Στο ΕΣΡ το τραπ, με τον κηδεμόνα του

Στο ΕΣΡ το τραπ, με τον κηδεμόνα του Facebook Twitter
Μήπως το τραπ γίνεται το βολικό εξιλαστήριο θύμα για τον πόλεμο κατά των νέων; Εικονογράφηση: bianka/ LIFO
0


ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΠΛΗΞΗ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ πριν από μερικές ημέρες η είδηση ότι το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ) είχε σκοπό να καλέσει σήμερα τρεις ράπερ, μαζί με τις εταιρείες τους, για να απολογηθούν για όσα λένε στα τραγούδια τους και όσα παρουσιάζουν στα βιντεοκλίπ τους.

Συγκεκριμένα, πρόκειται για τους Toquel, Rack (Barcode Entertainment) και Snik, και τις εταιρείες Capital Music, Alphapop Records και Mad House Records που ελέγχονται για «προβολή περιεχομένου που θίγει την ηθική και πνευματική ανάπτυξη των ανηλίκων», «υποκίνηση σε βία και μίσος» μέσα από τα κανάλια τους στο YouTube και για «προβολή οπτικοακουστικού περιεχομένου χωρίς εγγραφή στο οικείο μητρώο παρόχων».

Δεν είναι η πρώτη φορά που η τραπ μουσική μπαίνει στο στόχαστρο, μια και οι τρεις ράπερ ανήκουν στο συγκεκριμένο είδος, ή που γενικότερα διώκεται με αυτόν τον τρόπο σε μια δημοκρατική χώρα.

Πρώτη φορά στα χρονικά, και ίσως σε παγκόσμιο επίπεδο, ένας κρατικός φορέας προβαίνει σε τέτοια κίνηση, ενώ είναι ακόμη νωπές οι δηλώσεις του Κυριάκου Βελόπουλου για το συγκεκριμένο είδος μουσικής και οι επιθέσεις του σε γνωστούς Αφροέλληνες ράπερ.

Να θυμίσουμε τη γνωστή υπόθεση στην Αμερική το 1985(!), όταν μια επιτροπή με το όνομα Parents Music Resource Center θεώρησε σκόπιμο να λογοκρίνει την τέχνη που θεωρούσε προκλητική επειδή επηρέαζε αρνητικά τη νεολαία. Ιδρυτικό μέλος αυτής της ομάδας ήταν η Tipper Gore, σύζυγος του γερουσιαστή των Δημοκρατικών Al Gore και αντιπροέδρου των ΗΠΑ επί Μπιλ Κλίντον. H Gore είχε ακούσει τότε το ποπ κομμάτι «Darling Nikki» του Prince και είχε σοκαριστεί από τους πικάντικους και σεξουαλικούς στίχους του.

Η υπόθεση είχε φτάσει μέχρι τη Γερουσία προκειμένου να περάσει νόμος που θα επέβαλλε βαθμό καταλληλότητας σε τραγούδια, όπως στις ταινίες. Τότε, ανάμεσα στους μουσικούς που είχαν μιλήσει εναντίον αυτής της κίνησης ήταν και ο Frank Zappa.

Στην Ελλάδα, παρόμοια, αλλά άνωδυνα περιστατικά είχαμε με τις «μάνες raver» που έβγαιναν έντρομες στην τηλεόραση και έκλαιγαν για τα παιδιά τους τη δεκαετία του ’90 ή με τον εθνικό πανικό λόγω του «σατανιστικού» μέταλ.

Η διαφορά με το τι συμβαίνει αυτήν τη στιγμή στη χώρα είναι ότι πρώτη φορά στα χρονικά, και ίσως σε παγκόσμιο επίπεδο, ένας κρατικός φορέας προβαίνει σε μια τέτοια κίνηση, ενώ είναι ακόμη νωπές οι δηλώσεις του Κυριάκου Βελόπουλου για το συγκεκριμένο είδος μουσικής και οι επιθέσεις του σε γνωστούς Αφροέλληνες ράπερ.

