Δυο λόγια για τον Πάκο και άλλα δυο για τον Πίντσον

Δυο λόγια για τον Πάκο και άλλα δυο για τον Πίντσον Facebook Twitter
1

1. Συστάσεις. Ακούει στο (άντε να το προφέρεις με τη μία) όνομα Έκτορ Μπελασκοαράν Σάυν, είναι Μεξικανός, αλλά μέσα του ρέει αίμα αναρχοσπανιόλικο τρελοϊρλανδέζικο. Είναι μονόφθαλμος, κουτσός και τίγκα στη νοσταλγία. Καπνίζει σαν φουγάρο («αράπης» λεγότανε παλιά το φουγάρο και όταν λέμε καπνίζει σαν αράπης, αναφερόμαστε ακριβώς στο φουγάρο και δεν εννοούμε ότι οι Αφρικανοί και λοιπά καπνίζουν πάρα πολύ, απεναντίας). Τι λέγαμε; Α ναι, για τον Έκτορ, κ.λπ. Ο Έκτορ, λοιπόν, είναι ιδιωτικός ντετέκτιβ, ο συμπαθητικότερος και συν τοις άλλοις συμπαθέστατος ιδιωτικός ντετέκτιβ στην οικουμένη. Τώρα τον βάζουνε να τρέχει, αεροπορικώς, στη Μαδρίτη για να προειδοποιήσει, λέει, τη Μαύρη Χήρα, μια που δεν είναι πια όπως ήταν, μια που τώρα είναι «μια πρώην, πρώην ερωμένη, πρώην νέα, πρώην κάτι», ότι θα έχει κακά ξεμπερδέματα έτσι και δεν επιστρέψει με το μαλακό τον κλαπέντα θώρακα του Μοκτεσούμα.

 

2. Πλοκή. Εν συνεχεία, ο καλός μας Έκτορ θα αρχίσει ελλόγως να παραλογίζεται σε μια Μαδρίτη που, όπως έλεγε και η Σιμόν Σιονιορέ για τη νοσταλγία, δεν είναι πια αυτό που ήταν και ένεκα η «σκατένια χρονομνημονική απορρύθμιση» που ταλανίζει τον Μπελασκοαράν μας, η εν λόγω Μαδρίτη δεν είναι, σίγουρα πράγματα, η πόλη που «εκείνος είχε επινοήσει μέσα από τη μνήμη άλλων». Για προσέξτε! Κάτι που αρχίζει ως εκδούλευση στον Χούστο Βάσκο, παλιόφιλό του και υποδιευθυντή του Εθνικού Μουσείου Ανθρωπολογίας, γίνεται περιπέτεια με την αδρεναλίνη να τρέχει στις φλέβες σαν μοτοσικλέτα, με κάτι μαχαιροβγάλτες που εν τέλει τις τρώνε από τον φίλο μας, ο οποίος, συν τοις άλλοις, τρέφει μεγάλη αγάπη για κάποιους συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας, όπως ο Φίλιπ Κ. Ντικ, ο Φιλίπ Χοσέ Φάρμερ και ο Τζιν Γουλφ (έργα τους έχουν μεταφραστεί επιτυχώς στα ελληνικά - αναφέρεται και κάποιος Ντικ Πάουελ, αλλά επρόκειτο περί ηθοποιού που είχε παίξει τον ρόλο του συναδέλφου του Μπελασκοαράν, του μέγιστου Φίλιπ Μάρλοου).

 

3. Καλούδια. Έχει ωραίες παραγράφους αυτό το βιβλίο, αξιομνημόνευτες, χορταστικές. Για ακούστε: «Κι έπειτα περιπλανιέται σε λιθόστρωτα σοκάκια, προσπαθώντας να βρει πράγματα που δεν υπάρχουν εκεί πέρα. Διότι εάν έχει ένα μόνο χαρακτηριστικό η ξένη μνήμη, αυτό είναι η ικανότητα του ακροβάτη, η ξένη μνήμη κρύβεται από κάποιον που τη χάνει, κλέβει κάποιον που δεν την έχει».

Έχει καπνό, πολύ καπνό, καπνό από Κοχίμπα και Κορόνα έξτρα, και από Μοντεκρίστο και Ντελικάδος και από Πιελ Ρόχα και Παρταγκάς. Έχει αναψυκτικά και καφέδες και τεκίλες. Έχει πίκρα και λεβεντιά και χιούμορ. Έχει και μιαν όμορφη κοπέλα, μια Καναδή, που είναι στα όριά της επειδή ξέμεινε από παραδάκι.

