Aντιδράσεις για την παράσταση του Εθνικού που βασίζεται στο βιβλίο του Σάββα Ξηρού - Τι απαντά το θέατρο

Aντιδράσεις για την παράσταση του Εθνικού που βασίζεται στο βιβλίο του Σάββα Ξηρού - Τι απαντά το θέατρο Facebook Twitter
Στιγμιότυπο από την παράσταση
9

Με ένα ελαφρώς ειρωνικό σχόλιο στο twitter επέλεξε να σχολιάσει ο Νίκος Δένδιας την είδηση της παράστασης «Ισορροπία του Nash» που παρουσιάζεται στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου και βασίζεται, εν μέρει, στο βιβλίο του Σάββα Ξηρού με τίτλο «H Μέρα Εκείνη – 1.560 ώρες στην Εντατική».

Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν και άλλα στελέχη της Ν.Δ. όπως ο Γιώργος Βουλγαράκης στο twitter: 

Αλλά και η Ευρωβουλευτής της Ν.Δ. Ελίζα Βόζενμπεργκ μέσω του προσωπικού της λογαριασμού στο facebook: 

Το Νόμπελ προτείνω να μη δοθεί στους νησιώτες μας που σώζουν ανθρώπους, αλλα στον ...Σάββα Ξηρό! Σα δεν ντρεπόμαστε..

Δημοσιεύτηκε από ΕΛΙΖΑ ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ στις Τρίτη, 26 Ιανουαρίου 2016

Λίγο αργότερα ήρθε και η οργισμένη αντίδραση από την ομάδα συγγενών θυμάτων τρομοκρατίας «ΩΣ ΕΔΩ», η οποία σε ανακοίνωση της κάνει λόγο για προσπάθεια «εξαγνισμού» του Σάββα Ξηρού:

«Το Εθνικό Θέατρο αποφάσισε να ανεβάσει μια παράσταση βασισμένη στο βιβλίο του Σάββα Ξηρού, φέρνοντας στο Εθνικό προσκήνιο το έργο του κατά συρροή δολοφόνου. Του καταδικασμένου τρομοκράτη. Με αυτό τον τρόπο η κεντρική Εθνική σκηνή - έστω και στην επίσης χρηματοδοτούμενη από Δημόσιους πόρους, Πειραματική της εκδοχή - δίνει την ευκαιρία στον κ. Ξηρό να κάνει Τέχνη. Να γίνει Τέχνη. Να δείξει Τέχνη. Και δι' αυτού του τρόπου να εξαγνιστεί η τρομοκρατική πράξη. Να γίνει συμπαθής ο δολοφόνος, γιατί πάνω απ' όλα «είναι άνθρωπος». Άνθρωπος λαλίστατος και πανταχού παρών στα ΜΜΕ, συνεντευξιαζόμενος στοχαστικά μετά την ανάδειξή του σε «κομβικό κέντρο ανάλυσης αξιακών συστημάτων» από την σκηνοθέτιδα. Μεγάλη ευκαιρία και σημαντικό δώρο που δίδεται στον κ. Ξηρό να βγει στη σκηνή της επικαιρότητας.

Είναι προφανές ότι ο εξαγνισμός του κου Ξηρού αποτελεί πλέον για κάποιους, διαρκή και επίμονη προτεραιότητα. Και μεθοδεύεται με συστηματικό τρόπο γιατί έχει συγκεκριμένο στόχο. Την απελευθέρωσή του όχι μόνο από την φυλακή, αλλά και από το ένοχο στίγμα του δολοφόνου. Και η διαδικασία αυτή γίνεται πράξη με τις παλιές καλές μεθόδους της ιδεολογικοποίησης της επιλογής να δολοφονείς αθώους. Έτσι έκαναν και οι Ναζί. Έτσι έκαναν και οι Σταλινικοί. Έτσι καλύπτει ο φασισμός τις επιλογές του.

Στο ΩΣ ΕΔΩ πολεμάμε χρόνια τώρα για τα αυτονόητα. Έχουμε κουραστεί. Πολύ. Έχουμε κουραστεί να υπερασπιζόμαστε το προφανές δικαίωμα στη ζωή, στη Δημοκρατία. Έχουμε κουραστεί να βλέπουμε τους ανθρώπους μας να δολοφονούνται ξανά και ξανά και ξανά. Έχουμε κουραστεί από την «ηρωοποίηση» μιας χούφτας ακριβοπληρωμένων δολοφόνων. Δεν είναι πως θα σταματήσουμε να αντιδρούμε. Αυτή είναι η κατάρα μας. Αλλά λίγη αυτοσυγκράτηση: «Κι αν δεν έχετε το θάρρος της αντίδρασης, ας έχετε τουλάχιστον το θάρρος της σιωπής».

