Νίκος Σταμπολίδης: «Χωρίς την επιστημονική λεπτομέρεια δεν μπορείς να πας πουθενά»

ΣΑΒΒΑΤΟ Νίκος Σταμπολίδης: «Χωρίς την επιστημονική λεπτομέρεια δεν μπορείς να πας πουθενά» Facebook Twitter
Δεκέμβριος 2021. Ο Νίκος Σταμπολίδης φωτογραφίζεται για τη LiFO στο Μουσείο Ακρόπολης. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
0

Η μόνη στιγμή που κόμπιασε ο Νίκος Σταμπολίδης, ο πρώτος γενικός διευθυντής του Μουσείου Ακρόπολης, στη συνάντησή μας ήταν όταν μου περιέγραφε το πατρικό του σπίτι στα Χανιά. Ο αεικίνητος, ακάματος αρχαιολόγος, ο παρατηρητής της ασήμαντης λεπτομέρειας, ο ταλαντούχος συνθέτης των θραυσμάτων μιας ανασκαφής στη ζωή των ανθρώπων και των κοινωνιών που θέλει να μας προκαλεί διαρκώς να τις φανταστούμε, πηγαίνοντας από τη μια πρόκληση στην άλλη, έγινε ξανά παιδί. Αυτό το σπίτι στα Χανιά, στη Σπλάντζια, μέσα στο οποίο γεννήθηκε, είναι ένας από τους λόγους που έγινε αρχαιολόγος, όπως και όσα υπήρχαν γύρω από αυτό, τα βενετσιάνικα νεώρια και το χριστιανικό καμπαναριό και ο μιναρές, τα οποία προσπαθούσε να φανταστεί με τους ανθρώπους τους, στη εποχή τους. Από αυτές τις μνήμες, από τα έργα των ανθρώπων που έχουν φύγει και τη σταθερότητα των έργων που έχουν αφήσει πίσω τους ξεκίνησε το μεγάλο του ταξίδι στους τόπους, στον χρόνο και στους ανθρώπους. Αν αγαπά και επέλεξε την αρχαιολογία δεν είναι «μόνο για τα ίδια τα μνημεία αλλά για την ανασύνθεση των προσώπων που τα έχτισαν, των δημιουργών, της κοινωνίας, αυτό που με ενδιαφέρει στη ζωή μου είναι οι άνθρωποι, ο άνθρωπος είναι αυτός που με εμπνέει», όπως λέει.

Στο μυαλό αυτού του σύνθετου ανθρώπου οι συνδέσεις είναι ποιητικές και απρόσμενες. Σκέφτεται τους ανθρώπους με μουσική και τραγούδια και με τα βιβλία, την ποίηση του Καβάφη ‒ για τη συντομία, το μέτρο και τον ρυθμό της.

Θέλω η μουσική, ο χορός και τα εικαστικά να συνυπάρχουν με άλλους τρόπους, με έναν άλλο κόσμο, να συνδέονται με άλλες τέχνες σε αυτό το παγκόσμιας κλάσης μουσείο που φέρει εντός του την ομορφιά.

Το τελευταίο τρίμηνο, έχοντας αναλάβει τα νέα του καθήκοντα, λέει πως χρειάζονται «διέξοδοι από αυτό το κατακλυσμιαίο κύμα με τα χίλια δυο θέματα, πρακτικά, οικονομικά, δημιουργικά». «Μια διέξοδος είναι να πας, όταν δεν θα έχει κόσμο, και να σταθείς ανάμεσα στα αγάλματα. Αυτό σε ξεκουράζει αυτόματα. Επίσης, μπορείς να σκεφτείς τι είναι αυτό που θα σε κάνει να δημιουργήσεις την επόμενη μέρα».

Απέναντι από το γραφείο του βρίσκεται μια εικόνα της Σανδαλίζουσας Νίκης, ενός αριστουργηματικού γλυπτού της Ακρόπολης. Για μια άλλη Νίκη, του Παιωνίου, άκουσε την πρώτη μέρα στο πανεπιστήμιο, στη Θεσσαλονίκη, τον Μανόλη Ανδρόνικο να μιλά. Αυτόν και τον Γιώργο Δεσπίνη τους αποκαλεί «ισορροπία της ζωής του». Ο Ανδρόνικος του δίδαξε την εικόνα του τότε και του σήμερα, τις συνδέσεις και τους ευρείς ορίζοντες. Ο Δεσπίνης τη γλυπτική, την αξία της λεπτομέρειας, τι πρέπει να παρατηρεί και πώς να το εκφράζει. «Ισορροπούσα ανάμεσα σε δύο διαμετρικά αντίθετες σχολές, τις ενστερνίστηκα και τις πήρα μέσα μου. Χωρίς αυτή την ευρύτητα και την επιστημονική λεπτομέρεια δεν μπορείς να πας πουθενά» λέει και θυμάται τα λόγια του Δεσπίνη ότι «η περιγραφή είναι το 50% της ερμηνείας».

