Μια burger-o-κουβέντα με τον Γιώργο Παπακώστα. Από την Ελένη Ψυχούλη

Μια burger-o-κουβέντα με τον Γιώργο Παπακώστα. Από την Ελένη Ψυχούλη Facebook Twitter
6

Μια burger-o-κουβέντα με τον Γιώργο Παπακώστα. Από την Ελένη Ψυχούλη Facebook Twitter

 

Τις περισσότερες φορές, όπου δεις μπέργκερ στην Αθήνα, ψάξε για τον greek-american πίσω από την ταμπέλα. Το μπέργκερ της πόλης μας, μοιάζει να είναι προϊόν νοσταλγίας, μια προσπάθεια του ανάμεσα-σε-δυό-πατρίδες ελληνοαμερικάνου, να αναπαράγει στην άλλη όχθη της καταγωγής του, το μπέργκερ που τον μεγάλωσε στο Μπρούκλιν και το Σιάτλ. Πολλές αλυσίδες κρύβουν πίσω τους παρέες που επανέκαμψαν εδώ και συσπειρώθηκαν πίσω από κουζίνες, πάνω από συνταγές αυθεντικών μπιφτεκιών και ζουμερών ψωμακίων-buns όπως τα λένε τα παιδιά-προσπαθώντας να αναπαράγουν την αληθινή γεύση, πριν την κυκλοφορήσουν στο κοινό, πίσω από μια ταμπέλα με συνήθως, μαυροκόκκινο λογότυπο.

 

Και πάλι, όμως, όλοι οι ελληνοαμερικάνοι φίλοι μου εδώ, περιφέρονται σαν τις άδικες κατάρες από μπεργκεράδικο σε μπεργκεράδικο, αναζητώντας μια γεύση που μόνον αυτοί έχουν στον ουρανίσκο τους. Ποτέ δεν λυπούνται τα χιλιόμετρα για να δοκιμάσουν άλλο-ένα-cheeseburger. Καλοκάγαθα παιδιά όλα τους, δεν θα σου θάψουν ευθέως την τελευταία τους δοκιμή, όμως, στα μάτια τους θα διαβάσεις τη θλίψη άλλης μιας μικρής απογοήτευσης.

 

Ο Γιώργος μεγάλωσε κι αυτός έχοντας ανάμεσα στα πόδια του έναν ωκεανό. Πάνω-κάτω Ν. Υόρκη-Αθήνα. Ο μπαμπάς έχει στο βιογραφικό του πάνω από 50 μαγαζιά. Άμα είσαι παλιός, θα θυμάσαι το Bio-Bio, την Cubanita, το Red Marrakesh, το Casa di Pasta. Όταν ο Γιώργος μεγάλωσε όσο να'χει το δικό του λόγο στις επιχειρήσεις, ένα μπέργκερ ονειρεύτηκε στο επαγγελματικό του ρεπερτόριο, κυρίως για να το φτιάξει και να το τρώει μόνος του, όπως Αμερική!

 

Μια burger-o-κουβέντα με τον Γιώργο Παπακώστα. Από την Ελένη Ψυχούλη Facebook Twitter

 

Στην πρώτη προσπάθεια, κατάλαβε γιατί μερικά πράγματα αρνούνται να ξεριζωθούν από τον τόπο τους, γιατί ενίοτε η γεύση δεν θέλει να σου κάνει τη χάρη μακριά από τα χωρικά της ύδατα. Το real american burger είναι βασικά, το βοδινό του κρέας, από λάπα. Με λίπος ως 65%, μόνο κρέας ψημένο, αυστηρά medium well, στην πλάντσα. Τίποτ'άλλο! Αυτό, όμως, το βοδινό κάνει όλη τη διαφορά. Άλλη ράτσα, άλλος αέρας, άλλη τροφή, άλλα λιβάδια. Για να πετύχεις το ίδιο αποτέλεσμα με τις ελληνικές ποικιλίες, πρέπει να κάνεις ένα ειδικό blend-εσύ πες το και παζλ-από διαφορετικά κομμάτια. Που ποτέ ο χασάπης δεν θα σου στείλει στην ίδια αναλογία. Άρα, για να κάνεις σωστό μπέργκερ εν Αθήναις, κάνεις εισαγωγή το κρέας. Από Αμερική και Αυστραλία.

 

Μια burger-o-κουβέντα με τον Γιώργο Παπακώστα. Από την Ελένη Ψυχούλη Facebook Twitter

 

Το μπέργκερ, όμως, δεν πάει μόνο του! Είναι και το bun! Που περί ορέξεως κολοκυθόπιτα, μπορεί να είναι μπριοσέ, ψωμένιο με σουσάμι αλλά το αυθεντικό γίνεται μόνο από πατατάλευρο. Αυτό δεν κυκλοφορεί στην ελληνική αγορά, το φτιάχνεις μόνος σου!

