Η σκηνή του Ούρλιχ Ράσε στριφογύριζε - και πέταξε έξω την Ισμήνη

Ο Ούρλιχ Ράσε και το παρασκήνιο της ιστορίας της Ισμήνης Facebook Twitter
Η Κίττυ Παϊτάζογλου με την Κόρα Καρβούνη σε φωτογραφία από τις πρόβες πριν από την απομάκρυνση της πρώτης. Φωτ.: Ελένη Κατρακαλίδη
0



«Ο ΡΑΣΕ ΑΓΑΠΗΣΕ
τον Κρέοντα περισσότερο από την Αντιγόνη»
είναι ο τίτλος της κριτικής της Λουίζας Αρκουμανέα για την «Αντιγόνη» του Ούρλιχ Ράσε στην Επίδαυρο.

Δεν ξέρω αν αγάπησε την Αντιγόνη, σίγουρα όμως δεν αγάπησε την Ισμήνη. Και όχι μόνο δεν την αγάπησε αλλά την εξαφάνισε· και την Αντιγόνη, που αφαίρεσε το αντίβαρό της, την πετσόκοψε, χωρίς να εξηγηθεί ποτέ επαρκώς – τουλάχιστον δεν ήταν, όπως έχουμε διαβάσει στις συνεντεύξεις του, στις αρχικές του προθέσεις. 

Για την παράσταση έχουν μιλήσει όλοι και τώρα που έσβησαν τα φώτα και οι καπνοί της περιστροφικής σκηνής ας ρίξουμε μια ματιά στο παρασκήνιο, στο έργο που εκτυλίχθηκε παράλληλα με αυτό της «Αντιγόνης», στην ιστορία της Ισμήνης.

Ο Ούρλιχ Ράσε επέστρεψε σκηνοθετικά στην Επίδαυρο τρία χρόνια μετά τον «Αγαμέμνονα» του Αισχύλου που παρουσιάστηκε σε συμπαραγωγή με το Residenztheater του Μονάχου, και είχε πάρει διθυραμβικές κριτικές. Αυτήν τη φορά η προετοιμασία του για την «Αντιγόνη» κάπως «σκάλωσε» λίγο στα τεχνικά, αλλά το σοβαρό πρόβλημα δεν ήταν εκεί. Ήταν στην απόφασή του να μην έχει τελικά Ισμήνη, αφήνοντας έξω από την παράσταση την ηθοποιό του ρόλου.

Οι πρόβες ξεκίνησαν και κάποια στιγμή, αρκετά νωρίς, μετά από έναν μήνα περίπου, «κάτι δεν πήγαινε καλά» με την Κίττυ Παϊταζόγλου – αυτή ήταν η κάπως ασαφής διατύπωση που σημαίνει τι; Δεν συνεννοούνταν εύκολα; Δεν του άρεσε η ηθοποιός; Άλλαξε η δραματουργική γραμμή; Κανένας δεν θα μάθει.

Ο Γιάννης Μόσχος, τέως καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού, έκλεισε τον Ράσε για να σκηνοθετήσει την εναρκτήρια παράσταση των φετινών επετειακών Επιδαυρίων και την πολυαναμενόμενη παράσταση. Πρόκειται για μια ακριβή συμπαραγωγή στην οποία συμμετέχει το Εθνικό Θέατρο με 42% και το Φεστιβάλ Αθηνών με 58% και όποιος είδε τη σκηνική κατασκευή –η οποία στερεί και τη δυνατότητα στην παράσταση να κάνει περιοδεία– μπορεί να καταλάβει πόσο ακριβός είναι ο πολύπλοκος μηχανισμός της.

Σε αυτή την περιστροφική σκηνή στήριξε ο Ράσε όλη του τη σκηνοθεσία, το απόλυτο και οργανωμένο σχέδιό του –όπως έχει δηλώσει για τον τρόπο εργασίας του– για την παράσταση. «Ίσως ακουστεί κάπως παράξενο, αλλά η επιλογή μου δεν είχε να κάνει τόσο με τον χαρακτήρα της ίδιας της Αντιγόνης όσο με τη φιγούρα του βασιλιά Κρέοντα» και την απόφαση να ρίξει «μια ματιά στον βασιλιά και στα επιχειρήματά του», έλεγε ξεκαθαρίζοντας ποιον ρόλο θεωρούσε πρωταγωνιστικό εξαρχής. Για τους άλλους ρόλους δεν είχε μιλήσει. 