Υπενθυμίζεται πως εδώ και λίγες μέρες η Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου παρουσιάζει την παράσταση «Ισορροπία του Nash», σε σκηνοθεσία της Πηγής Δημητρακοπούλου. Σύμφωνα με το επίσημο δ.τ της παράστασης, «με αφορμή τους Δίκαιους του Αλμπέρ Καμύ, λογοτεχνικά κείμενα, αλλά και την υπόθεση της 17 Νοέμβρη, η Πηγή Δημητρακοπούλου με την ομάδα της επιχειρούν τη σύνθεση ενός νέου έργου για τους αξιακούς κώδικες των ανθρώπων, τη δικαιοσύνη, την αυτοδικία και την τρομοκρατία στην πρόσφατη ελληνική ιστορία».

Η δημοσιογράφος της Καθημερινής Όλγα Σέλλα, σε ένα κομμάτι που δημοσιεύεται σήμερα στην έντυπη έκδοση της εφημερίδας, προσπάθησε, χωρίς επιτυχία, να επικοινωνήσει με τη σκηνοθέτιδα της παράστασης, όμως κατάφερε να μιλήσει με τον ένα εκ' των δυο καλλιτεχνικών υπευθύνων της Πειραματικής Σκηνής, τον Πρόδρομο Τσινικόρη, ο οποίος δήλωσε τα εξής: «Υπάρχει ένα θέμα δικαιοσύνης στην Ελλάδα, χωρίς να εννοώ ότι είναι άδικη η τιμωρία των μελών της 17Ν. Θέλαμε να κάνουμε μια παράσταση με θέμα τη δικαιοσύνη, εντάσσοντας και την τρομοκρατία και τη δίκη της 17Ν. Στην πορεία, αντλήσαμε κάποια σημεία από το βιβλίο του Σάββα Ξηρού».

Πριν από λίγη ώρα το Εθνικό Θέατρο εξέδωσε ανακοίνωση αναφορικά με τις αντιδράσεις που έχει προκαλέσει το ανέβασμα της συγκεκριμένης παράστασης, υποστηρίζοντας πως η Πειραματική σκηνή, ως τόπος έρευνας νέων καλλιτεχνών οφείλει να καταπιάνεται και με επικίνδυνα θέματα, αλλά και πως το θέατρο είναι «χώρος δημοσίου διαλόγου»:

«Καμιά ιδέα δεν μπορεί να δικαιολογήσει εγκλήματα εναντίον της ανθρώπινης ζωής» με αυτή τη φράση τελειώνει το κείμενο της παράστασης η «Ισορροπία του Nash» που παρουσιάζεται από 15 έως 31 Ιανουαρίου (8 παραστάσεις) στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Και αυτό είναι το μήνυμα που «παίρνουν μαζί τους» οι θεατές της παράστασης.

Η συγκεκριμένη παράσταση με την ευθύνη της σκηνοθέτιδας Πηγής Δημητρακοπούλου χρησιμοποιεί ως devised theatre αποσπάσματα από τους «Δίκαιους» του Αλμπέρ Καμύ καθώς και αποσπάσματα από το βιβλίο του Σάββα Ξηρού για να καταδείξει την παναθρώπινη ιδέα ότι η βία δεν είναι λύση.

Η δικαιοσύνη δίκασε για πάντα τους εγκληματίες – τρομοκράτες. Το θέατρο σαν τέχνη δεν έρχεται να ξαναδικάσει αλλά να αναδείξει καίρια ανθρώπινα προβλήματα. Είναι χώρος δημόσιου διαλόγου.

Η Πειραματική Σκηνή ως τόπος έρευνας νέων καλλιτεχνών οφείλει να καταπιάνεται και με επικίνδυνα θέματα ακόμη και αν πατάει στην κόψη του ξυραφιού»

9

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μητσοτάκης: Μέτρο σύγκρισης οι προηγούμενες Ευρωεκλογές - Μας ζήτησαν αλλά δεν θα στείλουμε Patriot ή S-300 στην Ουκρανία

Πολιτική / Μητσοτάκης: Μέτρο σύγκρισης οι προηγούμενες Ευρωεκλογές - Μας ζήτησαν αλλά δεν θα στείλουμε Patriot ή S-300 στην Ουκρανία