Ας μην ξεχνάμε ότι το τραπ, ένα υποείδος του χιπ-χοπ, βγαλμένο από το γκέτο και τις φτωχές συνοικίες της Ατλάντα, όπου τα ναρκωτικά κυριαρχούσαν, στην Ελλάδα είχε άμεση επίδραση σε παιδιά που μεγάλωσαν μέσα στην οικονομική κρίση, παιδιά μεταναστών που έβλεπαν το μέλλον τους να γκρεμίζεται και βρήκαν έναν τρόπο –υπερβολικό μεν– να εκφράσουν την απόγνωση που βίωναν στη σκληρή καθημερινότητα της ελληνικής κοινωνίας. Σε ένα τραπ κομμάτι οι αναφορές των ράπερ στον κινηματογράφο είναι άπειρες, επομένως μια λογική ερώτηση είναι γιατί δεν απαγορεύει κανείς και τις υπερβίαιες ταινίες του Κουεντίν Ταραντίνο, του Μπράιαν ντε Πάλμα ή του Μάρτιν Σκορσέζε για τους ίδιους λόγους;

Επιπλέον, ας λάβουμε υπόψη ότι το τραπ είναι μια μουσική αποκλεισμένη από το ραδιόφωνο και την τηλεόραση, με ελάχιστες εξαιρέσεις, μια μουσική που παίζεται μόνο στο ίντερνετ και στις κοινωνικές πλατφόρμες. Θα είναι, επίσης, πολύ ενδιαφέρον να εξηγήσει το ΕΣΡ γιατί στοχοποιεί ειδικά το τραπ και κατ’ επεκταση τους ράπερ, ενώ υπάρχει τόσο προβληματικό περιέχομενο στο YouTube και σε διάφορα podcasts.

cover
Γιάννης-Ορέστης Παπαδημητρίου, 
δημοσιογράφος

«Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς;» λέει ο δημοσιογράφος Γιάννης-Ορέστης Παπαδημητρίου (in.gr, Stegi Radio, The Manifold). «Το γεγονός ότι το ΕΣΡ αποφάσισε να βάλει θεσμική σφραγίδα στον ηθικό πανικό πρώτα της Νίκης και μετά της Ελληνικής Λύσης; Τους πολιτικούς συμβολισμούς μιας τέτοιας κίνησης στο πλαίσιο της "δεξιάς πολυκατοικίας"; Το ερώτημα σχετικά με το πόσο ανεξάρτητες είναι όντως οι ανεξάρτητες αρχές; Το άνοιγμα της κερκόπορτας για την ποινικοποίηση της τέχνης (πράγμα που, ας μην ξεχνάμε, επιχείρησε και προ ετών η κυβέρνηση); 

Ή μήπως το ότι το τραπ γίνεται το βολικό εξιλαστήριο θύμα για τον πόλεμο κατά των νέων, στον οποίο σχεδόν ομονοεί το πολιτικό σύστημα τα τελευταία χρόνια, παρουσιάζοντας ουσιαστικά τις ηλικίες που το κατακρίνουν πιο αποτελεσματικά για τις αποτυχίες του ως εγγενώς ανορθολογικές και πρωτόγονα βίαιες; Σε κάθε περίπτωση, η δικαιοδοσία μιας αρχής που εποπτεύει (έστω και αστυνομεύοντας) το περιεχόμενο έχει ένα νόημα στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση, όπου οι συχνότητες είναι περιορισμένες. Στο διαδίκτυο, αυτή η αρμοδιότητα μόνο πολιτικό εργαλείο προς κατάχρηση μπορεί να αποτελέσει, πράγμα που αποδεικνύεται με το "καλημέρα" σε αυτή την περίπτωση».

cover
Δημήτρης Κανελλόπουλος,
δημοσιογράφος

Όπως γράφει στο e-tetradio.gr ο Δημήτρης Κανελλόπουλος, από τους πρώτους δημοσιογράφους που γνωστοποίησαν την είδηση, οι παραπάνω κλήσεις σε ακρόαση για περιεχόμενο στο διαδίκτυο βασίζονται στις νέες αρμοδιότητες που έχει δώσει στο ΕΣΡ ο νόμος Πέτσα - Λιβάνιου, πέρα από το ραδιόφωνο και την τηλεόραση, κατόπιν ευρωπαϊκής οδηγίας.

