Tα τελευταία καλύτερα ρυζόγαλα. Από την Ελένη Ψυχούλη

Tα τελευταία καλύτερα ρυζόγαλα. Από την Ελένη Ψυχούλη Facebook Twitter
3

Tα τελευταία καλύτερα ρυζόγαλα. Από την Ελένη Ψυχούλη Facebook Twitter

Το ρυζόγαλο το αγαπώ κυρίως για το κεσεδάκι. Γι’αυτή την παλιά αίσθηση που έρχεται από τα βάθη της ελληνικότητας, για το σκληρό πλαστικό που αγκαλιάζει ιδανικά η παλάμη, για το χρις-χριτς του κουταλιού όταν γλύφει τον πάτο στα τελευταία ψήγματα κρεμένιας γλύκας. Για τη γραμματοσειρά της φίρμας που έρχεται κι αυτή από τα παλιά της γραφιστικής, σαν εγγύηση ότι εδώ έχεις να κάνεις με κάτι που δοκίμασε ο χρόνος, άρα, δεν μπορεί παρά να είναι μούρλια-σαν κάτι που ευλόγησαν όλοι μαζί οι νεκροί τσέλιγκες της ελληνίδας στάνης. Να το φτιάξεις στο σπίτι, δεν είναι και τόσο απλό. Εγώ χάθηκα στη μετάφραση, άλλοι βάζουν αβγό, άλλοι όχι, άλλοι ξύσμα λεμόνι και άλλοι το προτιμούν γαλατένιο, άλλοι το πήζουν μόνο με το ρύζι άλλοι με κορν-φλάουρ. Η μαγκιά είναι στο καλό γάλα (με βουβαλίσιο ή πρόβειο “τα σπάει”) , στο σπυρωτό ρύζι, στο πότε θα το τραβήξεις από τη φωτιά για να μη σου βγει στόκος και στη σοφή συμβουλή της γιαγιάς μου: μόνο ένα φλιτζανάκι του καφέ ρύζι για την κάθε δόση. Άμα το πετύχεις στα γούστα σου, τη στιγμή που κατεβαίνει στον ουρανίσκο, κατρακυλάς αυτόματα στην ασφάλεια της μήτρας, σε κείνη την ηλικία της μη-μνήμης, όταν σε τάιζαν κρέμες βελούδινες και η ζωή σου χουζούρευε σε μια αγκαλιά.

 

Κάστινγκ στα ράφια του σούπερ-μάρκετ

 

ΛΙΑΠΗ. Από βιολογικό γάλα.

Θα το αγαπήσουν όσοι, όπως εγώ, το ρυζόγαλο το ψηφίζουν νερουλό και κρεμώδες με το ρύζι να μην κρατά τον πρώτο λόγο. Η υφή του προδίδει ρυζάλευρο, περισσότερο το αγαπάς για την υφή παρά για τα αρώματά του.

 

ΜΕΒΓΑΛ

Στην πρώτη μπουκιά ξεχύνεται στο στόμα το γαλατένιο άρωμα του παραδοσιακού ρυζόγαλου. Μετά η παράδοση εξαφανίζεται και δίνει τη θέση της σε μια βελούδινη κρέμα με σπυρωτό, άψογα βρασμένο ρύζι σε λίαν διακριτική ποσότητα. Το λες μαστόρικο και το ξαναπροτιμάς.

 

ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Κάπως πιο γλυκούλι από τα υπόλοιπα, σαν να ξεχάστηκε ο μάγειρας και του βγήκε λίγο παραβρασμένο το ρύζι, θα το αγαπήσουν όσοι στο ρυζόγαλο προτιμούν το ρυζο-. Γαλατένιο, χωρίς έξτρα αρώματα.

 

ΑΒ

Στην υφή και το χρώμα θυμίζει παλιό ρυζόγαλο με μπόλικο το ρυζάκι του αν και κομματάκι παραβρασμένο. Με ένα ελαφρώς έντονο άρωμα από κρέμα βανίλια σε φακελάκι.

 

ΦΑΓΕ

Πρωτοξαδελφάκι με κείνο της ΜΕΒΓΑΛ, κινείται στην ίδια κατηγορία κρέμας με ρύζι αλλά το ρύζι σε λίγο πιο ρουστίκ υφή παραδοσιακού ρυζόγαλου. Κι εδώ πρωταγωνιστεί το άρωμα του ρυζάλευρου ή κρέμας στιγμής.

