Γλυκερία Μπασδέκη: «Έχω ειδικευθεί στις πτώσεις. Αξέχαστα ήταν!»

Γλυκερία Μπασδέκη: «Έχω ειδικευθεί στις πτώσεις. Αξέχαστα ήταν!» Facebook Twitter
1

Τι είναι η νιότη; Είναι ασυγκράτητη φωτιά; Είναι ορμή και τρέλα; Είναι καύλα και έκρηξη; Είναι πυροτέχνημα που σκάει και θείο δώρο; Είναι αθώα ή πλάνη, σκληρή και επικίνδυνη; Γιατί δεν την χορταίνεις ποτέ και δεν την εκτιμάς όταν την έχεις; Η Γλυκερία Μπασδέκη απαντάει σύντομα και δωρικά σαν σε εφηβικό λεύκωμα και επιχειρεί να αποκρυπτογραφήσει το μυστήριο της νιότης. Ποιήτρια, καθηγήτρια σε λύκειο και με μία πολύ ιδιαίτερη σχέση με τις λέξεις, υπερασπίζεται τη νέα γενιά που προσπαθεί να φτιάξει τις δικές της άμυνες μέσα σε όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω της και αποδεικνύει ότι δεν είναι τελικά καθόλου «χαμένη».

— Τι είναι η νιότη;
Μια πενταήμερη που –πέρασες, δεν πέρασες καλά– θα θυμάσαι.

— Και γιατί δεν την εκτιμάς ποτέ όταν την έχεις; Γιατί την αναζητάς όταν μαραίνεται και τρέχεις πίσω της όταν την έχεις χάσει;
Γιατί όλοι ρέπουμε στο μελόδραμα. Έτσι γίνονται τα δάκρυα λουλούδια και οι λαβύρινθοι χλόη.

— Κάποιοι άνθρωποι γεννιούνται γέροι και κάποιοι δεν γερνούν ποτέ, ισχύει;
Παιδαριογέροντες και αιώνιοι έφηβοι δεν ήταν ποτέ κολλητοί μου.

— Τι είναι αυτό που σε κρατάει νέο κόντρα στη φθορά του χρόνου και τι είναι αυτό που διατηρεί την δροσιά κάποιων ανθρώπων για πάντα;
Η σκανταλιά, η σκανταλιά και η σκανταλιά.

— Τι σε συγκινεί στη νιότη;
Η απαλή της σκληρότητα. Το φιλί με γλώσσα πριν την κλωτσιά στον γκρεμό.

— Έχεις πέσει ποτέ στον γκρεμό; Πώς ήταν;
Έχω ειδικευθεί στις πτώσεις. Αξέχαστα ήταν.

— Τι θυμάσαι από τη νιότη σου;
Οι ντισκομπάλες ήταν ντισκομπάλες. Τα παντελόνια σωλήνες ήταν παντελόνια σωλήνες. Η Καίτη Φίνου ήταν Καίτη Φίνου. Κι εγώ ερωτευόμουν βαθιά, αληθινά και απελπισμένα κάθε τρία λεπτά.

— Τι έχει αλλάξει από τότε;
Έχει ξεκαθαριστεί ποιος παίζει το λύκο και ποιος την Κοκκινοσκουφίτσα.

Γλυκερία Μπασδέκη: «Έχω ειδικευθεί στις πτώσεις. Αξέχαστα ήταν!» Facebook Twitter
Έχει ξεκαθαριστεί ποιος παίζει το λύκο και ποιος την Κοκκινοσκουφίτσα... Η Γλυκερία σε εφηβική ηλικία. Φωτογραφία από το προσωπικό αρχείο της.

— Δεν υπάρχουν και νέοι λύκοι;
Ο παλιός ο λύκος έχει την ουλή.

— Πόσο επικίνδυνη είναι η νιότη;
Όσο επικίνδυνος μπορεί να γίνει κι ο πολιτισμός.

— Και ποια είναι η πλάνη της;
Περιμένει να μεγαλώσει για να κάνει κουμάντο. Δε γνωρίζει ότι το κάνει ήδη.

