ΤΟ 2020 ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ θεωρείται χάλια χρονιά σε διάφορα επίπεδα, κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει για τη μουσική. Σε μικρό χρονικό διάστημα ‒ομολογουμένως ένα από τα χειρότερα για την ανθρωπότητα‒ έχουν κυκλοφορήσει μερικά από τα καλύτερα ποπ άλμπουμ των τελευταίων ετών.
Η μεγάλυτερη ειρωνεία είναι ότι στην πλειονότητά τους είναι αμιγώς χορευτικά άλμπουμ. Μεγάλη ήττα, επειδή, αν δεν ανακαλυφθεί σύντομα κάποιο εμβόλιο, όπως έγραψαν πρόσφατα στην «Guardian», η μόνη χώρα όπου μπορείς ξέγνοιαστα να πας σε κλαμπ και να χορέψεις είναι η Νέα Ζηλανδία. Εκεί, όπως φαίνεται, ο ιός είναι ανύπαρκτος. Βέβαια, πιο πιθανό μου φαίνεται να σε προσγειώσουν σε καμιά έρημο της Αυστραλίας, παρά να σε αφήσουν να περάσεις τα σύνορα της χώρας.
Τέλος πάντων, για να μη μας φάει εκ νέου η μαυρίλα με αυτές τις σκέψεις, το νέο άλμπουμ της Jessie Ware που έχει τίτλο «What's your pleasure?» είναι το τέλειο καλοκαιρινό αντίδoτο στη γενικότερη απαισιοδοξία. Γιορτάζει τον ηδονισμό σαν να έχει ξεπηδήσει από τα ξαναμμένα ηχεία του θρυλικού Studio 54.
Το νέο άλμπουμ της Jessie Ware που έχει τίτλο «What's your pleasure?» είναι το τέλειο καλοκαιρινό αντίδoτο στη γενικότερη απαισιοδοξία. Γιορτάζει τον ηδονισμό σαν να έχει ξεπηδήσει από τα ξαναμμένα ηχεία του θρυλικού Studio 54.
Όμως, ακόμα κι αν δεν μπορείς να το χορέψεις και να ιδρώσεις στο κλαμπ, σύμφωνα με τη Ware είναι ό,τι πρέπει για να σε κάνει να αποδράσεις από τη συγκυρία. «Το έγραφα, έχοντας στο μυαλό μου ότι ηθελα να με μεταφέρει σε ένα φανταστικό μέρος, σε μια φαντασιακή κατάσταση. Κι αυτό μιλάει αυτήν τη στιγμή στον κόσμο» είπε στο περιοδικό «Interview». Την έβαλαν να συνομιλήσει μέσω Zoom με τη Róisίn Murphy, που θα βγάλει επίσης άλμπουμ τον Αύγουστο – και θα είναι ρέγκε, όπως ισχυρίζεται. Kαθόλου τυχαίο, μια και το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό όταν ακούς το «What's your pleasure?» είναι η εποχή που η Murphy μεσουρανούσε με τους Moloko.
Jessie Ware - What's Your Pleasure?
«Θέλω να κάνει τους ανθρώπους να νιώσουν επιθυμητοί. Θέλω να κάνει τον κόσμο να θελήσει να κάνει σεξ, ακόμη κι αν αυτό δεν γίνεται» αναφέρει η Ware σε ένα άλλο σημείο.
Πράγματι, ο αισθησιασμός είναι διάχυτος στα 12 κομμάτια του άλμπουμ. Η φωνή της μεταβάλλεται από απαλή και βελούδινη σε εντελώς διεκδικητική από το ένα κομμάτι στο άλλο. Τo ίδιο ισχύει και για τις ηλεκτρονικές μεταλλικές μελωδίες. Δημιουργούν μια σέξι, σαγηνευτική ατμόσφαιρα που ακροβατεί ανάμεσα στο υπέρτατο φανκ των Earth Wind and Fire, την έξαψη της dance pop του George Michael και την ευθραστότητα που έβγαζαν οι σόουλ ντίβες του παρελθόντος. Μπορείς να το ακούσεις άνετα back to back με το προπέρσινο «Honey»της Robyn ‒ θα μπορούσες να τα πεις και συγγενικά άλμπουμ.
Με έναν τρόπο επανεφευρίσκει την ντίσκο. Η polaroid αισθητική του εξωφύλλου με τη '70s κόμμωση της Jessie παραπέμπει κατευθείαν στην Donna Summer. Συνολικά, πάντως, το «What's your pleasure?» ακούγεται πιο μοντέρνο απ' ό,τι σε προετοιμάζει. Δεν είμαι σίγουρη αν δίνει τόσο έμφαση στα '80s, στα '90s και στη europop, αν και υπάρχουν δείγματα, π.χ. το «Oh La La». Η αναβίωση των συγκεκριμένων δεκαετιών ήταν κάτι κάτι που επιχείρησαν ηχητικά φέτος κι άλλες ποπ σταρ, άλλοτε πιο πετυχημένα, άλλοτε όχι και τόσο, συγκεκριμένα η Lady Gaga και η Dua Lipa.