Έχει και φοβερό και τρομερό συγγραφέα, βεβαίως, τον αχτύπητο Πάκο Ιγνάσιο Τάιμπο II, και μεταφραστή κεφάτο που ακούει στο όνομα Κρίτων Ηλιόπουλος, και εκδότη έχει, τον Σταύρο τον Πετσόπουλο της Άγρας. Έχει και απειλές άπαιχτες: «Θα την κάψω σαν τη Ζαν ντ’ Αρκ, αλλά σαν πουτάνα Ζαν ντ’ Αρκ»! Αυτά είναι, που έλεγε και ο μέγας Ε.Χ. Γονατάς. Αυτά είναι!

 

4. Τηλεγραφικώς. Κυκλοφόρησε, με πλούσια ύλη, εμπεριστατωμένα κείμενα, εμβριθείς αναλύσεις το τρίτο τεύχος του περιοδικού «The Zone» (www.thezone.gr). Ψυχή και πυλώνας, ο Βασίλειος Φ. Δρόλιας. Πονήματα για πτυχές του έργου του Tόμας Πίντσον υπογράφουν οι: Κώστας Καλτσάς, Γιάννης Φλυτζάνης, Λευτέρης Καλοσπύρος, Θοδωρής Σταμάτης, Θανάσης Μήνας, Ηλίας Βουίτσης, Γιώργος Πινακούλας, και Γιώργος Μαραγκός - ο οποίος, μάλιστα, υποστήριξε επιτυχώς την πρώτη γραμμένη στα ελληνικά διδακτορική διατριβή με θέμα τον Συγγραφέα των Συγγραφέων. Τίτλος: Οι δικτυώσεις της πληροφορίας στη λογοτεχνική γραφή του Tόμας Πίντσον. Δείγμα (και δήγμα) γραφής: «Η παράνοια αναφέρεται ευθέως στην αόρατη αρχή, εκείνη που ελέγχει κάθε μικρή λεπτομέρεια των πρωταγωνιστών, οι οποίοι […] ανήκουν στις παρυφές του πλέγματος εξουσίας, χωρίς οι ισορροπίες να τείνουν προς τη μεριά τους. Το ότι αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τη λέξη παράνοια αποδεικνύει το αβέβαιο της δυνατότητας να γίνουν γνωστές οι πτυχές της εξουσίας. Η έννοια της παράνοιας είναι ταυτόχρονα και πολιτική και υπερβατική και δείχνει την ταυτότητα της εξουσίας, όπως κυριαρχεί μέσα στα μυθιστορήματα του Πίντσον».

1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

100 βιβλία που ξεχωρίσαμε για αυτό το καλοκαίρι

Βιβλίο / 100 βιβλία να διαβάσεις κάτω από ένα αρμυρίκι ή στην πόλη με το κλιματιστικό στο φούλ

Κλασική λογοτεχνία, σύγχρονοι συγγραφείς, δοκίμια, ιστορία, αυτοβελτίωση, βιβλία για το «μικρό» να μην είναι όλη την ώρα στο iPad. Kάτι για όλους για να περάσει όμορφα, ήσυχα και ποιοτικά το καλοκαίρι.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Βιβλίο / Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Η Γαλλίδα κριτικός λογοτεχνίας της «Monde», Φλοράνς Νουαβίλ, στο «Μίλαν Κούντερα: Γράψιμο... Τι ιδέα κι αυτή!», αποκαλύπτει καίριες στιγμές και συγγραφικές αλήθειες του καλού της φίλου, αναιρώντας όλες τις κατηγορίες που συνδέονταν με το όνομά του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Πάουλο Σκoτ

Βιβλίο / Πάουλο Σκoτ: «Στη Βραζιλία ο ρατσισμός είναι παντού, στη λογοτεχνία, στους στίχους της σάμπα»

Πότε ρεαλιστικό, πότε στρατευμένο, πότε αστυνομικής υφής, πότε μια τρελή και ξεκαρδιστική σάτιρα. Οι «Φαινότυποι» του Πάουλο Σκοτ είναι ένα αξιοσημείωτο βιβλίο. Μιλήσαμε με τον Βραζιλιάνο συγγραφέα για τη λογοτεχνία, την κατάσταση στη Βραζιλία και την αξία των λογοτεχνικών βραβείων.
ΒΕΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κώστας Σπαθαράκης, εκδότης.