 

 

Στα γαλακτοπωλεία που απέμειναν

 

*Η Στάνη (Μ. Κοτοπούλη 10, Ομόνοια, 2105233637) φτιάχνει την ίδια συνταγή της οικογενειακής παράδοση από το 1931, με γάλα ντόπιο, από μικρούς παραγωγούς. Το ιδανικό ρυζόγαλο, με σπυρωτό ρυζάκι, ολόφρεσκο και κανελάτο.

 

*Ο Βασίλης Μπακογιάννης (Χ. Σμύρνης 15, Ηλιούπολη, 2109736971), από το 1955 που απέκτησε το δικό του κοπάδι, γυρνούσε στις γειτονιές της Ηλιούπολης με το αγροτικό του μοιράζοντας το γάλα στα σπίτια. Ο γιος, παρότι σοβαρά σπουδασμένος, αφοσοιώθηκε στην οικογενειακή επιχείρηση και μεις χαιρόμαστε ακόμη ένα μαγικό ρυζόγαλο, με έντονο, μοσχοβολιστό το καλό γάλα.

 

*Η οικογένεια Λακαφώση ήταν κτηνοτρόφοι, που το 1949 κατέβηκαν με τα πόδια και τα κοπάδια τους από το Λιδωρίκι στα βοσκοτόπια της Β. Αττικής. Η νεότερη γενιά έχει φτιάξει ένα εργαστήρι κουκλίστικο, σε στυλ νιου-γαλακτοπωλείο με διαβατήριο για franchise στο εξωτερικό-και φτιάχνει ένα από τα πολύ καλά ρυζόγαλα της απολύτου παράδοσης. (Λ. Σταμάτας 47, 2106217810)

 

*Όταν κατεβαίνω Σύνταγμα, θα περάσω από το Χατζή, σταθερή αξία στο ρυζόγαλο φούρνου, με παράδοση από το 1908 στις πολίτικες κρέμες. (Μητροπόλεως 5, 2103222647)

 

*Στον πεζόδρομο των Εξαρχείων (Τσαμαδού 5, 2103815909), όλοι οι παππούδες της γειτονιάς ορκίζονται στον Τσέπα για το όπως-παλιά γιαούρτι τους. Ο γιος Γιάννης, διακριτικός και ολιγόλογος, μπορεί να μην αγαπά τη δημοσιότητα, αλλά φτιάχνει το ίδιο υπέροχο ρυζόγαλο από το 1932, με άρωμα από καλό γάλα από τα Μεσόγεια και τον ευχαριστούμε που δεν έχει αλλάξει τίποτα από το ‘60’ς ντεκόρ του μπαμπά.

 

*Ο μπαμπάς και η κόρη συνεχίζουν με την ίδια αφοσοίωση στο ίδιο μια σταλιά μαγαζάκι που δε άλλαξαν τα χρόνια, τις ίδιες δυό τρεις σπεσιαλιτέ της οικογένειας: σπιτικό παγωτό, γιαούρτι, κρέμα, ρυζόγαλο. Μαγγίνας (Ελ. Βενιζέλου 94, Ν. Ερυθραία, 2106200499)

Γεύση
3

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Στο ΚΙΝΩΝΩ στο Κουκάκι που περνάει την πιο νόστιμη φάση του

Γεύση / Στο ΚΙΝΩΝΩ στο Κουκάκι που περνάει την πιο νόστιμη φάση του

Ο Βαγγέλης από το «Σπιρτόκουτο» –δηλαδή ο Γιάννης Βουλγαράκης– άφησε τα Κύθηρα για την Αθήνα και ανανέωσε, με τις λιτές του γεύσεις, έναν χώρο όπου κάποτε αράζαμε για ποτά και τώρα πηγαίνουμε για φρέσκες παπαρδέλες και σφακιανόπιτα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Γιαννούδι, Μαραθέφτικο, Μαύρο: Οι άγνωστες δυνάμεις του κυπριακού αμπελώνα

Το κρασί με απλά λόγια / Γιαννούδι, Μαραθεύτικο, Μαύρο: Οι ερυθρές δυνάμεις του κυπριακού αμπελώνα

