Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter
11

A.M.

 

Είναι λάδια, αερογράφοι, γλυπτά. Είναι σούπερ-ρεαλιστικά έργα. Μοιάζουν με υπέροχες φωτογραφίες, αλλά δεν είναι.

 

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter
Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter
Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter
Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter
Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter
Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter
Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter
Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter
Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter


*****

Φωτογραφία
11

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι γονείς μου κρατιούνται χέρι-χέρι μετά τον υποβοηθούμενο θάνατό τους

Φωτογραφία / Οι γονείς μου κρατιούνται χέρι-χέρι μετά τον υποβοηθούμενο θάνατό τους

«Η ζωή τους γινόταν όλο και πιο δύσκολη. Δεν ήθελαν να πάνε σε οίκο ευγηρίας και κανένας από τους δύο δεν ήθελε να ζήσει χωρίς τον άλλον. Έτσι έφυγαν από τη ζωή μαζί». Η πιο προσωπική φωτογραφία του Martin Roemers
THE LIFO TEAM
Αποτυπώνοντας την ολοκληρωτική χαρά του ποδοσφαίρου σε μια και μόνο στιγμή

Φωτογραφία / Αποτυπώνοντας την έκσταση του ποδοσφαίρου σε μερικά κλικ

Ο φωτογράφος André Coelho βρέθηκε στο στάδιο Nilton Santos στο Ρίο ντε Τζανέιρο, που ήταν γεμάτο με χιλιάδες οπαδούς της Μποταφόγκο που δεν μπόρεσαν να ταξιδέψουν για να δουν την αγαπημένη τους ομάδα από κοντά.
THE LIFO TEAM
Νίκος Οικονομόπουλος: «Οι μοδάτοι φωτογραφίζουν σήμερα με φιλμ· αλλά η ψηφιακή είναι μακράν ανώτερη φωτογραφία»

Νίκος Οικονομόπουλος / Νίκος Οικονομόπουλος: «Οι μοδάτοι φωτογραφίζουν σήμερα με φιλμ· αλλά η ψηφιακή είναι μακράν ανώτερη φωτογραφία»

Σε μια σπάνια συνέντευξή του, ο διεθνούς φήμης φωτογράφος του Magnum μιλά στον M. Hulot για την συναρπαστική φωτογραφική του ανέλιξη και τις σκέψεις του πάνω στα αιώνια διλήμματα της τέχνης του.
M. HULOT
Αγκαλιές και φιλιά στο τέλος του κόσμου. H τρυφερή μελαγχολία στις εικόνες του Spyros Rennt

Spyros Rennt / «Το κουίρ είναι το βάρος που σηκώνουμε απέναντι στην κοινωνία που δεν μας αγκαλιάζει»

Φίλοι, γνωστοί, άγνωστοι, εραστές: Στο τέταρτο φωτογραφικό του βιβλίο «Intertwined», ο Έλληνας καλλιτέχνης Spyros Rennt στρέφει το βλέμμα του προς μια πιο ήσυχη πλευρά της κουίρ επαφής.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
«Η Ελλάδα που πρωτοείδα ήταν βουτηγμένη στη φτώχεια» ή «Γνώρισα/πρόλαβα μια Ελλάδα ανέγγιχτη και αναλλοίωτη». ή «Οι άνθρωποι στα νησιά δεν γνώριζαν καν τι σημαίνει τουρίστας»

Οι Αθηναίοι / «Τώρα η γλώσσα του Οδυσσέα είναι η γλώσσα μου. Και το Αιγαίο είναι η θάλασσά μου»

Γεννημένος στο Σικάγο, η αληθινή αλλαγή στη ζωή του ήρθε όταν ταξίδεψε για πρώτη φορά στα ελληνικά νησιά και την Αθήνα το 1954. Αποτύπωσε φωτογραφικά «τα χρόνια της ελπίδας σε μια Ελλάδα ανέγγιχτη και αναλλοίωτη». Σήμερα, εκφράζει την ανησυχία του για τα όμορφα τοπία της και τις γειτονιές, όπως η Πλάκα, που «είναι γεμάτες από καταστήματα με σουβενίρ». Ο φιλέλληνας φωτογράφος Ρόμπερτ Μακέιμπ είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Οι φωτογραφίες της Χλόης Ακριθάκη γίνονται έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη

