Άκις Βλουτής: Έργα από όνειρο και παιδικές μνήμες

Άκις Βλουτής: Έργα από όνειρο και παιδικές μνήμες Facebook Twitter
Ο Πατέρας είναι ένα σημαντικό έργο που περιλαμβάνει καταστάσεις πολύ δύσκολες για τον ανθρώπινο ψυχισμό αλλά και που, δι' ελέου και φόβου, επιφέρει την κάθαρσιν.
0

Με ένα βαρύ βιογραφικό που αριθμεί περισσότερες από 60 παραστάσεις, έχοντας ξεκινήσει την καριέρα του ως ηθοποιός στο θέατρο του Λευτέρη Βογιατζή και στη συνέχεια σε παραστάσεις του Στάθη Λιβαθινού και έχοντας συνεργαστεί με μερικούς από τους σημαντικότερους ηθοποιούς και σκηνοθέτες στην Ελλάδα, ο Άκις Βλουτής γίνεται φέτος ο «Πατέρας» του Στρίντμπεργκ. Άνθρωπος χαμηλών τόνων, αλλά υψηλών απαιτήσεων, σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί σε ένα έργο φτιαγμένο από όνειρο και παιδικές μνήμες.

 

— Πόσα χρόνια κάνετε θέατρο;

Παίζω θέατρο από το 1992. Είχα τη χαρά και την τύχη να συνεργαστώ από την αρχή με σημαντικούς ανθώπους του χώρου, όπως ο Λευτέρης Βογιατζής, ο Στάθης Λιβαθινός κ.ά. Από το 2008 και για μία δεκαετία ανέλαβα το Από Μηχανής Θέατρο. Κι εκεί έγιναν συνεργασίες με θεατρανθρώπους που εκτιμώ πολύ και που λάμπουν στον χώρο του θεατρικού πολιτισμού.


— Γιατί αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το θέατρο; Ποια εμπειρία σάς οδήγησε σε αυτή την επιλογή;

Στην αρχή ασυνείδητα και στη συνέχεια απολύτως συνειδητά, το θέατρο σε ωθεί να κάνεις βαθιά βουτιά προς τα μέσα, είναι ο δρόμος για την αυτογνωσία που, προσωπικά, ποτέ δεν με έχει προδώσει. Με κάθε έργο στο οποίο παίζω ή σκηνοθετώ η εικόνα της ζωής τούτης ανοίγει λίγο περισσότερο.

Αυτό που εντυπωσιάζει είναι ότι το κοινό μας παρακολουθεί σιωπηλά, σαν συνεπαρμένο. Δεν ακούγεται μιλιά στην αίθουσα όσο διαρκεί η παράσταση. Είναι πολύ συγκινητικό.


— Ηθοποιός ή σκηνοθέτης; Ποιον από τους δύο ρόλους προκρίνετε;

Ως ηθοποιός μετέχει κανείς σε ένα κομμάτι του έργου. Γίνεται ο χαρακτήρας, προσπαθεί να δει την πραγματικότητα του έργου μέσα από τα μάτια του ήρωα, υπερβαίνει την προσωπική του οπτική. Είναι γοητευτική και προκλητική διαδικασία να γίνεσαι κάθε βράδυ ένας άλλος. Η σκηνοθεσία, από την άλλη πλευρά, έχει μια ολότητα, προϋποθέτει ένα συνολικό όραμα που αφορά όλες τις πτυχές της δουλειάς. Τον σκηνοθέτη τον αφορούν όλοι οι ρόλοι εξίσου, καθώς επίσης ο ήχος, το φως και η συνολική ατμόσφαιρα. Τα τελευταία δύο χρόνια που σκηνοθετώ τον εαυτό μου έχω εκπλαγεί πολύ ευχάριστα με τη διαδικασία. Γι' αυτό και σκοπεύω να συνεχίσω και τα δύο.


— Τι σας δίδαξε η μέχρι τώρα εμπειρία σας στον χώρο;

Ότι διατελώ αεί διδασκόμενος και ότι στο θέατρο όλα αρχίζουν εκ νέου με κάθε έργο.

Άκις Βλουτής: Έργα από όνειρο και παιδικές μνήμες Facebook Twitter
Στην παράσταση με τη Δήμητρα Χατούπη.


— Πώς μεταφράζεται οικονομικά η επιλογή «κάνω σοβαρό θέατρο»; Απαιτεί θυσίες;

Μόνο θυσίες απαιτεί. Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, που οι Έλληνες έχουν πληγεί σοβαρότατα από τη συνεχιζόμενη οικονομική δυσπραγία, το θέατρο ρεπερτορίου αγωνίζεται να σταθεί. Και, ευτυχώς, στέκεται.