Σε τι ξεχωρίζουν οι γηγενείς κόκκινες ποικιλίες της Κύπρου; Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης φιλοξενούν τον οινολόγο και οινοποιό Σοφοκλή Βλασίδη και συζητούν μαζί του για τα αυτόριζα αμπέλια του νησιού.
THE LIFO TEAM
Ronin: Ένα καταφύγιο ιαπωνικής κομψότητας και γεύσης στο Κολωνάκι/ Στο Ronin στο Κολωνάκι θα ανακαλύψεις το νόημα της ιαπωνικής απλότητας/ Ronin: Η ιαπωνική απλότητα που συγκινεί σε κάθε πιάτο

Γεύση / Ronin: Ιαπωνέζικη κουζίνα με ακρίβεια, λιγότερο fusion, περισσότερο zen

Το εστιατόριο Ronin φέρνει στο Κολωνάκι τη δύναμη της απλότητας της ιαπωνικής κουλτούρας και την αποθέωση της γευστικής λεπτομέρειας σε έναν απολαυστικό διάλογο μεταξύ παράδοσης και μοντέρνας δημιουργίας.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Καπάνι Μάρκετ: Ένα οινορεστοράν που παντρεύει Βορρά, Βαλκάνια και Ανατολή

Γεύση / Καπάνι Μάρκετ: Ένα οινορεστοράν που παντρεύει Βορρά, Βαλκάνια και Ανατολή

Ο σεφ Δημήτρης Μπαλάκας σιγομαγειρεύει σχεδόν τα πάντα στον ξυλόφουρνο, «ψήθηκε» με τις παραδοσιακές γεύσεις στον φούρνο του παππού και της γιαγιάς του, και μοιράστηκε μαζί μας τρεις αυθεντικές συνταγές από τη Φλώρινα.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Γκίκας Ξενάκης

Γκίκας Ξενάκης / «Έχω κάνει λάθη – δούλεψα πολύ με τον εαυτό μου για να τους σέβομαι όλους στην κουζίνα»

Μεγαλώνοντας στη Θήβα, αγάπησε το φρέσκο ψάρι, τα άγρια χόρτα και τις ταπεινές συνταγές. Αν και είχε αρχικά πολύ κακή εικόνα για τους μάγειρες, εξελίχθηκε σε σεφ για τον οποίο –όπως είπε ο Επίκουρος– μπορούσε να καταλάβει κανείς ένα πιάτο του με κλειστά τα μάτια. Ο «τιμονιέρης» της κουζίνας του Aleria, Γκίκας Ξενάκης, είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πούλοι και κουκνούκοι, τα ζυμαρένια ειδώλια της Ανάστασης

Γεύση / Πούλοι και κουκνούκοι, τα ζυμαρένια ειδώλια της Ανάστασης

Ευφάνταστα τσουρέκια και καλιτσούνια της Λαμπρής, που βγαίνουν σε ποικίλα σχήματα και εκδοχές στα νησιά του Αιγαίου, θυμίζουν ζυμαρένια μικρογλυπτά και αναδίδουν την αρχοντική ευωδιά των ημερών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Πώς ο Ιωσήφ Ζησιάδης δημιούργησε το μοναδικό οινοποιείο της Πάτμου

Το κρασί με απλά λόγια / Πώς ένας πρώην υπουργός της Ελβετίας έγινε ο μοναδικός οινοποιός της Πάτμου

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης φιλοξενούν τον Ιωσήφ Ζησιάδη, έναν άνθρωπο με πολυδιάστατη πορεία που κάποια στιγμή αποφάσισε να δημιουργήσει το μοναδικό οινοποιείο της Πάτμου.
THE LIFO TEAM
Από arrancini μέχρι καλαμάκι συκώτι στο χέρι: Αυτό είναι το νέο αθηναϊκό street food

Γεύση / Από arrancini μέχρι καλαμάκι συκώτι στο χέρι: Αυτό είναι το νέο αθηναϊκό street food

H Αθήνα έχει πολλά στριτφουντάδικα. Όμως κάποια νέα, εκτός από το ότι ανεβάζουν το επίπεδο, έχουν καταφέρει να γίνουν instant συνήθεια για το προσεγμένο φαγητό τους, αλλά όχι μόνο γι' αυτό.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ

σχόλια

3 σχόλια
Δεν ξέρω αν σχετίζεται με την Στάνη της ομόνοιας, υπέροχα ρυζόγαλα & κρέμες πάντως έχει και η Στάνη στην πλατεία Κοραή, στον Πειραιά, διάσημη κυρίως για το παγωτό καϊμάκι της (το πιο ασυναγώνιστό της Ελλάδας κατά την ταπεινή μου άποψη).