— Τι έκανες πιο νέα που δεν το κάνεις τώρα;
Έγραφα και ταχυδρομούσα ανώνυμες επιστολές πορνό περιεχομένου. Στους πλέον ανύποπτους παραλήπτες. Ήταν τα δικά μου οδοφράγματα.

— Μπορείς να είσαι για πάντα νέος;
Όχι, ευτυχώς. Το γαρ πολύ (του οτιδήποτε) γεννά παραφροσύνη.

— Είναι οι νέοι αθώοι;
Οι νέοι είναι σκληρότατοι. Η αθωότητα είναι χαρακτηριστικό του γήρατος. 

Ο έρωτας πάει όπου του καπνίσει και σου τρώει τα σωθικά.

— Τι σε έκανε να χάσεις την αθωότητά σου;
Πλέω μέσα στην αθωότητά μου. Είμαι μια ολοστρόγγυλη μεσήλιξ χωρίς γωνίες -ο καθείς μπορεί άφοβα να παίξει μαζί μου.

— Πιστεύεις ότι με τα χρόνια ωριμάζουμε, ή απλώς διαρκούμε;
Διαρκούμε εξαίσια μέσα στα συντηρητικά μας. Οι κονσέρβες έσωσαν ζωές, κάποτε.

— Αυτό που ονομάζουν «χάσμα των γενεών» το βλέπεις;
Είμαι πρεσβύωψ, δεν το βλέπω. Το ακούω όμως. Ενίοτε εκκωφαντικά.

— Τι πιστεύεις ότι θέλουν οι νέοι σήμερα;
Την ησυχία τους και μίαν καλύβην. Ό,τι ήθελε κι ο Δάφνις με τη Χλόη, κάτι χρόνια πριν.

— Αν ήσουν πάλι νέα τι θα έκανες; Τι θα απέφευγες;
Πάλι θα ξεροστάλιαζα, πάλι θα ανέβαζα δέκατα για πολλά υπέροχα τίποτα.

— Τι θες να ξεχάσεις από τη δική σου εφηβεία;
Την Clearasil.

— Τι σε έμαθε η νιότη;
To ποιος πυροβόλησε τον Τζέι Αρ.

— Και τι δεν σε έμαθε;
Πολλαπλασιασμό. Με καταδίκασε στη διαίρεση.

— Όταν ήσουν πολύ νέα, τι στην έσπαγε από τον κόσμο των μεγάλων;
Το ότι (σχεδόν) πάντα είχαν δίκιο. Ήταν ιδιαίτερα εκνευριστικό.

— Έγινες στη ζωή σου αυτό που θα ήθελες να γίνεις τότε;
Ήθελα να γίνω μαύρη τραγουδίστρια της σόουλ. Όχι, δεν έγινα.

— Αν έδινες στον εαυτό σου τώρα μια συμβουλή ποια θα ήταν;
Την ίδια που μου έδινε η γιαγιά μου: «όπου δεις φαί κάτσε, όπου δεις ξύλο φύγε».

— Γιατί κάποιοι λένε αυτή τη γενιά χαμένη; Είναι πραγματικά;
Aυτός που το λέει, αυτός είναι. Μια χαρά παιδιά είναι, λάμπουν μέσα σ' αυτό το γούπατο.

— Λάμπουν, αλλά δεν το βλέπουν και πολύ αισιόδοξα το μέλλον...
Το αντίθετο θα ήταν το ανησυχητικό.

— Είσαι καθηγήτρια σε σχολείο, πώς είναι τώρα τα νέα παιδιά;
Διδάσκω σε Εσπερινό Λύκειο. Τα παιδιά είναι πάνω κάτω στην ηλικία μου και είναι υπέροχα. Συχνά αναπολούμε μαζί το πολυτονικό.

— Τι θέλουν οι νέοι;
Ένα όνομα.

— Κι εσύ, τι θέλεις Γλυκερία;
Ένα όνομα.

— Πιστεύεις ότι παίζουν πολύ αρνητικό ρόλο η τηλεόραση, τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και τα νέα μέσα στη διαμόρφωση των νέων;
Όχι, όπως ούτε, άλλωστε, το γραμμόφωνο, το ηλεκτρικό σίδερο και η ανακάλυψη του τροχού.