Νίκος Σταμπολίδης Facebook Twitter
Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, Μάϊος 2021. Ο Νίκος Σταμπολίδης στο στήσιμο της έκθεσης «Κάλλος». Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Όταν ολοκλήρωσε τη διατριβή του στη Γερμανία για τον βωμό του Διονύσου στην Κω, την ελληνιστική γλυπτική και αρχιτεκτονική της Μικράς Ασίας και των νησιών του ανατολικού Αιγαίου, στα τέλη του ’70, σε μια εποχή που ελάχιστοι ασχολούνταν με την ελληνιστική εποχή, αγαθή τύχη τον έφερε στην Κρήτη, στον τόπο του. Ήταν τριάντα χρονών όταν άνοιξαν οι θέσεις για το Πανεπιστήμιο Κρήτης, εκεί έμεινε μέχρι την «αφυπηρέτηση», όπως την αποκαλεί, και την ομοτιμοποίησή του στο πανεπιστήμιο. «Αγαπήθηκα πολύ από τις μεγάλες κυρίες της Ιστορίας και της Αρχαιολογίας στο τμήμα, τη Βέτα Ζαχαριάδου, τη Χρύσα Μαλτέζου και τη Λίλα Μαραγκού, που πραγματικά με συμβούλεψαν με πολλή αγάπη», θυμάται, γυναίκες που πραγματικά προστάτεψαν τον νεαρό σγουρομάλλη αρχαιολόγο που λίγα χρόνια αργότερα άρχισε να ανασκάπτει αυτό που σήμερα θεωρείται έργο της ζωής του, ή ένα από αυτά, την Ελεύθερνα. Ο βοσκός Ζαχαρίας Παπαδάκης, σε μια μαντινάδα που του έχει γράψει, συνοψίζει όσο κανένας άλλος τη σχέση του με την Ελεύθερνα: «Ευχή είχε ο Απόλλωνας στη στράτα σου γραμμένη, να κάνεις την Ελεύθερνα γυναίκα και ερωμένη».

Όταν του λέω ότι είναι άνθρωπος ευτυχής και τυχερός, μου απαντά με τον στίχο του Καβάφη: «Κι εδώ που έφτασες λίγο δεν είναι». Τύχη, όπως λέει, στην αρχαιολογία είναι το εξής: «Μπορεί να σκάβεις από επιστήμη έναν τάφο και να τον βρεις συλημένο. Τύχη είναι, όχι η επιστήμη που σε οδήγησε εκεί, αλλά ότι σου δόθηκε ασύλητος» και μου θυμίζει ότι «στα σφραγίσματα της Δήλου, που είναι χιλιάδες, μόνο διακόσια είναι η Αθηνά, κάτι ανάλογο ο Δίας, πέντε χιλιάδες είναι ο έρωτας, πέντε χιλιάδες η τύχη, που τη λάτρευαν σαν θεά».

Κάτω από το βουνό του Δία ο Νίκος Σταμπολίδης έφτιαξε ένα μουσείο-κόσμημα, έναν αρχαιολογικό χώρο και ένα πάρκο υποδειγματικό. Κάνει ανασκαφές εδώ και τριάντα οκτώ χρόνια ασταμάτητα, οι συνεργάτες του μιλούν για έναν ακούραστο άνθρωπο, ένα φαινόμενο. «Συνεχίζουμε ακάθεκτοι», μου λέει, δείχνοντάς μου τα χέρια του, που κάθε καλοκαίρι βγάζουν κάλους. «Είναι διαφορετικό να εποπτεύεις και διαφορετικό να σκάβεις, γιατί δίνεις το παράδειγμα και στους νέους, τους φοιτητές σου». Το επόμενο καλοκαίρι ο καθηγητής είναι πάλι στην κρητική γη με το σκαλιδάκι του, για να φέρει μπροστά στα μάτια μας, όπως είχε οραματιστεί, θεούς και θνητούς, πολεμιστές και πριγκίπισσες.