— Νίκες - ήττες της δουλειάς σας;

Ούτε νίκες ούτε ήττες. Ένα θερμό χειροκρότημα και μέσω αυτού η επαναφορά στη σκηνή για τρεις και τέσσερις αυλαίες είναι για μένα πραγματική χαρά.


— Σας βλέπουμε πάντα σε σημαντικά έργα της παγκόσμιας δραματουργίας. Γιατί ο «Πατέρας» του Στρίντμπεργκ φέτος και όχι κάποιο άλλο έργο;

Ο «Πατέρας» είναι ένα σημαντικό έργο που περιλαμβάνει καταστάσεις πολύ δύσκολες για τον ανθρώπινο ψυχισμό αλλά και που, δι' ελέου και φόβου, επιφέρει την κάθαρσιν. Το δικό μας ανέβασμα το βασίζουμε πολύ στο κείμενο του Στρίντμπεργκ, γιατί οι αλήθειες του είναι πανανθρώπινες. Όμως δεν θα είναι το μοναδικό έργο για φέτος...


— Πώς αντιδρά το κοινό στο έργο; Τι πιστεύετε ότι αφήνει στην ψυχή των θεατών σας;

Αυτό που εντυπωσιάζει είναι ότι το κοινό μας παρακολουθεί σιωπηλά, σαν συνεπαρμένο. Δεν ακούγεται μιλιά στην αίθουσα όσο διαρκεί η παράσταση. Είναι πολύ συγκινητικό.

Άκις Βλουτής: Έργα από όνειρο και παιδικές μνήμες Facebook Twitter
Άκις Βλουτής και Λουκία Πιστιόλα


— Σε μια εποχή τόσο δύσκολη, που όλοι αναζητούν ψυχαγωγία, γιατί πιστεύετε ότι το κοινό επιλέγει να δει τον «Πατέρα»;

Γιατί το κοινό μάλλον δεν μπαίνει σε φόρμες. Κάποιοι, μάλλον πολλοί, ψυχαγωγούνται με λιγότερο εύπεπτα έργα.


— Συνδυάζεται ένα τόσο απαιτητικό επάγγελμα με μια ισορροπημένη καθημερινή ζωή;

Μα, μόνο με μια ισορροπημένη ζωή μπορεί, κατά τη γνώμη μου, να δημιουργήσει κάποιος. Σε κλίμα ασφάλειας και αγάπης στην καθημερινότητά του. Αλλιώς, πώς;


— Ποια όνειρα έχετε για το μέλλον;

Όπως συνηθίζω να λέω, όνειρα από την αστερόσκονη που είμαστε φτιαγμένοι εμείς οι άνθρωποι: να ζω όμορφα, να δημιουργώ, να κάνω καλό θέατρο, να γίνομαι καλύτερος ή σοφότερος –το ίδιο κάνει– άνθρωπος μέσω αυτού.

Info

Αύγουστος Στρίντμπεργκ

O Πατέρας

Θέατρο Άλφα

Πατησίων 37

Παρασκευή, Σάββατο 21:00 & Κυριακή 19:00

 

To άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Οι «Όρνιθες» του Νίκου Καραθάνου επιστρέφουν στη Στέγη - Οι συντελεστές μιλούν για την ανανεωμένη παράσταση

Θέατρο / Οι «Όρνιθες» του Νίκου Καραθάνου επιστρέφουν στη Στέγη - Οι συντελεστές μιλούν για την ανανεωμένη παράσταση

Όσα ειπώθηκαν στην εκδήλωση για την εξαιρετικά επιτυχημένη παράσταση που παρουσιάζεται με ανανεωμένη διανομή, στις 29 και 30/12, στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, προτού ταξιδέψει στο Σαντιάγκο της Χιλής.
THE LIFO TEAM
Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος: «Να φοβηθώ τι; Μήπως πουν ότι ήμουν χάλια στον Άμλετ; Μα, θα το πουν!»

Θέατρο / Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος: «Να φοβηθώ τι; Μήπως πουν ότι ήμουν χάλια στον Άμλετ; Μα, θα το πουν!»

Ο αγαπημένος ηθοποιός αναλαμβάνει στα 40 του να υποδυθεί για πρώτη φορά τον «Άμλετ», υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση της Κατερίνας Ευαγγελάτου, και δηλώνει έτοιμος, ακόμα και για μια μεγάλη αποτυχία.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Ευθύμης Μπαλαγιάννης: «Η απόσταση και η ταύτιση με έναν ρόλο είναι ένα λεπτό σχοινί»

Οδηγός Θεάτρου / Ευθύμης Μπαλαγιάννης: «Η απόσταση και η ταύτιση με έναν ρόλο είναι ένα λεπτό σχοινί»