Η ακροδεξιά πολυκατοικία μοιάζει με αυθαίρετο χτισμένο με ψέματα και βία - Τι είπε για τη γυνακοκτονία της Κυρακής Γρίβα, την τραγωδία των Τεμπών, την οπαδική βία, την ακρίβεια και την Τουρκία
NEWSROOM
Ο Γιάννης Καλλιάνος αποχαιρετά τον πατέρα του: Ο πόνος της απώλειας μού σχίζει την ψυχή

Ελλάδα / Ο Γιάννης Καλλιάνος αποχαιρετά τον πατέρα του: Ο πόνος της απώλειας μου σκίζει την ψυχή

«Ο καθηγητής έλεγε ότι πας καλά και ότι δεν χρειάζεσαι παραπάνω υποστήριξη όταν εσύ έσβηνες από τη δύσπνοια» γράφει ο βουλευτής της ΝΔ και μετεωρολόγος στο τελευταίο αντίο προς τον πατέρα του Δημήτρη
NEWSROOM

σχόλια

4 σχόλια
Η ελευθερία της έκφρασης -καλλιτεχνικής ή μη- πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτη. Αυτό ισχύει όμως για όλες τις πλευρές.Είναι δικαίωμα καθενός να ανεβάζει ό,τι έργο θέλει, είτε αυτό είναι το βιβλίο του Ξηρού είτε είναι το mein kampf.Από την άλλη πλευρά όμως είναι και δικαίωμα του καθενός να επικρίνει και κατακρίνει το εγχείρημα αυτό. Όχι να λογοκρίνει, όχι να ματαιώνει δια της βίας, αλλά να επικρίνει.Φυσικά και έχουν δίκιο να αντιδρούν οι οικογένειες των θυμάτων της τρομοκρατίας. Δεν προέβησαν σε κάποια βίαιη ενέργεια, αλλά διαμαρτυρήθηκαν έντονα. Το γεγονός ότι το Εθνικό Θέατρο έχει την δυνατότητα να ανεβάζει την συγκεκριμένη παράσταση, δεν σημαίνει ότι όλοι είναι υποχρεωμένοι να μην μιλούν για αυτό.Και φυσικά ο καθένας κρίνεται από τις επιλογές του.
Συμφωνώ μέχρι τελείας σε ό,τι έγραψες. Όμως κάτι μου λέει ότι όλη αυτή η ιστορία θα μεταφερθεί στις διαστάσεις του μιντιακού και πολιτικού τσίρκου σε χρόνο dt. Στην Ελλάδα ζούμε.
Δε ξέρω πως νιώθω για αυτό το έργο -ούτως ή άλλως αν δε το δεις δε μπορείς να έχεις ολοκληρωμένη άποψη. Πάντως, ως νοητικό πείραμα, αναρωτιέμαι πως θα αντιδρούσαν διάφοροι άνθρωποι αν η Πειραματική Σκηνή ανέβαζε ένα έργο για τον Ρουπακιά.
Σιγά μην ρωτήσουν οι καλλιτέχνες τι θεματικές θα αναδείξουν ή με ποιες ιστορίες θα καταπιαστούν! Αυτό έλειπε. Όλα και όλοι κρίνονται από το κοινό και από κανέναν άλλο. Λες και την είδαν όλοι αυτοί την παράσταση (το να έχουν πάει θέατρο Δένδιας και Βουλγαράκης έστω και μικροί με το σχολείο ο ΟΠΑΠ το δίνει 45.00) προτού γαυγίσουν, όπως είχε δει και το παπαδαριό και οι χρυσαυγίτες την παράσταση στο Χυτήριο, όπως είχαν διαβάσει το βιβλίο του Ανδρουλάκη πριν το κάψουν κ.ο.κ.Και σιγά μην κάνει σφυγμομέτρηση στην κοινή γνώμη ένας θεατρικός οργανισμός (ακόμα και κρατικός) για το τι είδους και ύφους ρεπερτόριο θα ανεβάσει! Άμα ήταν έτσι ακόμα και στο θέατρο Πάολα και Παντελίδη θα βλέπαμε...Ελευθερία της έκφρασης το λένε. Καλλιτεχνικής, εν προκειμένω, έκφρασης.
Αρα δεν θα σε πειραξει αν η πειραματικη σκηνη ανεβασει σε δυο μηνες μια παρασταση χρησιμοποιωντας αποσπασματα απο το βιβλιο του μιχαλολιακου της χρυσης αυγης. Με θεμα πχ η βια δεν ειναι λυση αλλα οι χρυσαυγιτες ειναι κατα βαθος πατριωτες.θα το συζητησουμε και αυτο στο δημοσιο διαλογο που προωθει το θεατρο?
