Θα έρθει η στιγμή που η καλοψυχία σου θα αποδώσει καρπούς.
Συγχαρητήρια 25χρονε καλοσυνάτε άνθρωπε.
Όλα καλά να σου πάνε.
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Θα έρθει η στιγμή που η καλοψυχία σου θα αποδώσει καρπούς.
Συγχαρητήρια 25χρονε καλοσυνάτε άνθρωπε.
Όλα καλά να σου πάνε.
Εξομολογουμενε θαυμάζω πολύ τη στάση σου και σένα μετά απ' αυτό που έκανες, τη θυσία που έκανες για την ακρίβεια. Μακάρι όλοι οι άνθρωποι να φέρονταν με λιγότερο ωχαδερφισμό και περισσότερη καλοσύνη όπως εσύ. Τότε η καθημερινότητα μας θα ήταν ένα πολύ καλύτερο μέρος. Παρ' όλα αυτά, θεωρώ ότι εδρασες βιαστικά και παρασυρόμενος απ' τα καλά σου συναισθήματα, επειδή δεν συνυπολογισες όλα τα δεδομένα. Έφτασες στο συμπέρασμα ότι είναι μανούλα κι ότι έχει ανάγκη τη δουλειά περισσότερο από σένα από μία σκηνή που είδες. Πως το ξέρεις; Ότι το παιδί ήταν δικό της ή ότι εσύ δεν έχεις περισσότερη ανάγκη τη δουλειά; Επίσης, λες ότι ήταν στο αυτοκίνητο με τον πατέρα της; Γιατί όχι με τον σύζυγό της; Βέβαια ο σύζυγος μπορεί να δούλευε και για αυτό την πήγε ο πατέρας της. Αν το παιδί όμως ήταν αδερφάκι της; Και γιατί ήταν στο ίδιο αυτοκίνητο και δεν το άφησαν σπίτι; Καλό είναι να φροντίζουμε τους άλλους αλλά και τον εαυτό μας όταν το έχει περισσότερη ανάγκη, αν έχει. Ελπίζω σύντομα να βρεις μία εργασία και εσύ κι όλα να πάνε καλά.
Κατάλαβες, άρα δεν σου το είπε η ίδια στην κουβέντα, γιατί τότε θα έγραφες "έμαθα".
ότι είναι μανούλα επειδή προφανώς είδες κάποιο μικρό παιδί στο αυτοκίνητο.
Πως όμως κατάλαβες ότι δεν είναι ανιψάκι πες μας.
Δε μου φαίνεται καθόλου παράξενο να είσαι υποψήφιος ακόμα και σε αλυσίδα ταχυφαγείων · γιατί το βάζεις σε εισαγωγικά ; Ακόμα και σε συνεργείο καθαρισμού ή και οικοδομή να πας, πιστεύεις ότι θα σε πάρουν στην ψύχρα μόνο και μόνο επειδή αναζητάς δουλειά ; Και επειδή δε θα περάσεις από τυπική συνέντευξη εκεί, νομίζεις δε θα μιλήσεις με τον υπεύθυνο εργολάβο που θα κρίνει αν πρέπει να σε προσλάβει όπως θα σε δει ; Τί, έτσι αέρα ;
Καλά κάνουν και μιλούν για υποψήφιους, ειδικά σε μεγάλες αλυσίδες. Ο τωρινός υπάλληλος, αύριο μεθαύριο μπορεί να εξελιχθεί και να γίνει κάποιος "υπεύθυνος προσωπικού" ας πούμε -σαν αυτόν που σου πήρε συνέντευξη- ή κάτι άλλο, και να παίρνει πολύ περισσότερα μιας και θα υπόκειται σε διαφορετικό μισθολόγιο...
Ίσα ίσα, αν με προσλάμβαναν με το "καλημέρα", τότε θα μου φαινόταν ύποπτο.
Όχι, αυτό δεν είναι παράξενο, η κίνηση που έκανες για να παραχωρήσεις τη θέση σου είναι το παράξενο. Ειδικά στην Ελλάδα του σήμερα.
Μου φαίνεσαι υπερβολικά αισιόδοξος ή έστω ότι έχεις μεγάλη πίστη στα προσόντα σου πως θα βρεις πολύ εύκολα δουλειά.
Φαντάζομαι για όλους τους Έλληνες υποψήφιους και σε οποιαδήποτε δουλειά, είναι άπιαστο όνειρο να βρουν ένα συνυποψήφιο σαν εσένα. Θα είναι η καλύτερή τους.