Φωτογραφία / Μια έκθεση για τους πολύ προσωπικούς χώρους των καλλιτεχνών

Η έκθεση «Συναντήσεις» της Χλόης Ακριθάκη στο Μουσείο Μπενάκη είναι μια σειρά φωτογραφιών που ξεκινά το 1992, στο ατελιέ του πατέρα της, και φτάνει μέχρι σήμερα, με την ίδια να επισκέπτεται φίλους εικαστικούς κατά τη διάρκεια της δουλειάς τους.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Οι νικητές και οι φιναλίστ του Nature Photography Contest 2024

Φωτογραφία / Οι νικητές και οι φιναλίστ του Nature Photography Contest 2024

Οι νικητές του δεύτερου ετήσιου Διαγωνισμού Φωτογραφίας Φύσης παρουσιάζουν εκπληκτικές εικόνες που κόβουν την ανάσα και αποκαλύπτουν τη ζωή στον πλανήτη μας. Ο φετινός διαγωνισμός αναδεικνύει τη δύναμη της φωτογραφίας να αποτυπώνει τοπία, την άγρια ζωή και τη λεπτή ισορροπία που διατηρεί τη ζωή στη Γη.
THE LIFO TEAM
«Η ζωή είναι παράξενη και αστεία» - Μία ταινία για τη ζωή και το έργο του σπουδαίου Βρετανού φωτογράφου Martin Parr

Φωτογραφία / Η ζωή και το έργο του φωτογράφου Martin Parr γίνονται ντοκιμαντέρ

«Προσπαθώ να δείξω τα πράγματα που θεωρώ ενδιαφέροντα και μερικές φορές είναι αστεία. Οι άνθρωποι είναι αστείοι, οπότε πώς γίνεται να μην είναι και το έργο αστείο; Δεν θεωρώ τον εαυτό μου χιουμοριστικό φωτογράφο, αλλά η ζωή είναι παράξενη και αστεία».
THE LIFO TEAM
Τάκης Τλούπας: Ο φωτογράφος που αποτύπωσε μοναδικά την «ασπρόμαυρη» Ελλάδα

Φωτογραφία / Η απλότητα και η δύναμη των προγόνων μας στις φωτογραφίες του Τάκη Τλούπα

Η ιστορία του φωτογράφου που απαθανάτισε το δριμύ μεγαλείο της ελληνικής φύσης και τους φτωχούς ανθρώπους που έφτιαξαν κόσμο απ' τα χρειώδη: Μιλούν στη LIFO η κόρη του, Βάνια Τλούπα, και η εκδότρια Ραχήλ Μισδραχή–Καπόν.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

