκηνοθετεί και γράφει ένα έργο-παιχνίδι, εξετάζοντας τις σχέσεις εξουσίας, τον δημιουργικό αντίλογο και τη μάταιη προσπάθεια να ασκήσουμε έλεγχο στη ζωή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΧΛΟΗ ΟΜΠΟΛΕΝΣΚΙ: Σκηνογράφος-ενδυματολόγος του θεάτρου και της όπερας

Οι Αθηναίοι / Χλόη Ομπολένσκι: «Τι είναι ένα θεατρικό έργο; Οι δυνατότητες που δίνει στους ηθοποιούς»

Ξεκίνησε την καριέρα της ως βοηθός της Λίλα ντε Νόμπιλι, υπήρξε φίλη του Γιάννη Τσαρούχη, συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν και τον Λευτέρη Βογιατζή, δούλεψε με τον Φράνκο Τζεφιρέλι και, για περισσότερο από 20 χρόνια, με τον Πίτερ Μπρουκ. Η διεθνούς φήμης σκηνογράφος και ενδυματολόγος Χλόη Ομπολένσκι υπογράφει τα σκηνικά και τα κοστούμια στην «Τουραντότ» του Πουτσίνι και αφηγείται τη ζωή της στη LiFO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Φάουστ» του Άρη Μπινιάρη, ένα μιούζικαλ από την Κόλαση

Θέατρο / Φάουστ: Ένα μιούζικαλ από την κόλαση

«Ζήσε! Μας λέει ο θάνατος, ζήσε!», είναι το ρεφρέν του τραγουδιού που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, εν μέσω ομαδικών βακχικών περιπτύξεων – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Φάουστ» του Γκαίτε σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Θέατρο / Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Η μεγάλη προσωπικότητα του ευρωπαϊκού θεάτρου Αριάν Μνουσκίν επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών με το Θέατρο του Ήλιου για να μιλήσουν για τα τέρατα της Ιστορίας που παραμονεύουν πάντα και απειλούν τον ελεύθερο κόσμο. Με αφορμή την παράσταση που αποθεώνει τη σημασία του λαϊκού θεάτρου στην εποχή μας μοιραζόμαστε την ιστορία της ζωής και της τέχνης της, έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες, που υπηρετούν με πάθος την πρωτοπορία, την εγγύτητα που δημιουργεί η τέχνη και τη μεγαλειώδη ουτοπία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ Νίκος Χατζόπουλος

Νίκος Χατζόπουλος / «Αν σκέφτεσαι μόνο το ταμείο, κάποια στιγμή το ταμείο θα πάψει να σκέφτεται εσένα»

Ο Νίκος Χατζόπουλος έχει διανύσει μια μακρά πορεία ως ηθοποιός, σκηνοθέτης, μεταφραστής και δάσκαλος υποκριτικής. Μιλά στη LIFO για το πόσο έχει αλλάξει το θεατρικό τοπίο σήμερα, για τα πρόσφατα περιστατικά λογοκρισίας στην τέχνη, καθώς και για τις προσεχείς συνεργασίες του με τον Γιάννη Χουβαρδά και τον Ακύλλα Καραζήση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Χορός / Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Maguy Marin, Χρήστος Παπαδόπουλος, Damien Jalet, Omar Rajeh και άλλα εμβληματικά ονόματα του χορού πρωταγωνιστούν στις 20 παραστάσεις του φετινού προγράμματος του 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, που θα πραγματοποιηθεί από τις 18-27 Ιουλίου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Μια άλλη Θήβα»: Η πιο αθόρυβη επιτυχία της θεατρικής Αθήνας

The Review / «Μια άλλη Θήβα»: Η παράσταση-φαινόμενο που ξεπέρασε τους 100.000 θεατές

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την θεατρική παράσταση στο Θεάτρο του Νέου Κόσμου, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, που διανύει πλέον την τρίτη της σεζόν σε γεμάτες αίθουσες. Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας της; Το ίδιο το έργο ή οι δύο πρωταγωνιστές, ο Θάνος Λέκκας και ο Δημήτρης Καπουράνης, που καθήλωσαν το κοινό;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Θέατρο / «Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Η Μαρία Πρωτόπαππα σκηνοθετεί την «Ανδρομάχη» στην Επίδαυρο, με άντρες ηθοποιούς στους γυναικείους ρόλους, εξερευνώντας τις πολιτικές και ηθικές διαστάσεις του έργου του Ευριπίδη. Η δημοκρατία, η ελευθερία, η ηθική και η ευθύνη ηγετών και πολιτών έρχονται σε πρώτο πλάνο σε μια πολιτική και κοινωνική τραγωδία με πολυδιάστατη δομή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «Χρυσή Εποχή»

