Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter
11

A.M.

 

Είναι λάδια, αερογράφοι, γλυπτά. Είναι σούπερ-ρεαλιστικά έργα. Μοιάζουν με υπέροχες φωτογραφίες, αλλά δεν είναι.

 

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter
Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter
Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter
Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter
Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter
Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter
Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter
Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter
Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter


*****

Φωτογραφία
11

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Νίκος Φλώρος είναι ο τελευταίος φωτορεπόρτερ μιας άλλης Αθήνας

Φωτογραφία / Ο Νίκος Φλώρος είναι ο τελευταίος φωτορεπόρτερ μιας άλλης Αθήνας

Μέσα σε μια ξεχασμένη στοά της Πανεπιστημίου, ένα από τα παλαιότερα φωτογραφεία της Αθήνας φυλά φιλμ και αρνητικά που κρύβουν μισό αιώνα ζωής της πόλης – από πολιτικές πορείες και εγκλήματα μέχρι καθημερινές στιγμές που έχουν χαθεί για πάντα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Susan Meiselas: Η θρυλική φωτογράφος που απαθανάτισε τη ζωή των στρίπερ στην Αμερική των '70s

Φωτογραφία / Susan Meiselas: Η θρυλική φωτογράφος που απαθανάτισε τη ζωή των στρίπερ στην Αμερική των '70s

Σήμερα, η Meiselas θεωρείται ότι άνοιξε τον δρόμο όχι μόνο για τους πολιτικά δεσμευμένους φωτογράφους που καταγράφουν προσεκτικά, προβληματίζονται και πλαισιώνουν το έργο τους, αλλά και για τους φωτογράφους που επίμονα εργάζονται σε συνεργασία με τα θέματά τους.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Απαγορεύεται η είσοδος στους γονείς»: Εφηβικά δωμάτια στις δεκαετίες του ’80 και του ΄90

Φωτογραφία / «Απαγορεύεται η είσοδος στους γονείς»: Εφηβικά δωμάτια στις δεκαετίες του ’80 και του ΄90

Τριάντα χρόνια μετά την πρώτη του κυκλοφορία επανεκδίδεται αυτό τον μήνα το φωτογραφικό λεύκωμα της Adrienne Salinger με πορτρέτα εφήβων στα υπνοδωμάτιά τους, σε μια εποχή πριν τα smartphones και τα social media.
THE LIFO TEAM
Nelly's: Η μεγαλύτερη αναδρομική έκθεση για τη σπουδαιότερη Ελληνίδα φωτογράφο

Φωτογραφία / Nelly's: Η κορυφαία Ελληνίδα φωτογράφος

Πεθαίνει σαν σήμερα η γυναίκα που είναι μέχρι τις μέρες μας η πιο γνωστή Ελληνίδα φωτογράφος. Ποια ήταν η Έλλη Σουγιουλτζόγλου; Και πώς έφτασε να φωτογραφίζει διάσημες χορεύτριες στην Ακρόπολη; Η Αλίκη Τσίργιαλου, υπεύθυνη των φωτογραφικών αρχείων του Μουσείου Μπενάκη μας εξηγεί.
M. HULOT
«Τράβηξα τη φωτογραφία ενώ λιμοκτονούσα κι ο ίδιος»: Η ιστορία της εικόνας-σύμβολο του λιμού στη Γάζα

Φωτογραφία / «Τράβηξα τη φωτογραφία ενώ λιμοκτονούσα κι ο ίδιος»: Η ιστορία της εικόνας-σύμβολο του λιμού στη Γάζα

Ο φωτορεπόρτερ Αχμέντ αλ-Αρίνι περιγράφει τις συνθήκες που οδήγησαν στην φωτογραφία που έχει κάνει το γύρο του κόσμου ως σύμβολο της ανθρωπιστικής καταστροφής που μαστίζει τη Λωρίδα.
THE LIFO TEAM
Spyros Rennt: «Το nightlife είναι καταφύγιο για τους queer ανθρώπους»

Φωτογραφία / Spyros Rennt: «Το nightlife είναι καταφύγιο για τους queer ανθρώπους»

Ο Αθηναίος φωτογράφος που έχει καταγράψει την ξέφρενη –αλλά και τρυφερή– νυχτερινή ζωή του Βερολίνου μπορεί να άργησε να βρει τον δρόμο του, αλλά μέσα από τη φωτογραφία νιώθει ότι τελικά η διαδρομή του απέκτησε ένα νόημα.
M. HULOT
Μια έκθεση με φωτογραφίες του Α. Εμπειρίκου που δεν έχουν παρουσιαστεί ποτέ πριν 

Φωτογραφία / Φωτογραφίες του Ανδρέα Εμπειρίκου παρουσιάζονται για πρώτη φορά σε μια νέα έκθεση

54 φωτογραφίες από το πολύτιμο αρχείο του θα παρουσιαστούν από την Eleftheria Tseliou Gallery, στον χώρο της Τοσίτσα 3, σε μια έκθεση που επιχειρεί να αναδείξει πως υπήρξε εξίσου σημαντικός ως φωτογράφος, όσο και ως ποιητής και ψυχαναλυτής.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