Ο Ευθύμης Μπαλαγιάννης αποδεικνύει συνεχώς πως το «μικρόβιο» του ηθοποιού εξελίχθηκε σε ταλέντο που έχουμε απολαύσει ήδη στις θεατρικές αλλά και τηλεοπτικές του εμφανίσεις.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βασίλης Παπαβασιλείου

Απώλειες / Βασίλης Παπαβασιλείου (1949-2025): Ένας σπουδαίος διανοητής του ελληνικού θεάτρου

«Αυτό, λοιπόν, το οφείλω στο θέατρο: τη σωτηρία από την κακομοιριά μου»: Ο σκηνοθέτης, μεταφραστής, ηθοποιός και δάσκαλος Βασίλης Παπαβασιλείου πέθανε σε ηλικία 76 ετών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

Θέατρο / Δημήτρης Γκοτσόπουλος: «Ήμουν ένα αγρίμι που είχε κατέβει από τα βουνά»

Ο ταλαντούχος ηθοποιός φέτος ερμηνεύει τον Νεοπτόλεμο στον «Φιλοκτήτη» του Σοφοκλή. Πώς κατάφερε από ένα αγροτικό περιβάλλον να πρωταγωνιστήσει σε μεγάλες τηλεοπτικές επιτυχίες και γιατί πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι στην Πολύαιγο, διαβάζοντας «Βάκχες»;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Θέατρο / Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Ο κορυφαίος Έλληνας σκηνοθέτης διασκευάζει φέτος τις τραγωδίες του Οιδίποδα σε ένα ενιαίο έργο και μιλά στη LiFO, για το πώς η μοίρα είναι μια παρεξηγημένη έννοια, ενώ σχολιάζει το αφήγημα περί «καθαρότητας» της Επιδαύρου, καθώς και τις ακραίες αντιδράσεις που έχει δεχθεί από το κοινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΓΙΑ 28 ΜΑΙΟΥ Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Θέατρο / Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Σαν σήμερα, το 1943, γεννήθηκε η Ελληνίδα σοπράνο που διέπρεψε για μια ολόκληρη δεκαετία στην Ευρώπη και την Αμερική, αλλά κάηκε εξαιτίας μιας σειράς ιδιαίτερα απαιτητικών ρόλων, τους οποίους ερμήνευσε πολύ νωρίς. Ο κόντρα τενόρος Άρης Χριστοφέλλης, ένας από τους λίγους στην Ελλάδα που γνωρίζουν σε βάθος την πορεία της, περιγράφει την άνοδο και την πτώση της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Θέατρο / Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Από τους Αγίους Σαράντα της Αλβανίας μέχρι τη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, η ζωή του βραβευμένου ηθοποιού, τραγουδιστή και σεναριογράφου είναι μια διαρκής προσπάθεια συμφιλίωσης με την απώλεια. Η παράσταση «Μια άλλη Θήβα» τον καθόρισε, ενώ ο ρόλος του στο «Brokeback Mountain» τού έσβησε κάθε ομοφοβικό κατάλοιπο. Δηλώνει πως αυτό που τον ενοχλεί βαθιά είναι η αδράνεια απέναντι σε όσα συμβαίνουν γύρω μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μιχαήλ Μαρμαρινός: Το έπος μάς έμαθε να αναπνέουμε ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΑΡΚΕΤΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

Θέατρο / Μιχαήλ Μαρμαρινός: «Από μια κοινωνία της αιδούς, γίναμε μια κοινωνία της ξεδιαντροπιάς»

Με τη νέα του παράσταση, ο Μιχαήλ Μαρμαρινός επιστρέφει στην Οδύσσεια και στον Όμηρο και διερευνά την έννοια της φιλοξενίας. Αναλογίζεται το «απύθμενο θράσος» της εποχής μας, εξηγεί τη στενή σχέση του έπους με το βίωμα και το θαύμα που χάσαμε και παραμένει σχεδόν σιωπηλός για τη νέα του θέση ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κυνηγώντας τον χαμένο χρόνο σε ένα έργο για την εξουσία

Θέατρο / «Δελφίνοι ή Καζιμίρ και Φιλιντόρ»: Ένα έργο για τη μόνιμη ήττα μας από τον χρόνο

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος σκηνοθετεί και γράφει ένα έργο-παιχνίδι, εξετάζοντας τις σχέσεις εξουσίας, τον δημιουργικό αντίλογο και τη μάταιη προσπάθεια να ασκήσουμε έλεγχο στη ζωή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΧΛΟΗ ΟΜΠΟΛΕΝΣΚΙ: Σκηνογράφος-ενδυματολόγος του θεάτρου και της όπερας

Οι Αθηναίοι / Χλόη Ομπολένσκι: «Τι είναι ένα θεατρικό έργο; Οι δυνατότητες που δίνει στους ηθοποιούς»