9 σχόλια
Μερικοί φίλοι υποτιμουν τη σημασία της τεχνικής και υπολογιζουν μονο το αισθητικό αποτελεσμα. Προτεινουν σαν επιχειρημα οτι ο φωτορεαλισμος απο μονος του δεν προσφερει τιποτα αφου και μια απλη φωτογραφια μπορει να το προσφερει αυτό... Νομιζω οτι ειναι λάθος γιατι με αυτον τον τροπο θα μπορουσαμε να απορριψουμε ολα τα γλυπτα των αρχαιων ελληνων αφου αυτο που θαυμαζουμε ειναι η τεχνική του γλύπτη στην αποδοση των ρεαλιστικών χαρακτηριστικών όπως πτυχες υφασματος, εκφρασεις προσωπου, μαλλια κλπ. Η τεχνικη ειναι μια μορφη τέχνης και καθε τεχνη εμπεριεχει τεχνική, κόπο και χρονο του καλλιτεχνη. Ο διασημοτερος πινακας του κοσμου, η Μονα Λίζα, ειναι αντικειμενο θαυμασμού κυριως για την τεχνική του (πως ζωγραφισε ο Ντα Βίντσι το χαμογελο) παρα για την αισθητική του. Αν καποιος φτιαξει τον Πυργο του Άιφελ απο σπίρτα, σιγουρα το εργο του θα γινει αντικειμενο θαυμασμου λογω των χιλιαδων ωρων που απαιτησε, λογω της λεπτομεριας και λογω της υπομονης και επιμονης του δημιουργου, παρα για το αμφιβολο αισθητικό αποτελεσμα...Δεν ειμαι ειδικός και λεω μια προσωπικη αποψη.
Δεν είναι έτσι. Η κλασσική αρχαιότητα έχει για όσους ασχολούνται με την Αισθητική το θαυμάσιο να αποδίδει πρωτοφανώς μια θεική χάρη σε ανθρώπινα σώματα, αφού τα αποτελούσαν συναρμογή των τελειοτέρων εκδοχών των επιμέρους του σώματος, την αρμονία. Στην ελληνιστική εποχή, με την γλαφυρότερη περιγραφή και την εμμονή στην λεπτομέρεια, εξυψώνεται το πάθος, το δράμα, η έκφραση της ηρωικής πράξης ή το βάθος της προσωπικότητας, το ήθος του επιφανούς ανθρώπου. Δεν θαυμάζουμε απλώς την τεχνική του γλύπτη στο σμίλεμα της ύλης, αλλά το πως ελέγχει την ύλη για να σμιλέψει την ιδέα πάνω στο πρόσωπο ή το συμβάν.Η Μόνα Λίζα δεν είναι ξακουστή για το πως ζωγραφίστηκαν τα χείλη της, αλλά πως από όλον τον πίνακα το χαμόγελο της εικονιζόμενης μοιάζει ειλικρινώς και αιωνίως αμφίσημο. Λένε.
Πολύ ωραία και απίστευτος κόπος και ώρες εργασίας! Όμως, μιά απορία, τι στο καλό προσθέτουν στην Τέχνη, πέρα πό το να διαφημίζουν το πόσο καλά, τεχνικά, είναι καταρτισμένοι οι δημιουργοί τους;Θέλω να πω, οι πίνακες με κάποιο ρεαλισμό τους προηγούμενους αιώνες χρησίμευαν, πέραν της ομορφιάς, και στην απεικόνιση προσώπων, πραγμάτων και καταστάσεων όσο δεν υπήρχε άλλος τρόπος καταγραφής τους. Τώρα με την φωτογραφία και τα επίπεδα που έχει πιάσει, τι ακριβώς καινοτόμο ή αισθητικά ενδιαφέρον προσφέρουν που να διαφέρει από αυτό που κάνει μία φωτογραφία;Διευκρίνηση: Δεν τους υποτιμώ καθόλου, ο καθένας άλλωστε έχει δικαίωμα να εκφράζεται μέσα από την Τέχνη με όποιο τρόπο θέλει...
Η ζωγραφική σαν τέχνη την σήμερον ημέρα, δεν είναι χρηστικής σημασίας με την έννοια της απεικόνισης όπως ήταν τους προηγούμενους αιώνες. Σκέψου ότι όχι μόνο ρεαλιστικούς πίνακες θα μπορούσαμε να μην έχουμε, αλλά καθόλου πίνακες, εφόσον τα πάντα μπορούν να σχεδιαστούν σε Η/Υ.Επίσης φαντάσου ότι αλλιώς είναι να βλέπουμε αναρτημένες φωτογραφίες των έργων εδώ, κι αλλιώς να βλέπουμε τις πινελιές του καλλιτέχνη μπροστά στα μάτια μας, τις σκιές, την τεχνική και να θαυμάζουμε το πως κατάφερε να αποδώσει τόσο καλά την πραγματική εικόνα.