Ο Ούρλιχ Ράσε και το παρασκήνιο της ιστορίας της Ισμήνης Facebook Twitter
Σε αυτή την περιστροφική σκηνή στήριξε ο Ράσε όλη του τη σκηνοθεσία, το απόλυτο και οργανωμένο σχέδιό του –όπως έχει δηλώσει για τον τρόπο εργασίας του– για την παράσταση.

Ανάμεσα στους ηθοποιούς που επέλεξε μετά από κλειστή ακρόαση που έκανε, και έχοντας δει πολλούς Έλληνες ηθοποιούς, ήταν και η Κίττυ Παϊταζόγλου για τον ρόλο της Ισμήνης, μια ηθοποιός συνεπής και ταλαντούχα και με καλό όνομα στην αγορά – το γράφω αυτό γιατί ο χαρακτήρας ή οι δυστροπίες ή το πώς στέκεσαι σε μια δουλειά έχουν σημασία στην παρακάτω πλοκή.

Οι πρόβες ξεκίνησαν και κάποια στιγμή, αρκετά νωρίς, μετά από έναν μήνα περίπου, «κάτι δεν πήγαινε καλά» με την Κίττυ – αυτή ήταν η κάπως ασαφής διατύπωση που σημαίνει τι; Δεν συνεννοούνταν εύκολα; Δεν του άρεσε η ηθοποιός; Άλλαξε η δραματουργική γραμμή; Κανένας δεν θα μάθει. Ένα είναι βέβαιο: αν είχε «ερωτευθεί» την ηθοποιό θα την κρατούσε, θα έβρισκε τον τρόπο. Αν άλλαξε η δραματουργική γραμμή, αυτό συνέβη στις πρόβες. Αυτό είναι κάτι που, φυσικά, μπορεί να συμβεί και σχετίζεται και με την καλλιτεχνική ελευθερία, και δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει σκηνοθέτης και ηθοποιός να μη βρίσκονται στην ίδια σελίδα. Και μπορεί να μην αναπτύξουν καμία σχέση μεταξύ τους, αλλά ως επαγγελματίες φέρνουν και τα δυο μέρη σε πέρας την αποστολή τους, δηλαδή την παράσταση. 

Εδώ πρόκειται και για κάτι πιο σοβαρό, γι’ αυτό τα φώτα της δημοσιότητας έπεσαν στο περιστατικό της απομάκρυνσης της Παϊταζόγλου. Πρόκειται για την έναρξη των Επιδαυρίων και τα περιθώρια για διαφωνία είναι ελάχιστα, αν αναλογιστούμε το μελάνι που χύνεται σε κάθε στραβοτιμονιά, ακόμα και για μια παράσταση που δεν αρέσει και παίρνει μπάλα πρόσωπα και χαρακτήρες που δικάζονται από «ειδικούς» και κυρίως από «μη ειδικούς».

Η ατμόσφαιρα μεταξύ Ράσε και Παϊταζόγλου δεν ήταν ευχάριστη. Έφτασε στ’ αυτιά των καλλιτεχνικών διευθυντριών ότι ο Ράσε θέλει να πάει στην Επίδαυρο χωρίς Ισμήνη –το είπε ο ίδιος δηλαδή–, και τόσο η Κατερίνα Ευαγγελάτου, που του είπε περίπου «ξέχνα το», όσο και η Αργυρώ Χιώτη, που είπε περίπου «εμείς δεν σπάμε συμβόλαιο, βρες λύση», προς τιμήν τους έκαναν τα πάντα για να παραμείνει η ηθοποιός που είχε ήδη φωτογραφηθεί, να πάρει μέρος στην προώθηση της παράστασης και να ομαλοποιηθεί η κατάσταση.

Προφανώς η απόφαση του Ράσε ήταν αμετάκλητη. Και από αυτό το σημείο και μετά δεν βελτιώθηκε τίποτα, το κλίμα ήταν τεταμένο και τα σύννεφα πύκνωσαν.

Ξέρετε, αν εγώ δεν γράψω ένα καλό κομμάτι, ακόμα και αν δεν δημοσιευθεί, αν δεν το θέλουν, υπάρχει μια ιδιωτικότητα και μια σχέση που με προστατεύει. 

