@ Sparrow
Τί να σου πω, λυπήθηκα λίγο. Θα μπορούσα να λυπηθώ πολύ ή και καθόλου · δε θα άλλαζε κάτι ούτε για μένα, ούτε για την κοπέλα.
Κατά τα άλλα, ποιος ξέρει... Ίσως το "καλό" για πολλούς θα ήταν το να βοηθάμε να πιάνουν οι νεαρές μανούλες δουλειές όπου εξοντώνονται στα κυλιόμενα ωράρια και δεν έχουν χρόνο ούτε για τα παιδιά τους ή στις χειρωνακτικές εργασίες τύπου σουπερμάρκετ που αποκτούν σχεδόν όλες σωματικό πρόβλημα από τα 35 και μετά.
"Πολύ καλό", τόσο για αυτές όσο και για τα ίδια τα παιδιά τους.
Μακάρι να μπορούσαμε να τις σώσουμε όλες.
Τώρα, αν όντως ενδιαφέρεται και ψάχνει πολύ για τέτοια δουλειά μία μανούλα, υπάρχουν ένα σωρό παρόμοιες ελληνικές και ξένες εταιρίες που δε μπαίνουν καν στον κόπο να τα διευκρινίζουν από πριν σε σχέση με τη συγκεκριμένη που αναφέρει ο εξομολογούμενος.
Αλλά που σε προσλαμβάνουν πρώτα και σε "σκοτώνουν" ήσυχα, στη συνέχεια.
Και για να σου συμπληρώσω την ιστορία, ένα μόλις χρόνο μετά που είχα προσληφθεί εκεί, με απέλυσαν ανήμερα των Χριστουγέννων (24/12) βάζοντας τον υπεύθυνο να μου πει :
" Ξέρεις, λυπούμαστε πολύ, αλλά η εταιρία δεν πάει καλά και πρέπει να δώσουμε το βάρος στις εξωτερικές πωλήσεις...δε μπορούμε να πληρώνουμε επιπλέον άτομο μόνο και μόνο για να κρατά ανοιχτό το γραφείο... εξάλλου, μην ξεχνάς πως από σπόντα προσλήφθηκες · δεν αναζητούσαμε ειδικά εσένα για αυτή τη θέση".
Αυτοί λοιπόν που ήταν και ολόκληρη εταιρία, δε με λυπήθηκαν τότε καθόλου και δεν αναρωτήθηκαν για τα μαύρα Χριστούγεννα που θα περάσω όντας πάλι άνεργος και να ψάχνω από την αρχή.
Οπότε, δεν ξέρω γιατί θα πρέπει εγώ να λυπάμαι πολύ για τους άλλους.