Με την εξαιρετική έκθεση «Κάλλος: Η υπέρτατη Ομορφιά» έκλεισε το φθινόπωρο του 2021 ένας κύκλο μιας μεγάλης συνεργασίας με το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. Ο νεαρός αρχαιολόγος που τράβηξε την προσοχή της Ντόλυς Γουλανδρή όταν είπε ότι ο Κούρος που είχε έρθει από το Γκετί ήταν ψεύτικος, πείστηκε να γίνει διευθυντής του μουσείου το 1996 όταν η ιδρύτρια του μουσείου τού είπε: «Θα σου αφήσω τον χώρο να κάνεις όλα σου τα όνειρα πραγματικότητα». Στο διάστημα της παραμονής του, εκτός των άλλων, πήρε για το μουσείο την περίφημη Κυπριακή Συλλογή του Θ.Ν. Ζιντίλη, δημιούργησε εμβληματικές εκθέσεις με διεθνή εμβέλεια, τις πρώτες αυτού του μεγέθους σε ιδιωτικό μουσείο, με τις θεματικές που ενδιαφέρουν τους ανθρώπους από την προϊστορία μέχρι σήμερα: τον έρωτα, τον θάνατο, το χρήμα, την υγεία, το κάλλος.

ΣΑΒΒΑΤΟ Νίκος Σταμπολίδης: «Χωρίς την επιστημονική λεπτομέρεια δεν μπορείς να πας πουθενά» Facebook Twitter
Δεκέμβριος 2021. Ο Νίκος Σταμπολίδης φωτογραφίζεται για τη LiFO στο Μουσείο Ακρόπολης. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Εννέα κούτες ήταν τα «δικαιολογητικά» του όταν προκηρύχθηκε ο διαγωνισμός για τη θέση του γενικού διευθυντή του Μουσείου Ακρόπολης. Η εκλογή του έγινε ομόφωνα μετά από μια διαδικασία που κράτησε ενάμιση χρόνο. «Ως δάσκαλος και ως άνθρωπος ήθελα να κριθώ σε ένα επίπεδο διεθνές. Έφυγα με κάλλος από το Κυκλαδικό και προσήλθα στην πηγή της ελληνικής καλαισθησίας», λέει.

711
To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Όραμά του για το Μουσείο Ακρόπολης, για τον «ομφαλό του κλασικού και της διάρκειας», όπως το αποκαλεί, είναι η συνάντηση όλων των μουσών. «Θέλω η μουσική, ο χορός και τα εικαστικά να συνυπάρχουν με άλλους τρόπους, με έναν άλλο κόσμο, να συνδέονται με άλλες τέχνες σε αυτό το παγκόσμιας κλάσης μουσείο που φέρει εντός του την ομορφιά. Θέλω εκθέσεις-τριλογίες που να περιλαμβάνουν όλες τις περιόδους, την αρχαιότητα, την αναγέννηση και τη μοντέρνα τέχνη». Σε αυτό το κέντρο του κλασικού, που δεν μπορεί να είναι κανένα άλλο μουσείο στον κόσμο, «πρέπει να γίνονται τα συνέδρια, εμείς να συντονίζουμε ανά τον κόσμο τις κλασικές σπουδές, να συνδέουμε τους κόσμους της επιστήμης και των τεχνών», όπως λέει.

Στις 27 Σεπτεμβρίου ο κ. Σταμπολίδης μίλησε στην UNESCO ως μέλος της επιτροπής που αποτελούνταν από τους Γ. Διδασκάλου, Β. Παπαγεωργίου, Α. Παπαθανασίου για τα γλυπτά του Παρθενώνα. Είναι η πρώτη φορά μετά από τριάντα επτά χρόνια που υπήρξε απόφαση υπέρ μας. «Στο ωραιότερο μουσείο να τα πάτε, με την καλύτερη σκηνοθεσία και τον καλύτερο φωτισμό, ποτέ δεν πρόκειται να έχετε απέναντι τον ιερό βράχο, ποτέ δεν πρόκειται να έχετε τις εποχές του έτους με τις μυρωδιές και τον αέρα, ούτε το φως που τα γέννησε και τα λούζει ακόμα και σήμερα», είπε. Για τον Νίκο Σταμπολίδη το ζήτημα είναι όχι μόνο ηθικό αλλά και αισθητικό, του περιβάλλοντος, της δημιουργίας των γλυπτών. «Το πιστεύω, όπως πιστεύω στη διάρκεια, στη δύναμη των λέξεων και στη μεγάλη δυναμική αυτού του μουσείου. Γι’ αυτό είμαι εδώ», λέει κοιτάζοντας το σκουλαρίκι μου, ένα τετράφυλλο τριφύλλι. Θυμάται ότι ο Ανδρόνικος, όταν βρέθηκε το θέατρο της Βεργίνας, τραγουδούσε Ελύτη, μελοποιημένο από τον Θεοδωράκη, «πού να βρω την ψυχή μου, το τετράφυλλο δάκρυ». Ενώ απομακρύνεται για να πάει να φωτογραφηθεί στην αίθουσα του Παρθενώνα, αρχίζει να το σιγοτραγουδά.