Αν είσαι ηθοποιός, άρα η δουλειά σου είναι να εκτίθεσαι δημοσίως, εκτίθεσαι καθημερινά και στους συναδέλφους, τους ομότεχνους· είναι πολύ βαρύ, τραγικό, να μη σε θέλουν και, ως γνωστόν, όταν δεν σε θέλουν, ακόμα και ο πιο ευγενικός τρόπος συμπεριφοράς είναι, θα το πω ωμά, «απαίσιος» και σιωπηλά, υπόκωφα κακοποιητικός. 

Τι μέτρα μπορεί να πάρει το Εθνικό Θέατρο ή το Φεστιβάλ Αθηνών, οι θεσμοί πώς σε προστατεύουν; Γιατί εδώ δεν πρόκειται για τον μπακαλόγατο παραγωγό που κατεβάζει μια παράσταση με το έτσι θέλω ή διώχνει όποιον δεν του αρέσει. Πώς θα επιβάλεις να υπάρχει μια ηθοποιός σε μια παράσταση αν δεν τη θέλει ο σκηνοθέτης; Διαλύεις την παράσταση; Όχι. Του την επιβάλλεις; Μα πώς; Εδώ δεν μιλάμε για τα εργασιακά αλλά για την ηθική πλευρά του θέματος, για το πώς αναλαμβάνει ένας σκηνοθέτης την ευθύνη της επιλογής του και τι κάνει με αυτό αν αλλάξει γνώμη. 

Σε ό,τι αφορά τα εργασιακά, η ηθοποιός έχει σύμβαση με το Εθνικό, είναι αυτονόητο ότι πληρώνεται μέχρι τη λήξη της, αλλά δεν συζητάμε μόνο γι’ αυτό, το πολύ σοβαρό θέμα, το οικονομικό, αλλά και για το ηθικό, το πώς νιώθει ένας άνθρωπος όταν τον διώχνουν από μια δουλειά χωρίς να εξηγηθεί επακριβώς και ο λόγος.

Σε όλη αυτή την ταραγμένη περίοδο που ούτε ψύλλος στον κόρφο σου να σου συμβεί πριν ξεκινήσει η σεζόν, αποφασίζουν όλοι πως «κρατάμε χαμηλά τους τόνους», χωρίς ελπίδα πλέον να λυθεί το θέμα. Γίνεται η συνέντευξη τύπου για την παράσταση στις 20 Μαΐου. Η Κίττυ Παϊταζόγλου ήταν παρούσα. Αν διαβάσει κάποιος προσεκτικά όσα δήλωσε, ευχαρίστησε «τις δυο καλλιτεχνικές διευθύντριες για την ουσιαστική τους βοήθεια», ευγενικά λόγια που αποκτούν άλλη σημασία αν φωτιστούν τα γεγονότα. Την επόμενη μέρα ακριβώς η Κίττυ Παϊταζόγλου ήταν εκτός προβών. Νομίζω ο Ράσε περίμενε να γίνει η συνέντευξη τύπου, για να μη γίνει χαμός με τους δημοσιογράφους, και την απομάκρυνε ή την «έδιωξε» την επόμενη κιόλας μέρα.

ρασε Facebook Twitter
Είναι προφανές ότι ο Ράσε δεν θέλει να φανεί η δική του ανικανότητα να χειριστεί μια κατάσταση που, επαναλαμβάνω, δεν συμβαίνει για πρώτη φορά στο θέατρο ούτε πρόκειται για παγκόσμια πρωτοτυπία. Φωτ.: Ελένη Κατρακαλίδη

Το γράφει η ίδια στην ανάρτησή της στο fb πως «η μη συμμετοχή μου στην παράσταση “Αντιγόνη” δεν οφείλεται σε προσωπική μου βούληση αλλά σε απόφαση του σκηνοθέτη. Και ήμουν εκτός προβών από τις 21/5/25», κάτι που έκανε προς άρση κάθε παρεξήγησης, κυρίως για να ξεκαθαρίσει ότι δεν εγκατέλειψε με δική της βούληση την παράσταση.

Ακολούθησε μια σημείωση στη σελίδα της παράστασης, τόσο στην ιστοσελίδα του Εθνικού όσο και του Φεστιβάλ. «Η ηθοποιός Κίττυ Παϊταζόγλου δεν θα συμμετάσχει στην παραγωγή “Αντιγόνη” σε σκηνοθεσία Ούλριχ Ράσε, που θα πραγματοποιηθεί στις 27, 28 και 29 Ιουνίου στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου. Το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου και το Εθνικό Θέατρο την ευχαριστούν θερμά για την άρτια συνεργασία.