Μετά είναι και οι σος. Την bbq την φτιάχνεις μόνο από αυθεντική συνταγή της Λουιζιάνα. Να σιγομαγειρευτεί γλυκόξινη για 5 ώρες.

 

Μια burger-o-κουβέντα με τον Γιώργο Παπακώστα. Από την Ελένη Ψυχούλη Facebook Twitter

 

Και φυσικά, τί ψυχή έχει ένα μπέργκερ χωρίς την πατάτα του; 9 το πρωί, σου λέει, πιάνει δουλιά ο ειδικός της πατάτας στην κουζίνα και μέχρι τις 7 το βράδυ, προετοιμάζει το τραγανό, αλάδωτο αριστούργημα, που ακούει στο όνομα 3 way potato. Σε απλά ελληνικά, κόβεις την πατάτα ψιλό μπαστουνάκι, την πλένεις, την βράζεις ελάχιστα για να μην τραβήξει λάδι στο τηγάνι, γενικά κάνεις ό,τι μπορείς να της αφαιρέσεις το άμυλο, την τηγανίζεις μια να τρομάξει, την ξανατηγανίζεις άλλη μια να έρθει στα πιο τραγανά της ίσια. Κι έχεις και την ελληνική ποικιλία που δεν σου κάνει τη χάρη να σταθεί στο κρατσανιστό ύψος της αμερικάνικης, οπότε εδώ, πάντα θα κάνουμε μια εκπτωσούλα.

 

Μια burger-o-κουβέντα με τον Γιώργο Παπακώστα. Από την Ελένη Ψυχούλη Facebook Twitter

 

Φάτο όπως οι αμερικάνοι!

*Αν θες να τεστάρεις ένα μπεργκεράδικο για πρώτη φορά, θα παραγγείλεις οπωσδήποτε cheese. Εκεί θα ανιχνεύσεις το ψήσιμο, την ποιότητα του κρέατος.

*Το BBQ είναι η ψυχή της «βρωμιάς», το dirty που οφείλει να σου τάξει ένα μπέργκερ.

*Μπέργκερ με αβγό θα πάρεις για να διώξεις από πάνω σου το hangover. Πάντα παρέα με ένα milk-shake.

*Το μπέργκερ με σολομό ταιριάζει στις κυρίες και στους εκλεπτυσμένους ουρανίσκους. Κατά προτίμηση με wasabi mayo.

*Τα γκουρμέ, αυτά με τις τρούφες, το γαλλικό κατσικίσιο τυρί, jalapenos και λοιπούς νεωτερισμούς με αυξημένο δείχτη umami, είναι αυτά που προτιμούν οι δημοσιογράφοι. Στη σωστή τους εκτέλεση, είναι τόσο γευστικά turbo που η γεύση τους σου μένει στο στόμα μέχρι και 2 ώρες μετά.

*Η London μόδα που ήρθε και στην Αθήνα, θέλει να συνδυάζεις το μπέργκερ σου με ένα κοκτέιλ. Του ταιριάζει μια μαργαρίτα, ένα φραουλο-ντάκιουρι, ένα καυτερό bloody mary.

 

(The Burger Joint, Φοίβης 17, Γλυφάδα, Σολομού 4, Ν. Ψυχικό, 2106712222)

 

 

Γεύση
6

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι γεύσεις του καλοκαιριού που φυλάξαμε για το χειμώνα

Γεύση / Φρυγανισμένα, λιόκαφτα, παστά, ξιδάτα: Έτσι μένει η γεύση του καλοκαιριού

Η τέχνη της συντήρησης των τροφών πάει χιλιάδες χρόνια πίσω και έχει ακόμα λόγο ύπαρξης γιατί μεταμορφώνει τα υλικά σε κάτι άλλο. Και αυτό το «άλλο» έχει γαστρονομική και συναισθηματική αξία.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Το πρώτο ελληνικό ουίσκι: Όταν μια παρέα φίλων εμφιάλωσε το όνειρό της

Radio Lifo / Aυτό είναι το πρώτο ελληνικό ουίσκι

Μια ομάδα εννέα φίλων, χωρίς καμία επαγγελματική σχέση με την ποτοποιία, κατάφερε με πείσμα και πολλή αγάπη για το ουίσκι να δημιουργήσει το πρώτο ελληνικό single malt whisky. Δύο από αυτούς, ο Γιάννης Χριστοφορίδης και ο Ντίνος Οικονομόπουλος, μιλούν στη Μερόπη Κοκκίνη γι' αυτό το «ταξίδι» από το κριθάρι και το νερό του Ταΰγετου μέχρι τα βαρέλια vinsanto και τις αμέτρητες δυσκολίες.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
«Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Το κρασί με απλά λόγια / «Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Πώς κύλησε ο φετινός τρύγος σε διαφορετικές γωνιές του κόσμου; Από τον βορρά ως τον νότο της Ελλάδας, αλλά και σε εμβληματικές περιοχές όπως το Μπορντώ, η Βουργουνδία και η Μεντόζα, οι Έλληνες οινολόγοι καταθέτουν την εμπειρία τους και μιλούν για τις προκλήσεις που φέρνει η κλιματική αλλαγή.
THE LIFO TEAM
Το Χάνι της Ρέρεσης είναι ένα από τα τελευταία της Ελλάδας