Η έκθεση «ΚΑΛΛΟΣ. Η Υπέρτατη Ομορφιά», η τελευταία που επιμελήθηκε ο Νίκος Σταμπολίδης στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, παρατείνεται λόγω μεγάλης προσέλευσης του κοινού έως τις 16/1/2022.

To άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Χαρούλα Αλεξίου

«Δεν θέλω τίποτε άλλο από το να υπάρχω απλώς»

Ελένη Καραΐνδρου

«Σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο φρόντιζα να επιβάλλομαι με τη δουλειά μου»

Νίκος Σταμπολίδης

«Χωρίς την επιστημονική λεπτομέρεια δεν μπορείς να πας πουθενά»

Ευριπίδης Λασκαρίδης

«Η ρευστότητα του φύλου των χαρακτήρων μου συμβαίνει χωρίς να τη σκέφτομαι»

Γιάννης Νιάρρος

«Αναγνωρίζω τον ανταγωνισμό του ανδρικού φύλου, του άντρα κόκορα»

Σοφία Κόκκαλη

«Μου αρέσει η ισορροπία μεταξύ σινεμά και θεάτρου, δεν θα ήθελα να αλλάξει ποτέ»

Μιχαήλ Μαρμαρινός

«Δεν με ενδιαφέρει το θέατρο ακριβώς, με συναρπάζει η θεατρικότητα των πραγμάτων»

Μαρίνα Σάττι

«Με αυτή την εποχή, που η πληροφορία ταξιδεύει τόσο γρήγορα, δεν πολυταυτίζομαι»

Λουκία Αλαβάνου

«Προτιμώ να κάνω λιγότερα έργα, θέλω να με αγγίζει βαθιά το κάθε θέμα»

Αρχαιολογία & Ιστορία
0

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Εικαστικά

Fall Preview 2021 / 20 εκθέσεις και ένα μεγάλο εικαστικό γεγονός που ξεκινούν προσεχώς

Με μια άλλου είδους ψυχραιμία και αυτοπεποίθηση απέναντι στην πανδημία, ο κόσμος της τέχνης προγραμματίζει για τη νέα σεζόν έναν εντυπωσιακό αριθμό εκθέσεων που υπόσχονται πλήρη εκτόνωση και αποβολή του συνδρόμου στέρησης που βιώσαμε πέρυσι.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο βράχος, η θάλασσα και το τελεφερίκ στη Μονεμβασιά

Guest Editors / Ο βράχος, η θάλασσα και το τελεφερίκ στη Μονεμβασιά

Το σχέδιο για την εγκαθίδρυση τελεφερίκ εκπλήσσει καθώς φανερώνει μια μεταστροφή του υπουργείου Πολιτισμού από πολιτικές ήπιας παρέμβασης και χαμηλού φωτισμού τις οποίες ακολούθησε για δεκαετίες. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη επέμβαση που έχει γίνει στον βράχο εδώ και πάνω από δύο αιώνες και ίσως τη μεγαλύτερη που έχει γίνει ποτέ μετά την ανοικοδόμηση των τειχών.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΟΤΣΩΝΑΣ
Τι σήμαινε να είσαι ασθενής στο Αιγινήτειο στις αρχές του 20ου αιώνα;

Ιστορία μιας πόλης / Τι σήμαινε να είσαι ασθενής στο Αιγινήτειο στις αρχές του 20ού αιώνα;

Χάρη σε ένα κληροδότημα, ιδρύεται στις αρχές του 20ου αιώνα επί της Λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας ένα νοσοκομείο το οποίο στεγάζει την έδρα της Νευροψυχιατρικής του ΕΚΠΑ. Ένα νοσοκομείο του οποίου η σχέση με το Πανεπιστήμιο Αθηνών αλλά και με τις κοινωνικές μεταβολές στην πόλη και στη χώρα είναι άρρηκτες. Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά για την ιστορία του Αιγινητείου με την ιστορικό Δέσπω Κριτσωτάκη.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Αθηναϊκή οπερέτα: Ευρωπαϊκός αέρας και η μοντέρνα ζωή των αστών του Mεσοπολέμου