Αποστολή στο Νόβι Σαντ / Κωνσταντίνος Ρήγος: «Ήθελα ένα υπέροχο πάρτι όπου όλοι είναι ευτυχισμένοι»

Στη νέα παράσταση του Κωνσταντίνου Ρήγου «Χρυσή Εποχή», μια συμπαραγωγή της ΕΛΣ με το Φεστιβάλ Χορού Βελιγραδίου, εικόνες από μια καριέρα 35 ετών μεταμορφώνονται ‒μεταδίδοντας τον ηλεκτρισμό και την ενέργειά τους‒ σε ένα ολόχρυσο ξέφρενο πάρτι.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Απόπειρες για τη ζωή της: Ψάχνοντας την αλήθεια για τις υπέροχες, βασανισμένες γυναίκες και τις τραγικές εμπειρίες τους

Θέατρο / Η βάρβαρη εποχή που ζούμε σε μια παράσταση

Ο Μάρτιν Κριμπ στο «Απόπειρες για της ζωή της» που ανεβαίνει στο Θέατρο Θησείον σκιαγραφεί έναν κόσμο όπου κυριαρχεί ο πόλεμος, ο θάνατος, η καταπίεση, η τρομοκρατία, η φτώχεια, ο φασισμός, αλλά και ο έρωτας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
To νόημα τού να ανεβάζεις Πλάτωνα στην εποχή του ΤikTok

Άννα Κοκκίνου / To νόημα τού να ανεβάζεις το Συμπόσιο του Πλάτωνα στην εποχή του tinder

Η Άννα Κοκκίνου στη νέα της παράσταση αναμετριέται με το «Συμπόσιο» του Πλάτωνα και τις πολλαπλές όψεις του Έρωτα. Εξηγεί στη LiFO για ποιον λόγο επέλεξε να ανεβάσει το αρχαίο φιλοσοφικό κείμενο, πώς το προσέγγισε δραματουργικά και κατά πόσο παραμένουν διαχρονικά τα νοήματά του.
M. HULOT
«Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Θέατρο / «Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Η παράσταση TERAΣ διερευνά τις queer ταυτότητες και τα οικογενειακά τραύματα, μέσω της εμπειρίας της αναγκαστικής μετανάστευσης. Μπορεί τελικά ένα μέλος της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας να ζήσει ελεύθερα σε ένα μικρό νησί;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Αντώνης Αντωνόπουλος από μικρός είχε μια έλξη για τα νεκροταφεία ή Όλα είναι θέατρο αρκεί να στρέψεις το βλέμμα σου πάνω τους ή Η παράσταση «Τελευταία επιθυμία» είναι ένα τηλεφώνημα από τον άλλο κόσμο

Θέατρο / «Ας απολαύσουμε τη ζωή, γιατί μας περιμένει το σκοτάδι»

Ο Αντώνης Αντωνόπουλος, στη νέα του παράσταση «Τελευταία Επιθυμία», δημιουργεί έναν χώρο όπου ο χρόνος για λίγο παγώνει, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να συναντήσουμε τους νεκρούς αγαπημένους μας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

Θέατρο / Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

«Δεν πηγαίνουμε ποτέ στη Μόσχα, όμως η επιθυμία γι’ αυτήν κυλάει διαρκώς μέσα μας» - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για τη sold-out παράσταση «Τρεις Αδελφές» του Τσέχοφ, σε σκηνοθεσία Μαρίας Μαγκανάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Θέμελης Γλυνάτσης: Ας ξεκινήσουμε με το να είμαστε πολύ πιο τολμηροί με τους ρόλους που δίνουμε στους νέους καλλιτέχνες, κι ας μην είναι τέλειοι

Θέατρο / Μια όπερα με πρωταγωνιστές παιδιά για πρώτη φορά στην Ελλάδα

Μεταξύ χειροποίητων σκηνικών και σκέψεων γύρω από τη θρησκεία και την εξουσία, «Ο Κατακλυσμός του Νώε» δεν είναι άλλη μια παιδική παράσταση, αλλά ανοίγει χώρο σε κάτι μεγαλύτερο: στη δυνατότητα τα παιδιά να γίνουν οι αυριανοί δημιουργοί, όχι απλώς οι θεατές.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