σχόλια

9 σχόλια
Μερικοί φίλοι υποτιμουν τη σημασία της τεχνικής και υπολογιζουν μονο το αισθητικό αποτελεσμα. Προτεινουν σαν επιχειρημα οτι ο φωτορεαλισμος απο μονος του δεν προσφερει τιποτα αφου και μια απλη φωτογραφια μπορει να το προσφερει αυτό... Νομιζω οτι ειναι λάθος γιατι με αυτον τον τροπο θα μπορουσαμε να απορριψουμε ολα τα γλυπτα των αρχαιων ελληνων αφου αυτο που θαυμαζουμε ειναι η τεχνική του γλύπτη στην αποδοση των ρεαλιστικών χαρακτηριστικών όπως πτυχες υφασματος, εκφρασεις προσωπου, μαλλια κλπ. Η τεχνικη ειναι μια μορφη τέχνης και καθε τεχνη εμπεριεχει τεχνική, κόπο και χρονο του καλλιτεχνη. Ο διασημοτερος πινακας του κοσμου, η Μονα Λίζα, ειναι αντικειμενο θαυμασμού κυριως για την τεχνική του (πως ζωγραφισε ο Ντα Βίντσι το χαμογελο) παρα για την αισθητική του. Αν καποιος φτιαξει τον Πυργο του Άιφελ απο σπίρτα, σιγουρα το εργο του θα γινει αντικειμενο θαυμασμου λογω των χιλιαδων ωρων που απαιτησε, λογω της λεπτομεριας και λογω της υπομονης και επιμονης του δημιουργου, παρα για το αμφιβολο αισθητικό αποτελεσμα...Δεν ειμαι ειδικός και λεω μια προσωπικη αποψη.
Δεν είναι έτσι. Η κλασσική αρχαιότητα έχει για όσους ασχολούνται με την Αισθητική το θαυμάσιο να αποδίδει πρωτοφανώς μια θεική χάρη σε ανθρώπινα σώματα, αφού τα αποτελούσαν συναρμογή των τελειοτέρων εκδοχών των επιμέρους του σώματος, την αρμονία. Στην ελληνιστική εποχή, με την γλαφυρότερη περιγραφή και την εμμονή στην λεπτομέρεια, εξυψώνεται το πάθος, το δράμα, η έκφραση της ηρωικής πράξης ή το βάθος της προσωπικότητας, το ήθος του επιφανούς ανθρώπου. Δεν θαυμάζουμε απλώς την τεχνική του γλύπτη στο σμίλεμα της ύλης, αλλά το πως ελέγχει την ύλη για να σμιλέψει την ιδέα πάνω στο πρόσωπο ή το συμβάν.Η Μόνα Λίζα δεν είναι ξακουστή για το πως ζωγραφίστηκαν τα χείλη της, αλλά πως από όλον τον πίνακα το χαμόγελο της εικονιζόμενης μοιάζει ειλικρινώς και αιωνίως αμφίσημο. Λένε.
Πολύ ωραία και απίστευτος κόπος και ώρες εργασίας! Όμως, μιά απορία, τι στο καλό προσθέτουν στην Τέχνη, πέρα πό το να διαφημίζουν το πόσο καλά, τεχνικά, είναι καταρτισμένοι οι δημιουργοί τους;Θέλω να πω, οι πίνακες με κάποιο ρεαλισμό τους προηγούμενους αιώνες χρησίμευαν, πέραν της ομορφιάς, και στην απεικόνιση προσώπων, πραγμάτων και καταστάσεων όσο δεν υπήρχε άλλος τρόπος καταγραφής τους. Τώρα με την φωτογραφία και τα επίπεδα που έχει πιάσει, τι ακριβώς καινοτόμο ή αισθητικά ενδιαφέρον προσφέρουν που να διαφέρει από αυτό που κάνει μία φωτογραφία;Διευκρίνηση: Δεν τους υποτιμώ καθόλου, ο καθένας άλλωστε έχει δικαίωμα να εκφράζεται μέσα από την Τέχνη με όποιο τρόπο θέλει...
Η ζωγραφική σαν τέχνη την σήμερον ημέρα, δεν είναι χρηστικής σημασίας με την έννοια της απεικόνισης όπως ήταν τους προηγούμενους αιώνες. Σκέψου ότι όχι μόνο ρεαλιστικούς πίνακες θα μπορούσαμε να μην έχουμε, αλλά καθόλου πίνακες, εφόσον τα πάντα μπορούν να σχεδιαστούν σε Η/Υ.Επίσης φαντάσου ότι αλλιώς είναι να βλέπουμε αναρτημένες φωτογραφίες των έργων εδώ, κι αλλιώς να βλέπουμε τις πινελιές του καλλιτέχνη μπροστά στα μάτια μας, τις σκιές, την τεχνική και να θαυμάζουμε το πως κατάφερε να αποδώσει τόσο καλά την πραγματική εικόνα.