Σεξ αντί για ενοίκιο: Ένα σοκαριστικό ντοκιμαντέρ για μια χυδαία πρακτική

Σεξ αντί για ενοίκιο: Ένα σοκαριστικό ντοκιμαντέρ για μια χυδαία πρακτική Facebook Twitter
Η δημοσιογράφος Έλι Φλιν η οποία υποδύθηκε μια γυναίκα που έψαχνε να ενοικιάσει σπίτι
6

Η ρεπόρτερ Έλι Φλιν, υποδύθηκε την φτωχή φοιτήτρια στο Ηνωμένο Βασίλειο, για να διερευνήσει τις αναρίθμητες «κρυφές» αγγελίες για ενοικίαση δωματίων με αντάλλαγμα σεξ.

Στο πλαίσιο ενός ντοκιμαντέρ για το BBC, η Φλιν ξεκίνησε την έρευνά της από μία δημοφιλή ιστοσελίδα «κωδικοποιημένων» αγγελιών, για μία σειρά υπηρεσιών με ιδιαίτερους τρόπους πληρωμής. 

Σε αυτή την σελίδα, οι περισσότεροι σπιτονοικοκύρηδες ζητούσαν σεξ αντί για χρήματα. Σε άλλες περιπτώσεις γίνονταν ακόμα πιο απαιτητικοί ζητώντας, εκτός από σεξ, μαγείρεμα και τακτικό καθάρισμα του σπιτιού.

«Το μόνο που ζητώ σε αντάλλαγμα είναι σεξ, εντάξει; Είναι Παρασκευή απόγευμα, στο κεντρικό Λονδίνο. Στο τραπέζι απέναντί μου βρίσκεται ένας 25χρονος άνδρας που προσφέρει να μοιραστεί το υπνοδωμάτιο του μαζί, χωρίς νοίκι. Στο συμβόλαιο υπάρχουν όμως και ψιλά γράμματα, καθώς πρέπει να δεχτώ την τακτική σεξουαλική επαφή μαζί, αν θέλω να έχω μία στέγη πάνω από το κεφάλι μου», περιγράφει η Φλιν, μετά τη συνάντησή της με έναν ιδιοκτήτη. 

Ο νεαρός εξηγεί στη δημοσιογράφο ότι δεν μένει μόνος του και για τον λόγο αυτό θα ήταν προτιμότερο να υποκριθούν, στους συγκάτοικούς του, πως είναι η κοπέλα του.

Όταν εκείνη αντιδρά με σκεπτικισμό στις προτάσεις του, ο 25χρονος νοσοκόμος της εξηγεί πως είναι «καλύτερη εναλλακτική» από κάτι άλλους ηλικιωμένους σπιτονοικοκύρηδες.

Από το Μπράιτον μέχρι το Εδιμβούργο, σε μικρές και μεγάλες πόλεις τα ενοικιαστήρια αυτού του τύπου είναι συχνότατο φαινόμενο σε όλη τη Βρετανία. 

Η Φλιν στέλνει e-mail στους ενδιαφερόμενους και σχεδόν αμέσως της απαντούν, δίνοντας της γλαφυρές περιγραφές για τον τρόπο πληρωμής. Ένας ιδιοκτήτης απαίτησε αμέσως να μάθει το μέγεθος των σουτιέν της και κάποιος άλλος της ζήτησε να συνομιλήσουν μέσω WhatsApp για να «τα βρούνε».

Παρουσιαζόταν ως μία ευάλωτη νέα, σε κακή οικονομική κατάσταση και με καμία εναλλακτική. Η Φλιν σοκαρίστηκε από την ψυχραιμία με την οποία οι άνδρες αυτοί ήταν πρόθυμοι να εκμεταλλευτούν τη φαινομενικά δυσμενή της θέση.

Η Φλιν θυμάται και την περίπτωση ενός μεσήλικα που προσέφερε το δωμάτιο της κόρης του, που σπούδαζε αλλού, σε αντάλλαγμα για περιστασιακό σεξ. Κάποιος άλλος τις πρότεινε να μείνει σε μία καλύβα στον κήπο του σπιτιού του με την ίδια μέθοδο πληρωμής.

Άλλοι είναι πιο συγκεκριμένοι κι άλλοι επίτηδες επιλέγουν να μην μπουν σε πολλές λεπτομέρειες. Ένας 24χρονος την καθησύχασε πως το σεξ δεν θα είναι συχνότερο από 3 φορές την εβδομάδα.