Ο χαρακτήρας της Ισμήνης πρόκειται να αντιμετωπιστεί δραματουργικά από την υπάρχουσα καλλιτεχνική ομάδα». (Όπως έγινε φανερό, δεν «αντιμετωπίστηκε»). 

Θα θυμίσω εδώ τι έχει δηλώσει ο Ράσε για τους Έλληνες ηθοποιούς: «Στη δουλειά των τελευταίων εβδομάδων με απασχολεί βαθιά –και ειλικρινά με συγκλονίζει– η τεράστια οικονομική πίεση υπό την οποία βρίσκονται ιδίως οι νέοι ηθοποιοί. Χωρίς δουλειά σε κινηματογράφο ή τηλεόραση, χωρίς μια δεύτερη ή τρίτη δουλειά, είναι σχεδόν αδύνατο για πολλούς να ζήσουν μόνο από το θέατρο. Είναι μια πραγματικότητα για την οποία στον χώρο του πολιτισμού μιλάμε εκπληκτικά λίγο. Και βρίσκεται σε ανησυχητική δυσαναλογία με τη σωματική, συναισθηματική και χρονική αφοσίωση που περιμένουμε από αυτούς τους ανθρώπους. [...]». Μοιάζουν λίγο λόγια του αέρα. Και αναρωτιέμαι αν θα έπαιρνε αβρόχοις ποσί την ίδια απόφαση να απομακρύνει έναν ηθοποιό σε ένα ευρωπαϊκό θέατρο. 

Η κατάσταση δεν είναι ευχάριστη, τα πράγματα είναι ζόρικα και για τις δυο πλευρές, και του θεάτρου-φεστιβάλ από τη μια και του σκηνοθέτη από την άλλη, που δεν θέλουν να τραβήξουν το σκοινί – έχει ήδη τραβηχτεί και με το παραπάνω και το κουτσομπολιό είναι αχρείαστο.

Στο επόμενο επεισόδιο ο Ράσε επιχειρεί να πείσει τις καλλιτεχνικές διευθύντριες ότι η απομάκρυνση της Παϊταζόγλου ήταν μια κοινή απόφαση όλων των μερών για το «καλό της παράστασης» και πιέζει με κάθε τρόπο να φανεί και να δημοσιοποιηθεί ότι «είναι όλοι μαζί σε αυτό». Είναι προφανές ότι δεν θέλει να φανεί η δική του ανικανότητα να χειριστεί μια κατάσταση που, επαναλαμβάνω, δεν συμβαίνει για πρώτη φορά στο θέατρο ούτε πρόκειται για παγκόσμια πρωτοτυπία. Εκεί οι δυο καλλιτεχνικές διευθύντριες διαχωρίζουν τη θέση τους, φτάνουν σχεδόν σε ρήξη μαζί του και αυτό είναι το σημείο στο οποίο δέχτηκαν και τη μεγαλύτερη πίεση από τον Γερμανό σκηνοθέτη και πολύ συνειδητά δεν υποχώρησαν ούτε βήμα.

Έχοντας ξεκαθαρίσει και στην ηθοποιό ότι είναι με το μέρος της και τη στηρίζουν, οι δυο καλλιτεχνικές διευθύντριες –δυο γυναίκες που εργάζονται στο θέατρο έχοντας πλήρη αντίληψη αυτών των καταστάσεων και έχοντας αντιμετωπίσει κρίσεις– της δήλωσαν ξεκάθαρα ότι προέχει εκείνη ως πρόσωπο, ως επαγγελματίας, ως ηθοποιός, έχοντας επίγνωση της εύθραυστης κατάστασης στην οποία βρίσκεται. Η Κίττυ Παϊταζόγλου πολύ διακριτικά δεν μιλά, θέλει να αφήσει την ιστορία πίσω της. Είναι μια ενεργή, εξαιρετική καλλιτέχνιδα στο ελληνικό θέατρο και θα την απολαύσουμε σε επόμενες δουλειές. Αυτή δεν είναι μια ήττα της –στη δουλειά που έχει επιλέξει δοκιμάζεται καθημερινά–, είναι μια στιγμή στη ζωή και την καριέρα ενός ηθοποιού δυσάρεστη, αλλά όχι αξεπέραστη.

