Tα τελευταία καλύτερα ρυζόγαλα. Από την Ελένη Ψυχούλη

Tα τελευταία καλύτερα ρυζόγαλα. Από την Ελένη Ψυχούλη Facebook Twitter
3

Tα τελευταία καλύτερα ρυζόγαλα. Από την Ελένη Ψυχούλη Facebook Twitter

Το ρυζόγαλο το αγαπώ κυρίως για το κεσεδάκι. Γι’αυτή την παλιά αίσθηση που έρχεται από τα βάθη της ελληνικότητας, για το σκληρό πλαστικό που αγκαλιάζει ιδανικά η παλάμη, για το χρις-χριτς του κουταλιού όταν γλύφει τον πάτο στα τελευταία ψήγματα κρεμένιας γλύκας. Για τη γραμματοσειρά της φίρμας που έρχεται κι αυτή από τα παλιά της γραφιστικής, σαν εγγύηση ότι εδώ έχεις να κάνεις με κάτι που δοκίμασε ο χρόνος, άρα, δεν μπορεί παρά να είναι μούρλια-σαν κάτι που ευλόγησαν όλοι μαζί οι νεκροί τσέλιγκες της ελληνίδας στάνης. Να το φτιάξεις στο σπίτι, δεν είναι και τόσο απλό. Εγώ χάθηκα στη μετάφραση, άλλοι βάζουν αβγό, άλλοι όχι, άλλοι ξύσμα λεμόνι και άλλοι το προτιμούν γαλατένιο, άλλοι το πήζουν μόνο με το ρύζι άλλοι με κορν-φλάουρ. Η μαγκιά είναι στο καλό γάλα (με βουβαλίσιο ή πρόβειο “τα σπάει”) , στο σπυρωτό ρύζι, στο πότε θα το τραβήξεις από τη φωτιά για να μη σου βγει στόκος και στη σοφή συμβουλή της γιαγιάς μου: μόνο ένα φλιτζανάκι του καφέ ρύζι για την κάθε δόση. Άμα το πετύχεις στα γούστα σου, τη στιγμή που κατεβαίνει στον ουρανίσκο, κατρακυλάς αυτόματα στην ασφάλεια της μήτρας, σε κείνη την ηλικία της μη-μνήμης, όταν σε τάιζαν κρέμες βελούδινες και η ζωή σου χουζούρευε σε μια αγκαλιά.

 

Κάστινγκ στα ράφια του σούπερ-μάρκετ

 

ΛΙΑΠΗ. Από βιολογικό γάλα.

Θα το αγαπήσουν όσοι, όπως εγώ, το ρυζόγαλο το ψηφίζουν νερουλό και κρεμώδες με το ρύζι να μην κρατά τον πρώτο λόγο. Η υφή του προδίδει ρυζάλευρο, περισσότερο το αγαπάς για την υφή παρά για τα αρώματά του.

 

ΜΕΒΓΑΛ

Στην πρώτη μπουκιά ξεχύνεται στο στόμα το γαλατένιο άρωμα του παραδοσιακού ρυζόγαλου. Μετά η παράδοση εξαφανίζεται και δίνει τη θέση της σε μια βελούδινη κρέμα με σπυρωτό, άψογα βρασμένο ρύζι σε λίαν διακριτική ποσότητα. Το λες μαστόρικο και το ξαναπροτιμάς.

 

ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Κάπως πιο γλυκούλι από τα υπόλοιπα, σαν να ξεχάστηκε ο μάγειρας και του βγήκε λίγο παραβρασμένο το ρύζι, θα το αγαπήσουν όσοι στο ρυζόγαλο προτιμούν το ρυζο-. Γαλατένιο, χωρίς έξτρα αρώματα.

 

ΑΒ

Στην υφή και το χρώμα θυμίζει παλιό ρυζόγαλο με μπόλικο το ρυζάκι του αν και κομματάκι παραβρασμένο. Με ένα ελαφρώς έντονο άρωμα από κρέμα βανίλια σε φακελάκι.

 

ΦΑΓΕ

Πρωτοξαδελφάκι με κείνο της ΜΕΒΓΑΛ, κινείται στην ίδια κατηγορία κρέμας με ρύζι αλλά το ρύζι σε λίγο πιο ρουστίκ υφή παραδοσιακού ρυζόγαλου. Κι εδώ πρωταγωνιστεί το άρωμα του ρυζάλευρου ή κρέμας στιγμής.

 

 

Στα γαλακτοπωλεία που απέμειναν

 

*Η Στάνη (Μ. Κοτοπούλη 10, Ομόνοια, 2105233637) φτιάχνει την ίδια συνταγή της οικογενειακής παράδοση από το 1931, με γάλα ντόπιο, από μικρούς παραγωγούς. Το ιδανικό ρυζόγαλο, με σπυρωτό ρυζάκι, ολόφρεσκο και κανελάτο.

 

*Ο Βασίλης Μπακογιάννης (Χ. Σμύρνης 15, Ηλιούπολη, 2109736971), από το 1955 που απέκτησε το δικό του κοπάδι, γυρνούσε στις γειτονιές της Ηλιούπολης με το αγροτικό του μοιράζοντας το γάλα στα σπίτια. Ο γιος, παρότι σοβαρά σπουδασμένος, αφοσοιώθηκε στην οικογενειακή επιχείρηση και μεις χαιρόμαστε ακόμη ένα μαγικό ρυζόγαλο, με έντονο, μοσχοβολιστό το καλό γάλα.