Αυτό που κάνει την ακρόαση του άλμπουμ της Jessie Ware πιο απολαυστική από του «Chromatica» ή του «Future Nostalgia» είναι η παντελής απουσία άγχους για να κρατηθεί στην κορυφή. Στη θέση του ανακαλύπτεις μια απελευθέρωση και κάπως δικαίωση για την 35χρονη Βρετανίδα που είδε την καριέρα της τελευταία να κρέμεται κυριολεκτικά από μία λεπτή κλωστή. Κατάφερε να ξεκλειδώσει μια αθέατη ως τώρα πλευρά της ερμηνευτικής της ικανότητας. Επιπλέον, είναι μια ολοκληρωμένη ηχητική εμπειρία, από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό. Αυτό συμβαίνει κυρίως επειδή, σε αντίθεση με τα σύγχρονα ποπ άλμπουμ, το «What's your pleasure?» παραμένει πιστό σε έναν μόνο ήχο, χωρίς παρεκκλίσεις, όπως έγραψαν στην «Guardian».
Αν και η Jessie Ware σκόπευε να ακολουθήσει αρχικά το επάγγελμα του δικηγόρου, οι εξαιρετικές guest ερμηνείες της σε κομμάτια των SBTRK και Disclosure την έκαναν να αλλάξει πορεία.
Όταν το 2012 κυκλοφόρησε το πρώτο της άλμπουμ, το «Devotion», οι κριτικές την αποθέωναν για την προσέγγισή της στο r&b, τοποθετώντας την πλάι στον Frank Ocean. Το ντεμπούτο της ήταν τόσο καλό, που της έφερε μια υποψηφιότητα για το βραβείο Mercury. Το «Tough Love»του 2014, όπως έγραψαν στους New York Times, μπορεί να έβγαλε το μεγαλύτερό της χιτ, το «Say you love me», μια μπαλάντα που έγραψε μαζί με τον Ed Sheeran, αλλά ήταν ένα τραγούδι που έγινε περισσότερο γνωστό χάρη στα talent shows, όπως το «X-Factor» και το «Voice», και τις ερμηνείες των υποψηφίων, παρά τη δική της.
Jessie Ware - Say You Love Me (Official Video)
Η καριέρα της έπιασε πάτο με το τρίτο της άλμπουμ, το «Glasshouse» του 2016. Το να γίνεσαι μητέρα σε αυτόν τον χώρο και να κάνεις ένα άλμπουμ με θέμα τη μητρότητα φαίνεται ότι είναι σχεδόν συνώνυμο με την απόσυρση. Αν μη τι άλλο, ήταν αρκετό για να της κολλήσει η βλαβερή ταμπέλα «adult-contemporary», που εν ολίγοις σημαίνει ότι γίνεται όλο και πιο δύσκολο να σε παίζουν στο βρετανικό ραδιόφωνο, μια και η μουσική σου θεωρείται πια η επιτομή του mainstream (κάτι ανάλογο έπαθε και η Μαντόνα με το «Madame X» πρόσφατα, με μόνη διαφορά ότι έχει εξηνταρίσει).
Παράλληλα, η περιοδεία της στην Αμερική για την προώθηση του άλμπουμ ήταν σκέτη καταστροφή. Κάθε συναυλία της μάζευε μόλις καμιά 25ριά άτομα. Ήταν εκείνη την εποχή που η μητέρα της τής είπε ότι μάλλον είναι καιρός να τα παρατήσει. Ευτυχώς, δεν την άκουσε. Αφοσιώθηκε για μια διετία στο «Table Manners», το υπερπετυχημένο podcast για φαγητό που είχαν μαζί με τη μητέρα της και κατά τη διάρκεια της δεύτερης εγκυμοσύνης της αποφάσισε να ηχογραφήσει ένα άλμπουμ ακριβώς όπως το ήθελε. Τη βοήθησε στην παραγωγή ο James Ford των Simian Mobile Disco ‒ τα σπίτια τους στο Λονδίνο είναι το ένα δίπλα στο άλλο. Κι έτσι φτάσαμε στο σήμερα.
«Δεν αισθάνομαι πια ότι απλώς επιβιώνω στον χώρο. Νιώθω ότι έχω κερδίσει τη θέση μου» δηλώνει τώρα. Με τέτοιο μαγικό άλμπουμ όποια συζήτηση περιττεύει.