— Βλέπεις τους νέους πιο συντηρητικούς από παλιά; Πού μπορεί αν οφείλεται αυτός ο συντηρητισμός; Ισχύει ότι γίνονται όλο και πιο ηθικολόγοι;
Οφθαλμαπάτη και τρυκ είναι ο συντηρητισμός τους. Κάπως έπρεπε να αντιδράσουν στον υποχρεωτικό εμβολιασμό μεταμοντερνισμού και νεωτερικότητας.

— Ποια συμβουλή θα έδινες σε ένα νέο φίλο σου;
Σφάξε τη μια την ομορφιά να πιεί το αίμα η άλλη. Του θείου Νίκου Καρούζου, είναι. Σοφός θείος.

— Ο γιατρός Ινεότης του Χειμωνά τι θα μας έλεγε σήμερα;
I beg your pardon, I never promised you a rose garden –αυτό θα μας έλεγε. Χωρίς να βγάλει τα μεγάλα μαύρα γυαλιά του.

— Ποιο είναι το αγαπημένο σου βιβλίο γραμμένο για τη νιότη;
O φύλακας στη σίκαλη. Εγώ είμαι το Φοιβάκι.

— Πώς βλέπεις σήμερα τα πρώτα ποιήματα που έγραψες στα είκοσί σου;
Στίχοι όπως «έχω γραμμένους σημειολογία και ντελέζ» εξακολουθούν να με συγκινούν .

— Ο έρωτας πάει μαζί με τη νιότη;
Ο έρωτας πάει όπου του καπνίσει και σου τρώει τα σωθικά.

______

Αγοράστε τώρα οnline το νέο βιβλίο της Γλυκερίας Μπασδέκη «Κλάματα» από ΕΔΩ

Βιβλίο
1

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

100 βιβλία που ξεχωρίσαμε για αυτό το καλοκαίρι

Βιβλίο / 100 βιβλία να διαβάσεις κάτω από ένα αρμυρίκι ή στην πόλη με το κλιματιστικό στο φούλ

Κλασική λογοτεχνία, σύγχρονοι συγγραφείς, δοκίμια, ιστορία, αυτοβελτίωση, βιβλία για το «μικρό» να μην είναι όλη την ώρα στο iPad. Kάτι για όλους για να περάσει όμορφα, ήσυχα και ποιοτικά το καλοκαίρι.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Βιβλίο / Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Η Γαλλίδα κριτικός λογοτεχνίας της «Monde», Φλοράνς Νουαβίλ, στο «Μίλαν Κούντερα: Γράψιμο... Τι ιδέα κι αυτή!», αποκαλύπτει καίριες στιγμές και συγγραφικές αλήθειες του καλού της φίλου, αναιρώντας όλες τις κατηγορίες που συνδέονταν με το όνομά του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Πάουλο Σκoτ

Βιβλίο / Πάουλο Σκoτ: «Στη Βραζιλία ο ρατσισμός είναι παντού, στη λογοτεχνία, στους στίχους της σάμπα»

Πότε ρεαλιστικό, πότε στρατευμένο, πότε αστυνομικής υφής, πότε μια τρελή και ξεκαρδιστική σάτιρα. Οι «Φαινότυποι» του Πάουλο Σκοτ είναι ένα αξιοσημείωτο βιβλίο. Μιλήσαμε με τον Βραζιλιάνο συγγραφέα για τη λογοτεχνία, την κατάσταση στη Βραζιλία και την αξία των λογοτεχνικών βραβείων.
ΒΕΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κώστας Σπαθαράκης, εκδότης.

Κώστας Σπαθαράκης / Κώστας Σπαθαράκης: «Δεν έχουμε αφηγήσεις για τις ερωτικές μας σχέσεις, για τα νιάτα μας»

Για τον άνθρωπο πίσω από τις εκδόσεις αντίποδες, το μεγαλύτερο όφελος ήταν ότι, ενώ του άρεσε να είναι χωμένος μέσα στα βιβλία – μια μοναχική και ίσως ναρκισσιστική συνήθεια –, στην πορεία έμαθε να τη μετατρέπει σε εργαλείο κοινωνικότητας και επαφής με τους γύρω του.
M. HULOT
Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού

Βιβλίο / Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: «Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού»