Οι παραστάσεις τελείωσαν, Εθνικό και Φεστιβάλ εισέπραξαν 526.318 στο κοινό τους ταμείο. Η απουσία της Ισμήνης σημειώθηκε και συζητήθηκε, η παράσταση σε γενικές γραμμές δεν ενθουσίασε. Κρίνονται όλοι εκ του αποτελέσματος και από τη συμπεριφορά τους. Και για να μιλήσω με τα λόγια του Ράσε: «Όπως ξέρουν καλά οι Έλληνες, η δημοκρατία είναι μια κατάκτηση που σφυρηλατήθηκε μέσα στους αιώνες, θεμελιωμένη σε ατομικές ελευθερίες αλλά και υποχρεώσεις». 

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ερωτευμένος με τον Κρέοντα

Θέατρο / Ο Rasche αγάπησε τον Κρέοντα περισσότερο από την Αντιγόνη

«Η εκφορά του λόγου παραδίδεται αμαχητί σε μια άκρατη δραματικότητα, σε ένα υπερπαίξιμο, σε μια βεβιασμένη εμφατικότητα, σε έναν στόμφο παλιακό που θα νόμιζε κανείς πως έχει εξαλειφθεί πλέον. Η σοβαροφάνεια σε όλο το (γοερό) μεγαλείο της». Έτσι ξεκίνησε φέτος η Επίδαυρος.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Επίδαυρος explained

Επίδαυρος explained / Λουίζα Αρκουμανέα: «Στην Επίδαυρο δεν υπάρχει "απαγορεύεται"»

Το αρχαίο δράμα, η ελληνικότητα και οι νεωτερισμοί των παραστάσεων, οι περιορισμοί και οι ελευθερίες που θέτει η συνθήκη της Επιδαύρου και όσα πρέπει να γνωρίζει κανείς προτού βρεθεί σε αυτή: η θεατρική κριτικός της LiFO σε μια συζήτηση με αφορμή την έναρξη των φετινών Επιδαυρίων και του δεύτερου κύκλου της επιτυχημένης σειράς podcasts «Αρχαίο Δράμα Explained», όπου αναλύει τα έργα που θα δούμε προσεχώς.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Θέατρο / Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Από τους Αγίους Σαράντα της Αλβανίας μέχρι τη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, η ζωή του βραβευμένου ηθοποιού, τραγουδιστή και σεναριογράφου είναι μια διαρκής προσπάθεια συμφιλίωσης με την απώλεια. Η παράσταση «Μια άλλη Θήβα» τον καθόρισε, ενώ ο ρόλος του στο «Brokeback Mountain» τού έσβησε κάθε ομοφοβικό κατάλοιπο. Δηλώνει πως αυτό που τον ενοχλεί βαθιά είναι η αδράνεια απέναντι σε όσα συμβαίνουν γύρω μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Θέατρο / Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Ο κορυφαίος Έλληνας σκηνοθέτης διασκευάζει φέτος τις τραγωδίες του Οιδίποδα σε ένα ενιαίο έργο και μιλά στη LiFO, για το πώς η μοίρα είναι μια παρεξηγημένη έννοια, ενώ σχολιάζει το αφήγημα περί «καθαρότητας» της Επιδαύρου, καθώς και τις ακραίες αντιδράσεις που έχει δεχθεί από το κοινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Με Μαρμαρινό, Κουρεντζή, Ράσσε, Mouawad και Ζυλιέτ Μπινός στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ Επιδαύρου

Πολιτισμός / Μαρμαρινός, Κουρεντζής, Ράσε, Mouawad και Ζιλιέτ Μπινός στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ Επιδαύρου

Καλλιτέχνες με ιστορικό ίχνος στην Επίδαυρο θα παρουσιάσουν τη δουλειά τους δίπλα σε ξένους και άλλους Έλληνες δημιουργούς, ενώ στις 19 Ιουλίου θα ακούσουμε την ορχήστρα Utopia υπό τη διεύθυνση του Θ. Κουρεντζή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Νίκος Καραθάνος: Ο θάνατος είναι μια αποθέωση 

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
THE LIFO TEAM
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ακούγεσαι Λυδία, Ακούγεσαι ίσαμε το στάδιο

Επίδαυρος / «Ακούγεσαι, Λυδία, ίσαμε το στάδιο ακούγεσαι»