 

*Η οικογένεια Λακαφώση ήταν κτηνοτρόφοι, που το 1949 κατέβηκαν με τα πόδια και τα κοπάδια τους από το Λιδωρίκι στα βοσκοτόπια της Β. Αττικής. Η νεότερη γενιά έχει φτιάξει ένα εργαστήρι κουκλίστικο, σε στυλ νιου-γαλακτοπωλείο με διαβατήριο για franchise στο εξωτερικό-και φτιάχνει ένα από τα πολύ καλά ρυζόγαλα της απολύτου παράδοσης. (Λ. Σταμάτας 47, 2106217810)

 

*Όταν κατεβαίνω Σύνταγμα, θα περάσω από το Χατζή, σταθερή αξία στο ρυζόγαλο φούρνου, με παράδοση από το 1908 στις πολίτικες κρέμες. (Μητροπόλεως 5, 2103222647)

 

*Στον πεζόδρομο των Εξαρχείων (Τσαμαδού 5, 2103815909), όλοι οι παππούδες της γειτονιάς ορκίζονται στον Τσέπα για το όπως-παλιά γιαούρτι τους. Ο γιος Γιάννης, διακριτικός και ολιγόλογος, μπορεί να μην αγαπά τη δημοσιότητα, αλλά φτιάχνει το ίδιο υπέροχο ρυζόγαλο από το 1932, με άρωμα από καλό γάλα από τα Μεσόγεια και τον ευχαριστούμε που δεν έχει αλλάξει τίποτα από το ‘60’ς ντεκόρ του μπαμπά.

 

*Ο μπαμπάς και η κόρη συνεχίζουν με την ίδια αφοσοίωση στο ίδιο μια σταλιά μαγαζάκι που δε άλλαξαν τα χρόνια, τις ίδιες δυό τρεις σπεσιαλιτέ της οικογένειας: σπιτικό παγωτό, γιαούρτι, κρέμα, ρυζόγαλο. Μαγγίνας (Ελ. Βενιζέλου 94, Ν. Ερυθραία, 2106200499)

Γεύση
3

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Χριστουγεννιάτικος κορμός, μια γλυκιά ιστορία που συνεχίζεται στα καλύτερα ζαχαροπλαστεία της πόλης

Γεύση / Χριστουγεννιάτικος κορμός, ένα σοκολατένιο έπος. Εδώ οι καλύτεροι

Ξεκίνησε ως ένα ρολό παντεσπάνι με αφράτη σοκολάτα γκανάς και ζάχαρη άχνη, σύμβολο της καλοτυχίας. Πλέον κάθε ζαχαροπλάστης κάνει μια δική του παραλλαγή, μετατρέποντάς το σε γλυκό έργο τέχνης.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
«Το Αμύνταιο είναι το El Dorado της ελληνικής αμπελουργίας»

Το κρασί με απλά λόγια / «Το Αμύνταιο είναι το El Dorado της ελληνικής αμπελουργίας»

Σε μια συνέντευξη εφ όλης της ύλης η εμβληματική προσωπικότητα του ελληνικού κρασιού, ο Άγγελος Ιατρίδης, εξηγεί ότι πήγε στο Αμύνταιο πριν από τριάντα χρόνια επειδή είδε ότι θα άντεχε στην κλιματική αλλαγή και μιλάει για τη μεγάλη ανάπτυξη του Κτήματος Άλφα από τα 4.000 στρέμματα στα 14.000.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ - ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ
Η εποχή του Ευχέλαιου της μεσογειακής διατροφής ή Τα μυστήρια της εποχής της ελιάς

Γεύση / Ελιές με χταπόδι: Στο Αιγαίο τις φτιάχνουν απλά, όπως τις μαντινάδες

Κολυμπάτες, ελίδια, κλαστάδες, σταφιδολιές, ψαρολιές, κουροπολιές, νερατζολιές: όπως και να την πεις, η ελιά παραμένει ένα μικρό σύμβολο του μεσογειακού πολιτισμού. Mε το χταπόδι πώς ταιριάζει;
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Ποιος μισεί τα μακαρόνια με κιμά;

Οι γαστρονομικές απογνώσεις του Ρεμί / Ποιος μισεί τα μακαρόνια με κιμά;

Ο κύριος Ρεμί πιστεύει πως όταν δοκιμάζεις κάτι που είχες καιρό στο μυαλό σου, συχνά απογοητεύεσαι. Εκτός κι αν πρόκειται για ένα ζυγούρι με χυλοπίτες που θα μπορούσε να τρώει και αποκλεισμένος με χιονοθύελλα σε βουνό, και να μην τον νοιάζει.
ΡΕΜΙ

σχόλια

3 σχόλια
Δεν ξέρω αν σχετίζεται με την Στάνη της ομόνοιας, υπέροχα ρυζόγαλα & κρέμες πάντως έχει και η Στάνη στην πλατεία Κοραή, στον Πειραιά, διάσημη κυρίως για το παγωτό καϊμάκι της (το πιο ασυναγώνιστό της Ελλάδας κατά την ταπεινή μου άποψη).