«Με την ίδια λογική, το ΕΣΡ θα έπρεπε να καλέσει και μουσικά τηλεοπτικά κανάλια όπως το MAD TV που μεταδίδει αυτά τα τα τραγούδια», σχολιάζει. «To ΕΣΡ μπορεί να εξετάσει στο διαδίκτυο μόνο τα βίντεο. Δεν έχει αρμοδιότητα σε ό,τι αφορά ήχο (web radio, podcast κ.λπ.). Και εξετάζει (YouTube, Instagram, TikTok, Twitter, Facebook κ.ο.κ.) μόνο "επαγγελματικά" βίντεο που προσομοιάζουν σε εκείνα των παραδοσιακών ΜΜΕ. Και τα εξετάζει μόνο όταν παραβιάζεται η νομοθεσία για τους ανηλίκους ή υπάρχει ρητορική μίσους και υποκίνηση βίας.  

Οι ποινές (πρόστιμα συνήθως) καταλογίζονται στα ΜΜΕ, όχι στους υπαίτιους. Δηλαδή όταν κάνει κάτι ο Γιώργος Λιάγκας δεν τιμωρείται ο ίδιος αλλά το κανάλι του, ο ΑΝΤ1. Επομένως και εδώ δεν θα τιμωρηθούν οι τράπερ αλλά οι φορείς τους, οι δισκογραφικές εταιρείες. Τον περασμένο Οκτώβριο ο Κυριάκος Βελόπουλος από το βήμα της Βουλής ανέφερε στίχους από τα τραγούδια "Mosca" του Light και "Θείος" του Thug Slime, λέγοντας αστεία πράγματα του τύπου ότι είναι "υποκίνηση σε ληστεία" ο στίχος "Στο ΠΡΟΠΟ σκάω με μάσκα και αδειάζει το ταμείο".

Για την ιστορία, στην Αμερική οι μουσικές που σόκαραν τόσο την Gore δεν λογοκρίθηκαν ακριβώς, αλλά στολίστηκαν με το γνωστό parental advisory αυτοκόλλητο που όσοι αγοράζουμε δίσκους ή CD γνωρίζουμε πολύ καλά τι σημαίνει. Αυτό το αυτοκόλλητο σήμερα, στην εποχή του streaming, δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Στην Ελλάδα, το ΕΣΡ μπορεί να αρχίσει να επιβάλει πρόστιμα σε όποια λέξη ή έκφραση δεν περνάει το τεστ πνεύματος και ηθικής τους.

Παρ' όλα αυτά, τα λόγια που ο συγχωρεμένος ο Zappa είχε πει τότε στη Γερουσία παραμένουν επίκαιρα: "Δεν υπάρχει αυτό που αποκαλούν "βρόμικη λέξη". Ούτε υπάρχει μια λέξη τόσο ισχυρή που να στείλει τον ακροατή στο πυρ το εξώτερον όταν την ακούσει. Πρόκειται για μια γελοιότητα η οποία δεν οφελεί καθόλου τα παιδιά, ενώ παραβιάζει τις ατομικές ελευθερίες ατόμων που δεν είναι παιδιά"».

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ενοχοποιητικά στοιχεία: Tραπ μουσική και βία

Μουσική / Tραπ μουσική και βία: Μπερδεύοντας τον στίχο με την πραγματικότητα

Με ρητορικές και νομικίστικες μανούβρες που αρνούνται την καλλιτεχνική της φύση, το κατηγορητήριο κατά της τραπ μετατρέπει ένα μουσικό είδος σε ενοχοποιητικό στοιχείο.
ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ & ΛΑΜΠΡΟΣ ΦΑΤΣΗΣ
Κι αν είμαι τραπ μη με φοβάσαι

Daily / Κι αν είμαι τραπ μη με φοβάσαι

Η εξαιρετική ταινία MJ του Γιώργου Φουρτούνη που μπορεί να δει κανείς από την πλατφόρμα του Διεθνούς Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, έχει ως κεντρικό χαρακτήρα έναν εγχώριο σταρ της (τ)ραπ σκηνής στα πρόθυρα νευρικής κατάρρευσης.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Μουσική / Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Η artistic και managing director της High Priority Promotions, η μόνη γυναίκα με αυτήν τη θέση στην Ελλάδα, μιλά για τις συναυλίες, τη μουσική σήμερα, τις αλλαγές σε καλλιτέχνες και κοινό και το Memory Corner με τα ιδιαίτερα vintage ρούχα, την άλλη μεγάλη της αγάπη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses».

