Εξομολογουμενε θαυμάζω πολύ τη στάση σου και σένα μετά απ' αυτό που έκανες, τη θυσία που έκανες για την ακρίβεια. Μακάρι όλοι οι άνθρωποι να φέρονταν με λιγότερο ωχαδερφισμό και περισσότερη καλοσύνη όπως εσύ. Τότε η καθημερινότητα μας θα ήταν ένα πολύ καλύτερο μέρος. Παρ' όλα αυτά, θεωρώ ότι εδρασες βιαστικά και παρασυρόμενος απ' τα καλά σου συναισθήματα, επειδή δεν συνυπολογισες όλα τα δεδομένα. Έφτασες στο συμπέρασμα ότι είναι μανούλα κι ότι έχει ανάγκη τη δουλειά περισσότερο από σένα από μία σκηνή που είδες. Πως το ξέρεις; Ότι το παιδί ήταν δικό της ή ότι εσύ δεν έχεις περισσότερη ανάγκη τη δουλειά; Επίσης, λες ότι ήταν στο αυτοκίνητο με τον πατέρα της; Γιατί όχι με τον σύζυγό της; Βέβαια ο σύζυγος μπορεί να δούλευε και για αυτό την πήγε ο πατέρας της. Αν το παιδί όμως ήταν αδερφάκι της; Και γιατί ήταν στο ίδιο αυτοκίνητο και δεν το άφησαν σπίτι; Καλό είναι να φροντίζουμε τους άλλους αλλά και τον εαυτό μας όταν το έχει περισσότερη ανάγκη, αν έχει. Ελπίζω σύντομα να βρεις μία εργασία και εσύ κι όλα να πάνε καλά.