Ιστορία μιας πόλης / Αθηναϊκή οπερέτα: Ευρωπαϊκός αέρας στη ζωή των αστών του Mεσοπολέμου

Η οπερέτα στην Αθήνα ανθίζει και εξελίσσεται εν μέσω μεγάλων ιστορικών γεγονότων: Βαλκανικοί πόλεμοι, εθνικός διχασμός και αργότερα η Μικρασιατική Καταστροφή. Ήταν η οπερέτα μια διέξοδος για τους Αθηναίους της εποχής; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον Αλέξανδρο Ευκλείδη για την ιστορία και τους μεγάλους σταθμούς της αθηναϊκής οπερέτας.
THE LIFO TEAM
Κωνσταντίνος Δοξιάδης: Ο πρωτοπόρος πολεοδόμος και η έρευνα του για τους κατοίκους της Αθήνας

Ιστορία μιας πόλης / Κωνσταντίνος Δοξιάδης: Ο πρωτοπόρος πολεοδόμος της Αθήνας

Πρωτοπορία, όραμα, κοσμοπολιτισμός: Τα υλικά με τα οποία ήταν φτιαγμένος ο Κωνσταντίνος Δοξιάδης. Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με την Μαριάννα Χαριτωνίδου για την δράση, την έρευνά του για τους κατοίκους της Αθήνας, την παρακαταθήκη του στην πόλη.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Ο διαβόητος αρχαιοκάπηλος Ρόμπιν Σάιμς και ο ελληνικός του σύνδεσμος

Ρεπορτάζ / Ο διαβόητος αρχαιοκάπηλος Ρόμπιν Σάιμς και ο ελληνικός του σύνδεσμος

Ποιος είναι ο διαβόητος Βρετανός λαθρέμπορος από την εταιρεία του οποίου ανακτήθηκαν πρόσφατα εκατοντάδες αρχαιότητες μετά από μακροχρόνια διεκδίκηση από το ελληνικό Δημόσιο;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Σχέδια για τις Απόκριες του 1933 και τα έθιμα της Παλιάς Αθήνας

Αρχαιολογία & Ιστορία / «Οι παληές αθηναϊκές Απόκρηες»: Πώς γιορτάζονταν πριν έναν αιώνα;

Μια σειρά από σχέδια που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό «Παναθήναια» σχετικά με τις Απόκριες και άρθρα από το περιοδικό «Μπουκέτο» για τα αποκριάτικα έθιμα της παλιάς Αθήνας.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Γίγαντες, Τρίτωνες και ένα ανάκτορο στην Αθήνα

Ιστορία μιας πόλης / Γίγαντες, Τρίτωνες και ένα ανάκτορο στην Αθήνα

Πού μπορούμε να δούμε το Ανάκτορο των Γιγάντων σε μια βόλτα μας στο κέντρο της πόλης και τι συμβολίζουν τα γλυπτά που υπάρχουν στο πρόπυλο; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον αρχαιολόγο Γιάννη Θεοχάρη.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
ΠΕΑΝ: Όταν ανατινάχτηκαν τα γραφεία της φιλοναζιστικής ΕΣΠΟ στην οδό Γλάδστωνος

Ιστορία μιας πόλης / ΠΕΑΝ: Όταν ανατινάχτηκαν τα γραφεία της φιλοναζιστικής ΕΣΠΟ στην οδό Γλάδστωνος

Ποια ήταν η ολιγομελής ομάδα ΠΕΑΝ που έμεινε στην ιστορία για τις ριψοκίνδυνες δράσεις της ενάντια στους Ναζί; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον Ευάνθη Χατζηβασιλείου για την Πανελλήνιο Ένωση Αγωνιζομένων Νέων.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Χαιρώνεια: Η μάχη που γέννησε τον σύγχρονο άνθρωπο

Ιστορία μιας πόλης / Χαιρώνεια: Η μάχη που γέννησε τον σύγχρονο άνθρωπο

Στις 2 Αυγούστου του 338 π.Χ. ο Φίλιππος Β’ οδηγεί τους Μακεδόνες σε μία μάχη η έκβαση της οποίας θα αλλάξει τον κόσμο. Τι σήμανε για τη Μακεδονία, την Αθήνα και τον ελλαδικό χώρο η Μάχη της Χαιρώνειας; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον Παναγιώτη Ιωσήφ, συνεπιμελητή της έκθεσης που έχει ως θέμα την ιστορική μάχη και τρέχει αυτό το διάστημα στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Ανέκδοτες και σπάνιες εικόνες από την κατασκευή του Ηλεκτρικού στην Ομόνοια (πριν έναν αιώνα)