Ο πολυβραβευμένος Κολομβιανός συγγραφέας μιλά στη LiFO για τη βία που στοιχειώνει τη χώρα του, τη δύναμη της λογοτεχνίας να ανασύρει όσα κρύβει η Ιστορία, αλλά και για την αρχαιοελληνική φιλοσοφία ως σταθερή επιρροή του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
H Gen Z όχι μόνο διαβάζει αλλά συγχρόνως αλλάζει και την ίδια την έννοια της ανάγνωσης

Βιβλίο / Η Gen Z δεν διαβάζει απλώς· επαναπροσδιορίζει την ανάγνωση

Οι εκπρόσωποι αυτής της γενιάς λατρεύουν την απόδραση, παίρνουν την λεγόμενη fan fiction τόσο σοβαρά όσο και τη λίστα Booker, αναβιώνουν κλασικά βιβλία από την Τζέιν Όστεν έως τον Ντοστογιέφσκι και μοιράζονται ιστορίες στις δικές τους κοινότητες.
THE LIFO TEAM
Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Βιβλίο / Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Ο Πέρσιβαλ Έβερετ έγραψε ένα άκρως επίκαιρο, δεδομένων των τελευταίων ημερών, βιβλίο, που ταυτόχρονα φιλοδοξεί να καταστεί κλασικό, για τον ρατσισμό και τη χαμένη ανθρωπιά, και κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας των ΗΠΑ και το Πούλιτζερ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη, κιθαρίστα και σκιτσογράφο Κώστα Μπέζο, που ξαναγράφει την ιστορία της Ελλάδας πριν από το 1940

Βιβλίο / «Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη Κώστα Μπέζο

Τη δεκαετία του ’30 άνθισε στην Ελλάδα ένα μουσικό είδος «διαφυγής» από τη σκληρή πραγματικότητα, οι χαβάγιες. Ο Κώστας Μπέζος, αινιγματική μορφή μέχρι πρόσφατα και σημαντικός ρεμπέτης και σκιτσογράφος, έγραψε μια ανείπωτη ιστορία, διαφορετική από αυτή που η επίσημη ιστορία έχει καταγράψει για την εποχή του Μεσοπολέμου.  
M. HULOT
Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Βιβλίο / Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Η Καταλανή συγγραφέας, που έχει εξελιχθεί σε σημείο αναφοράς της σύγχρονης queer λογοτεχνίας, μεταφράζεται παγκοσμίως και τη θαυμάζει ο Αλμοδόβαρ, μιλά στη LiFO για το τι σημαίνει να ζεις ελεύθερα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Φάνη, ψηλά το κεφάλι!

Βιβλίο / Φάνη, ψηλά το κεφάλι!

Το πρώτο βιβλίο του Φάνη Παπαδημητρίου είναι μια συγκινητική εξομολόγηση για το ατύχημα στα 19 του που τον καθήλωσε σε αμαξίδιο, την πάλη του με τον τζόγο και τον αγώνα που έδωσε να ξαναφτιάξει τη ζωή του «μετά το τσουνάμι που ήρθε και τα σάρωσε όλα».
M. HULOT
«Τι ωραίο πλιάτσικο!»: Όταν η «αργόσχολη» τάξη εργάζεται σκληρά για το Κακό

Το πίσω ράφι  / «Τι ωραίο πλιάτσικο!»: Όταν η «αργόσχολη» τάξη εργάζεται σκληρά για το Κακό

Πιστή στην κλασική μορφή του μυθιστορήματος, αλλά ταυτόχρονα ανατρεπτική και μεταμοντέρνα, η καυστική σάτιρα του Τζόναθαν Κόου για τη βρετανική άρχουσα τάξη των αρχών της δεκαετίας του ’90 διαβάζεται μονορούφι.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ

σχόλια

1 σχόλια
Ενδιαφέρουσες ερωτήσεις,ευφυείς απαντήσεις.Να συμφωνήσω εντελώς πως το γαρ πολύ (του οτιδήποτε)γεννά παραφροσύνη,και να κλείσω λέγοντας πως για με, η νιότη ήταν κολλητή της άγνοιας και ουδόλως την νοσταλγώ.Ολα έγιναν όπως έπρεπε να γίνουν.The journey is going on...because show must go on..