Φυσικά και δεν θα με πείραζε παράσταση-ταινία-έκθεση κλπ. εμπνευσμένη ή βασιζόμενη στον Μιχαλολιάκο. Εσύ όμως περιγράφεις μια "αγιογράφηση" του χ.ψ. Μιχαλολιάκου διαμέσου της τέχνης, κάτι που, νομίζω, στοιχειωδώς έξυπνοι ή εξοικειωμένοι με τις τέχνες ανθρωποι θα αντιλαμβανόντουσαν, επομένως και θα απέφευγαν. Εκτός κι αν πρόκειται για οπαδούς του.Στην παράσταση του εθνικού (την οποία δεν έχει δει κανείς, καθότι δεν ανέβηκε ακόμα) βλέπω μια ελεύθερη απόδοση ενός βιβλίου του Καμύ και μια συγκεκριμένη θεματική, την οποία επιλέγουν να υποστηρίξουν με πλήθος άλλων λογοτεχνικών αναγνωσμάτων, μεταξύ των οποίων ΚΑΙ το βιβλίο του Ξηρού. Συνεπώς, κανένας λόγος για κανένα γαύγισμα.Άπαξ και ανέβει το έργο και διαπιστωθεί από το κοινό ότι όντως πρόκειται για μια "αγιογράφηση", ξέπλυμα, οτιδήποτε του Ξηρού, τότε ναι, να τους κράξουμε παρέα, μαζί κι εγώ. Πάλι όμως, το δικαίωμα της ελεύθερης καλλιτεχνικής έκφρασης του καθενός, οφείλουμε όλοι να το υπερασπιστούμε. Ακόμα και του υμνητή του Μιχαλολιάκου.
@silly Γενικώς συμφωνώ μαζί σου, να πω όμως ότι την παράσταση την έχω δει εγώ γιατί έχει ανέβει εδώ και 1,5 βδομάδα.Αγιογραφία του Ξηρού δεν είναι, τονίζεται κυρίως η (φερόμενη ως) παραβίαση ορισμένων κανόνων της νόμιμης διαδικασίας κράτησης & ανάκρισης.Παράλληλα ναι, εξανθρωπίζεται πολύ η εικόνα του. Μιλάμε εξάλλου για πραγματική πρωτοπρόσωπη αφήγησή του.Εμένα, προσωπικά, με προβλημάτισε το θέμα της παραβίασης των κανόνων αλλά δεν με έκανε να τον λυπηθώ. Αντιθέτως, αυτό που έβλεπα ήταν ένας άνθρωπος που αγωνιούσε πολύ για τη ζωή του, και το ότι ο ίδιος είχε ελαφρά τη καρδία αποφασίσει να στερήσει τη ζωή τόσων άλλων με έκανε να το αντιμετωπίσω αυτό μέσα από ένα πρίσμα έντονης ειρωνείας.Αυτή ήταν η προσωπική μου προσέγγιση. Σε κάθε περίπτωση, υποστηρίζω αδιαπραγμάτευτα την ελευθερία της τέχνης. Το αν εξυπηρετεί το σκοπό της μια παράσταση ας το κρίνουν οι θεατές.(πάντως η μαρτυρία του Ξηρού αποτελεί μεγάλο μέρος της παράστασης, δε μιλάμε για ένα απλό πέρασμα)
Θα διαφωνήσω μαζί σου. Αν η παράσταση ανέβαινε σε ένα οποιοδήποτε ιδιωτικό θέατρο, αν έμενε στην κρίση των θεατών αν ήθελαν να τη δουν ή όχι, αν δοκιμαζόταν στην "ελεύθερη αγορά", τότε κανείς δεν θα είχε δικαίωμα να παρέμβει στην καλλιτεχνική έκφραση. Στο κάτω κάτω κανείς δεν πηγαίνει με το ζόρι στο θέατρο, σε οποιαδήποτε παράσταση. Το πρόβλημα είναι το Εθνικό Θέατρο, δηλ θέατρο που επιχορηγείται με τα χρήματα των φορολογουμένων. Αυτό νομίζω κάνει μια διαφορά.
Της αποπεμφθείσας λαϊκίστικης δεξιάς διεύθυνσης ήταν έμπνευση αυτή η παράσταση; Ή μήπως της τωρινής διεύθυνσης, ανάπηρης και αναποτελεσματικής λόγω εσωτερικού αριστερού εμφυλίου με το Δ.Σ.;Ελλάς, το μεγαλείο σου!