Ξεκίνησε την καριέρα της ως βοηθός της Λίλα ντε Νόμπιλι, υπήρξε φίλη του Γιάννη Τσαρούχη, συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν και τον Λευτέρη Βογιατζή, δούλεψε με τον Φράνκο Τζεφιρέλι και, για περισσότερο από 20 χρόνια, με τον Πίτερ Μπρουκ. Η διεθνούς φήμης σκηνογράφος και ενδυματολόγος Χλόη Ομπολένσκι υπογράφει τα σκηνικά και τα κοστούμια στην «Τουραντότ» του Πουτσίνι και αφηγείται τη ζωή της στη LiFO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Φάουστ» του Άρη Μπινιάρη, ένα μιούζικαλ από την Κόλαση

Θέατρο / Φάουστ: Ένα μιούζικαλ από την κόλαση

«Ζήσε! Μας λέει ο θάνατος, ζήσε!», είναι το ρεφρέν του τραγουδιού που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, εν μέσω ομαδικών βακχικών περιπτύξεων – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Φάουστ» του Γκαίτε σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Θέατρο / Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Η μεγάλη προσωπικότητα του ευρωπαϊκού θεάτρου Αριάν Μνουσκίν επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών με το Θέατρο του Ήλιου για να μιλήσουν για τα τέρατα της Ιστορίας που παραμονεύουν πάντα και απειλούν τον ελεύθερο κόσμο. Με αφορμή την παράσταση που αποθεώνει τη σημασία του λαϊκού θεάτρου στην εποχή μας μοιραζόμαστε την ιστορία της ζωής και της τέχνης της, έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες, που υπηρετούν με πάθος την πρωτοπορία, την εγγύτητα που δημιουργεί η τέχνη και τη μεγαλειώδη ουτοπία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ Νίκος Χατζόπουλος

Νίκος Χατζόπουλος / «Αν σκέφτεσαι μόνο το ταμείο, κάποια στιγμή το ταμείο θα πάψει να σκέφτεται εσένα»

Ο Νίκος Χατζόπουλος έχει διανύσει μια μακρά πορεία ως ηθοποιός, σκηνοθέτης, μεταφραστής και δάσκαλος υποκριτικής. Μιλά στη LIFO για το πόσο έχει αλλάξει το θεατρικό τοπίο σήμερα, για τα πρόσφατα περιστατικά λογοκρισίας στην τέχνη, καθώς και για τις προσεχείς συνεργασίες του με τον Γιάννη Χουβαρδά και τον Ακύλλα Καραζήση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Χορός / Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Maguy Marin, Χρήστος Παπαδόπουλος, Damien Jalet, Omar Rajeh και άλλα εμβληματικά ονόματα του χορού πρωταγωνιστούν στις 20 παραστάσεις του φετινού προγράμματος του 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, που θα πραγματοποιηθεί από τις 18-27 Ιουλίου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Μια άλλη Θήβα»: Η πιο αθόρυβη επιτυχία της θεατρικής Αθήνας

The Review / «Μια άλλη Θήβα»: Η παράσταση-φαινόμενο που ξεπέρασε τους 100.000 θεατές

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την θεατρική παράσταση στο Θεάτρο του Νέου Κόσμου, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, που διανύει πλέον την τρίτη της σεζόν σε γεμάτες αίθουσες. Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας της; Το ίδιο το έργο ή οι δύο πρωταγωνιστές, ο Θάνος Λέκκας και ο Δημήτρης Καπουράνης, που καθήλωσαν το κοινό;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Θέατρο / «Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Η Μαρία Πρωτόπαππα σκηνοθετεί την «Ανδρομάχη» στην Επίδαυρο, με άντρες ηθοποιούς στους γυναικείους ρόλους, εξερευνώντας τις πολιτικές και ηθικές διαστάσεις του έργου του Ευριπίδη. Η δημοκρατία, η ελευθερία, η ηθική και η ευθύνη ηγετών και πολιτών έρχονται σε πρώτο πλάνο σε μια πολιτική και κοινωνική τραγωδία με πολυδιάστατη δομή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «Χρυσή Εποχή»

Αποστολή στο Νόβι Σαντ / Κωνσταντίνος Ρήγος: «Ήθελα ένα υπέροχο πάρτι όπου όλοι είναι ευτυχισμένοι»

Στη νέα παράσταση του Κωνσταντίνου Ρήγου «Χρυσή Εποχή», μια συμπαραγωγή της ΕΛΣ με το Φεστιβάλ Χορού Βελιγραδίου, εικόνες από μια καριέρα 35 ετών μεταμορφώνονται ‒μεταδίδοντας τον ηλεκτρισμό και την ενέργειά τους‒ σε ένα ολόχρυσο ξέφρενο πάρτι.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