Μουσική / Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses»

Για χρόνια η Q Lazzarus του «Goodbye Horses», μία από τις πιο αδικημένες ερμηνεύτριες στην ιστορία της ποπ μουσικής, παρέμενε μια μυστηριώδης φιγούρα, τώρα όμως ένα μουσικό ντοκιμαντέρ φωτίζει τη ζωή της.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Μουσική / Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Από μικρός ένιωθε αποσυνάγωγος. Πιστεύει ότι τα κόμικς είναι η μόνη μορφή τέχνης που είναι τελείως αφιλτράριστη και πιστεύει ότι η γενιά του θα μείνει στην ιστορία ως η γενιά που έχασε τα καλά πράγματα στο τσακ. Ο μουσικός Eddie Dark είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Ερμής

Μουσική / Ermis: «Το τρέμολο του μπουζουκιού ήταν ο αγαπημένος μου ήχος από νιάνιαρο»

O περιζήτητος νέος συνθέτης που έχει συνεργαστεί με τον Good Job Nicky, τη Μαρίνα Σάττι, τη Χάρις Αλεξίου και τον Sidarta επαναπροσδιορίζει τον ήχο του μπουζουκιού και της κλασικής μουσικής με σεβασμό και τόλμη.
M. HULOT
Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Daily / Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Τα δώδεκα επεισόδια της ομώνυμης σειράς βρίσκονται στο Ertflix, η παρακολούθηση της σειράς όμως υπονομεύεται συχνά από την συμβατική και στεγνή προσέγγιση, και η στημένη παρουσία της Χάρις Αλεξίου στο ρόλο της παρουσιάστριας-αφηγήτριας δεν βοηθάει.  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Πολυαγαπημένη μου Βίβιαν»: Στο φως η επιστολή που έγραψε ο Μάλκολμ ΜακΛάρεν στην Βίβιαν Γουέστγουντ λίγο πριν τον θάνατό του

Μουσική / Η επιστολή μεταμέλειας του Μάλκολμ ΜακΛάρεν προς τη Βίβιαν Γουέστγουντ, λίγο πριν τον θάνατό του

Τα αποκαλυπτήρια μιας επιστολής γεμάτης μετάνοια αλλά και πικρία, την οποία έγραψε –αλλά δεν έστειλε ποτέ– ο διαβόητος μάνατζερ των Sex Pistols προς την πρώην σύντροφο και συνοδοιπόρο του.
THE LIFO TEAM
APON: «Δεν είναι θέμα συγκυριών, είναι θέμα αξίας το αν θα ξεχωρίσεις μέσα στο χάος της σημερινής μουσικής»

Μουσική / APON: «Όταν πήγα να δειγματίσω τα πρώτα μου τραγούδια, γελάγανε»

Η πρωτοφανής επιτυχία ενός νεαρού τραγουδοποιού που με το πρώτο άλμπουμ του προκαλεί πανδαιμόνιο στο ραδιόφωνο και στις μουσικές πλατφόρμες, ενώνοντας μουσικά ένα ετερόκλητο κοινό κάθε ηλικίας.
M. HULOT
H βαθιά υπνωτική ενέργεια του DJ Nobu

Μουσική / H βαθιά υπνωτική ενέργεια του DJ Nobu

Κάθε σετ του είναι μια κατάδυση, μια αργή πτώση σε υποσυνείδητα μοτίβα, σε αχαρτογράφητους ήχους, σε σκοτεινούς διαδρόμους που παραπέμπουν περισσότερο σε τελετουργία παρά σε πάρτι. Ένας από τους σημαντικότερους DJ's της εποχής μας έρχεται στην Αθήνα για ένα βράδι.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Χελμός

Μουσική / Χελμός: 30 στιγμές από το πιο «ψηλό» φεστιβάλ του καλοκαιριού

Στημένο στα 1.700 μέτρα, το 3ο Helmos Mountain Festival υποδέχτηκε μερικά από τα πιο αγαπημένα ονόματα της εγχώριας σκηνής, σε ένα τριήμερο που συνδύασε μουσική, φύση και κορυφές - κυριολεκτικά και μεταφορικά.
LIFO NEWSROOM