Αρχαιολογία & Ιστορία / Ανέκδοτες και σπάνιες εικόνες από την κατασκευή του Ηλεκτρικού στην Ομόνοια, πριν από έναν αιώνα

Η LiFO, σε συνεργασία με τα Γενικά Αρχεία του Κράτους, θα παρουσιάσει μια σειρά από ανέκδοτα και σπάνια ντοκουμέντα για διάφορα θέματα από τη λαμπρή, ή και όχι τόσο, ιστορία του τόπου μας. Ξεκινάμε με τον ιστορικό σταθμό του Ηλεκτρικού στην Ομόνοια, που δεν ήταν πάντοτε υπόγειος.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Όταν ανέβηκε στην Αθήνα η οπερέτα «Χασίς»

Ιστορία μιας πόλης / Όταν ανέβηκε στην Αθήνα η οπερέτα «Χασίς»

Ποιοι κάνουν χρήση ναρκωτικών στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα στην Ελλάδα και ποιο είναι το κοινωνικό αποτύπωμα των ναρκωτικών στην Αθήνα της εποχής; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον ιστορικό και ερευνητή Κωστή Γκοτσίνα.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Πώς ζούσαν οι Ρωμαίοι στρατιώτες; Η καθημερινή ζωή των ανθρώπων πίσω απ’ την πολεμική μηχανή

Αρχαιολογία & Ιστορία / Πώς ζούσαν οι Ρωμαίοι στρατιώτες; Η καθημερινότητα πίσω απ’ την πολεμική μηχανή

Μια νέα έκθεση στο Βρετανικό Μουσείο αποκαλύπτει τη ζωή των Ρωμαίων που έζησαν μέσα στις τάξεις του στρατού της Αυτοκρατορίας και την υπηρέτησαν πιστά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Δεν ξέρουμε πού βρίσκεται το σώμα του Αλέξανδρου, όμως ο τάφος του είναι σίγουρα στην Αλεξάνδρεια»

Αρχαιολογία & Ιστορία / «Δεν ξέρουμε πού βρίσκεται το σώμα του Αλέξανδρου, όμως ο τάφος του είναι σίγουρα στην Αλεξάνδρεια»

Η Καλλιόπη Λημναίου-Παπακώστα, διευθύντρια του Ελληνικού Ινστιτούτου-Ιδρύματος Αλεξανδρινού Πολιτισμού, που σκάβει στην Αλεξάνδρεια από το 1998 μιλά για τις ανασκαφές που πραγματοποιεί εκεί, τα μέχρι στιγμής ευρήματα, τον Μεγαλέξανδρο, τη σχέση του με την Αίγυπτο και το πολυσυζητημένο ντοκιμαντέρ του Netflix, στο οποίο συμμετείχε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στοά Νικολούδη, Σαρόγλειο, Μέγαρο Υπατία: Τα έργα του Α. Νικολούδη έδωσαν ευρωπαϊκό αέρα στην Αθήνα

Ιστορία μιας πόλης / Στοά Νικολούδη, Σαρόγλειο, Μέγαρο Υπατία: Τα έργα του Α. Νικολούδη έδωσαν ευρωπαϊκό αέρα στην Αθήνα

Τα κτίρια του Αλέξανδρου Νικολούδη υπάρχουν παντού στην Αθήνα. Όμως γιατί γνωρίζουμε τόσο λίγα γι' αυτόν τον αρχιτέκτονα; Η Αγιάτη Μπενάρδου μιλά με την Αμαλία Κωτσάκη.
THE LIFO TEAM
Βυζάντιο και Αφρική: Μια έκθεση με τα εκπληκτικά καλλιτεχνικά επιτεύγματα ενός ανεξερεύνητου κόσμου

Αρχαιολογία & Ιστορία / Αφρική και Βυζάντιο: Τα εκπληκτικά καλλιτεχνικά επιτεύγματα ενός ανεξερεύνητου κόσμου

Μέσα από σπάνια αντικείμενα η νέα έκθεση του Met αφηγείται την κεντρική θέση της Αφρικής στα διηπειρωτικά δίκτυα εμπορίου και πολιτιστικών ανταλλαγών με το Βυζάντιο.
THE LIFO TEAM