Γεύση / Παγόνια, αντίκες και μαγειρευτά σε ένα χάνι που αντέχει στον χρόνο

Το Χάνι της Ρέρεσης, ένα από τα τελευταία της Ελλάδας, παραμένει ανοιχτό για ταξιδιώτες και ντόπιους, με την κυρία Νίτσα να κρατά ζωντανή την παράδοση της φιλοξενίας σε ένα μαγειρείο που θυμίζει λαογραφικό μουσείο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
47’ στο Hygge με την Anne Meurling

Γεύση / Hygge: Ένας φούρνος που μυρίζει θαλπωρή στην Ιπποκράτους

Με νοσταλγία για τις συνταγές της πατρίδας της, μια Σουηδέζα φτιάχνει ψωμί, γλυκά, αέρινο βούτυρο και άψογη μηλόπιτα, δημιουργώντας ατμόσφαιρα βόρειας Ευρώπης - μόλις δυο βήματα από τη λεωφόρο Αλεξάνδρας.
M. HULOT
«Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Θρυλικά Μπαρ / «Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Ξέρετε πολλές τσαγερί που να έχουν εξελιχθεί σε ολοήμερα στέκια, να έχουν μισθώσει λεωφορεία για να δουν οι θαμώνες τους μια έκθεση σε άλλον νομό ή να βγάζουν μια βάρκα γεμάτη με μελομακάρονα για κέρασμα στον δρόμο; Και όμως, αυτό το μέρος υπάρχει και έχει ξενυχτήσει γενιές στο λιμάνι των Χανίων.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

Γεύση / Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

«Όπου υπάρχουν συκιές, λίγο πιο πέρα αρχίζουν τα βότσαλα και μετά η Μεσόγειος και μετά το χταπόδι. Και κάπου, σ’ ένα πανηγυρικό τραπέζι, συναντώνται το χταπόδι και τα σύκα. Μαγειρεμένο το χταπόδι, μαγειρεμένα και τα λιόκαφτα, ξερά σύκα».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Η ιεροτελεστία του πανηγυρικού πιλαφιού του Δεκαπενταύγουστου στο Καρπάθιο

Γεύση / Tα πιλάφια του Δεκαπενταύγουστου: Έτσι τιμούν τη μεγάλη γιορτή σε Κάσο και Κάρπαθο

Ακολουθώντας τελετουργικό χρόνων, στήνουν καζάνια πάνω σε φωτιές και φτιάχνουν πιλάφι, κρέας κοκκινιστό και τηγανητές πατάτες για να τιμήσουν τη μεγαλύτερη γιορτή του καλοκαιριού.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ

σχόλια

5 σχόλια
Εχω ακουσει πολλες φορες οτι το μπιφτεκι του burger πρεπει να ειναι σκετος κιμας μοσχαρισιος,αλλα υποθετω οτι εκτος απο το αλατοπιπερο,δε μπορει,καποιο καρυκευμα θα μπαινει να παρει λιγο αρωμα!Ξερει κανεις κατι επ'αυτου;
Candidate,δεν υπαρχουν πρεπει αλλα γουστα. Εμεις δεν βαζουμε τιποτα απολυτος παρα λιγο χονδρο αλατι οταν το περναμε απο την μηχανη του κιμα ωστε να παει παντου. Τα αρωματα που λες εχουν να κανουν με την καταγωγη του κρεατος αλλα και με τι τροφη μεγαλωσε. Εμας πχ ειναι grass fed ελευθερας βοσκης το οποιο σημαινει πως ολο και καποια μαργαριτα θα εφαγε
'Εχω φάει και στα δύο μαγαζιά. Το κατάστημα της Γλυφάδας είναι πολύ απλό, σαν χώρος δεν είναι κάτι σπουδαίο. Του Ψυχικού το θεωρώ ίσως το πιο ομορφο burgerαδικο της Αθήνας.Το burger του είναι πολύ καλό -μέσα στα 3 καλύτερα της Αθήνας- και συμφωνώ με την Ψυχούλη ότι αν θες να καταλάβεις τα βασικά (κρέας και ψωμάκι) πρεπει να πάρεις ένα απλό τζηζ. Πολύ ενδιαφέρον και αυτό που κάνει με το καλαμπόκι. Γενικώς αν είστε του burger είναι ένα must, αλλά αποφύγετε σαβ/κο και δημοφιλείς ώρες γιατί γίνεται χαμός