Κορυφαίο πρόσωπο του αρχαίου δράματος, συνδεδεμένη με εμβληματικές παραστάσεις, ανατρέχει σε δεκαπέντε σταθμούς της καλλιτεχνικής της ζωής στην Επίδαυρο και αφηγείται προσωπικές ιστορίες, επιτυχίες και ματαιώσεις, εξαιρετικές συναντήσεις και συνεργασίες, σε μια πορεία που αγγίζει τις πέντε δεκαετίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μέσα στη γοητεία και στον τρόμο του Δράκουλα

Πρώτες Εικόνες / Dracula: Η υπερπαραγωγή που έρχεται το φθινόπωρο στην Αθήνα

Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μιλά αποκλειστικά στη LiFO για την πιο αναμενόμενη παράσταση της επερχόμενης σεζόν, για τη διαχρονική γοητεία του μύθου που φαντάστηκε ο Μπραμ Στόκερ στα τέλη του 19ου αιώνα, για το απόλυτο και το αιώνιο μιας ιστορίας που, όπως λέει, τον «διαλύει».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ερωτευμένος με τον Κρέοντα

Θέατρο / Ο Rasche αγάπησε τον Κρέοντα περισσότερο από την Αντιγόνη

«Η εκφορά του λόγου παραδίδεται αμαχητί σε μια άκρατη δραματικότητα, σε ένα υπερπαίξιμο, σε μια βεβιασμένη εμφατικότητα, σε έναν στόμφο παλιακό που θα νόμιζε κανείς πως έχει εξαλειφθεί πλέον. Η σοβαροφάνεια σε όλο το (γοερό) μεγαλείο της». Έτσι ξεκίνησε φέτος η Επίδαυρος.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στο ζόφο του πολέμου

Θέατρο / Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στον ζόφο του πολέμου

Σε μια περίοδο που ο πόλεμος αποτελεί βασικό συστατικό της καθημερινότητάς μας, μια παράσταση εξετάζει όσα μεσολαβούν μεταξύ γεγονότος και πληροφορίας και πώς διαμορφώνουν την τελική καταγραφή και την ιστορική μνήμη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Θέατρο / Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Όταν η Πίπα Μπάκα ξεκίνησε να κάνει oτοστόπ από την Ιταλία για να φτάσει στην Ιερουσαλήμ δεν φαντάστηκε ότι αυτό το ταξίδι-μήνυμα ειρήνης θα κατέληγε στον βιασμό και τη δολοφονία της. Mια παράσταση που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών αναφέρεται στην ιστορία της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Θέατρο / Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Τα «Κακά σκηνικά» είναι «μια κωμική κόλαση» αφιερωμένη στη ζοφερή ελληνική πραγματικότητα, μια απόδραση από τα χάλια της χώρας, του θεάτρου, του παγκόσμιου γεωπολιτικού γίγνεσθαι, ένα ξόρκι στην κατάθλιψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χρήστος Παπαδόπουλος: «Κάθε μορφή τέχνης χρειάζεται το εσωτερικό βάθος»

Θέατρο / Χρήστος Παπαδόπουλος: «Mε αφορά πολύ το "μαζί"»

Το «τρομερό παιδί» από τη Νεμέα που συμπληρώνει φέτος δέκα χρόνια στη χορογραφία ανοίγει το φετινό 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας με τους Dance On Ensemble και το «Mellowing», μια παράσταση για τη χάρη και το σθένος της ωριμότητας.  
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κάνεις χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη σου ανάγκη

Χορός / «Κάνουμε χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη μας ανάγκη»

Με αφορμή την παράσταση EPILOGUE, ο διευθυντής σπουδών της σχολής της Λυρικής Σκηνής Γιώργος Μάτσκαρης και έξι χορευτές/χορεύτριες μιλούν για το δύσκολο στοίχημα τού να ασχολείται κανείς με τον χορό στην Ελλάδα σήμερα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μαρία Κωνσταντάρου: «Ερωτεύτηκα αληθινά στα 58»

Οι Αθηναίοι / Μαρία Κωνσταντάρου: «Δεν παίζω πια γιατί δεν υπάρχουν ρόλοι για την ηλικία μου»

Μεγάλωσε χωρίς τη μάνα της, φώναζε «μαμά» μια θεία της, θυμάται ακόμα τις παιδικές της βόλτες στον βασιλικό κήπο. Όταν είπε πως θέλει να γίνει ηθοποιός, ο πατέρας της είπε «θα σε σφάξω». Η αγαπημένη ηθοποιός που έπαιξε σε μερικές από τις σημαντικότερες θεατρικές παραστάσεις αλλά και ταινίες της εποχής της είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