«Μου πρότεινε να αφήσω το ανθρώπινο στοιχείο εκτός και να το αντιμετωπίσω σαν μία εταιρική συναλλαγή», λέει στην κάμερα η Φλιν, μετά από έρευνα εκατοντάδων τέτοιων «φιλικών διακανονισμών».

Τι θα έκανες αν είχες απέναντί σου μία ανήμπορη κοπέλα;

Σκοπίμως, η δημοσιογράφος παρουσιαζόταν ως μία ευάλωτη νέα, σε κακή οικονομική κατάσταση και με καμία εναλλακτική. Η Φλιν αναφέρει πως σοκαρίστηκε από την ψυχραιμία με την οποία οι άνδρες αυτοί ήταν πρόθυμοι να εκμεταλλευτούν τη φαινομενικά δυσμενή της θέση.

«Δεν νοιάζονταν για τον αντίκτυπο που μπορεί να είχε η επαφή σε μένα».

 

Σύγχρονη σκλαβιά 

Αλλά δεν θα έπρεπε να είναι τόσο ψύχραιμοι, αφού το Rent for Sex (νοίκι για σεξ) και οι αγγελίες για αυτό είναι παράνομες καθώς θεωρούνται υποκίνηση στην πορνεία. Στην Βρετανία, το αδίκημα αυτό τιμωρείται έως και με εφτά χρόνια φυλακής.

Όταν, στο τέλος του ντοκιμαντέρ η Φλιν επικοινωνεί με όλους αυτούς τους σπιτονοικοκύρηδες για να τους αποκαλύψει την πραγματική ιδιότητά της, οι περισσότεροι «εξαφανίζονται» χωρίς να της απαντήσουν καν.

Από τους μόλις δύο που ανταποκρίθηκαν, ο ένας της είπε ότι δεν πίστευε ότι είχε κάνει κάτι μεμπτό και ο άλλος διέψευσε τα πάντα, υποστηρίζοντας ότι θα την άφηνε να κοιμηθεί στον καναπέ του σαλονιού του χωρίς χρέωση.

Όμως η αλήθεια είναι πως αυτοί οι άνθρωποι εκμεταλλεύονται ανήμπορους ανθρώπους. Η Φλιν ήρθε σε επαφή με μία κοπέλα που δοκίμασε το «Νοίκι για Σεξ» στα 20 της.

Ήταν απένταρη και δεν είχε πολυκαταλάβει τι την περίμενε, μέχρι που ανακάλυψε, αφού μετακόμισε, ότι θα μοιραζόταν το ίδιο κρεβάτι με τον ιδιοκτήτη.

Του εξήγησε ότι δεν ήθελε να κοιμηθεί μαζί του αλλά εκείνος εξακολουθούσε να προσπαθεί να την αγγίξει. Πριν από αυτό η κοπέλα ήταν άστεγη και, μη θέλοντας να επιστρέψει στους δρόμους, υπέμεινε την συστηματική παρενόχληση που περιορίστηκε στις θωπείες.

Όταν η ρεπόρτερ επικοινώνησε με τον συγκεκριμένο σπιτονοικοκύρη, εκείνος απάντησε στη δημοσιογράφο πως, εφόσον η κοπέλα έμεινε μαζί του «δεν ήταν δυστυχισμένη από τη συμφωνία».

«Στην κοινωνία μας, θεωρείται αποδεκτό να ασκεί κανείς εξουσία στους αδύναμους για να πάρει αυτό που θέλει», εξηγεί η Έλεν Μόραν, της Ένωσης Acorn για την καταπολέμηση της φτώχειας.

Η Acorn κάνει εκστρατεία για να μία νομοθετική αλλαγή που θα καταστήσει παράνομες ακόμα και τις παραπλανητικές αγγελίες που αφήνουν τα πάντα να εννοούνται χωρίς να διατυπώνονται.

Καθώς εξηγεί η Μόραν, τέτοιες πρακτικές θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται αυστηρότατα από το νόμο ως «σύγχρονη σκλαβιά». «Χρειαζόμαστε πραγματική αλλαγή για να λύσουμε αυτό το πρόβλημα», εξηγεί.