Κώστας Σπαθαράκης / Κώστας Σπαθαράκης: «Δεν έχουμε αφηγήσεις για τις ερωτικές μας σχέσεις, για τα νιάτα μας»

Για τον άνθρωπο πίσω από τις εκδόσεις αντίποδες, το μεγαλύτερο όφελος ήταν ότι, ενώ του άρεσε να είναι χωμένος μέσα στα βιβλία – μια μοναχική και ίσως ναρκισσιστική συνήθεια –, στην πορεία έμαθε να τη μετατρέπει σε εργαλείο κοινωνικότητας και επαφής με τους γύρω του.
M. HULOT
Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού

Βιβλίο / Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: «Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού»

Ο πολυβραβευμένος Κολομβιανός συγγραφέας μιλά στη LiFO για τη βία που στοιχειώνει τη χώρα του, τη δύναμη της λογοτεχνίας να ανασύρει όσα κρύβει η Ιστορία, αλλά και για την αρχαιοελληνική φιλοσοφία ως σταθερή επιρροή του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
H Gen Z όχι μόνο διαβάζει αλλά συγχρόνως αλλάζει και την ίδια την έννοια της ανάγνωσης

Βιβλίο / Η Gen Z δεν διαβάζει απλώς· επαναπροσδιορίζει την ανάγνωση

Οι εκπρόσωποι αυτής της γενιάς λατρεύουν την απόδραση, παίρνουν την λεγόμενη fan fiction τόσο σοβαρά όσο και τη λίστα Booker, αναβιώνουν κλασικά βιβλία από την Τζέιν Όστεν έως τον Ντοστογιέφσκι και μοιράζονται ιστορίες στις δικές τους κοινότητες.
THE LIFO TEAM
Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Βιβλίο / Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Ο Πέρσιβαλ Έβερετ έγραψε ένα άκρως επίκαιρο, δεδομένων των τελευταίων ημερών, βιβλίο, που ταυτόχρονα φιλοδοξεί να καταστεί κλασικό, για τον ρατσισμό και τη χαμένη ανθρωπιά, και κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας των ΗΠΑ και το Πούλιτζερ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη, κιθαρίστα και σκιτσογράφο Κώστα Μπέζο, που ξαναγράφει την ιστορία της Ελλάδας πριν από το 1940

Βιβλίο / «Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη Κώστα Μπέζο

Τη δεκαετία του ’30 άνθισε στην Ελλάδα ένα μουσικό είδος «διαφυγής» από τη σκληρή πραγματικότητα, οι χαβάγιες. Ο Κώστας Μπέζος, αινιγματική μορφή μέχρι πρόσφατα και σημαντικός ρεμπέτης και σκιτσογράφος, έγραψε μια ανείπωτη ιστορία, διαφορετική από αυτή που η επίσημη ιστορία έχει καταγράψει για την εποχή του Μεσοπολέμου.  
M. HULOT
Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Βιβλίο / Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Η Καταλανή συγγραφέας, που έχει εξελιχθεί σε σημείο αναφοράς της σύγχρονης queer λογοτεχνίας, μεταφράζεται παγκοσμίως και τη θαυμάζει ο Αλμοδόβαρ, μιλά στη LiFO για το τι σημαίνει να ζεις ελεύθερα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Φάνη, ψηλά το κεφάλι!

Βιβλίο / Φάνη, ψηλά το κεφάλι!

Το πρώτο βιβλίο του Φάνη Παπαδημητρίου είναι μια συγκινητική εξομολόγηση για το ατύχημα στα 19 του που τον καθήλωσε σε αμαξίδιο, την πάλη του με τον τζόγο και τον αγώνα που έδωσε να ξαναφτιάξει τη ζωή του «μετά το τσουνάμι που ήρθε και τα σάρωσε όλα».
M. HULOT

σχόλια

1 σχόλια
In Paco II we trust.Το "Αντίο Μαδρίτη" είναι εξαντλημένο....Τα βιβλία του Πάκο είναι απολαυστικά...ειδικά της σειράς με τον Εκτορ και ειδικότερα τα "Επιστροφή στην ίδια πόλη" και "Και οι νεκροί χορεύουν"....