Ήταν κάποτε να δουλέψω υπάλληλος γραφείου σε μια κωλοεταιρία. Ήθελαν γυναίκα για τη συγκεκριμένη θέση, αλλά τελευταία στιγμή πήραν εμένα · επειδή η υποψήφια κοπέλα έπρεπε να κάνει επείγουσα εγχείρηση πρώιμου καταρράκτη στο μάτι, δεν πέτυχε και σχεδόν έμεινε τυφλή. Το έμαθα από τον υπεύθυνο όταν προσλήφθηκα, ένα μήνα μετά που τους είχα τηλεφωνήσει... Ήταν μικρή εταιρία και έψαχναν να καλύψουν μόνο εκείνη τη θέση.
Μη σου πω ότι πανηγύριζα. Λυπήθηκα προς στιγμήν για την κοπέλα βέβαια, αλλά είχα μεγάλη ανάγκη τη δουλειά και σχεδόν αμέσως...μου πέρασε.
Έτσι να κουνήσω το μικρό μου δάχτυλο, κάποιος στον κόσμο αρρωσταίνει ή πεθαίνει. Δε μπορώ να λυπάμαι για όλους.
Είπα, "πάλι καλά που της έτυχε αυτό, αλλιώς θα περίμενα κι άλλο".
Κάτσε εσύ να αραχνιάσεις στα αζήτητα ένα-δύο ή και παραπάνω χρόνια σερί, και να δούμε τότε αν θα έχεις τη διάθεση έστω και να σκεφτείς ιπποσύνες σαν αυτή με τη "μανούλα".
Λυπήθηκες προς στιγμήν, αλλά μετά είπες πάλι καλά που της έτυχε και πανηγυριζες. Θεός! Μου θύμισες την Σώσω από τα εγκλήματα: "Θέλω να πω κι εγώ δύο λόγια..Αντε Γεια!"
Πάλι "καλά" που έχεις σωστές προτεραιότητες και λυπήθηκες λίγο.
@ Sparrow
Τί να σου πω, λυπήθηκα λίγο. Θα μπορούσα να λυπηθώ πολύ ή και καθόλου · δε θα άλλαζε κάτι ούτε για μένα, ούτε για την κοπέλα.
Κατά τα άλλα, ποιος ξέρει... Ίσως το "καλό" για πολλούς θα ήταν το να βοηθάμε να πιάνουν οι νεαρές μανούλες δουλειές όπου εξοντώνονται στα κυλιόμενα ωράρια και δεν έχουν χρόνο ούτε για τα παιδιά τους ή στις χειρωνακτικές εργασίες τύπου σουπερμάρκετ που αποκτούν σχεδόν όλες σωματικό πρόβλημα από τα 35 και μετά.
"Πολύ καλό", τόσο για αυτές όσο και για τα ίδια τα παιδιά τους.
Μακάρι να μπορούσαμε να τις σώσουμε όλες.
Τώρα, αν όντως ενδιαφέρεται και ψάχνει πολύ για τέτοια δουλειά μία μανούλα, υπάρχουν ένα σωρό παρόμοιες ελληνικές και ξένες εταιρίες που δε μπαίνουν καν στον κόπο να τα διευκρινίζουν από πριν σε σχέση με τη συγκεκριμένη που αναφέρει ο εξομολογούμενος.
Αλλά που σε προσλαμβάνουν πρώτα και σε "σκοτώνουν" ήσυχα, στη συνέχεια.
Και για να σου συμπληρώσω την ιστορία, ένα μόλις χρόνο μετά που είχα προσληφθεί εκεί, με απέλυσαν ανήμερα των Χριστουγέννων (24/12) βάζοντας τον υπεύθυνο να μου πει :
" Ξέρεις, λυπούμαστε πολύ, αλλά η εταιρία δεν πάει καλά και πρέπει να δώσουμε το βάρος στις εξωτερικές πωλήσεις...δε μπορούμε να πληρώνουμε επιπλέον άτομο μόνο και μόνο για να κρατά ανοιχτό το γραφείο... εξάλλου, μην ξεχνάς πως από σπόντα προσλήφθηκες · δεν αναζητούσαμε ειδικά εσένα για αυτή τη θέση".
Αυτοί λοιπόν που ήταν και ολόκληρη εταιρία, δε με λυπήθηκαν τότε καθόλου και δεν αναρωτήθηκαν για τα μαύρα Χριστούγεννα που θα περάσω όντας πάλι άνεργος και να ψάχνω από την αρχή.
Οπότε, δεν ξέρω γιατί θα πρέπει εγώ να λυπάμαι πολύ για τους άλλους.