Με πληροφορίες από BBC

Διεθνή
6

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

3 σχόλια
...Χάλια. Άλλο ένα αναπτυσσόμενο trend στο UK. Το sex for shelter, πάντως, είναι ένας από τους λόγους που παρουσιάζονται λιγότερες άστεγες γυναίκες από άστεγους άνδρες, παγκοσμίως. Δυστυχώς αν δεν αντιμετωπιστεί το φαινόμενο φτωχοποίησης αυτών των ατόμων δεν νομίζω ότι πρόβλημα λύνεται, απλά θα μετατραπεί σε κάτι άλλο.Όσοι, βέβαια, έχουν συνηθίσει το σεξ τους αγοραστο, γιατί να έχουν πρόβλημα; it doesn't compute.
Προσπαθώ πραγματικά να βρω τι είναι επίμεμπτο στην πρακτική αυτή, εφόσον βέβαια η "φιλοξενούμενη" είναι πλήρως ενήμερη για το είδος της συναλλαγής. Το στοιχείο της εκμετάλλευσης της αδυναμίας δεν μου φαίνεται ιδιαίτερα πειστικό. Με την ίδια λογική θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι ούτως ή άλλως ανήθικο να ζητάς από κάποιον άφραγκο χρήματα για να του παραχωρήσεις στέγη. Ή λοιπόν το βλέπει κανείς φιλάνθρωπος και παραχωρεί στέγη χωρίς χρήματα, σεξ ή οποιοδήποτε άλλο αντάλλαγμα ή ζητά αντάλλαγμα για τη στέγη που παρέχει, χρηματικό ή άλλο. Εφόσον κάποιος δεν έχει ή -γιατί όχι;- δεν θέλει να ξοδέψει χρήματα, αποδεχόμενος να κάνει περιστασιακό σεξ με τον ιδιοκτήτη, δεν βλέπω πού είναι το πρόβλημα. Το αν αυτή η συμπεριφορά/αποδοχή συνιστά ουσιαστικά εκπόρνευση, ναι, ίσως μπορώ να το δεχτώ αφού εν τέλει, πορνεία είναι η προσφορά του κορμιού μας σε κάποιον με τον οποίο δεν συνδεόμαστε συναισθηματικά, με αντάλλαγμα -που μπορεί να είναι χρήματα, αλλά μπορεί να είναι στέγη, τροφή, ένδυση, θέση εργασίας ή ο,τιδήποτε άλλο. Στο βαθμό που ο εκπορνευόμενος διατηρεί την αυτοδιάθεσή του, δεν μπορώ ειλικρινά να δω κάτι το επίμεμπτο ή, αν προτιμάτε, μπορώ να δω κάτι το επίμεμπτο για τον φιλοξενούμενο ίσως, αλλά πάντως όχι για τον ιδιοκτήτη! Ίσως όμως πάλι να μην τα βλέπω σωστά τα πράγματα, τι να πω...
Το λες και μόνος σου ότι 'σε βαθμό που ο εκπορνευόμενος διατηρεί την αυτοδιάθεσή του' ...τότε δεν έχεις πρόβλημα. Το θέμα είναι ότι τα άτομα αυτά έχουν στη συντριπτική πλειοψηφία θέματα ψυχικής υγείας, εξαρτήσεων, ιστορικό κακοποίησης κλπ, άρα η δυνατότητα αυτοδιάθεσης είναι πολύ αμφίβολη. Αυτό έχει αντιληφθέι ο νομοθέτης. Δε μιλάμε βέβαια για τις (πιστεύω, στατιστικά αμελητέες) περιπτώσεις της 'χαρούμενης πόρνης'.
Σε διαβεβαιώ ότι οι περιπτώσεις της χαρούμενης πόρνης δεν είναι όσο στατιστικά αμελητέες νομίζεις. Υπάρχουν ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ πόρνες που προσφέρουν το σώμα τους απολύτως συνειδητά (και εν γνώσει τους βέβαια ότι πρόκειται για πολύ σκληρή δουλειά), χωρίς καθόλου να εξαναγκάζονται και για τον απλό λόγο ότι τα χρήματα είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ. Φυσικά -και αυτό το διευκρίνισα εξαρχής- όπου υπάρχει εκμετάλλευση της ανάγκης είμαι σαφώς αντίθετος. Ωστόσο, δεν πιστεύω ότι σε όλες τις περιπτώσεις υπάρχει τέτοια εκμετάλλευση, αλλά αντίθετα υπάρχουν αρκετές γυναίκες που θα προτιμούσαν πολύ άνετα να πάρουν 2-3 πίπες από το να πληρώσουν μερικές εκατοντάδες λίρες για στέγη. Όπου δεν ισχύει αυτό και ιδίως όπου δεν είναι σαφές από την αρχή τι ακριβώς παίζει, μαζί σας. Δεν είναι όμως πάντα έτσι και οφείλουμε να δούμε το θέμα πιο σφαιρικά, αντί να εστιάσουμε αποκλειστικά στην εκμετάλλευση της ανάγκης.